Vísir - 13.12.1928, Blaðsíða 6

Fimtudaginn 13. des. 1928
VTSIR
Vélalakk,
Bllalakk,
Lakk á miBstoívar.
Einar 0. Malmberg
Vesturgötu 2. Simi 1820
noQoooQcxxxxxxxmmKKy^
«
Til
Jólanna:
íí
Nýkomnar miklar birgðir
af karlmannafatnaði og ;;
vetrarfrökkum. «
Vöruhiisid.
x
X
X
XXXXXXXSOÍXXXXXXXÍOOOÍXÍ5XXX
í bæjarkeyrslu
hefir B. S. R. 5 manna og 7
manna drossíur. Studebakei
eru bíla bestir. Hvergi ódýrari
bæjarkeyrsla en hjá B. S. R. —
Ferðir tii Vífilsstaða og Hafn-
arfjarðar alla daga. Austur i
Fljótshlíð 4 daga í viku. — Af
greiðslusímar 715 og 716.
XXX5ÍXXXXXXXXXXXXXSOOOOOOO!
Album
nýjar fjö breyt ar birgðir.
Leöupvörup
fyiir d imur og herra.
Ifl..................
Sunar: 1053 og 553.
XXXXXXÍOOÍXXXXS!

Gúm mistlmpLa.jp
«rn bánlr til I
FéUgtprentemiS jnnni
VanAsBir og édýrir.
Regnfrakkar
í mörgum litum, með nýju
sniði, sérlega fallegir, eru
nýkomnir. — Einnig vetrar*
frakkar mjög ódýrir.
Guðm. B. Vikar.
klæðskeri. Laugaveg 21.
Til YiOlsstaða
og Hafnarfjarðar
alla ðaga með
Buick-flrossium frá
Steindúri
Sími 581.
Jólabækur:
Æfisaga Krists ef tir G. Papini.
Frægasta Kristsbók nútímans,
þýdd af p. G. Kr. 7.50, ib. 10.00.
Undirbúningsárin eftir síra
Fr. Friðriksson. Ágætasta jóla-
bók banda fólki á öllum aldri.
Kr. 7.50, ib. 10.00.
Vesalingarnir. Mikilfenglegasta
og skemtilegasta skáldsagan,
sem snúið hefir verið á íslensku.
Kr. 15.00. Fæst einnig innbund-
in fyrir jólin.
Ljóðmæli Sigurjóns Friðjóns-
sonar. Nýjasta ljóðabóldn, með
ágætum kvæðum um margvís-
leg efni. Kr. 7.50, ib. 10.00.
Eggert Ólafsson eftir Vilhj.
p. Gíslason, fræðibók, sem all-
ir þurfa að kynnast, sem unna
sögu íslands. Kr. 10.00, ib. 14.00.
Ritsafn Gests Pálssonar. Kom
út um síðustu jól, en er nú nær
uppselt. Kr. 12.00, ib. 15.00.
Aulc þessa fjöldi eldri bóka,
svo sem skáldsögur Einars H.
Kvaran, Jóns Trausta og Gunn-
ars Gunnarssonar, Ljóðabók H.
Hafsteins, ísl. endurreisn eftir
Vilhj. p. Gíslason, Heimsstyi'j-
öldin eftir porst. Gíslason og
Ljóðmæli eftir sama.
Af nýjum bókum er ýmislegt
komið frá porsteini M. Jóns-
syni á Akureyri, og yfirleitt fást
allar íslenskar bækur, mynda-
bækur handa börnum, skrif-
færi, skólahefti o. m. fl. í
Bókaverslnn
Þorsíeins Gíslasonar,
Lætij ivtiötu 2.
Mæðurl
Alið upp brausta þjóð. Gefið
börnum ykkar þorskalýsi. —
Ný egg koma daglega ofan frá
Gunnarshólma.
VON OG BrEKKOSTÍG 1.
KXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
v ^
H!
SJMtnglniai
F. H. Kjartannon & Co
Strausykur,
Molasykur.
Vevðid lækkaö.
R. & W. Scott’s heimstræga
Avaxtasulta t
Jarðarherja - Blönduð.
Fy rirli gg jandi.
í. Bryojúlfsson & Kvaran.
Laosasmiðjar
steðjar, smíðahamrar og smíðatengur.
Klapparatig 29.
VALD. POULSEN.
Síml 24.
Meiðpuðu húsmæðupJ
9pari9 fé yðap og notið eingöngu lang-
besta, drýgsta og þvi ódýfaeta
Skóáburdinn Gólfáburðinn
Simt :>42 X
KXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
Fæst í öllum helstu versluuum Jandsius.

FRELSISVINIR.
En höfuSsma’öurinn var kaldur og kærulaus aö sjá, og
gat enginn lesið neitt úr svip hans.
„Guð minn góöur! — Eg held aS hann hafi---------eg
held aS stúlkan hafi orSiS fyrir gjörningum!“
Mandeville svaraSi engu. Hann horfSi hvössum, dökk-
um augunum á Myrtle, en hún hristi höfuSiS, ákveSin
og örugg. Hún brosti lítiS eitt, c>g bros hennar var und-
ursamlega rólegt.
„Eg hefi ekki ennþá minst á þetta viS Harry. ÞaS,
sem eg hefi sagt, er algerlega mín eigin skoSun á þessu
máli.
, Jæja, er því svo variS! — Þá væri þaS líklega ekki
úr vegi, aS eg léti í ljós mína skoSun á málinu?,“ svar-
aSi faSir hennar hranalega. „Eg veit ekki hvernig þetta
hefir atvikast, eSa aS hve miklu leyti þessi uppreisnar-
sinnaða vinkona þín, Sally Izard, hefir aSstoSaS þig.
ÞaS er gott aS hann bróðir hennar er hér viSstaddur og
getur flutt henni þaS, sem eg segi. En eg þakka guSi
af hrærSu hjarta fyrir, aS eg skyldi fá vitneskju um
þetta á meSan tími var til —“
„Tími til hvers?“ spurSi hún.
„Til þess aS eg geti tekiS til minna ráSa!“ Hann stóS
upp og var nú alveg rólegur. Nú þóttist hann sjá í héndi
sér, á hvern hátt hann gæti refsaS hitlum seku og ógilt
hjónaband þeirra. „ÞaS er nefnilega til hjúskaparlög-
gjöf hér í nýlendunum, en því hafiS þiS gleymt. Þú hef-
ir ekki náS lögaldri, Myrtle, og ef þú giftist án míns
samþykkis, þá er hjónabandiS ógilt!“ Hann hló hæSnis-
lega — af Jllgimislegum fögnuSi. ,,ÞiS gleymduS því —
skötuhjúin —? Var ekki svo?“
Á sama augabragSi — áSur en hún kæmi því viS aS
svara — skildi Mandeville, hvers vegna þau hef$i látiS
hjónavígsluna fara fram um borS í enska herskipinu.
„Nei, pabbi minn, viS gleymdum því alls ekki,“ sagSi
hún meS hægS. „En lög nýlendnanna gilda ekki úti á
breskum herskipum. IJjónaband mitt er fullgilt, eftir
breskum lögum, og enginn máttur í víSri veröld getur
ógilt þaS. Bresk lög gilda um borS í „Tamar“!“
Sir Andrew stóS sem steini lostinn, er honum skild-
ist hvernig komiS væri. Hugur hans varS sem blæSandi
sár, er honum skildist aS þau hefSu unniS tafliS. Hann
varS hamstola, viti sínu fjær eitt augnablik og talaSi
eintóma vitleysu. En brátt náSi hann þó aftur valdi á
sjálfum sér.
„ÞaS er auSséS, aS þú hefir ekki átt upptökin aS þessu
sjálf. ÞaS er gálan hún Sally Izard, sem hefir lagt á
ráSin —- svikakvendiS aS tarna!“
Tom gekk í áttina til hans. „Þér verSið aS hafa taum-
hald á tungu ySar, Sir Andrew. Minnist þess, aS þér er-
uS aS tala um systur mína!“
„Þér —■ þér —“ Sir Andrew varS svo æfareiSur, aS
hann gat ekki komiS neinum orSum aS því, sem hann
ætlaSi aS segja. En Mandeville var altaf jafn rólegur
og reyndi nú aS miSla málum.
„Þér verSiS aS minnast þess, Sir Andrew, aS þaS er
landstjórafrúin, sem hér er um aS ræSa. Ef einhver hefSi
heyrt til ySar núna —“
„Hvem andskotann sjálfan varSar mig um þaS! —■
Eg óska þess beinlínis, aS til mín heyrist núna! Og eg
skal segja henni, hvert álit eg hefi á henni —■ eg skal
segja þaS upp í opiS geSiS á henni!“
„Sir Andrew! Sir Andrew! — í guSs bænum reyniS
aS stilla skap ySar!“ sagSi Mandeville í bænarrómi. —-
Hann lagSi báSar hendur á axlir Sir Andrews og þröngv-
aSi honum til aS setjast.
Því næst mæltist hann til þess aS Myrtle og Tom færi
út úr stofunni og kvaðst hann þá mundi geta sefaS Sir
Andrew. Og þegar þeir voru orSnir einir saman í stof-
unni, trúSi hann Sir Andrew fyrir áformi sínu: AS kcma
Harry Latimer á brott úr Charlestown meS valdi, en
þó svo leynilega, aS engan grunaSi neitt. Hann lauk
máli sinu meS þessum hughreystingar orSum:
„Þegar viS íhugum þaS, aS svo má heita, sem nú
þegar sé búiS aS fyrirkoma Latimer, þá getum viS hugs-
aS um þetta heimskulega brúSkaup meS jafnaSargeSi.
ViS getum látiS svo, sem þaS sé eintómur uppspuni og
enginn þarf aS komast á snoSir um hiS sanna. Þessir
tveir menn úti í „Tamar“, sem viSstaddir vcru í her-
bergi skipherra, verSa komnir lángt i burtu eftir fáeina