Vísir - 29.12.1928, Blaðsíða 2

VÍSIR
Kartoflumj 0L
Hrismj 0l. Sagé,

Veedol
Það er alt of mikil áhætta að nota lélegar
smurningsoliur á bifreiðar. Viðgerðaverkstæðin
sjá daglega stórskemdar vélar vegna slæmrar ol-
iu, sem bifreiðaeigendur kaupa vegna þess, að
þær eru fáum aurum ódýrari líterinn. Notið að-
eins allra bestu olíutegundir svo þið komist hjá
dýrum viðgerðum.
Kaupið Veedol olíur. „Graf Zeppelin“ notaði
þær á fluginu inilli Ameríku og Evrópu fyrir
skömmu, og „Commander Byrd“ hefir valið
Veedol til Suðurpólsflugsins. Athugið, hversu
mikið traust Veedol olíunum er sýnt með þessu.
Notið þær til að spara yður peninga.
Júh. Ólafsson & Co.
Reykjavík.
Aðalumboð fyrir
Tide Water Oil Company, New York.
Símskeyti
—X—
Kliöfn, 28. des. FB.
Vinnusamningar í Noregi.
Frá Osló er símað: Samning-
iu' á milli vinnuveitenda og
verkamanna var undirskrifaður
á aðfangadag jóla. Núverandi
lamiakjör í járniðnaðinum
verða óbreytt um næstu tvö ár.
Að þessir samningar tókust hef-
ir vakið alnienna ánægju og
aukið vonir matma um, að til-
raunir þær, sem í hönd fara, til
samninga í öðrum iðnaðargrein-
um, gangi friðsamlega. Betri
horfur uin iðnaðarfrið liafa
haft örfandi áhrif á atvinnulifið,
einkum skipasmíðaiðnaðinn.
Hafa norskar skipasmíðastöðv-
ar fengið margar nýjar pantan-
ir.
Viðsjár á Spáni.
Frá Berlin er símað: Skeyti
frá Madrid herma ,að alvarleg
deila sé upp komin á milli Spán-
arstjórnar og liðsforingjaefn-
anna á Segovia. 100 liðsfor-
ingjaefni af Segovia voru hand-
teknir fyrir mótþróa gegn for-
manni Riveraflokksins. Margir
hðsforingjar hafa mótmælt
gerðum stjórnarinnar og hafa
nokkurir þeirra verið liandtekn-
ir fyrir að neita að lilýða skip-
unum stjórnarinnar.
Launadeilurnar þýsku.
Frá Berlín er símað til Iiaup-
mannahafnarblaðsins „Social-
demokraten“, að verkamenn í
Bremerhaven, Liibeck og Kiel
liafi felt gerðardóminn í vinnu-
deilunni í skipasmíðaiðnaðin-
um. Álíta verkamenn launa-
hækkunina ófullnægjandi.
Inflúensa í Bandaríkjunum og
Canada.
Frá Washington er símað:
Verslunarráðuneytið tilkynnir,
að 2000 manns i 78 bæjum
í Bandarikjunum hafi dáið úr
inflúensu síðastliðna viku.
Frá Montreal er símað: Inflú-
ensa er farin að breiðast út í
Canada. 100 manns hefir dáið í
Montreak
Utan af landi.
♦
ísafirði, 28. des. FB.
„Kinnarhvolssystur“ voru
leiknar liér í gærkveldi og fyrra-
kveld. Ingibjörg Steinsdóttir lék
Ulrikku, Eva Pálmadóttir Jó-
liönnu, Elias Halldórsson berg-
konunginn, Samúel Guðmunds-
son Axel og Halldór Ólafsson
Jóhann. Leikurinn tókst yfirleitt
vel og aöalhlutverkin vel leikin.
Leiktjöld máluð af Sigurði Guð-
jónssyni hér. Útbúnaður leik-
sviðs góður.
Tveir vélbátar Sarnvinnufé-
lags Isfirðinga eru komnir frá
Noregi, þriðji væntanlegur í dag.
Hinir tveir á leiðinni. Bátarnir
stærstir af fiskibátum liér.
Látinn er Jóliann Pálsson,
fyrr hóndi á Garðsstöðum. Ilann
var á sjötugs aldri.
Vestm.eyjum, 28. des. FB.
Fjárliagsáætlun bæjarsjóðs
var samþykt á bæjarstjórnar-
fundi 13. des, alls kr. 277947,00,
þar af niðurjöfnun aulcaútsvara
kr. 212447,00.
Bæjarstjórnarkosning mun
fara fram 12. jan. Ur bæjar-
stjórn ganga Jóhann Jósefsson
og Sigfús Scheving, íhalds-
menn, og ísleifur Högnason,
jafnaðarmaður.
Á fundi ilialdsmanna í gær-
kveldi var samþyktur svofeld-
ur listi: Jóhann p. Jósefsson al-
þingismaður, Ólafur Auðuns-
son, útgerðarm., S. Scheving
skipstjóri.
Nýr vélbátur, Fylkir að nafni,
40 smálestir að stærð, kom hing-
að fyrir jól. Báturinn var keypt-
ur i Svíþjóð. Eigendur eru fjór-
ir ungir Vestmannaeyingar óg
eru þeir allir á bátnum. Ferðin
gekk vel.
Sjaldan farið til fiskjar. Afli
tregur.
Bátar héðan búast sem óðast
til Sandgerðist á línuvertíð.
Einn nýkeyptur ísfirskur bát-
ur kom hingað í gær frá Svi-
þjóð. Vél í ólagi.
Frá fnllveldisafraæli
Jngoslafa.
Tíu ára fullveldisafmæli
Jugoslafiu, sambandsríkis Serba,
Króata og Slafa, var hátíðlegt
lialdið liinn sama dag og full-
veldisafmæli Islands. Fóru
hátíðahöldin víðast fram með
kyrð og spekt, nema i Zagreb,
aðalborginni í Króatíu. Eins og
frá var sagt í skeytum i mánað-
arbyrjun urðu þar óspektir og
blóðsútheílingar.
Borgarar í Zagreb höfðu
fengið fyrirslcipanir um það frá
stjómmálaforingjum sínum, að
lialda 1. deseml>er ekki hátíð-
legan, til þess að láta í ljós
gremju sina út af morðum, er
urðu í Skupslitina 20. júni s. 1.
og vöktu mikla reiði meðal Ivíó-
ata. En nú var það skylda lxer-
manna og opinberra embættis-
manna að halda liátiðlegt af-
mælið, og gengu þeir í skrúð-
göngu til katólsku dómkirkj-
Munið
að sænsku karlmannafötin eru
óefað vönduðustu fötin sem til
landsins flytjast.
Verðið mjög sanngjarnt. —
Fást aðeins hjá
Reinh. Andersson
Laugaveg 2.
MæðurT
Alið upp hrausta þjóð. Gefið
börnunum ykkar þorskalýsi.
Ný egg, da=;lega.
Fæst í
VON 06 BREKKUSTÍG1.
unnar. Er þeir nálguðust kirkj-
una, komu þrír svartir fánar
í ljós á kirkjuturnunum. Lög-
reglan fór þegar í stað inn í
kirkjuna, reif niður fánana og
tók liöndum átta unga menn,
sem hún fann í turnunum. Eftir
þetta liélt fylkingin til annar-
ar kirkju, og fór þar fram fjöl-
sótt messugerð.
pegar farið var með hina
liandteknu unglinga til fangels-
is urðu óspektir. Lögreglan
heyrði hljóð, er hún áleit
skammbyssuskot, og er þá sagt
að hún liafi hleypt af allmörg-
um skotum. Var nú lialdið á-
fram að skjóta, og hlaust það
af, að piltur að nafni Stanko
Petrich var særður banasári, en
þrír vegfarendur og einn lög-
regluþjónn voru alvarlega særð^
ir.
Aftur lá við slysi, er hópur
stúdenta, er stóðu fyrir framan
háskólann, ögraði herflolcki, er
gekk framhjá. Stjórnandi her-
flokksins reiddist móðgun-
um stúdentanna æg skipaði liði
sinu að nema staðar. Var hafð-
ur viðbúnaður að gi’ipa til
vopna, en óeirðirnar hjöðnuðu
niður og lierflokkurinn hélt
leiðar sinnar án þess, að meira
gerðist tíðinda.
Stjórnmálaforingjárnir í
Zagreb sögðu borgurunum að
draga upp svarta fána til að
syrgja hinn fallna ungling. Lög-
reglan gerði tilraunir til að
koma í veg fyrir þetta, en samt
voru margir, er létu til leiðast,
og klukkan sex að kveldi var
kominn sorgarsvipur á bæinn.
Um kveldið var 1 sífellu reynt
að ögra lögreglunni og stjórn-
inni í Belgrad. Ilvarvetna mátti
licyra lirópað: „Lengi lifi písl-
arvottar Króata!“ og „Niður
með lögregluna!“ Flokkar lög-
reglumanna urðu fyrir grjót-
kasti. Hvað eftir annað var
skotið úr skammbyssum, einn
ineinlaus vegfarandi feklc sár á
liöfuðið og allmargir. fengu
minni sár. Fjöldi manna var
sendur í fangelsi, þótt þeir, er
fyrir æsingunum stóðu, lokuðu
sig oft inni í liúsum sínum og
yrði eigi teknir fyr en eftir
liarða viðureign.
Háskólanum í Zagreb var
lokað upp úr óeirðúnum og
þykir nú ekki horfa friðvæn-
lega þar syðra, frekar en fyrri
daginn.
¥egamál,
—o—-
Frh.
Misjaf nt .færi'.
Um 30 ára skeið hefi eg farið
eitthva'ð nál. 40 sinnum um Hellis -
heiði á vetrum, oftast í febrúar eða
marz, þegar snjór og ís er einna
mestur. Og þá jafnan haft í huga,
hvort vetrarumferð yrði betur borg-
ið á járnbraut eða vel settum vegi.
Á þessu árabili hefir vitanlega
aldrei komið annar eins snjór og
1898. Ekki helcíur líkt því aðrir eins
byljir og blotar á víxl, með ísregni,
harðfenni og hörkum, sem veturinn
1880—81. Samt hefi eg oft séð þar
fannir djupar, vatnskrap mikið og
hrannir háar á sumum stöðum, þar
sem mælt var fyrir járnbrautinni.
Hólmsá hleypur oft úr farvegi.
Seinast í gæðavetrinum síðastliðna,
fleytti hún löngu stykki ofan af veg-
inum fyrir austan Hólmsárbrúna,
sem þó var gamall og gróinn, meira
en meter á hæð. Svo gæti og farið
um járnbrautarundirhleðslu eða
nýjan veg,ef lagður yrði á brautar-
stæðið milli Hólms og Baldurshaga
(norðan við Rauðhóla).
Og eins gæti fariö fyrir ofan
Hólm, þvi áin heíir oít hlaupið úr
farvegi ofar, og yfir veginn neðan
við Lækjarbotna; fylt þar svo af
krapa og hrönn, að ferðamenn hafa
komist þar í vandræði. — Fyrir fá-
um árum eg og aðrir.
Einhverntíma yrði „þröskuldur á
vegi“, þegar snjókoma með byljum
verður 22 daga í einum mánuði, eins
og var í febrúar 1898. Eða snjóar
og blotar ganga á víxl, allan vetur-
inn, svo sem var t. d. 1913—14. Þá
var þegar í nóvember „hrök og um-
hleypingar, með vonsku-útsynningi
og örgustu ófccrð á fjallvcguin“, hér
hér syðra. Veturinn þar áður urð-
um við tveir að ganga frá hestum
i botnlausri lófœrð á veginum í Ölf-
usinu, þar sem hann er lagður of-
an í leirflag, og leita hjálpar — með
an hestarnir hvíldust, eftir umbrot-
in og á kafi í skaflinum.
Ferðasaga.
Veturinn 1920 var hið eina sinn,
er eg sneri aftur. Lagði á stað úr
Reykjavík i logni og þíðu (eftir
hád. 29. febr.). Þá var sá snjór
hér í bænum, að krapið og vatnið
var í ökla á veginum í Sogamýrinni.
Við Elliðaár byrjaði að drífa i logni
og svo ákaft, að við Baldurshaga
(sem þá var mannlaus) var kominn
snjór nýdrifinn í mjóalegg, en undir
var frostlaus snjór, svo gljúpur í
blettum, að eg sökk að hné. Hver
dælcf var full af snjó, hvergi vak-
aði fyrir Hólmsá, hvað þá heldur
veginum undir brúnunum, — nið-
ur að honum voru víst nokkrar áln-
ir á löngum köflum. Komið var
rökkur og ekkert sást til neinna
kennileita. Fór þá skyndilega að
hvessa á norðan, og gerði all-,snarpa
hrynu, (en hafði áður um stund
rokkað sitt við hverja átt), svo eg
gat ekki fylgt förum mínum eða
séð votta fyrir þeim lengur en um
1—200 fm. Úr því sást engin „leið-
arstjarna", hvorki á hiinni né jörðu,
og varð eg því bara að hugsa uin
hana; en hún varð þá Margrét hús-
freyja að Árbæ. Og hún brást ckki,
heldur en vant er. Eftir bestu hress-