Vísir - 31.12.1928, Blaðsíða 4

4
Mánudaginn 31. desember 1928.
VÍSIR
FABRIEK6MERK
Snðnsúkkuiaði,
Átsúkknlaði,
„Overtræk"
Kakaó,
Öviðjafnanlegt að gæðum.
BÚSÁHÖLD alls -konar
VERKFÆRI alls konar
VÉLAREIMAR
LÁTÚNSPLÖTUR og
S T A N G I R
Fæst á Kiapparstíg 29, hjá
VALD. POULSEN.
»oocoooooooo;iooooöcocccö;icc;icoccoooocao;xico»oöooooo«;
\T“—m
1J>*. £í?!t±t2uíi fínUm.
nGóða frá Slgríður, hvernig ferð þú að hús til
svons góðar kökar?“
bEg skal kenua þér galdarinn, Ólðf mín. Notaða
aðeins Gerpdlrer, Eggrjapúiver og aila dropa frá Efna-
gerö Reykjavikur, þá verða kökarnur svona fyrlrtaks
góðar Það fœst hjá öllum kaupmönnum, og eg bið
altaf um Gerpúlver frá Efnagerðlnni eða Liliu Ger-
púiver.
Set upp skinn
og geri við skinnkápur. Fljót
og vönduð vinna. Hvergi ódýr-
ara i borginni. Uppl. í
Ingólfsstræti 21 B. Sími 1035.
MæðurT
Alið upp hrauata þjóð. GefiS
börnunum ykkar þorskalýsi.
Ný egg, daglega.
Fæst í
VON OG BREKKUSTÍG 1.
F. H. Kjartansson & Go.
Stvausykuv,
Molasykur,
Hveiti,
Haframjöl,
Rísgrjón,
Rísmjöl,
Vlctoriubauuir,
Sago,
Kavtöflumjöl.
Verðið hvergi lægra.
50
aura gjalsi-
mælis bif-
reiðar altaf e
iion
til leigu bjá l
Lægsta gjald í borginni. §
í bæjarkeyrslu
hefir B. S. R. 5 manna og 7
manna drossíur. Studebaker
eru bíla bestir. Hvergi ódýrari
bæjarkeyrsla en hjá B. S. R. —
Ferðir til Vifilsstaða og Hafn-
arfjarðar alla daga. Austur í
Fljótshlið 4 daga í viku. — Af-
greiðslusímar 715 og 716.
Tilkynning.
SiSasti dagur til afhen lingar
á tómum dósum undan okkar
ágætu Fjöllkonuskósverlu, skó
brúnu og lakkáburði, er 31. des.
1928. Nöfn þeirra er verðluun
hljota veröa auglýst í blöðunum
í byrjun ftbrúar næstkomandi.
Heidradu húsmæðnrT
Sparið fé yðhr og notið elngöngu lang-
besta, dpýgsta og því ódýa*asta
Skóáhurðinn Gólfáburðinn
Fæst í öllum helstu verslunum landsins.
Besta Gigarettan i 20 stk pSkkam.
sem kostar 1 krðoo er
Commander,
öö
Virginia 1
æ
cigarettnr
’jr ■*>»>
Fást t öllnm verslnnnm.
áBææææææææææææææseæææssæææææáe
F RELSIS VXNIR.
Eg hirði ekkert um, hvort þa'Ö þykir rétt af mér eður
ekki. Mér .virðist svo, sem ekki hafi veri'S hirt um rétt
eða rangt í þessu máli, hingað til. En eg held fast á rétti
mínum. Og úr því að þér álítið það skyldu mina að skjóta,
þá ætla eg að gera það.“
Hann þagði andartak. Hann hrosti lítið eitt og hallaði
undir flatt. „Eg ætla að skjóta — — einhverntíma viö
tækifæri!“
Allir viðstaddir létu undrun sína í ljós. En þrumuraust
sir Andrews yfirgnæfði allar raddir aðrar,
„Einhvern tíma við tækifæri —?“
„Já, þegar mér hentar að skjóta!“ sagði Latimer með
áherslu. Hann gekk nú fram úr horninu, þar sem hann
hafði staðið og afhenti Moultrie skammbyssuna, alvarleg-
ur og rólegur i bragði. Skammljyssan var enn hlaðin. „Þetta
eru skuldaskifti, sem okkur sir Andrew fara á milli og
öðrum koma ekki við. Eg áskil mér rétt til þess, að krefj-
ast skuldarinnar eða að láta það ógert, — alveg eins og
menn gera í venjulegum skuldaskiftum."
„Helvítis fanturinn!“ grenjaði sir Andrew upp yfir sig,
svo að undir tók í salnum. Voru það upphafsorðin að
óstöðvandi flóði blótsyrða og formælinga. Hann þreif um
skeftið á skammhyssu sinni og ætlaði sér að nota skot-
vopnið sem barefli. En Christopher Gadsden hélt honum
með valdi, ásamt þrem — fjórum mönnum öðrurn. Ef
þeir hefði ekki gert það, mundi hann þegar hafa ráðist
á Latimer.
Latimer og Moultrie gengu saman fram að dyrunum til
Myrtle. „Elsku stúlkan mín,“ sagði Latimer og greip hönd
hennar t.il að reyna að gera hana rólegri.
Myrtle greip um handlegg hans og starði framan í hann
óttaslegin.
„Hvernig vildi þetta til ?“ spurði hún, „þröngvaði hann
þér til að deila við sig, Harry? Og skaut hann með þeim
ásetningi að drepa þig? — Þig? —“
„Yndið mitt! — Mér finst það megi einu gilda.“
„Má það einu gilda?“ endurtók hún og starði á föður
sinn. Hún var köld og miskunnarlaus eins og dómari. —
„Hvers vegna gerðir þú þetta?“ spurði hún. — „Hvers
vegna ?“
„Hvers vegna? — Þú spyr um það. Eg gerði það til
þess, að þú skyldir verða ekkja! Til þess að frelsa þig úr
hjónabandinu — til þess að losa þig úr botnlausri smán og
svívirðingu —“
„Til þess að eg yrði ekkja! — Og þetta kallarðu.ást —
föðurást."
„Ást!“ endurtók hann æfur og hló kaldranalega. „Hypj-
aðu þig frá augum mínum! Snáfið þið burtu! Bæði tvö
Til fjandans með ykkur! Eg vil ekki sjá ykkur framar.
Milli okkar er öllu lokið, dóttir mín *— öllu lokið áð fullu.
Eg afneita þér — útskúfa þér, þú fær engan eyri frá mér
— ekki naglsrótarstærð af landeignum mínum — hvorki
meðan eg lifi, né að mér dauðum! En eg ætla að biðja guð
þess á hverjum degi, að eg þurfi aldrei framar að verða
fyrir þeirri smán, að sjá þig!“
Harry Latimer leiddi Myrtle út úr húsinu, ofan háu
tröppurnar og að vagninum — vagninum, sem hún hafði
yfirgefið fyrir skömmu, vegna þess, að hún óttaðist ósjálf-
rátt um mann sinn og skildi ekki hvað gæti dvalið hann.
Allir hljóta að geta skilið hvernig brúðhjónunum muni
hafa verið innanbrjósts, er þau lögðu af stað í brfiðkaups-
feröina.
Sídari liluti.
I. KAPITULI.
Hjónin.
Latimer var skamma stund að heiman. Að tveim mán-
uðum liðnum var hann aftur kominn til Charlestown.
Kveldið sem hann fór hafði engum getað komið til hugar,
*