Alþýðublaðið - 21.06.1928, Blaðsíða 4

4
« L P V Ð O ® fc A B S t -
eð eiltítt esr, að gjaldendur fái ekki
útsvarsseðlana fyrr en alilangt er
komiið' fram í maímánuð.
Æfintýrið
verður leikið annað kvöld í
næstsíðasta sánm. Lækkað verð.
Siðan i gær
hafa komið hin.gað tvö fisktöku-
skip. Heitir annað „Eros“, en hitt
„Trave“.
Bæjarstjórnarfundtir
er í kvöld. Par verður rædd
tillaga frá Sigurði JÖnassyni um
að reist verði 10—15 þús. hest-
orka rafstöð við Sogið fyrir
Reykjavík og Hafnarfjörð. Éininr
ig verður lððasölumálið til urn-
xæðu. r
Gleymíð ekki
bágstöddu kontxnni, sem beðiö
ivar um hjálp fyrir hér í blaðinu
um dagánn.
Húsíð,
isem brann í fyrra dag, var nr.
4B við Týsgötu, en eklti nr. 3.
liðjanTj
tirerftsptti 8, síffll 1294, l
tekur að sér alls konar tæklfæiisprent' ö
un, svo seni erfiljóð, aðgðngfttmiða, bréf, g
| reikninga, kvittanir o. f. frv,, og of- |
í greíðir vinnnna fljótt og við réttuverðl. jj
Pétur Þoriáksson
verkamaður, Bræðcaborg, er
fimtugur í dag.
Sáiafráhnsóknafélag íslands
heldúr fund í kvöld kl. 8V2 í
Iðnó. Páll Eiiharssön hæstaréttar-
dómari flytur erindi.
Munið,
að aðálfundur Eimsiiipafélágs
ísláncís hefst á laugárdaginn kem-
ur í Kauppííhgssalnum.
ÍFarið tiúp að WfúaVíáhdi
a sunnudagiiin. Par heldur Full-
trúaráð verk 1 ýð:s:fé 1 a.ganna hluta-
veítu og par mun gefinn kostur
á mörgum eigulegum múnium.
St, ípaka
heldur fund á venjulegum stað
og tíina. Kaffidrykkja á eftir 0.
iL Mætið öll.
Ailsherjarmötið i kvöld
Haxðvítug hlaupakeppni verður
á ípróttavellinum í kvöld. Áth.
augl.
Veðrið.
Hiti 5—12 stig. Lægð vestur af
íxlandi, hreyfist hægt norðaustur.
Haíísbieiðam fjarlægirt Halamið.
Horfur: Austan hægviðri við
Faxaflóa.
Félag Vestur-íslendinga
hélt framhaldsaðalfund sinn í
-gærkveldi. Formaður var kosinn,
, pressað reykfóbak, er
nppáhald sjömanna.
Pæst I ðSlíiii múmum.
í stað séra Friðriks Hafígríms-
sonar, er baðst undan endurkosn-
ingu, Steingrímur Arason kennari.
Meðstjórnendur hans: Hólmfríður
Árnadóttir og Ejiríkur Hjartarson.
________ (FB.)
jyjimgisMtíðm'
Sö n gmá! a stjó 1 i. A1 pingisháti ðar
1930, Sigfús Einarsson dóm-
kirkjuorganleikari, tilkynriir:
L’.ndi rb úning sniðftod Alþihg.shá-
fíðaririniar hefir, samkvæmt tillögu
söngmálanefridar, ályktað, að efnt
skuli til tveggja konserta á Ping-
völlum 1930, með fornum, inn-
lendum söng og tónsmíðum ís-
lenzkra höfunda frá siðari tímum.
Par að auki er gert ráð; fyrir pví',
' að landskór (kariakór) syngi o. fl.
Hefir pTiggja manna nefnd verið
falið páð starf, að taka til verk-
efni og búa pau í hendur söng-
fólki Og h 1 jö ð f æ raleikuru m. í
■ ne'fndriiriii eru: Páll Isólfsson org-
anieikari '(formaðúr). Emil Thor-
idddsen pianoléikari og Pórarinn
Jónsson tónskáld.
nr rm sKOrao a pau 'ísl. tón-
skáld, heirria dg erleridis, sem
eiga í í'órum sínum frumsamdar
tónsmíðar óprentaðar, að SeriCla
sem fyrst formanni nefndarunnar
eða söngmálastjórá handrit áð
peim lögum sínum, er pau mundu
helzt kjósa að flutt yrðu á Al-
pingishátibinni og til greina geta
komið við slík tækifæri.
I 1
Kaupið Alpýðublaðið
Hólaprentsmiðjan, HafnarstrætJ
18, prentar smekklegast og ódýr-
ast kranzaborða, erfiljóð og alla
smáprentun, sími 2170.
Geirið vi. o e>ú JstHtsjsið.
vöpiipssaj' ctfif veríHÖ. Saðm.
B. Vikiar, ILaagBvegS 21, simi
658.
Hús jafnan til sölu. Hús tekin
í umboðssölu. Kaupendur aÖ hús-
um oft til taks: Heigi Sveinsson,
'Kirkjustr.10. Heima 11—12og5—7
Útsala á brauðum óg kökum
frá Ailþýðubrauðgerðinni er á
Vésturgötu 50.
\
Koraiméðsas', rúmstæði
édýrt. Vörasá’tism Kla'iípsar-
sts® 27.
llitstjori og ábyrgðarmaðui
Haraldur Guðmundsson.
Alpýðuprentsmiðjan.
William le Queux: Njósnárinn mikli.
til prinzessunnar til pess að spyrja um hana.
„Pá getur hann komið aftur til baka hing-
að á hvaða augnaibiiki, sem vera skal,“ sagði
hún, pví hún var auðsæilega hrædd við bá
tilhugsun, að hann sæi okkur saman. Var
hann afbrýðisisamur elskhugi? Ég íann til
óttalegrár kvalar og ástríðu. „Ég verð nú
að fara,“ sagði hún með grátstaf í kverk-
unum. „Hvar búið pér hér í borginni, og
hvaða gervinafn notið þér hér nú?“
„Ég bý í Hótél ,Evrópu‘ og geng undir
nafninu Francis Vesey.“
„Sarna nafninu og í Rómaborg," mælti hún
lágt.
Augljóst var, að hún vissi miklu merra
um mig og allar mínar hreyfingar en ég
haföi getað gert mér í hugarlund að hún
gerði
„Hvenær eigum við að hittast?" spurði ég
í næstum pví skipandi rómi. Ég stóð á
öndinni af eít rvæntrigu og æsingu. „Nefn-
ið að eins staðinn og stundina.“
Hún hug'saói sig um eitt augnablik.
„Ó! Jardine foringi! Ég er skelfd af peirri
tiíhugsun, að pér seiíð 'í ögurlegri hættu,
— míklu níeiri hættu en nokkru sinni áður.
Líklega er leynivörður haldinn um yður.
Ég býst við liinu versta.“
„Hvað um pað'?“ svaraði ég og reyndi
að herða upp hugann. „Ef svo er, þá verð-
ur alt að fara eins og pað fara vill. Ann-
axis eru njösnarar á hælum allra í Sankti
Pétursborg. — En hvar og hvenær getum
við mælt okkur mót?“
Aftur varð hún hugsi svo sem augnablik.
„Þekkið pér brúna, sem liggur yfir Fan-
tank. skamt frá Prenningarkirkjunini ?“
Ég sva'raði pví játandi.
„Verið pá par klukfcan tíu í kvöld. Það
er Iítil umferð par. Par ættum við að vera
örugg, ef o'.ikur verður ekki veitt eftirför.."
„Éf ég verð pess var, að mér sé veitt
eftirför, þá kem ég ekki t;l 'móts við yður,
pótt mig langi út af lífinu til pess,“ svaraði
ég einlæglega.
„Verið pér pá sælir þangað til klukíran
tíu í kvöld,“ sagði húri, tók pétt og inni-
lega. í hönd mína og sagði um leið og hún
fór út úr herberginu: „Þér megið ékki láta
Bernowski skilja pað neitt á yður, að við
höfum fundist hérna.“
„Ágætt!“ sagði ég. „Hann skal ekki geta
veitt neitt slíkt úpp úr mér. En gleymiö
ekki að koma til fundar við mig! Muniið,
að ég hefi komið hingað frá Rómaborg til
pess að sjá yður.“
„Við erum vinir. Ég hefi geíið yður lof-
o-rð mitt. Er pað ekki fullnægjandi ? — Það
verður að nægja yður nú.“ Hún hratt hurð-
inni opinni og hljóp út.
ÖJl samræða okkar fór fram á frakk-
mesku. Tel ég líklegt, að hvorugur varð-
mannanna hafi skilið pað mál. Sarnt lutu
þeir mér, um leið og Clare Stanvvay hvarf
út úr dyrunum, og hvísluðu:
„Við þegjum eims og steinar. Enginn skal
vita neitt af okkar vörum.“
Ég pakkaði Jreim óg rétti tíu rúbla seðii
að hvorum peirra. I pví var hurðinni liarka-
íega hrundið upp og Bernowski kom inn.
Hann var enn grimdarlegri á svipinn en
áður.
„Mér pykir fyrir því að verða að segja
yður, að hennar allrahávirðulegasta göfgi,
Ozeroff prinzessa, pekkir alls ekki stúlku
þá, er pér eruð að spyrja um.“ Pað var
skerandi fyrirlitning og ískuldi í röddinni.
Ég svaxaði engu.
„En ef hennar áilrahávirðulegasta göfgi,
Ozerofí prlnzessa, skyldi rekást á pessa
Clare Stanway, pá er hún viljug tii þess,
að láta yður slíka vitneskju í té. Þettp