Vísir - 30.09.1931, Síða 5
VÍSIR
•MiSvikudag'inn 30. sept. 1931.
Með e.s. „Goðafoss“ fengum við aftur:
L A U K í 25 kg. kössum,
APPELSÍNUR og EPLI.
Bágar ástæður.
Þaö er engin nýjung- fyrir Reyk-
vikinga, aö heyra þeim lýst, og
])á heldur ekki ný bóla aö Reykja-
víkurbúar rétti hjálparhönd, þeim,
sein viö bág kjör eiga að búa. Að
þessu sinni, vill sú, er þessar lín-
ur ritar, vekja athygli góöfúsra
manna á mjög öröugum kringum-
stæöum stór fatlaös (lamaös)
sjúklíngs, sem búið hefir viö sjúk-
dómsþrautir svo árum skiftir. '—
Margir þekkja af eigin reynd, aör-
ir af sjón, hversu sjúkdómsokið
eitt út af fyrir sig er þungbær
þraut, en þegar þar við bætist sí-
feldar, nagandi áhyggjur út af af-
komunni, þá þarf ekki mörgum
orðum um það að fara, hve
þröngur er hagurinn. Húsaleigan
er mörgum svo erfiður baggi, að
því þarf ekki aö lýsa. Daglegt
lirauð kostar peninga, og þegar
fyrirvinnan er engin, svo að vik-
um og mánuðum skiftir, þá hverf-
ur brauðið sjálfkrafa af borðinu,
og þegar húsmóöirin er svo ger-
samlega svift heilsu og likams-
buröurn, að hún er engu færari
um að bjarga sér, heldur en ung-
barnið, þá er það bersýnilegt, að
heimilið getur ekki verið hjálpar-
laust, hvað það verklega snertir.
Vilja nú ekki einhverjir góðir
menn, gleðja og styrkja mædda og
heilsulausa konu hér í bænum, með
j'ví að skjóta saman nokkrum
krónum hancja henni, svo að hún
þurfi hvorki aö hröklast úr íbúð-
inni sinni eða verða a'ð fara á mis
við þá aðhlynningu, sem hún sök-
um lömunar sinnar og heilsuleys-
is getur ekki án verið. Eg treysti
Vísi til að veita viðtöku þeim pen-
ingum, sem kunna að safnast, og
gefa nánari upplýsingar um heirn-
ílishagi konu þessarar.
* Kona.
Stundakennarar.
Skólanefnd hefir samþykt að
ráða til stundakensln í vetur
þau Ölöfu Gunnarsson, Vigni
Andrésson, Svanliildi Jóhanns-
dóltur, Hólmfríði Jónsdóttur,
Gísla Sigurðsson, Sigríði Pét-
ursdóttur og Sigríði Magnús-
dóttur.
Hitaveitan.
Veganefnd hefir athug'að til-
lögur Ben. Gröndals um nýt-
ingu heita vatnsins úr laugun-
um. Telur nefndin sjálfsagt, að
vatnið verði notað í hverfinu
milli B.arónsstigs, Freyjugötu,
Njarðargötu og Laufásvegar.
Bæjarverkfræðingi falið að at-
huga málið nánara.
Thorvaldsensstræti.
Landssímastjóri héfir óskað
þess, að gert yrðið við strætið.
Vill liann helst að það verði
malbikað, en annars að góð
gangstétt verði gerð meðfram
húsunum. Veganefnd frestar að
taka ákvörðun um málið, uns
fjárhagsáætlun næsta árs verð-
ur samin.
Flugfélag fslands
fer fram á, að Reykjavíkur-
höfn greiði 30 þúsund kr. til við-
bótar fyrra tillagi hafnarsjóðs
til flughafnarinnar (30 þús.
kr.), með því að kostnaður við
| byggingu flugskýlis og dráttar-
'• brautar liafi farið mjög fram
úr áætlun, og félagið treysti sér
ekki til að greiða þajm kostnað.
Hafnarnefnd vill ekki leggja til,
að greitt verði meira fé til flug-
hafnarinnar en þegar hefir ver-
ið gert.
Hlutaveltuhappdrætti í. R.
Þessir vinningar voru dregnir
út hjá lögmanni: Á einn sekk
liveiti komu þessi númer: 4815,
1374, 1005, 830, 2345, 2374,
4839, 2336, 2449, 2135. Á einn
sekk hrísgrjón: 3063, 3009, 782,
1990, 4880. 1 sekkur kartöflur:
3184, 2288. 1 sekkur Haframjöl:
3413, 3738.1 sekkur strausykur:
1759. 1 kassi molasykur: 1089.
1 kassi bl. ávextir: 1702. 1 ks.
sveskjur: 910. 1 ks. kex: 780,
1554. — Vinninganna sé vitjað
til Silla & Valda, Aðalstræti 10.
Loknnartíml
mj ólkursölubúða.
Eins ög kunnugt er, gekk ný
reglugerð um lokunartima
brauða- og mjólkursölubúða
hér í bænum í gildi þann 15. þ.
m., svo að nú eru þeir sölustað-
ir ekki opnir lengur en til kl.
7 á kvöldin á virkum dögurn,
og á sunnudögum að eins 2V2
ldt. — frá 81/2—11 f, li. — Hér
er um mjög gagngerða breyt-
ingu að ræða, sem þó virðist
eigi miða að þvi að bæta kjör
nokkurs manns, en aftur á
móti mun hún gera allflestum
bæjarbúum óþægindi —- ef
ekki beinan fjárhagslegan
skaða. — Það er undravert að
slík ráðstöfun skuli ekki liafa
mætt eindregnum mótmælum
almennings. — Sannast það
hér, sem oftar, að Reykvíking-
ar eru þolinmóðir, og láta bjóða
sér upp á margt misjafnt, án
þess að „liljóða undan högg-
um“. —
Styttingin á sölutíma mjólk-
ur og brauða er í vægasta lagi
sagt einstrengingsleg og ósannT
gjörn ákvörðun, sem lcemur
liart niður á framleiðöndum og
kaupöndum yfirleitt, en mun
þó verða tilfinnanlegust lijá fá-
tækasta fólkinu liér í bænum.
Það er varla vafamál, að
stytting sölutímans hlýtur að
draga beinlínis úr mjólkur-
kaupum, til skaða bæði fyrir
framleiðendur og neytendur.
Þegar mikil mjólk berst að,
eins og t. d. á sumrin í hitatíð-
inni, er hætt við að liún seljist
ekki upp, á daginn, og eyðilegg-
ist —- nema sú, sem gerilsneydd
er og seld i lokuðum ílátum.
Fleira kemur liér til athugun-
ar, svo sem það, að fólk, sem
vinnur ýmsa vinnu liingað og
þangað út i bæ, þar á meðal
búðarfólk og námsfólk, getur
ekki, þó það vildi, komist til að
fara í bakari og mjólkurbúðir,
fyr en eftir kl. 7 á kveldin. Nú
er sú leið lokuð. Mjólk og
bakarí-kökur á almenningur
ekki kost á að geyma stundu
lengur án þess að skemdir verði
á. Þess vegna ér hentugast, að
fólk eigi kost á að ná i þessar
neytsluvörur á sölustöðunum
samstundis og það þarf a'ð nota
þær.
Mörgu fátæku heimili liefir
orðið það að góðum notum, að
geta senl í næstu mjólkurbúð-
ina, þó liðið sé nokkuð fram á
kveldið — og fengið þar mjólk-
urdropa eða þá kökur með
kaffibolla handa lieimafólki eða
gestum. — Efnamannaheimil-
in — sum a. m. k. —- eiga fyr-
irliggjandi vín, öl og ávexti,
sem hægt er að grípa til hvenær
sem er, þegar góða gesti ber að
garði. Þar á móti verða efna-
minni heimilin að láta sér
nægja með að bjóða gestum
sínum kaffisopa. —
Þeir sem hafa unnið dyggi-
legast að þeirri hreytingu, að
mjólkur- og brauðabúðir skuli
vera lokaðar þá tíma úr sólar-
liringnum sem jafnvel væri
mest þörf á að hafa þær opnar,
munu láta sér standa á sama,
þótt almenn heimilisgestrisni
falli niður. Þeir vita sem er, að
kaffihús borgarinnar eru opin
til kl. II1/2 á hverju kveldi.
Þangað geta þeir farið sem
hafa aura, og boðið með sér
kunningjum sínum. Og þar er
miklu fínna að sitja heldur en
í heimaliúsum. —
Eg hefi heyrt það fært fram,
sem eina gildustu ástæðu fyrir
því, að mjólkur- og brauða-
sölutíminn var styttur, að af-
greiðslustarfið yrði of þreyt-
andi, og starfstimi afgreiðslu-
stúlknanna of langur, ef búðum
væri lialdið opnum til kl. 9 á
kvöldin.
Ef sömu manneskjunni væri
ætlað að standa við afgreiðslu
í brauðsölubúð allan daginn
(segjum 13 tima), og kannske
dag eftir dag, þá væri nokkur
ástæða til að kvarta yfir of
löngum starfstíma. En hér er
þetta öðruvísi. Það hefir sem sé
verið sú venja hér i bæ — og
er víst enn, þrátt fyrir „endur-
bætta“ lokunartímann — að
hver mjólkursölubúð hefir tvær
afgreiðslustúlkur. Skifta þær
starfinu jafnt á milli sín; eru í
búðinni „sinn hálfan daginn
hvor“. Hefir því vinnudagur
hvorrar fyrir sig verið 61/2 tími,
þegar miðað er við eldri lok-
unartímann.
1 gamla daga liefði þetta ekki
þótt þrælkunar vinnutími. En,
n ú er öldin önnur. —
Það hefði, að minni liyggju,
verið langtum betra, að skifta
daglegum afgreiðslutíma í þrjá
jafna parta og liafa þrjár af-
greiðslustúlkur í hverri mjólk-
ursölubúð, heldur en að stytta
sölutímann eins og nú hefir
verið gert, því sú ráðstöfun
mælist mjög illa fyrir. —
Sennilega mun þess verða
krafist af meiri hluta bæjar-
manna hér, þegar fram í sækir,
að lokunartíma mjólkur- og
brauðasölubúða verði breytt í
sama horf og áður var. —-
24. sept. 1931.
Hrafn.
Anylýsingamyniin
og Loftur.
—o—•
Þér Iiafið sýnt það, herra
Loftur Guðmundsson, með rit-
gerð yðar í Vísi hinn 28. þ. m.,
að yður liefir verið mikið niðri
fyrir út af því, að auglýsinga-
kvikmynd sú, sem þér innan
skams ætlið að sýna hér, liefir
hlotið aðfinnslur fyrir að vera
umtöluð í blöðum sem íslands-
mvnd og áframhald af mynd yð-
Yfir 20°|o verðlækkun
á kjöti
frá því, sem var í fyrra. — VerðiS er nú:
Dilkakjöt í heilum kroppum á 10—12.5 kg. 0.85 pr. kg.
---- - — — þyngri ......... 0.95------
Kjöt af geldum ám.................Á .. 0.90----
Mör hefir lækkað um meira en 30°/0.
Útvegum ennfremur spaðsaltað dilkakjöt í heil-
um og hálfum tunnum, og tökum ílát til ísöltunar af
þeim, er þess óska.
Lambahöfuð, sviðin og ósviðin, útveguð meðan
hægt er.
Hagkvæmast er, vegna flutninga frá Borgarnesi,
að allar pantanir komi eigi síðar en kveldið áður en
varan óskast afgreidd.
Borgarfjarðarkjötið mælir með sér sjálft.
Afgreiðsia Kaupféiags Borgfirðiuga.
Norðurstíg 4.---Sími 1433.
ar „ísland í lifandi myndum“,
en ekki sem auglýsingamynd,
eins og henni ber.
Út af því ráðist þér á mig
persónulega, en þér mótmælið
ekki neinu í grein minni. Hér
er þvi fengin opinber viður-
kenning yðar fyrir því, að þessi
auglýsingamynd á elckert skvlt
við Islandsmynd yðar.
Þér kveðist vera ánægður
yfir þvi, lir. Loftur, að eg skuli
hafa auglýst mynd yðar það
sem hún er, og er gott til þess
að vita. En það hefði verið
eðlilegra að þér liefðuð sjálfir
tilkynt almenningi, að mynd
yður væri auglýsing frá 5 fyrir-
tækjum, sem þér hefðuð feng-
ið fulla borgun fyrir. Þá hefðu
þeir, sem tilhneigingu hefðu
liaft til að sjá auglýsingamynd
þessa, getað keypt sig inn á
sýninguna, en almenningur
liefði þá ekki verið tældur til
að greiða aðgöngueyri undir
því yfirskini að hér væri um
einhverskonar íslandsmynd að
ræða.
Það er auðvitað ekkert við
því að segja þó að þér liafið
tekið fé fyrir auglýsingar þess-
ar, svo þúsundum skiftir, þvi
það er hverjum manni frjálst
að hafa slíkt að atvinnu, en þér
getið ekld rekið þessa atvinnu
yðar undir röngu nafni og á
kostnað annara fyrirtækja, eins
og þér reynið að gera með. þvi
að fá blöðin til að skrifa um
auglýsingamynd yðar eins og
einhverskonar þjóðmynd.
Og einmitt af þvi að eg er
viðriðinn tvö iðnaðarfyrirtæki,
sem eg veit að þér hafið ekki
gert yður liið minsta far um að
kynnast og liafið ekki liugmynd
um hvort eru fullkomin eða
umfangsmikil, þá virðist það all
einkennilegt að þér sknlið leyfa
yður að setjast í dómarasæti og
úrskurða dóm, sem ekki er
bygður á neinni rannsókn eða
þekkingu, þó að þér viljið láta
líta svo út fyrir almenningi,
heldur er að eins valið eftir því
hvaða fyrirtæki muni geta eða
vilja greiða liið háa gjald, sem
þér settuð upp fyrir myndtök-
una.
Þá spyrjið þér, liver muni
vilja horfa á mynd, sem væri
af 3 efnagerðum, 2 kaffibrensl-
um, 2 ölgerðum o. s. frv. Þó
þessi spurning yðar sé algjör-
lega óviðkomandi kjarna máls-
ins, sem sé að mynd vðár sé
að eins auglýsingamynd, þá
skal eg lejda mér að benda yð-
Rafmagnsperup
ódýrastar.
Heigí Magnússon & Co.
R O Y A JLi
er besta og fallegasta ferðarit
vélin, og sú eina, sem er jafn-
framt fullgild skrifstofuvél.
Helgi Magnússon & Co.
HiTSTOFAN, Aðalstrætl 9.
ur á, að það er ekkert því til
fyrirstöðu að fleiri en eitt fyrir-
tæki af sömu tegund séu sýnd
í sömu mynd. Ef um þjóðmynd
væri að ræða, sem sýna ætti á
livaða stigi iðnaðurinn er, mætti
skifta myndtökunni þannig á
milli atvinnufyrirtækjanna, að
mismunandi starf og vélar yrðu
teknar hjá hverju fyrirtæki fyr-
ir sig, og myndaði þannig eina
heild.
En þegar um auglýsinga-
myndir er að ræða eins og hér,
ælti það ekki að skifta neinu
rnáli, livort myndin væri af
fleiri en einu fyrirtæki í sömu
grein, bæði sökum þess að iðn-
aðarfyrirtækin eru oft hvort
öðru frábrugðin, og svo vegna
þess að fyrirtækin, sem mynd-
irnar eru teknar af liafa þegar
greitt kostnaðinn við töku
myndarinnar og því er það, að
slikar myndir sem þessi, eru
sýndar ókeypis.
Þ,ér endið grein yðar með því
að segja að eg bölfæri mynd
yðar, sem eg ekki liafi séð. Eg
hefi engan dóm lagt á myud
yðar sem slika, en eg leyfði mér
að mótmæla því tiltæki yðar að
rej'na að gefa út aulýsingamynd
sem þér liafið fengið fulla borg-
un fyrir, sem einliverskonar
viðurkenda þjóðmynd, og að
þér í þvi sambandi liafið tckið
vður úrskurðarvald um hvaða
fyrirtæki standi svo framarlega,
að þau ein sé hægt að sýna, sem
spegilmynd af islenskum iðn-
aði.
St. Th.