Vísir - 07.04.1934, Síða 2

V t $ ! F
)) lNkTOgH & ÖLSEINI ((
Héðinn fær hjálp!
Hvex* tekur nú að sér ad hjálpa
formanni bankaráðsins?
í fyrradag rakti Vísir í suntl-
ur allan blekkingavef Héðins
Valdimarssonar, í sambandi við
ávísanamálið í Landsbankan-
um. Og nú hefir þessi aðalhöf-
undur sorpskrifa Alþýðublaðs-
ins séð sitt óvænna og kallað á
hjálp! Sjálfur hefir Héðinn
reynt á ýmsa vegu að ljúga sig
út úr ógöngum þeim, sem hann
var kominn í, en þar kom þó
að lokum, að hann þraut dug
til að Ijúga meira. Hefir liann
nú kvall sér til aðstoðar for-
mann bankaráðs Landsbankans,
Jón Ámason, sem bersýnilega
er þeim mun heimskari heldur
en Héðinn, áð hann skilur ekki,
að Héðinn er kominn i sjálf-
heldu, sem ómögulegt er að losa
hann úr.
Héðinn lætur Alþbl. spvrja
bankaráðsformanninn um það,
hvort það sé rétt, að „ávísana-
svikin1' séu „að eins gamlar sak-
ir, sem hafi verið látnar falla
niður“. — Og blaðið segir, að
Jón Árnason hafi svarað: „Nei,
það er algerlega rangt“. — Nú
ber þess að visu að gæta, að
Alþbl. hcfir birt samtöl við
menn, t. d. við formann utan-
ríkismálanefndar, sem sannað
er að blaðið hefir rangfært svo
mjög, að því hefir alveg verið
sríúið við, sem sagt hefir verið.
Og af því, sein blaðið nú hefir
eftir Jóni Árnasyni, virðist
liggja næst að álykta, að með-
ferðiu á því samtali sé eitthvað
i þá áttina, því að þar er hvert
tilsvarið í mótsögn við annað.
Næst því, að ]>að sé „algerlega
rangt“, sem Vísir hefir síaðliæft,
hefir blaðið það eftir J. Á., að
hann geti fullyrt, að hvorld
bankastjórar né bankaráð hafi
liaft hugmynd um það „i nóv-
ember í haust“, að þau svik,
sem lögreglurannsóknin liafi
leitt i Ijós, hefði átt sér stað;
það hafi ekki verið fyrr en far-
ið var að rannsalca hjá gjald-
kerunum, eftir að seðlaþjófnað-
urinn kom fyrir, að það komst
upp, að um sviksemi væri að
ræða.
Það er nú ekki kunnugt, að
við rannsókn hjá gjaldkerun-
um, eftir að seðlaþjófnaðurinn
kom Huár, hafi nokkuð nýtt
komið fram, sem benti til þess,
að um sviksemi hafi verið að
rxða i sambandi við geymdar
ávísanir. Við þá rannsókn hjá
gjaldkerunum fundust engar
slikar ávisanir. Slíkar ávísanir
hafa ekki fundist í vörslum
gjaldkeranna síðau i nóvember
í haust. I sambandi við slíkar
ávísanir getur því ekki verið að
ræða um neinar sakir hjá gjald-
kerunum síðan í nóvember
siðastl. Hér er þvi áreiðanlega
að eins um gamlar sakir að
ræða. Virðist þvi bankaráðsfor-
maðurinn beinlínis fara með
blekkingar af ásetlu ráði, er
hann gefur i skyn, að éitthvað
nýtt hafi komið í Ijós við rann-
sókn á sjóðum gjaldkeranna
eftir að seðlaþjófnaðurinn kom
fyrir. Og um slíkar blekkingar-
tilraunir gerir bankaráðsfor-
maðurinn sig sekan hvað ofan í
annað, i viðtali því, sem Al-
þýðublaðið birtir. T. d. segir
hann, að Vísir liafi sagt i fyrra-
dag, að bankastjórnin hafi ekk-
ert rannsakað ávísunarmálið i
nóvember í haust. Þetta er
hreinn skáldskapur og engin
slík ummæli eru til í blaðinu.
Vísir hefir einmitt talið það al-
veg vafalaust, að bankastjórn
og bankaráð hafi rannsakað
málið. Og allar þessar blekking-
artilraunir bankaráðsformanns-
ins eru svo klaufalegar, að þær
leiða einmitt all annað í ljós
heldur en þeim er ætlað.
Bankaráðsformaðurinn segir,
að í nóvember í hausl hafi að
eins komist upp, að ein ávísun,
að upphæð 15 þús. kr., liafi leg-
ið í kassa hjá gjaldkera all-lang-
an tíma. En það er margupplýst,
að í nóvember f. á. voru I
sjóðum gjaldkera ávísanir að
upphæð 40 þús. kr. og þar á
meðal ein ávisun að upphæð 15
þús. kr. Það kom þá líka i Ijós,
að engin innieign var til fyrir
þessum ávísunum. Auðvitað var
það rannsakað. Og einmitt út af
því, að engin innieign var til fyr-
ir ávísununum, sakaði Alþýðu-
hlaðið og Héðinn Valdimarsson
Mjólkurfélagið um það, að það
hefði gefið út falskar ávisanir
Bankaráði og bankaráðsfor-
manni var kunnugl um jætta, en
þá var það mál látið niður falla.
Það má vel vera, að bankaráðs-
formaðurinn hafi ekki talið
jænnan verknað Mjólkurfélags-
ins refsiverðan. En Vísir hefir
ekki átt í neinum orðaskiftum
við hann um málið fyrr en nú.
Alþbl. liefir tahð þennan verkn-
að glæpsamlegan, og þvi hefir
Visir svárað þannig, að um jx:tta
hafi verið kunnugt í nóvember
i haust, og bankaráðið J>ó látið
j>á sök niður falla. Ef sú sök
er nú tekin upp, eins og Alþbl.
hefir krafist, þá er um gamla
sök að ræða, gamla sök, sem
bankastjórn og bankaráð hefir
látið falla niður. Um jætta verð-
ur ekki deilt, og bankaráðsfor-
maðurinn hefði ekki átt að
flónska sig á því að staðhæfa,
að það sé „algerlega rangt“.
En J>að er nú ekki að eins
j>essi sök Mjólkurfélagsins, sem
var látin falla niður í haust,
heldur voru í raun og veru all-
ar sakir í sambandi við jiessar
ávísanir þess látnar falla niður.
Bankaráðinu varð kunnugt
um það i nóv. í haust, að að
minsta kosti tveir gjaldkerar
bankans höfðu innleyst J>essar
ávísanir. Þegar það komst upp,
hafði ein ávísun, að upphæð
15 j>ús., legið í sjóði í 20 daga.
Þetta veit Alþbl., og þess vegna
spyr það bankaráðsformann-
inn um það, hvernig á þvi
standi, að rannsóknin í nóvem-
ber f. á. hafi ekki leitt „öll
svikin i Ijós j>á þegar“. — Svar
bankaráðsformannsins er á þá
leið, að j>að sé vegna þess, að
allar aðrar ávísanir, sem legið
hafi í sjóði hjá gjaldkeranum
„á ýmsum tímum“, hafi verið
endurnýjaðar svo ört, að það
hafi ekki getað vakið grun-
semd, „þótt þær fyndist í kass-
anum“! — Með J>essu svari
kemur hann þvi nú upp um
sig, að J>að hafi verið rangt,
sem hann var nýbúinn að segja,
að að eins ein ávísun hefði fund-
ist i sjóði gjaldkerans í nóv-
ember síðastl. Ef þær hefðu
ekki verið fleiri, j>á hefði hann
aúðvitað svarað hinni heimsku
legu spurningu Alþbl. þannig,
að engin von væri til j>ess, að
í nóv. í liaust hefði komist upp
um ávísanasvik, sem ]>á voru
óframin! En svo reynir hann
að breiða yfir J>etta með þvi
að tala um að ávísanir, sem
legið hafi í sjóði gjaldkera „á
ýmsum tímum“, hafi verið
„endurnýjaður svo ört“ o. s. frv.
Auðvitað gátu þessar „ýmsra
tíma“ ávísanir ekkert hjálpað
til þess að kóma upp um ávís-
anasvikin i nóvember, heldur
aðeins þær ávísanir, sem þá
lágu „í kassa“!. En Þær ávís-
anir voru að upphæð 40 ]>ús.
Og hvernig gat bankaráðsfor-
maðurinn komist hjá því, að
grunsemd vaknaði hjá honum
um þáð, að liér væri ekki alt
ineð feldu?
En J>að skiftir nú engu,
hversu einfaldur bánkaráðs-
formaðurinn er. Visir getur vel
fallsl á það, að hann sé miklu
einfaldari en alment gerist.
Það, sem hér skiftir máli, er
það, að i nóvember i haust
varð uppvíst um þær misfell-
ur í Landsbankanum, að gjald-
kerarnir innleystu ávisanir,
sem þeir vissu, að engin inni-
egn var til fyrir. Þeir hlutu að
gera það í greiðaskyni við út-
gefanda ávisananna og eftir
einhverju samkomulagi við
hann. Það gat vel verið „kerfis-
bundið“ samkomulag. En þrátt
fyrir það, lét bankaráðið það
mál falla niður. — Það er
nú fullyrt, að lögreglurannsókn
hafi leitt i ljós, að aðalgjaldkeri
bankans hafi gert J>etta um
langt skeið. En jafnframt er
það upplýst, að síðan i nóvem-
ber liefir þetta ekki komið fyr-
ir. Lögreglurannsóknin hefir
ekki leitt i Ijós neinar misí'ell-
ur, sem liafi átt sér stað eftir
að bankráðið hafði málið til
meðferðar í nóvember í hausL
Bankarúðsformaðurinn segir,
að lögreglurannsóknin hafi
leitt i ljós, að um kerfisbundna
sviksemi hafi verið að ræða.
En bankaráðið vissi um J>að,
frá því í nóvember i haust,
hverjar misfellurnar voru, en
lét þó málið liggja í þagnar-
gildi, þagði um það, hreyfði
engum kærum út af því. Sak-
irnar eru þær sömu, þó að eng-
ar grunsemdir vöknuðu hjá
bankaráðsformanninum um
það i síðastliðnum nóvember-
mánuði.
EldgOSÍð.
—s—
6. apríl. FÚ.
Frá Núpstað sást i dag
mökkur yfir jöklinum og' lagði
móðu fram yfir Skeiðarársand.
í gær fóru 2 synir Hanncsar
bónda, Jón og Eyjólfur, upp á
Björn, fjall fyrir ofan Núpstað,
og sáu þaðan norður til jökuls-
ins. Sáu þeir greinilega hvar
mökkurinn kom úr jöklinum,
en loga sáu Jæir ekki, því jökul-
bunga skygði á. Frá tindinum á
Birni virtust J>eim eldstöðvani-
ar í norður-norðaustur, nálægt
kletti einum, sem stendur upp
úr jöldinum, og mjög nálægt
eldstöðvunum frá 1903, eða lít-
ið eitt norðar og austar. Hlóðu
þeir vörður er bera saman i
stefnu á eldgosið.
I). april. FÚ.
Eldgosið hefir sést úr Döl-
um. í morgun símaði fréttarit-
ari útvarpsins þár, að ú'laug-
ardagskvöldið var, hefði það
sést greinlega frá Staðarfells-
skóla, frarn á kvöld. Á páska-
dagskvöldið taldi Óskar Kristj-
ánsson á Hóli í Hvamssveit, 80
leiftur á örstuttum tíma. Frá
Ljárskógum sást gosið á laug-
ardagskvöld, og aftur á mánu-
dagskvöld. Hallgrímur í Ljár-
skógum sá nokkur snögg leift-
ur, er hann var á ferð á páska-
dagskvöld. Leiftrin hafa sést
i austur suðaustur, frá Ljár-
skógum, _ en eftir kortinu a'ö
dæm er það sem næst í stefnu
a suðvestanverðan Vatnajökul.
Fólk í Saurbæ, Hvammssveit,
á Skarðsströnd og í Suðurdöl-
um telur sig liafa heyrt dynki
fyrr part á laugardag, en ekki
varð það vart við neinai
hræringar í sambandi við þá.
Ekkert sást til eldanna úr
Dölum i gærkvöldi eða fvrra-
kvöld, enda var þykt í lofti
bæði kvöldin.
Frá Rafnseyri er sagt frá þvi,
að dvnkir liafi heyrst þangað,
er gosin byrjuðu.
Símskeyti
Frá Spáni.
Madrid, 7. apríl. FB.
Innanríkisráðherrann tilkynti í
ciag, a'ð hinar sérstöku ráöstafanir,
sem geröar voru á dögTmum, til
þess aö var'Sveita innanlandsfrið-
inn, hafi nú vcrið feldar úr gildi,
þar sem alt sé ine<5 kyrrum kjörum
í landinu. Voru herlög látin ganga
í gildi til vonar og' vara er ófrifi-
Rafítrkja- sg
sfmamannaTerkfæri
f.jölbreytt og vandað úrval,
eru nýkomin til
VERSL. B. H. BJARNASON.
vænlega horföi fyrir skömmu, en
nú telur ríkisstjórnin, aö hún
hafi nægilega sto'ö í venjulegum
lögum, til þess a'ö halda upp reglu
utu land alt. (United Press).
Frá Rúmeníu.
Búkarest 6. apríl. FB.
Fregnir hafa verið hirtar um, aö
ríkísstjórnin væri i þann veginn aö
segja af sér, en í opinberri tilkjmn-
ingu er þessu neitað. Þaö er þó
kunriugt, aö ríkisstjórnin hcfir til
umræ'ðu dómana i málunum útaf
Ihica-moröinu, en skoöanirnar um
þessa dóma eru mjög skiftar. Al-
rnent er talið, þrátt fyrir tilkynn-
ingu stjórnarinnar, aö þótt hún
segi ekki öll af sér sé breytinga
á henni að vænta, en ef til vitt
ekki fyrr en um miöbikj næstu
viku. (United Press).
Búkarest, 7. apríl. FB.
Áreiöanlegri fregnir eru nú fyr-
ir heridi um fundi þá, sem rúm-
enska stjórnin hefir haldiÖ. Hætt-
an á, aö stjórnin verði aö segja af
sér er nú liðin hjá í bili. Tatarescv
forsætisráöherra átti tvivegis tai
viö Karl (Carol) konung í dag
og tók Tatarescu aftur lausnar-
beiðni sína, þá er konungurinn.
hafði neitað aö taka hana tS
greina. - - Enginn ráöherranna
mun biðjast lausnar. Ráðherra-
fundur er i dag og tekur konung-
urinn þátt í honum. — (United
Press.).
Frá Danmðrka.
( Send iherra f regn ir).
Leiðangur til eldstöövanna í
Vatnajökli.
Danskir vísindamenn; hafa fylgst
vel' meö fregnunl þeim, seni borist
hafa frá íslandi, um eldgosin í
Vatnajökli. Dr. Niels Nielsen jarö-
fræöingur, ritari Landfræöifélags-
ins danska fór fram á það viö
stjórn Cárlsbérgsjóðsins, að lagt
væri fram fé úr sjóönum til leiö-
angurs til eldstöðvanna. Varð.
sjóðstjómin við þessum tilmælujm
Ráðgert er, að í leiðangrinum
verði þeir dr. Nielsén og Kjeld
IVl ilthers magister og tveir íslensk-
ir vísindameun og er húist við,- að
Pálmi Iiannesson rektor verði
annar þeirra, en óráðið muu hver
hinn verður. Leiðangurinn verður
útbúinn sem heimskautaleiðangur
og hafa leiðangursmenn meðferð-
is skíði, sleða, tjöld o. s. frv. Dr.
Nielsen leggur af stað á laugar-
dag til Englands um Esbjerg, til
þess að ná þar í Goðafoss í Hull,
og fara á lionum til Reykjavíkur.
(Sarnkv. uppl., sem blaðið hefir
fengið frá P. H. rektor haföi ver-
iö i'ráði að hann og Steinþór Sig-
urðsson taki þátt í leiðangrinum, eu
hvorugur getur það nú, enda er
yfirstandandi timi ekki hentugur
til ferðalaga sem þessara, og hef-
ir P. H. símað út, að best værí
að fresta leiðangrinum frani á vor-
ið, en óvíst er hvort skeytið hefír
komist til Kaupmannahafnar áður
en dr. Nielsen lagði af stað).
Bálför Finns Jónssonar.
Lík dr. Finns Jónssonai' prófes-
sors var brent í Kaupmannahöfn s.
1. fimtudag. Ásgeir Ásgeirsson
forsætisráðherra flutti líkræðuna.