Vísir - 26.04.1936, Blaðsíða 4

4
VtSIR sunnudagsblað
— Voru þér vej kunnugar
keisaraf jölskyldunni ?
— Já, eg kom þar oft —
þella var ágætis íölk. 'Keisar-
inn var mesta Ijúfmenni, og'
það var keisaradrotningin líka.
Það voru óvinir hennar, sem
beiltu pabba brögðum til að
ná sér niðri á henni!
— Vér höfum lesið um mörg
hneyksli ....
— Já, en það er ekki rétt.
Eg bjó hjá pabba mínum, og
eg þekti mætavel prinsessurn-
ar og hertogfrúrnar, sem heim-
sóltu okkur, og sá aldrei neitt
hneykslanlegt við heimsóknir
þeirra, -—; en það voru stjörn-
málamennirnir, sem notfærðu
sér aðstöðu pabba míns.— Mér
finst að minsta kosti ekkert
undarlegt Ýið það, þó keisara-
fjölskyldan væri þakklát þeim
manni, sem hún var sannfærð
um að hefði bjargað lífi ríkis-
erfingjans hvað eftir annað!
— Sáuð þér kvikmyndina,
um þessa hluli, sem gcrð var
upptæk?
— Nei, eg sé aldrei neitt frá
þeim árum. Mér finst alt, er
minnir mig á hamingjusöm-
ustu daga æfi minnar i Petro-
grad, svo sorglegt.
Ó, hvað alt er breytt! Eg er
nýbúin að senda liandrit af
nýrri bók til Holly wood, er gef-
ur nákvæmlega réttar hug-
myndir um lif föður míns. Um
Ieið og menn kasta að honum
steinum, grýta þeir lika keis-
arafjölskylduna — en ég unni
henni, og ég er enn óbreyttur
einveldissinni! Ef þér sjáið
Yussupof prins, morðingja föð-
ur míns, þá bið ég yður að slá
hann utan undir, fyrir mig! —
Hann kom á heimili okkar sem
góðvinur okkar allra, og ég sá
hann drekka úr bikar föður
míns — en Yussupof var falsk-
ur. Ó, bara ég heði tekið bik-
arinn---------. Ég liefði ekki
myrt hann —- enda er ég ekki
prinsessa. Ég er aðeins bónda-
dóttir . .. .“
Skamt frá ókkur situr kona
að kaffidrykkju og horfir ótta-
slegin á Maríu Rasputin, sem
kallar upp hótanir sínar á
bjagaðri frönsku. Hún talar
eingöngu um fólk af háum
stigum — og nefnir margar
nafnbætur — svo líklega álit-
ur konan, að við séum að
skipuleggja nýtt konungsmorð
— því að nú flýtir liún sér að
borga, rís á fætur og gengur
út.
— Þér eruð Norðurlandabúi
.... ég vildi gjarna vinna á
Norðurlöndum.
Straumlínulestin nýja, er ekur milli Hamborgar og Travennúnde, er tvilyft og rúmar 300
farþega. Meðalhraði hennar er 120 km. á klukkustund.
—- Vinna?
— Já, vitið þér ekki, að ég
sýsla með hesta?
— Hesta?
— Ég met liesta hærra en
fólk. Ég sýndi i „Cirkus“.
María Rasputin lítur nú
sorgbitin á mig.
1 heilt ár hef ég ekkert
haft að gera, og það eru svo
fáar þjóðir, sem vilja gefa mér
sýningarleyfi. Einu sinni kom
ég með tjaldbúð mína til Riga
og var strax vísað á brott!
Þessi vesalings kona hefir
vafalaust liðið mikið af völd-
um þess almenna haturs, sem
miljónir manna hafa borið til
Rasputins — en uin leið hef-
ir hún notað nafn hans, sem
auglýsingu, er hún sýndi listir
sínar í Englandi, ítalíu og
Frakklandi.
— En ég get líka dansað og
sungið Síbiriusöngva", bætti
hún við, og ljós endurfæddra
vona lýsti í augum henhar.
Til að sanna mér betur, hve
áríðandi það væri fyrir liana,
að eitthvað að gera, tók hún
upp úr handtösku sinni mynd
af tveimur stúlkubörnum —
það voru dætur hennar. Eigin-
maður hennar var myrtur í
byltingunni, og síðan flúði hún
með dætur sinar austur í gegn-
um Sibiríu, yfir Vladivostock,
til Kína og Japan og þaðan vf-
ir Indland til Evrópu.
— Mamma mín lifir víst enn.
Kommúnistarnir settu hana i
æfilanga þrælkunarvinnu.
— Fáið þér aldrei bréf frá
henni?
—- Hún kunni ekki að skrifa.
— Segið mér eittlivað fleira
um föður yðar!
— Zarinn nefndi liann æfin-
lega — guðsmanninn — enda
var það mála sannast, að hann
vann guði sínum, hugsjónum
sinum, keisara sínum og fóst-
DR. NIELS NIELSEN
kveður Kaupmannahöfn.
Myndin er tekin um borð í
Gullfossi.
urjörð alt, sem hann gerði.
Hann var mjög einkennilegur
maður og eitthvað vfirnáttúr-
legt var í fari hans. Það er
rétt, að morðingjar hans skutu
á hann 40 skotum, án þess að
hann sakaði — en þá bundu
þeir hann og fleygðu honum í
Neva, og héldu, að líkið
mundi sökkva og enginn verða
þess framar var. Siðar fanst
það frosið í ísjaka, og lungu
þess voru fylt vatni, sem sann-
ar, að hann hafi lifað eftir að
honUm var sökl......
Eftir dauða föður mins, í
des. 1916, sá keisaradrolningin
mér og systur minni farborða
um hrið, en svo fluttum við
heim til Síbiríu. Gg seinna þeg-
ar keisarafjölskyldan var flutt
fangaflutningi gegnum Rúss-
land, var farið rétt framlijá
þorpinu Pokrovskoje, þar sem
við bjuggum. Við gerðum ítrek-
aðar tilraunir til að ná tali af
þeim, en alt var árangurslaust.
Lengra komst liún ekki —
gráturinn bara hana ofurliði.
Við sátum hljóð litla stund á
18. tafl.
Teflt í San Remo 1930 —
Jlvítt: E. D. Bogoljubow. Svartr
M. Monticelli. 1. d4, Rf(5; 2. c4,
e(3; 3. Rc3, Bb4; 4. Rf3, b6; 5.
Bg5, BxR+; 6. b2xB, Bb7; 7.
e3, d(5; 6. Bd3, Rd7; 9. 0—0,
De7; 10. Rd2, h6; 11. Bh4, g5j
12. Bg3, 0—0—0; 13. a4, a5; 14.
Hbl, Hdg8; 15. .f 3, h5; 16. e4,
li4; 17. Bel, e5; 18. h3, Rh5; 19.
c5 (livitur verður að reyna að
fá mótsókn), d(ixc5; 20. d5,
Rf4; 21. Rc4, IIliO (undirbýr
fórnina, sem hann stöðvar
sóknina með); 22. IIf2, f5; 23.
(16, Hxd6! 24. RxH, DxH; 25.
Bc4, IIf8; 26. pxp, IJxp; 27. Hd2,
De7; 28. Db3, Hf8; 29. Bd3, e4;
30.' Bxe4, BxB; 31. pxB, Dxp;
32. Dc2, Dc6; 33. c4, g5!; 34.
Bxp, pxii; 35. g3 (ef pxp þá IigS
+Kh2 Df3 eða Kf2 Dg2+), Re-
4!; 36. Hb3,
neðan liún þerraði tárin úr
augum sér, og síðan fylgdi ég
lienni lieim á litla hótelið þar,
sem hún bjó.
Júhannes Martens.
ef hvítur drap R, þá Rf3+RxH,
Dg2+ og svartur vinnur drotn-
inguna í nokkrum leikjum. Nú
málar svartur í 4 leikjum. Til
þess að gera lesendum elcki of
auðvelt fyrir, kemur mátið í
næsta blaði.