Alþýðublaðið - 15.07.1928, Blaðsíða 4

4
ALÞÝðtfBLABI®
lii
iiii
ili
i
| M©5»gas$sk|óla®,9
'HB
i
©
©
UppMiiitasII&i,
Sllfsl, frá 3,S@,
™ mai*gt fieirá.
lattlnSdiir BiöFasáöítir. j
Laugavegi 23.
sem bannvaran verður gerð upp-
íæk samkvæmt 6. grein laganna.
FB., 14. júlí.
Ísland
. kom að vestan og nor'ðan í mótt
kl. 4.
Beriin,
þýzka skemtisikipið, fer héðan
í kvöld.
Koiaskip
kom í morgun til ÓLafs Gísla-
sonar & Co.
Skotadansleikur
var haldinn á Hötel ísland á
laugardagskvöldið. Hófst þann ki.
9. Voru jþar samankomnir margir
ungir menn, að ógleymdum
blómarósum höfuðsta'ðarins, er
Skotarnir öfunda svo íslendinga
af. Var danzað til kl. 4, og skemtw
menn sér hið bezta. Skotar sýndu
skozka danza.
Úrvaisliðið A. og B.
I dag veiður tekin ákvörðun
um það, hverjir skuli keppa i
úrvaisliöunurn tveimur, Á og B
gegn Skotunum, og verður sagt
frá því hér i biaðinu á morgun.
Verða það áreiðanlega harðsnúin
lið, og á þeim mega Skotarnir
vara sig.
. t>,;
Frú Margrethe Brock-Nielsen
heidur kve’ðjusýningu á morg-
un kl. 7,15 í Gamla Bíó, og er
það jafnframt alþýðusýning. Er
sama verð, hvar sem' er í húsinu,
kr. 2,00 f. fullorðna en 1 kr. f..
hörn. — Það fólk, sem ann f.ögr-
um og vel æfðum hréyfihgúm,
ætti ekki að láta þatta tækifæri
ónotað, því það mun óhætt að
fullyrða, að hér hsfir ekki sést
neinn danz, sem þoli samanburð
við danz frúarinnar, og ekki
spillir það, að hún er sjáilf mjög
fögur.
Brengur
datt í gær í sjóinn skamt frá
þar sem „Fylla" liggur. Stökk einn
af skipverjum af „Fyllu“ fýrir
borð og bjargaði drengnum.
barnakjóiar.
Afar ódýrir.
SEGARANDEERD ZUIVERE CACAO
N TE
EER (houand)
IRIHKE
TABl
WORMER^
IfjýDupreiísffllHiáii,
síffii
I
( IS VCÍ’! JðfjUSEi 0,
tekur ttð sér ads konar tœbififcrjsprtíot
$
* !
t/n. *‘ffUj6ð, aðííÖngí11'01*'®3* bréf,
reiUninjjto, kvittanir o. frvM osí út-
í tíreiðir vinií»j'ná fljón við réttn verði. «
Brysselteppi 29,90 — Dívanteppi
frá 13,95, Rúmteppi 7,95, Gardínu-
tau frá 0,95 mtr. Matrósahúfur
með íslenzkum nöfnum. Karlm.
kaskeyti ódýr. Góiftreyjur ódýrar.
Karlmannssokkar frá 0,&5 Kven-
silkisokkar frá 1,95 og m. fl. Verzlið
þar sem þér fáið rnest fyrir hverja
krönuna. Lipur og fljót afgreiðsla.
K1 ð p.p.
Stakkasundzmótið
fór fram í gær eins og til stóð.
Ný met voru sett í öllum sund-
raununum, er þreyttar voru.
Fyrstur varð í stakkasundinu Jóh
D. Jónsson á 2 mín. 39,5 sek.,
annar Sig. Matthíasson 3 m. 13,3
sek., þriðji Pétur Árnason, bikar-
hafinn, á 3 mín. lj,4 sek. Fyrst-
íur í drengjasundinu varð Magnús
Magnússon frá Kirkjuhóii á 5 m.
28 sek., annar Elías Vaigeirsson
5 m. 42,6 sek.., þriðji Úlvar Þörð-
arson 5 m. 58,6 S-ekl Af konun-
um varð fyrst í 100 st. sundi
Solveig Erlendsd. á- 1 m. 52 sek.,
þá Hulda Jóhannesd. á 1 m. 53,7
sek. og Ásta Jóhannesd. á 1 m.
53,8 sek. 400 stiku sundið fór
þannig, að fyrstur varð sundkóng-
urinn Jón Ingi Guðmundssoin á 7
m. 42,2, annar Þórður Guðmunds.
á 7 m. 43,5. Að sundinu loknu af-
henti forseti í. S. í. verðlaunin.
Mintist hann sérstaklega Sjó-
mannaféiags Reykjavíkur með
'þakklæti fyrir að hafa gefið
Stakkasundsbikarinn og gat þess,
að fltiri félög ættu -að fara að
dæmi þess.
Veðtið.
Hiti 10—12 stig. Hægviðri.
Grunn lægð fyrir norðan land.
Hæð yíir Bretlands-eyjum og suð-
ur af íslandi. H-criur: Vestlæg
átt. Þurt og bjart á Austurlandi
Skúrir á vestanverðu Norður-.
landi. Skúraleiðingar við Faxa-
ílóa, Br. iðafjörð og á Vestfjörð- |
um.
Laugavegi 28. Sími 1527.
Hólaprentsmiðjan, Hafnarstrætl
18, prentar smekklegast og ódýr-
ast kranzahorða, erfiljóð og alla
smápientun, sími 2170.
Sokkar — Sakkar — Söfckm*
frá prjónastofuuni Malin eru ís-
lenzkir, endingarbeztir, hlýjastir.
Mjólk og brauð frá Alþýðu-
brauðgerðinni fæst á Nönnugötu
7.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður
Haraldur Guðmundsson.
Alþýðuprentsmiðjan.
William le Queux: Njósnariim mikli.
sig hefði eiginlega átt að þýða. Hún lét sér
nægja að segja að eins það, sem hún hafði
margtuggið upp aður:
„Þú hefir reynst. mér góður vinur, Jar-
dine minn! Ég mun eirmág reynast þér góð-
ur vinur.“
í búð á strætinu fyrir utan járnbrautar-
stöðina keypti ég mér ýmislegt tilheyrahdi
ferð minni til ítalíu. Ég var í bláum föt-
um, grófum og frekar óásjálegum, er Nash
skipstjóri iéði mér ásamt húfu meö háu
skygní. Í4ér þótti þessi húfa alt annað en
skemtileg, en Clare Stanway staðhæfði, að
hún færi mér prýðilega! Ég hafði sjálfur
enga peninga. Því af reiðu-peningum, er
ég hafði á mér haft, er ég var handtekinn,
og frá mér höfðu verið teknir, var auð-
vitað ekki skiiað aftur. En mig skorti þó
ekki skotsilfur, þvi að Cíare Stanway lét
mér í té eins mikið af því og þörf krafði.
Loks komum við tii Rómaborgar. Hún
hélt til Grand-hóteisins, en ég bar eins og
að vanda niður að „Russie", >essu allra-
þjóða-skýli eða alþjóða-skálkaskjóli, eins og
sumum þóknaðist að kalla það. Um leiö
og við skildum, ioíaði ég að heimsækja
hana tii skrafs og ráðagerða, þegar ég væri
búinn að ljúka erindum mínum hjá brézka
sendihérranum.
Kiukkutíma síðar heilsaði Claucare lávarð-
ur mér hátíðlega. Hann var brosandi út
undir eyru af ánægju. A'uðsæilega fanst hon-
um hann hafa heimt mig úr helju.
„Hamingjan góða, Jardine foringii! Það lá
við, að illa'færi fyrir yður. Þér hafið sann-
ariega komist í hann krappann. Alfs konar
fregnir hafa flogið um ait viðvíkjandi yður.
Eitt sinn var sagt, að 'þér héfðuð verið háls-
höggvinn eftir boði keísarans. Ö.nnur fregn
hafði það svo, að þér hefðuð blátt áfram
verið myrtur í Schliisselburg-fangel'sinu, og
lengi mætti telja þessu Hkt. En nú er alt
í ágætu iagi. Megið þér lengi iifa, og megi
yðar léngi við njóta! Vegna vors mikla
heimsveldis óska ég þess af sannfæringu."
Ég þakkaði honum fyrir traust hans.
Hann hóf svo máls aftur: „Hans hátign
Victor Emmanuel Italíukonungurinn er ut-
an við sig af fögnuði. Það er óhætt að
segja, að hann er gagnhrifinin af því, hve
vel þetta hættulega og voðalega æfintýri
y&ar enda&i. Hann óskar þess, að þér óg
stúlkan, sem með yður kom, — Stanway
—, heitir hún það ekki? — komi til rnóts
við sig samstundis."
„Ágætt!“ sagði ég í sjöunda himni yfir
allri þessari vegsemd og heiðri. Ég sagði
nú hans hágöfgi, hvers ég hefði orðið var í
lokaða húsinu í Kensington, og svo, hvað
á eftir kom.
Hann sagði mér, að Vizardelli utanríkis-
ráðherra á ítalíu væri enn í ráðabruggi
við ríkisstjórn Frakklands. En ölílum öðrum
en þeim, sem í þessu makki væru, væri1
með öllu dulið, hvað á seyði myndi vera.
Allir vissu, að leynilega var verið að undir-
búa varnarsamning milli Frakkiands og ít-
alíu. En um tiliboð Frakka — um beitu
þeirra, er Vizardelli ætlaði áreiðanlega að
bíta á, —= var öllum opinberiega og leyni-
lega ökunnugt nema aðstandendum. De Su-
resnes greifi hafði fyrir viku farið tiil Par-
ísar og borið hraðan á. Erindi hans var efa-
laust að ráðgast viö foringja sína um ein-
hver atriði hins fyrirhugaða samnings. Þetta
virtist benda á, að hlykkur hefðá komiö á
samkomulagið milli hans og utanríkisráð-
herrans ítalska. Ef til vil! heimtaði Vizar-
delli hærri upphæð af mútupeningum frá
frönsiíu stjöminni, en hann haf&i í byrjun
samningstiiraunanna gert sig ánægðan með.