Alþýðublaðið - 20.07.1928, Blaðsíða 3

ALÞÝBUBLAfilÐ
3
Höfum til:
Flugnaveiðara „]Loke“
Flugnasprautur„®IaekFIag“
með tilheyrandi wökva.
Filmup.'?«l
Nýbomnar Agfa og Anseo.
Eínnig — Agfalilmpakkar. —
VERSIB LÁGT.
HANS PETERSEN,
Bankastræti 4.
leið til bjargar. Lýðurinn hafði
Blliur og óskiftur pjónað „gjafar-
anum allra góðra hluta" á und-
Bnförnum árum. Ekkert hugsað
um sjálfsmöguleika sína. Vita
enga bót á pessu meini, því að
þeir skynja ekki orsök þess. Þeir
glíma við örbirgðina. t slíkum
fjöxbrotum eru þeir um hrið. Þá
er leitað á náðir alþingis. Pað
veitir undanþágu frá fiskiveiða-
löggjöfinni, eftir styr mikinn í
báðum þingdeildum. Leyfir ensk-
um manni að reka útgerð í Haftn-
arfirði. Englendrnguriinn kemur
með tæki sín og hefur atvinnu-
rekstur í þessum vesala bæ. Ný
gullöld hefst og hver unir glaður
við sitt. Börnin gleyma því fljótt
er hefir sært þau. Aufús til sátta
við fjendur sína, er þau skiija
ekki hvað veldur því góða eða
vonda í tilverunni. Svo fór Hafn-
firðingum. Þeir fögnuðu Hellyer.
— Þeir feiiffu nú aftur ciö vinna.
— Glæsilegar sögur um atvinnuua
í Hafnárfirði hvöttu menu úr
flestum bygðum landsins til þess
að leita þangað í atvinnuvon. Sú
von brást ekki. Allir fengu áö
uinm- Hér var búsæld. Hví ekki
að setjast þar aö, sem guð Wátti
gæðin flest. Bæriirn óx skyndi-
lega. Straumar ungra karla og
kvenna xunrnu að hvalrekamim,
ensku bjargvættinni.
En hverjar eru afleiðingar þess-
arar ráðstöfunar á högum Hafn-
firðinga? Ráðstöfunin var Örþrifa-
ráð þess lýðs og þess valds, sem
skilur ekki sjálft sig og sér ekks
fótum sinum forráð. Óviturlegt
ráð til stundarviðnáms móti hung-
urdauða. Fyrir því geta afleið-
ingarnar ekki orðið glæsilegar.
Ráðstöfunin hefir leitt af sér
fjölgun verkalýðsins,. sem er með
öllu ótrygður fyrir þeim hættum,
sem starfræksla einstaklingsins
getur ollab. Læknar, er þekkja
ekki orsakir sjúkdómsfyrirbrigða,
geta ekki unnið bót við þeim.
En úr kvölum þeirra, er fyrir
slíkum sjúkdómum verða, geta
þeir dregið með eitri.
Svo fór þeim, sem hæta áttu úr
brýnni þörf Hafnfirðinga. Þeir
hafa að eins lægt hungnrstunu'na.
Enn á orsök eymdarininar ræt-
ur í íslenzku þjóðlífi, og á með-
an er enginn Islendingur óhultur
fyrir ógnum þeim, er steðjuðu að
Hafnfirðingum, er Bookles varð
gjaldþrota.
Af framanskráðu má að nokkru
leyti sjá, að saga atvinnulífsins
í landi voru er saga um atvinmu-
lífsþróun, sem nærist af ávöxt-
um úreltrar samkeppnismenning-
ar.
Á eftir nótt hverri kemur nýr
dagur. Löng og dimm nótt í lífi
Hafnfirðinga er að hverfa undir
hafsbrún í vestri. Sól nýja tím-
ans hefir sent þeim fyrstu geisl-
ana sína úr austurátt. Fyrir þeim
hafa forynjur afturhaldsins og
nátttröll vanans mist móðinn og
flúið í spor næturinnar i safn
myrkranna. Nótt eymdarinnar
varð hugsandi Hafnfirðingum
andvökunótt. Þá varð jafnaðar-
stefnan þeim draumgjöf. Síðan
hafa kenningar hennar náð vexti
og viðgangi meðal bæjarbúa. Þeir
skilja nú að til þess að koma
i veg fyrir eymd og örbirgð, verð-
ur lýðurinn sjálfur að starfrækja
atvinnutækin samkvæmt þörf-
um sínum. Jafnvel merkur í-
haldsmaður hefir lýst því yfir á
opinberum fundi, að ef Haflnfirð-
ingar hefðu tekið þann kostinn
að bæta úr atvinnuleysimu sjálf-
ir, myndu betur trygðir lífskost-
ir þeirra. Brimólga neyðarinnar
á öðru leytinu og Ijós þekkingar
og skilnings á hinu hefir hjálp-
að þeim til þess að finna mátt-
inn, sem í þeim sjálfum býr.
Kent þeim, að hver er sjálfum
sér næstur. Sjálfsmátt sinn ætti
þjóð vorri að vera ljúft að efla.,
því að það er hann, sem getur
lyft henni upp úr því foraði, sem
einstakir fjárplógsmenn hafa sett
hana í á liðnum tímum.
Jafnaðarmenn reyna að koma
þjóðinni i skilming um naubsyn
þess, að atvinnutækim séu starf-
rækt vegna hennar, en ekki ein-
stakra manna. Slíkt er hægt með
þjóðnýtingu jarða og rikisrekstri
á öllum framJeiðslutækjum. Að
þvi marki er kept og þegar því
marki er náð, kemst loks á jafn-
vægi 'í islenzku þjóðlífi. Þá er
þjóðin á réttri leið til fyrirheitna
landsins, þar sem samhyggja og
skilningur ræður mestú í fram-
sókn vorri.
Khöfn, FB„ 19. júlí.
í nýju Ieikhúsi, sera byrja á
starfsemi sina i haust, i Liibcck
á eingöngu að leika leikrit eftir
Norðurlandahöfunda.
Blöðin í Kaupmammaböfn skýra
f'rá því, að Nordische Gesellschaft
opni leikhús í haust í Lubeck,
þar sem eingömgu verða leikin
leikxit eftir Norðurlandhöfunda.
Leíkrit GuðmundaT Kambans,
„ötjarna eyðimerkurinnar", verð-
ur meðal fyrstu leikritamma, sem
tekin verða til meðferðar í leik-
húsi þessu.
Brezku ráðherrarnir slá úr og i.
Frá Lundúnum er símað: Cham-
berlain utainrikisráðherra hefir
'svarað fyrirspurn í þinginu við-
víkjandi setuliði Bretlands í Rín-
arbygðunum. Kvaðst hann vera
hlyntur þvi, að setuliðið væri sent
heim, en áleit forgöngu Bretlands
i þvi máli ekki mundu koma að
gagni eins og sakir standa.
Chúrchill fjármá’Iaráðherra
’kvaðst reiðubúinn til þess að
ræða skaðabótamálið, en áileit
brezka forgöngu í því máli ó-
ráðlega.
Ófriðarbannstillögur Kelloggs.
Chamberlain tiilkynti stjórn
Bandaríkjanma í gær, að brezku
sjálf s t jór na rnýlen d urnar (d o min i -
ons) hafi fallist á ófriðarbanms-
tillögur Bandaríkjanna.
Álftarungarnir.
Það er laindfrægt, hversu Lofti
ljósmyndara vegnaði í fyrra, er
hann fór á álftaveiðar. Hann
vei.ddi tamdar gæsir.
Nú í sumar vildi hann hrinda
af sér ámælinu og fékk handsam-
að nokkra álftarunga. Drápust
sumir, auðvitað af illii meðferð,
en aðrir lifðu, og gaf Loftur þá
bænum.
Nú vita menn, að álftaveiðar
eru baimaðar með lögum, og ó-
hætt mun að segja, að algerlega
sé það óverjandi, að fara svo
iila með skepnur, að þær hljóti
bana af. Eins og réttilega hefir
verið bent á, er sjálfsagt, þegar
bæir vilja afla sér álfta til prýði
og skemtunar, að fá leyfi til að
taka álftaregg og láta síðan unga
þeim út.
En látum nú rera það, sem
orðið er. Mgbl. skýrði frá því
Á. lÓ’ >W*.
Reykjavík. Sími 249.
Rjómabússmjor
i kvartilum.
Verðið læbbað.
St. Brnnós Flake,
pressað reyktóbak, er
uppáhalá sjómanna.
Fæst í öllum verzlnnnm.
í #yrradag, að ungamir væru að
KarlsskáLa í fóstri og þrifust þar
vel. En mér er sagt, að þeir
komist þar alls ekki í vatn tii
að baða síg. En eins og menn
vita, getur sjó- eða vatna-fuglum
alls ekkí liðið vel án þess l,að
þeim gefist kostur á að lauga
sig við og við. Mér er sagt, að
ungarnir séu sífelt að ýfa fjaðsr-
irnar og klóra sér og séu alJ-
úfnir. Og enginn vafi er á því,,
að eigi þeir að þrífast, verður
þeim að gefast kostur á að baða
sig. Vona ég, að ekki þurfi ann-
að en vekja eftirtekt þeixra
manna á þessu, er umsjón hafa
með ungunum — og verði þá
þegar bætt úr skák. Það er nóg
að svifta þá frelsi, þó að þeir
hafi þau þægindá, sem þeiim er
hægt að veita og eru þeim eðli-
leg.
Rvik, 17. 7. I92&
Dýravinur.
Umdaginnog veglnn.
Ungmennaféiagar
halda mót í Þrastaskógi sunnu-
daginn 29. júli. Verður ekki öðr-
um en ungmennafélögum heimil,
dvöl í skóginum þaun dag.
Að norðan.
Þorskafli hefir nú aukist á ný
nyrðra. Spretta hefir batnað all-
mikið upp á síðkastið.
Veðrið.
Hiti 10—16 stig. Hæð yfir Bret-
landseyjum og Atlantshafi. Horf-
ur: Vestlæg átt. Hægviðri og
þokuloft.
Alpbl.
hefir verið beðið að geta þess,
að ab eins rakarastofum Rakaira-
félags Reykjavíkur er lokað kd.
7 á laugardögum.
Norska ferðamannaskipið
„Mira“ kemur hér í fyrra mál-
ið kl. 7. Á skipinu eru menn af