Vísir - 11.01.1938, Blaðsíða 4

VlSTR

Sjálfstæðismenn
utan af landi, sem ekki verðið
komnir heim til ySar á kjördag,
kjósið hi‘S fyrsta hjá lögmanni,
svo aS atkvæðiS komist til skila
í tæka tíS. Allar upplýsingar viS-
víkjandi kosningunum fá menn á
ikosningaskrif stof u S j álf stæSis-
flokksins í VarSarhúsinu eSa í
síma 2398.
C -1 i s t i
er listi sjálfstæðismanna í Rvík.
IREYKJAVIKl
TEOFANI
Ciaarettur
REYKTAR
HVARVETNA
Umboðssala - - Heildsaia
Útvega allskonar
VEFNAÐARVÖRUR OG SMÁVÖRUR
með hagkvæmum skilmálum.
Austurstræti 20, — Sími 4823.
EINAR GUÐMUNDSSON
NORSKIR SÖSÍALISTAR
HAPNA SAMVINNU VIÐ KOMMÚNISTA.
Osló, 10. janúar.
Landstjóm norska verkalýðsflokksins hélt fund í Osló í gær
'og tók til meðferðar árangurinn af samkomulagsumleitunum
þeim, sem fram hafa farið milli verkalýðsflokksins og komm-
únistaflokksins. Samþykt var einróma ályktun frá miðstjórn
flokksins, þar sem svo er að orði komist, að miðstjómin taki
það fram, að samkomulagsumleitanir þær, sem fram hafi farið,
hafi ekki leitt af sér skilyrði til skipulagsbundinnar sameining-
ar á grundvelli stefnu og meginregla (principper) verkalýðs-
flokksins. Verkalýðsflokkurinn hóf samkomulagsumleitanir af
éinlægum vilja til þess að ná jákvæðum árangri. Miðstjómin
hefir því miður komist að raun um, að norski kommúnista-
flokkurinn telur sig enn bundnari kennisetningum kommúnist-
iska alþjóðasambandsins en að taka tillit til samheldni ogtraust-
leika norska verkalýðsins. Norski verkalýðsflokkurinn mun
halda áfram að vinna að því að framkvæma sameining verka-
manna í einn flokk. Þeir meðlimir kommúnistaflokksins sem í
raun og veru telja það lífsnauðsyn fyrir norska verkamenn að
vinna saman í einum flokki eru velkomnir í flokkinn. NRP.-FB.
I Vísir
hefir veriS beöinn aö vekja at-
hygli á því, aö áttundi maSur á
D-listanum sé Ingólfur S. Gísla-
son, Grettisgötu 27.
Sjómannakveðja.
FB. í dag.
LagSir af staS áleiSis til Eng-
lands. Kærar kveðjur. Vellíðan.
Skipverjar á Júpíter.
Fertugsafmæli
á í dag frú Kristbjörg Jónsdótt-
ir, Hjaröarholti viö Langholtsveg.
U. M. F. Velvakandi
heldur fund í Kaupþingssaln-
um í kvöld kl. 9. Ýms mikilsvarS-
andi mál á dagskrá, félagar beön-
ir aö fjölmenna.
C -1 i s t i
er listi sjálfstæðismanna í Rvík.
0
pillll | KVENVESKI tapaðist á plþróttavellinum sunnudaginn. gSkilist Hringbraut 184. (179 IÞAKA í kvöld kl. 8]/2. Krist- mundur Þorleifsson flytur er- indi. (180
| SKÍÐASTAFIR, merktir 1114 §töpuðust af híl á sunnudags- ökveld innanhæjar. Skilist gegn

ðfundarlaunum á rakarstofuna í gHafnarstræti 8, (181 STOFA og eldliús óskast strax. Tilhoð merkt „3“ sendist afgr. Vísis. (171
iK¥cn slaM |PÁLL BJARNARSON KENNIR ðíslensku, dönsku, enskiq sfrönsku, þýsku, reilening og l«s gmeð nemöndmn. Óðinsgötu 9. 1 (30
STOFA til leigu fyrir ein- lileypa Hverfisgötu 123, mið- hæð. (175
TIL LEIGU 6Ólríkt forstofu- lierbergi á Laufásvegi 6, uppi. Sírni 3993. (184
S ÞÝSKU og íslensku kennir KSigurður Jónasson, Ægisgötu glO. Sími 2672. (124 HERBERGI til leigu i nýju húsi. Uppl. hjá Jóni Friðriks- sýni, Auðarstræti 3. (kjallaran- um). (186
g VÉLRITUNARKENSLA. — gCecilie Helgason, sími 3165. (18 ð
HERBERGI óskast í nýju húsi, sem næst miðbænum. Til- boð sendist Vísi merkt: „Skil- vís“. (187
■vbnnaS « RÁÐSKONA óskast. Má hafa gmeð sér barn. Hátt kaup. Uppl. ghjá Margréti Gísladóttur, Þing- glioltsstræti 3. (178
HERBERGI til leigu fyrir saumastofu, annan iðnað eða einhleypa. Simi 3799. (164
í! HÚSVÖN stúlka óslcast strax. §2 í heimili. Sérherbergi. Gott ökaup. Þingholtsstræi 18, uppi. « (182 TIL LEIGU stór stofa n eð að- gangi að eldhúsi. Seljavegi 11. (165
2 HERBERGI og eldliús til leigu á Laugavegi 70 B. Uppl. þar, til kl. 7 í kvöld og til 6 á morgun. (166
íl STÚLKA óskast í vist Norð- ifurstíg 7 (Hamri). (183
li ÁRDEGISSTÚLKA óskast. gSími 1569. (185
STÚLKU vantar hcrbergi innarlega við Laugaveg eða þar í nágrenni. Uppl. Laugaveg 76. (167
| MANN vantar til að kynda ííiniðstöð á Njálsgötu 104. (169
m FÆf) i jé « GOTT fæði Tjarnargötu 10B, wniðri. Gjuðrún Karlsdó^tir frá gNorðfirði. (155 3 HERBERGI og eldliús eða eins manns herbergi, til leigu 1. fehr. Sími 2455. (170
ÍBÚÐ óskast, 2 lierbergi og eldhús. Uppl. síma 4256. (147
ImJFsFmH
NOTAÐUR þvottapottur, ó-
emaileraður, óskast. Uppl. í
síma 4637. (172
ÚTVARPSTÆKI með nýjum
lömpum, ný karlmannsföt og
frakki til sölu með tækifæris-
verði í Aðalstræti 7. (173
fLl) W -uoa muiæq
uin ip puog •tundrreq i.uæius
ffo ujaqs t pps ‘uuqpqsjB
-mmj) b numquusnæq ujj ijæA
jBUinsuq mn So suio cSopb'Bp
«Tuoq ffffo Sbí — ‘003 AH
NOTUÐ „copypressa“ ósk-
ast keypt. Tilboð með tilgreincbi
verði sendist afgr. Visis merkt
„Pressa“. (176
NOTAÐIR ofnar og eldavélar
til sölu með tækifærisveröi.
Kaplaskjólsveg 2. (177,
HATTASAUMUR og breyt-
ingar. Hattastofa Svönu Láréttu
Hagan, Austurstræti 3. — Sími
3890. (168
LÁTIÐ INNRAMMA myndir
yðar og málverk hjá Innrömm-
unarvinnustofu Axels Cortes,
Laugavegi 10. (509
DÖMUKÁPUR, kjólar, dragt
ir og allsk@aar barnafit ei
sniðið og ímátað. Saumastofan
Laugavegi 12, uppi. Sími 2264.
Gengið inn frá B@rgstaðastræti.
__________________(242
FornsaUn
Hafnapstræti 18
kaupir og selur ný og not-
uð húsgögn og íítið notaða
karlmannsf atoaði.
VÍSIS KAFFIÐ
gerir alla glaða.
SKKÍSÖOKtÍOKOCÍOSKSGÍÍÍSCOKÖÖOOíííIStSíiiÍÍSOÍiíSCÍÍittOÍÍÖÍSCeíSOÍÍÍSÖíSeOÍÍOCSÍlíÍíXiíSÍSOÍiOQ
Gengið í dag.
Sterlingspund .........kr. 22.15
Dollar ............... — 4-43)4
100 ríkismörk .......... — 178.73
— fr. frankar....... —
— belgur........... — 75.30
— sv. frankar........ — 102.64
— finsk mörk........ —- 9.95
— gyllini.......... — 247.16
— tékkósl. krónur .. — 15-88
— sænskar krónur . . — 114.36
— norskar krónur . . — m -44
— danskar krónur .. — 100.00
V ERSLUN ARJ ÖFNUÐURINN.
Á siðastliðnu ári hefir, sam-
kvæmt heimildum Hagstofu ís-
lands, verslunarjöfnuður orðið
hagstæður um 7.307.360 krón-
er. Verðmæti innfluttra vara
nam 51.620.200 kr. I fyrra var
verslunarjöfnuður hagstæður
um 6.670.000 kr., en verslunar-
velta var miklu minni þá en nú.
Nam útflutningur þá 48,2 mil-
jónum króna, en innflutningur
41,6 miljónum króna eða nær
10 miljón krónum minna á
hvora hlið. FÚ.
SJÖTUGSAFMÆLI
átti i gær Magnús Einarsson
frá Seli, nú búsettur í Fossvogi
12 í Reykjavík. — Magnús er
einn af elstu borgurum þessa
bæjar.
London 11. jan. FÚ.
Stalin og biskupamir.
Blöð i Sovét,Rússlandi segja
frá því, að síðan í nóvemberlok
liafi 21 biskup verið tekinn fast-
ur fyrir ýmsar sakir, þar á með-
al fyrir njósnir.
NJÓSNARI NAPOLEONS. 8
„Eg liata þau öll — alt bölvað liyskið“.
„Eg veit, gamli félagi, eg veit það“, sagði
'de Neuvic og andvarpaði, „en það gagnar ekk-
ert, að lýsa yfir þvi opinberlega, auk þess sem
afleiðingin gæti hæglega orðið sú, að við vær-
‘iim allir skotnir“.
-Þegar eftir þennan smávægilega atburð sett-
ust hinir ungu aðalsmenn aftur, eins og aðrir,
sem staðið liöfðu upp. De Neuyic fylti glösin
og viðræður hófust milli þeirra á ný, þótt ekki
væri sama glaðværð yfir þeim félögum sem
áður. De Lanoy var að rýna í skemtiskrána
og var hugsi á svip, en hann lét þó ekki með
öllu sem vind um eyru þjóta1 hið mikla lof, sem
vinir lians vorn aftur teknir til að bera á Lor-
endana. Lof þeirra hafði í rauninni gert liann
argan í skapi, en liann ákvað nú að láta ekki
á því bera, að tal þeirra hefði ergt hann. En
öðru máli var að gegna um Pierre du Pont-
Croix. Hvort sem það var vegna þess, að hon-
um hafði gramist það svo mjög, að hertoga-
frúin liafði lekið upp vasaklútinn, eða af ein-
hverri annari ástæðu, var hann orðinn fámáll
nnjög. Ekkert, sem liinir sögðu eða gerðu, gat
■vakið áhuga lians. Alt í einu reis hann á fæt-
ur, kvartaði yfir þvi, að hann liefði höfuðverk,
og kvaddi vini sina, heldur stuttlega.
„Þú ert ekki að fara, Pien-e?“ sögðu þeir.
„Án þess að sjá Lorendana ?“ sagði annar.
„Hún kemur fram á leiksviðið þá og þegar“,
ssagði sá þriðji.
Pierre sagði eitthvað í afsökunarskyni, en
kvaðst ekki geta verið þarna lengur.
„Mér súrnar sjáldur í augum“, sagði hann,
„og liður illa. Auk þess er Cecile ein heima“.
„Geta má nærri hversu de Neuvic var innan-
hrjósts! — Hann var öruggur konungssinni, en
liann var skynsamari en svo, að liann væri
að flagga með skoðunum sínum opinberlega,
þegar nokkur þúsund manna æptu sig hása til
þess að votta keisaranum hollustu sína. Ilann
gerði það, sem hann gat, til þess að sefa þessa
tvo ungu æsingamenn og hafði að minsla kosti
þau álirif á þá, að þeir lækkuðu seglin og létu
skoðanir sínar ekki í ljós með eins miklum há-
vaða og áður. De Mericourt og hinir voru hon-
um alveg sammála enda var aldrei að vita, um
þetta leyti, hverjir kynni að vera nálægir og
leggja við hlustimar.
„Menn gátu ekki, væna min, látið skoðanir
sinar í Ijós, opinberlega um þetta leyti. Leyni-
lögregla Napoleons var vel skipulögð og leyni-
lögreglumenn voru í liverri horg, liverju þorpi
um gervalt Frakldand. Þetta voru eins vel vald-
ir menn og nokkuru sinni hafði verið falið að
inna óskemtilegt hlutverk af liendi.
Yfirmaður leynilögreglumálanna var maður
að nafni Lucien Toulon, einhver hinn slægvitr-
asti maður von-a tima, og eg get fullvissað þig
um, að hann var eins ófyrirleitinn og hann var
miskunnarlaus. Auk þess var hann ákaflega
framagjarn. Eg vissi líka, að hann gerði sér
vonir um, að lögreglumálaráðuneyti yrði kom-
ið á fót á ný — og hann sjálfur yrði lögreglu-
málaráðherra. Fouché — þú manst vissulega
eftir að hafa heyrt getið um Fouché, sem uppi
var á dögum Napóleons I. — mun vafalaust
hafa verið sá maður, sem hann vildi taka sér
til fyrirmyndar. Eg verð nú að segja það, að
ekkert okkar trúði því þá, að skipulögð væri
samsæri til þess að ráð keisarann af dögum.
„Ætlarðu að koma í klúbbinn seinna?“ spurði
de Lanoy.
„Eg vona að eg geti komið,“ sagði liann.
Og að svo mæltu kinkaði hann kolli til þeirra
og fór. De Lanoy liorfði á eftir honum, er hann
ruddi sér braut gegnuum þröngina og út úr
Pavillon Solferino.
„Hvað ælli gangi að Pierre?“ spurði Méri-
court.
„Hann sagðist hafa höfuðverk,“ sagði einn
og kinkaði kolli lcankvíslega, „og svo sagði
hann eitthvað um systur sína.“
„Stefnumót, geri eg ráð fyrir,“ sagði de Neu-
vic. De Lanoy svaraði engu, en það var auðséð
af svip lians, eklci síður en hinna, að þessi fram-
koma vinar þeirra var honum ráðgáta. En
eftir eina eða tvær mínútur var hann aftur far-
inn að rýna í skemtiskrána. Eg hefi eitt eintak
af henni fyrir framan mig núna. Hún er dag-
sett 15. júni 1868. í henni er komist svo að orði
um Lorendana, að hún væri liinn fullkomn-
asti sýnandi danslistarinnar, hin aðdáunarverð-
asta dansmær, sem nokkuru sinni liefði sést á
noklairu leiksviði, og klykt var út með því, að
allir konungar og mestu tignarmenn álfunnar
hefði klappað henni lof í lófa.
Og alt í einu var eins og öllum er viðstaddir
voru liefði skyndilega létt — eins og hámarki
eftirvæntingar væri náð og margir heyrðust
segja:
„Ö, nú kemur hún!“
Til þessa liöfðu menn mænt á keisarastúkuna
eða beint sjónaukum sínum þangað, en nú
horfðu allir á leiksviðið. Leiktjöldin höfðu ver-
ið dregin frá og dansmærin gekk fram mjög
hægt og örugglega með liægum mjaðmahreyf-
ingum, en um allan salinn kvað við lófatakið
og fagnaðarópin. Hún var í einhverskonar
spænskum kjól, sérkennilegum og fögrum, og
i liinu tinnusvarta hári hennar var liár kambur,
en einnig liafði hún rós í hárinu, fyrir aftan
annað eyrað. Augiin voru dökk og sýndust
kannske enn dekkri, vegna þess að augnaliár
lieilnar vóru löng og döklc. Og nú leit hún yfir
mannsöfnuðinn og var sem liún væri að kom-
ast a& raun um hvers konar söfnuður þetta
væri — livort fólk þetta mundi kunna að meta
list hennar eða vera þess verðugt að njóla
hennar.
Að minsta kosti fanst Gérard de Lanoy auð-
séð að svo mundi vera, en liann var einn hinna
fáu viðstaddra, sem ekki liafði séð hana áður.
Honum fanst framkoma hennar bera óskanim-
feilni og liroka vitni. Var henni eigi greitt fé
fyrir að skemta gestum Venturi? Hún leit ekki
— ekki eitt andartak — upp í keisarastúkuna,
eða í hinar loftsvalastúkurnar, þar sem helstu
menn og konur í Lyon sátu, hiðu þess í eftir-
væntingu, að sjá liana dansa. Hún leit að eins
á fólkið, sem sat á salargólfinu og eilt augna-
blik hvíldu hin dularfullu, dökku og fögru
augu hennar á Gérard de Lanoy .En liann lét