Vísir - 21.01.1938, Blaðsíða 4

VlSIR
Bc&ígp
fréffír
I.O.O.F. 1 = 119Í218V2 =
Merca 2il8V2 Versló aöalf.
Veðrið í morgun.
í Reykjavík — i st., heitast í
gær 2, kaldast í nótt — 4 st. Úr-
koma í gær 2.2 st. Heitast á land-
inu i morgain í Vestmannaeyjum
1 st., kaldast á Raufarhöfn — 8
st. Yfirlit: Djúp lægSarsvæði yfir
Islandi og hafinu noröur undan.
Horfur: Faxaflói: SuSvestan átt,
með allhvössum snjóéljum.
Skipafregnir.
Gullfoss og GoSafoss eru í
Kaupmannahöfn. Dettifoss fór
frá PatreksfirSi í morgun kl. 11.
Lagarfoss er á leiS til AustfjarSa
frá Leith. Selfoss fer frá Ham-
borg í dag. Hannes ráSherra kom
frá Englandi snemma í morgun.
Ármenningar
munu fara skíSaferð í Jósefsdal
á sunnudaginn. FarmiSar verSa
seldir í Brynju til kl. 6 á laugar-
dag, en fyrirspurnum í síma verS-
ur ekki svarað. Aftur á móti er
öllum fyrirspurnum svaraS á
skrifstofu Ármanns, sími 3356, kl.
6—9 á laugardagskvöld, og þar
einnig seldir farmiSar. FarmiSar
fyrir laugardagsferSina verSa aS-
eins seldir á skrifstofunni kl. 6—7.
Engum veSur selt viS bílana á
sunnudagsmorgni.
Bóndadagur
er í dag og miSur vetur. Þorri
byrjar.
Póstferðir
laugardaginn 22. janúar 1938:
Til Reykjavíkur: Mosfellssveitar-,
Kjalarness-, Kjósar-, Reykjaness-,
Ölfuss- og Flóapóstar (Ölfusár-
brú, Eyrarbakki og Stokkseyri)
HafnarfjörSur (2 á dag), Sel-
tjarnarnes. Fagranes frá Akranesi.
Frá Rvík: Mosfellssveitar-, Kjal-
arness-, Kjósar-, Reykjaness-, Öl-
fuss- og Flóapóstar (Ölfusárbrú,
Eyrarbakki og Stokkseyri), Hafn-
arfjörSur (2 á dag), Seltjarnarnes.
Fagranes til Akraness. Grímsnes
og Biskupstungur.
C-listinn
er listi SjálfstæSisflokksins í
Reykjavík.
Sjálfstæðismenn
utan af landi, sem ekki veröiS
komnir heim til ySar á kjördag.
kjósiS hiS fyrsta hjá lögmanni,
svo aS atkvæSiS komist til skila í
tæka tíS. Allar upplýsingar viS-
víkjandi kosningunum fá menn á
kosningaskrifstofu SjálfstæSis-
flokksins í VarSarhúsinu, sími
2398.
Aflasala.
Tryggvi gamli seldi í gær í
Grimsby 1206 vættir á 1255 stpd.
Næturlæknir:
Eyþór Gunnarsson, Lvg. 98,
sími 2111. NæturvörSur í Lauga-
vegs- og Ingólfs apótekum.
C-listinn
er listi SjálfstæSisflokksins í
Reykjavík.
Áheit
á Strandarkirkju, afh. Vísi: 5
dollarar frá sjómanni í Boston, 10
kr. frá K. L. M., 2 kr. frá N. N.
Útvarpið í kveld.
18,45 íslenskukensla. 19,10 VeS-
urfregnir. 19,20 Hljómplötur:
Sónötur eftir Scarlati. 19,50 Frétt-
ir. 20.15 Erindi: HöfuSstefnur í
lDÓkmentum á 18. og 19. öld, I:
FræSslustefnan (Jón Magnússon,
cand. fil.) 20,40 Tónleikar Tón-
listarskólans. 21,20 Útvarpssagan.
21,50 Danslög.
C-listinn
er listi SjálfstæSisflokksins í
Reykjavík.
S jálfstæðismenn,
sem verSa fjarverandi úr bæn-
um á kjördag, verSa aS kjósa hjá
lögmanni, áSur en þeir fara. Kosn-
ingaskrifstofa lögmanns í Arnar-
hváli er opin daglega frá kl. 10
—12 árd og 1—4 síSd. Allar upp-
lýsingar kosningunum viSvíkjandi
geta menn fengiS á kosningaskrif
stofu SjálfstæSisflokksins í VarS-
arhúsinu, sími 2398.
Flugfer öíp.
London í jan. •— FB.
Flugleiðir heimsins í lok árs-
ins 1936 (þ. e. leiðir, þar sem
ílugvélar voru í skipulags-
bundnum flugferðum), voru
305.200 enskar mílur á lengd.
Samkvæmt skýrslum hreska
flugmálaráðuneytisins nýlega
útgefnum, eru flugleiðir milli
ýmissa staða Bretaveldis 68.240
e. m., flugleiðir Bandarkjanna
f 61.532, Frakklands 33.798,
Þýskalands 23.494, Hollands
19.397, Italíu 14.670 e. m. —
Farþegaflugvélar í hreska veld-
l inu flugu samtals á árinu nál.
25 miljónir enskra mílna og
fluttu samtals um 412.803 far-
þega. Fluttar voru loftleiðis
1736 smálesíir af pósti og 23.-
615 smálestir af öðrum pósti. —
i Um flugvélar Imperial Airways
j er þess getið i samanburðar
' skyni, að fyrsta starfsár félags-
ins, 1924—1925, flugu flugvélar
þess á flugleiðum, sem voru
1760 e. 111., en nú 27.000.
Oslo 19. jan.
Talsverða athygli hefir vakið
frétt sú frá Tokio, sem.segir að
undanfarnar þrjár vikur hafi
komið átján skip til Hongkong
með vopn og skotfæri handa
Ivínverjum, þar af 2 noi-sk, með
100 smálestir af skotfærum. Út
af þessari fregn skýrir Ravns—
horg ofursti svo frá, að ekki
hafi verið gefið útflutningsleyfi
fyrir nokkurum skotfærum frá
Noregi til Kína í næstum því
heilt ár, og geti simskeytið þvi
ekki verið rétt að því er skot-
færi frá Noregi snertir, nema
skotfæri útflutt frá Noregi hafi
verið seld aftur til Kina. NRP
—FB.
£>jó3verjar og
skíðaíþróítin.
Það hefir verið ákveðið, að
Þjóðverjar skuli taka mikinn
þátt í skíðamótum annara
þjóða á þessu ári. T. d. munu
þeir verða þátttakendur í Lahti-
mótinu, ungverslcu meistara-
mótunum, mörgum austurrísk-
um meistaramótuin, pólsku
mótnum i Zakopane og þýsk-
tékkóslóvalciska meistramótinu.
Þeir munu ekki taka þátt í
svissneskum mótum, nema
Svissar taki þátt í þýskum.
C-listinn
er listi sjálfstæðismanna í Rvík.
Sjálfstæðismenn,
sem vita um flokksmenn, sem hér
eiga kosningarétt, en eru staddir úti
á landi, gefi upplýsingar um þá
hið fyrsta, svo að hægt sé a<5 ná
í atkvæði þeirra í tæka tíð. Látið
kosningaskrifstofu Sjálfstæ'Öis-
flokksins i Varðarhúsinu, sími 2398,
þessar upplýsingar i té.
C-LISTINN
er listi Sjálfstæðisflokksins í Rvík.
Sjálfstæðisfélögin
í Reykjavík halda fund í
Nýja Bíó næstkomandi sunnu-
dag kl. 1 /2 e. h. — Til umræðu
verða ýms bæjarmál. Ræðu-
menn verða margir af fram-
bjóðendum Sjálfstæðisflokks-
ins. —
~ik

Hvinna
Mig vantar stúlku um óákveð-
tnn tíma. Guðrún Daníelsdóttir,
Laugavegi 76. Sími 3176. (309
STÚLKA tekur að sér að
sauma í húsum. — Uppl. í síma
2619. (315
tmFasm
KARLMANNSREIÐHJÓL i
óskilum á Laugavegi 91 A. (303
SCHLOSSERS lindarpenni
tapaðist s. 1. mánudag. Finnandi
beðinn að gera aðvart á Berg-
þórugötu 59, 1. hæð. (312
FUNDIST hefir lcvenarm-
|band. Uppl. í síma 4160. (316
PÁLL BJARNARSON kennir
íslensku, Dönsku, Ensku,
frönsku, þýsku, reikning og les
með nemöndum. Óðinsgötu 9.
(254
VERTÍÐARSTÚLKA óskast
til Grindavíkur. Uppl. í síma
4663 eða í fiskhúðinni, Báru, kl.
4—7. (308
LÁTIÐ innramma myndir
yðar og málverk hjá Innrömm-
unarvinnustofu Axels Cortes,
Laugaveg 10. (509

NÝLEG gaseldavél til sölu
ódýrt. Uppl. í síma 4613. (302
GASVÉL til sölu, nýleg. —
Uppl. sima 4547. (304
BÁTUR, ca. 20 fet, án vélar,
óskast. Haraldur Sveinhjarnar-
son. Sími 1909. (307
HATTASAUMUR og breyt-
ingar. Hattastofa Svönu Láréttu
Hagan, Austurstræti 3. — Sími
3890, (168
HÚS til sölu sunnarlega i
Norðurmýri. Útborgun htil ef
samið er strax. Jónas H. Jóns-
son, Hafnarstræti 15. (311
90C) •81’fk *uoA
— •eSoþlep SSa Ajq ’poh 80 nýu
‘iptuis ^suo[sj -Sj[ z/i ‘ad uanB
09 B[in euro u nugao[[nj jb iqfcj
-upup[ 91SOJJ •[oúiegnus S[8irejj
•uuiunfjAqejjocj 1 poS uSa[
-nj9A iorqBp[B[oj giSirejj ‘IJSBJ
-jnS ‘qiajs ‘jjnq 1 joj'qupíejoq
— : NNIXVWSÐVQÍINNÍIS J
ORGEL, skrifborðsbókaskáp-
ur og Spegillinn I—XI árg. til
sölu. Grettisgötu 49. (313
SKÍÐASLEÐI, litill, notaður,
óskast til kaups. Uppl. í sima
2450. (317
HWSNÆIÐIJÉ
LÍTIÐ herbergi til leigu.
Grundarstíg 2 A, uppi. (301
FORSTOFUSTOFA til leigu
með eða án liúsgagna. Njarðar-
götu 33. (305
ÁGÆT stofa til leigu. Uppl. í
síma 4013, milli 6 og 7. (310
1—2 HERBERGI og eldhús
óskast í vesturbænum. — Uppl.
á Vesturgötu 57 A, kjallaranum.
(314
VÍSIS KAFFIÐ
gerir alla glaða.
ÖRCZY:
NJÓSNARI NAPÓLEONS.
Agrip þess, sem undan cr gengið.
Sagan hefst í Frakklandi eftir
rniðja nítjándu öld. Napoleon III.
er á ferð í Lyon með drotningu
sinni. í „Pavillon Solferino“, þar
sem keisarahjónunum er fagnaö,
eru nokkurir aöalsmenn — allir
konungssinnar. Dansmærin Lor-
endana hrífur alla í Solferino,
nema einn aðalsmannanna, de
Lanoy, glæsimenni mikið. En leið-
ir þeirra liggja saman eftir að
vinur hans hefir gert mishepnaða
tilraun til að myrða keisarann.
Var Lorendana njósnari, eins og
de Lanoy sannfærðist um?
og menn hans,
Sögur í myndum
fyrir börn.
5.
í fangelsinu.
— Flytjið burt njósnarann. Hann Þeir fóru me’ð betlarann í neðan- — Setjið hann í járn. Eftir Vesalings betlaranum var kastað
skal í fangelsi og vera þar þang- jarðar fangelsið. nokkura daga mun hann á steingólfið og hann settur í
að til hann meðgengur. ljósta upp leyndarmálum þunga hlekki.
húsbóndá Sfns.
NJÓSNARI NAPOLEONS. 15
i brjósti en nokkuð annað, sem eg hefi reynt.“
En þetta var nú það, sem gerðist, eigi að síð-
ur. Samkvæmt Eclaireur de Lyon, hlaði, sem
var í álili og talið áreiðanlegt, var hinn nýhak-
aði markgreifi de Ravenne þar og kona hans
var með honum. Hún gerði ekkert til þess að
dylja hver hún var. Allir þektu liana, því að
Ravenne-fólkið var vel kunnugt í Lyon. Og þar
voru margir aðrir, karlar og konur, en nöfn
þeirra eru löngu gleymd. Þau féllu í gleymsku
þegar eflir fráfall Napoleons III. En þegar þetta
bar við var fólk þetta í efnum og áliti. Þessar
konur — þessar hefðarkonur — létu sig hafa
það að troða sér áfram þar til þær voru í
fremstu röð eða þær sátu á veggnum lijá al-
þýðunni, til þess að gela séð sem best það, sem
fram fór í Fosse de la Part-Dieu.
Hermannaflokkurinn, sem átti að skjóta
Pierre du Pont-Croix var þegar kominn. Fyrir-
liði hermannanna var ungur maður.
„Þarna kemur liann.“
Menn sögðu þetta næstum í kór, á nákvæm-
lega sama hátt og menn liöfðu fyrir skemstu
sagt kvöld eitt, er Lorendana, dansmærin, kom
fram á leiksviðið i Pavillon Solferino:
,Þarna kemur hún!“
Þá slóðu menn á öndinni, er þeir buðu vel-
komna með fagnaðarlátum liina fögru dans-
mær, ákafir og æstir í að sjá hana dansa, og nú
sögðu menn, einnig ákafir, óðfúsir í að sjiá það,
sem fram átti að fara:
„Þarna kemur liann!“
Þeir, sem stóðu aftarlega tyltu sér á tá, og
teygðu sig fram og til hliðar, svo að þá verkj-
aði í hálsinn, til þess að geta séð sem best. Ein
kona — það var síðar sagt, að það hefði verið
ein af vinkonum keisarans sjálfs — varð fyrir
þvi, að henni var næstum ýtt niður í garðinn af
veggnum, en var dregin upp, áður svo illa færi.
En þetta vakti fögnuð mikinn og mönnum var
skeml og þeir gerðu að gamni sínu yfir þessu
og fyndin orð flugu af vörum, á sömu stundu
og hinn dæmdi, ungi aðalsmaður, ásamt varð-
mönnum sinum, kom út um fangelsishliðið.
Pierre du Pont-Croix gekk stöðuglega, beinn,
bar höfuðið hátt, og horfði beint fram. Það var
sem hann sæi ekki mannfjöldann, né lieldur
virtist hann taka eftir því, að þung andvörp
komu frá mörgu brjósti og margt samúðarorð-
ið féll í hans garð ,er hann nú gekk þessi sein-
ustu skref sín hér á jörðu. Hann geklc á stað
þann, sem honum var ætlaður, fram fyrir her-
mannaflokkinn, og neitaði því, að bundið væri
fyrir augu sér, meðan aftakan færi fram.
Það var húið á svipstundu. Bumbur voru
barðar, yfirforinginn gaf skijiun sina, hermenn-
irnir lyftu byssum sínum og miðuðu þeim á
Iiinn dæmda, skotin riðu af, og Pierre du Pont-
Croix hneig niður í aurinn í Fosse de la Part-
Dieu. Sýningin var um garð gengin. Mannf jöld-
inn fór sína leið. Menn fóru til starfa sinna eða
skemtana. Maður nokkur í blóma lífsins liafði
verið líflátinn. Hverju skifti það þá? Á dögum
feðra þeirra, fyrir ekld svo mjög mörgum ár-
um, höfðu slíkir atburðir gerst daglega, í Lyon
eins og í París. Lífið var enn frekar lítils virði.
Mönnum hafði ekki enn lærst að líta á það sem
lielga guðs gjöf, sem ekki mátti svifta þá, ef
svo bar undir.
Tveir menn, sem staðið höfðu utarlega í
fólkshringnum dokuðu við. Það voru þeir de
Neuvic og Gerard de Lanoy. Þeir biðu þar til
svarti fáninn var dreginn að hún i turni de la
Part-Dieu, og blakt hlið við lilið hinum þrílita
fána Frakklands í morgunblænum. Svarti fán-
inn var hin opinbera tilkynnig um, að föður-
landssvikari hefði verið af lífi tekinn. Hinir ungu
aðalsmenn, vinir Pierre du Pont-Croix, gerðu
krossmark, og liöfðu yfir stutta bæn fyrir sál
vinar þeirra.
Loks sagði de Neuvic, er þeir höfðu staðið
þarna um stund þögulir:
„Komtlu, Gérard. Yið getum ekkert aðhafst
hér.“
Hvorugum þeirra liafði verið leyft að sjá
Pierre eftir að hann var handtekinn. Yfirlieyrsl-
urnar fóru fram með leynd. Engin vitni voru
leidd og kæran var stuttorð. Þegar dómur liafði
verið upp kveðinn, fékk liinn dómfeldi nokk-
urra stunda frest til þess að iðrast synda sinna
og búa sál sína undir annað líf. Það var alt og
sumt......Þrjá daga og næstliðna nótt hafði
Gerard beðið við fangelsishliðið, eftir fréttum
af vini sínum. — Hann íor hónarveg — og
hann reyndi mútur, en livorugt dugði, til þess
að fá að tala við Pierre. En það var engum
leyft. Loks — að eins klukkustund áður en af-
takan átti fram að fara, sagði vinsamlegur lög-
regluforingi lionuin, að aftakan ætti fram að
fara klukkan sex. De Neuvic, hinn samúðarríki
og göfuglyndi vinur hans, vissi að hann mundi
finna liann þarna. Og þegar alt var um garð
gengið, reyndi að fá hann á brott með sér.
„Komdu nú, Gérard,“ endurtók hann.
„Far þú, Francois,“ svaraði Gerard.“
Hann vildi með engu móti fara frá staðnum
þegar.
„Eg kem lil þin bráðum,” liélt hann áfram,
„eg lofa þér því.“
Hann hafði veitt þvi eftirtekt hversu áhyggju-
fullur vinur hans var.
Þeir tókust i hendur og horfðust í augu um
leið og svo fór de Neuvic.
Gerard beið þar til vinur hans var kominn
úr augsýn. Því næst gekk liægt upp að veggn-
um lága. Pierre — vinur hans — lik hans, lá
þar enn. Hermannaflokkurinn liafði farið sína
leið og yfirforinginn sömuleiðis. Presturinn,
sem viðstaddur var, hafði einnig farið, að af-
loknum bænalestri sí 1111111. Pierre lá þarna endi-
langur á grúfu — einn, aleinn. Það var svo
aiimkuarlegt, sorglegt, að líta augum þessa
sjón -— og það var svo einkennilega kyrt eftir
brottför múgsins, hermannanna og annara, sem
viðstaddir höfðu verið.
Gerard Iiorfði fast og lengi á lík vinar síns.
Honuni lirukku ekki tár af augum, en sálar-
kvöl lians var mikil og sorg. Því næst tók hann
eilthvað, sem hann liafði horið innan klæða, en
þar var rósviðarteinungur.
Hann mælti í hálfum hljóðum:
„Til minnis um alt og alt, Pierre,“ en þegar
liann ætlaði að leggja rósviðarteinunginn á lík-
ið, var gripið um lilnlið lians liendi klæddri
svörtum glófa.