Vísir - 26.01.1938, Blaðsíða 4

V 1 S I R
Einstæðings ekkjan.
Gjafir til hennar, afhentar Vísi:
5 kr. frá L. S., i kr. frá H.
Áheit
á Strandarkirkju, afhent Vísi:
25 kr. frá H. B.
Áheit
á Hallgrímskirkju í Saurbæ, af-
hent Vísi: 25 kr. frá H. B., 11.10
kr. frá H. J., Cambr.
Fertugsafmæli
á í dag Óli M. ísaksson fulltrúi,
•Frakkastíg 6 A.
Leynivínsala
allmarga tók lögreglan um síð-
astl. helgi, e'ða 8 alls, og hefir
:sekt sjö þeirra sannast. Dómur
fellur næstu daga.
Bifreiðar.
Þeir sjálfstæðismenn, sem ekki
hefir verið talaS viS um lán á
einkabifreiSum til notkunar í
bæjárstj órnarikosningunum, len
hafa hugsa'ð sér aS lána bifreiS-
ar, eru vinsamlegast beSnir aS
gera aSvart á skrifstofu flokksins
í dag. Sími 2398.
Póstferðir
fimtudaginn 27. janúar 1938:
Frá Reykjavík: Mosfellssveitar-,
Kjalarness-, Kjósar-, Reykjaness-,
Ölfuss- og Flóapóstar (Öf., Eb.,
Stk.). HafnarfjörSur, Seltjarnar-
ues. Brúarfoss til Leith og Kö-
benhavn. Lyra til Vestmannaeyja,
Færeyja og Bergen. Fagranes til
Akraness. — Til Reykjavíkur:
Mosf ellssveitar-, Kj alarness-,
Kjósar-, Reykjaness-, Ölfuss- 0g
Flóapóstar. (Öf., Eb., Stk.). Hafn-
arfjörSur. Seltjarnarnes. Dettifoss
aS norSan. Fagranes frá Akranesi.
Aðalfundur
Málarasveinafélags Reykjavík-
ur var haldinn í AlþýSuhúsinu
sunnud. 23, jan. Stjórnin var öll
endurkosin og skipa hana: Form.
Sæmundur Sigurðsson, varaform.
Þorvaldur Kristjánsson, ritari
Jökull Pétursspn, gjaldkeri Stein-
grímur Oddsson, varagjaldkeri
Sveinn Ingi Guðjónsson.
Útvarpið í kveld.
Kl. 18.45 íslenskukensla. 19.10
VeSurfregnir. 19.20 Hljómplötur:
Sönglög eftir Schubei't. 19.50
Fréttir. 20.15 Bækur og menn
(Vilhj. Þ. Gíslason). 20.30 Kvöld-
vaka: a) Lodewyckz prófessor
(frá Ástraliu) : Um Ástralíu: 150
ára landnámsæfmæli Breta þar.
b) Magnús Jónsson prófessor:
Erindi. c) Síra SigurSur Einars-
son: Kaflar úr norrænum bók-
mentum, II. d) Ýms lög. 22.15
Dagskrárlok.
Ilæturlæknir.
Kristj. Grímsson, Hverfisg^ 39,
sími 2845. Næturvörður í Reykja-
víkur apóteki og Lyfjabú'Sinni I'ö-
unni.
NÁNARA UM LAND-
SKJÁLFTAHRÆRINGARNAR.
I gær. -- FÚ.
Siðastliðna nótt, kl. 0.36,
fundu menn landskjálftakipp í
Reykjavik. Kippurinn telst væg-
ur eða 4—5 styrkleika stig eflir
lýsingum að dæma. Sumir telja
að brakað liafi í húsum og hús-
gögn nötrað og ýmsir vöknuðu
af svefni. Landskjálftamælir
sýnir hræringar 12—15 sek. Ná-
lægt 1% mínútu. Síðar kom
annar kippur mjög vægur og sá
þriðji — minni en sá fyrsti en
meiri en sá siðari — kom um
klukkustund síðar, eða kl. 1.35.
Fréttastofan átti i dag simtal
við þrjá staði i nágrenni Reykja-
víkur, en livergi hefir orðið
landskjálfta vart.Staðirnir voru:
Reykjanes, Hveradalir og Grund
í Skorradal. — Á Reykjanesi og
Grund var þó fólk á fótum um
það leyti sem fyrsti kippurinn
fanst í Reykjavík. Upptök þess-
ara kippa eru að svo komnu
ekki kunn. —
VERBBRÉF
30—40 þús. í veðskuldabréf-
um, veðdeild, kreppubréfum
eða víxlum og einnig útistand-
andi skuldir, óskast til kaups
strax. Tilboð, merkt: „Verð-
bréf“, sendist afrg. Vísis.
Kaupum veðdeildirbFéf
Suðurgötu 4. Sími 3294. Opið 1—3.

NJÓSNARI NAPOLEONS. 19
inni — hún hafði klætt sig svo af ásettu ráði, —
hún hafði verið nógu liyggin til þess að sjá fyr-
ir, að Gerard mundi koma til hennar æstur og
þreyttur, og hún liafi talið sig örugga, ef hún
kæmi fram fyrir liann, eins og hann var þá
skapi farinn, í allri sinni dýrð, ef svo mætti
segja. Vilanlega sá eg aldrei íbúð hennar, sem
hann ávalt líkti við töfrahöll. Vafalaust ýkti
hann — taldi skraut íbúðarinnar miklu meira
en það var. Að minsta kosti get eg ekki ímynd-
að mér, að Aubusson-ábreiður og Bartolozzi-
koparstungur liafi verið á efstu hæð í liúsi í einu
fátækrahverfi Lyonborgar. Hinsvegar vil eg
fúslega viðurkenna, að ibúðin hafi verið ger-
ólik því, sem Gerard liafði ætlað — og liann
hafi séð hana í gullnum Ijóma, því að, eins og
eg vék fyrr að, var bann þegar að eg liygg, ást-
fanginn í mærinni, þótt bann gerði sér það ekki
ljóst.“
Það verður þvi að teljast nokkurn veginn víst
þar sem Gerard de Lanoy sjálfur kannaðist við
það, að Lorendana bafi birst lionum þannig, að
bún var sem vera af öðruni lieimi í augum lians,
svo fögur og dásamleg, að allar grunsemdir i
hennar garð lijöðnuðu í liuga lians þegar í stað,
— allar þessar hræðilegu grunsemdir, sem
böfðu kvalið bann frá þvi er þau skildu í Fosse
■de la Part-Dieu, þessar grunsemdir, sem nærri
lá, að firti liann vitinu.
Ekki þannig að skilja, að grunsemdírnar upp
rættist með öllu úr huga hans — en þær voru
ékki lengúrrefstar á haugi, er hún nú stóð þög-
ul fyrir framan hann — og hann gat ekld leng-
ur reynt að telja sjálfum sér trú um, að vinir
hans hefði liaft rangt fyrir sér. Hvernig gat
liann liafa neitað þvi? Ilún var yndisleg — ekki
aðeins hún sjálf — heldur virtist liún hafa það
á valdi sínu, að geta látið öðrum liða vel i ná-
lægð sinni. Það var engin furða, að glæsimenni
eins og de Neuvic og Mericourt yrði stórhrifnir
af fegurð liennar og öllu hinu dularfulla og
laðandi við framkomu hennar.
Eftir eitt eða tvö augnablik steig hún fram
um fet og i’étti honum aðra af þessum yndis-
legu höndum sínum og sagði af látleysi:
„Eg beið með bádegisverðinn þar til fyrir
fjórðungi slundar. Eg var viss um, að þér
munduð koma“.
Gerard kannaðist við, að honum liafði aldrei
fundist liann vera erldbjálfi nema á þeirri
stundu. Tunga hans var bundin. Hann fékk
engu orði upp komið. Hann gat ekkert sagt,
nema eitthvað á þá leið, að það hefði verið
miklum erfiðleikum bundið, að finna Grenelle-
götuna. Iiann hafði tekið liendina, sem liún rétti
bonum, og kysti liana af virðuleik. Hann slepti
ekki takinu, fyrr en bún dró liana hægt til sin.
„Ef þér hafið ekki enn snætt liádegisverð,“
sagði hún glaðlega, „vilduð þér þá eklci setjast
að borði með mér?“
Án þess að bíða eftir svari geklc liún á und-
an honum inn í annað herhergi, þar sem var
lcringlótt borð með fögrum dúki á. Borðbún-
aðurinn var hinn fegursti, af silfri ger og postu-
líni, svo skrautlegur, að prinsessu mundi sæmt
hafa. Og áður en Gerard fengi áttað sig á þessu
var hann sestur andspænis henni. Hann sat
þögull fyrst í stað, án þess í raun og veru að
þÆR
REYKJA
FLESTAR
TE.OFANI
ST. FRÓN nr. 227. — Fundur
annað kvöld kl. 8(4- Dagskrá:
1. Upptaka nýrra félaga, og eru
innsækjendur beðnir að mæla i
Góðtemplarahúsinu kl. 8J4. —
2. Kosning embættismanna. —
3. Hagskráratriði: a. Guðmund-
ur Símonarson: Einsöngur. b.
Páll Kr. Pálsson: Píanóleikur. c.
Dans. — Félagar, f jölmennið og
mætið ld. Sy2 stundvislega. (375
fíIlJQfNNiNtiAR]
FILADELFIA, Hverfisgötu
44. Samkoma á fimtudaginn kl.
8y2. Allir velkomnir. (379
SNÆtll
TVEGGJA herbergja ibúð til
leigu fyrir utan bæinn, nú þeg-
ar. Uppl. i síma 3346. (377
STÓR og góð stofa til leigu í
vesturbænmn. A. v. á. (386
LÍTIÐ herbergi á neðri liæð,
óskast, með eldunarplássi, í
vesturbænum, fyrir eldri konu.
Uppl. í síma 4694. (384
Fer vel með hörund
yðar.
DR JÚG
og
SPRINGUR EKKI.
2 HERBERGI og eldbús ósk-
ast 14. maí. Helst sem næst
miðbænum. Tilboð, merlct: „S.“
sendist Visi. (370
14. MAÍ, vanlar velstætt eldra
fólk fjögra herbergja ibúð í
rólegu nýtísku liúsi, nálægt
miðbænum, tvent í heimili. Til-
boð, merkt: „38“ sendist Visi,
fyrir sunnudag. (369
NNA^
GÓÐ STÚLKA óskast. Uppl.
Hofsvallagötu 15, uppi. (374
GÓÐ STÚLKA óskast strax.
Uppl. í síma 4714, milli 5 og 7.
(376
STÚLKA, 16—17 ára, óskast
nú þegar. Uppl. á Þórsgötu 22.
(378
HATTASAUMUR og breyt-
ingar. Hattastofa Svönu Láréttu
Hagan, Austurstræti 3. — Sími
3890. s (168
STÚLKA óskast í létta vist á
gott heimili i grend við bæinn.
Uppl. á Suðurgötu 2. (381
2 STÚLKUR óskast til
Grindavíkur. Uppl. í sima 4331,
eftir kl. 7. (382
STÚLKA óskast. Uppl. Hellu-
sundi 6, niðri. (383
LÁTIÐ innramma myndir
yðar og málverk hjá Innrömm-
unarvinnustofu Axels Cortes,
Laugaveg 10. (509
fÍKAUPSKAF’i'R]
Njkomin fa leg
og góð svört og blá spari-
fataefni. — Talsvert úrval
af fallegum og góðum
mislitum fataefnum. —
Nokkur falleg og góð og
blý frakkaefni.
H. Andersen & Sön
Aðalstræti 16.
KAUPUM allskonar flöskur,
bóndósir, meðala- og dropaglös.
Bergstaðastræti 10 (búðin) frá
kl. 2—5. Sækjum. (373
VARAHLUTIR í Chevrolet 4-
cylindra til sölu með tækifæris-
verði. F. A. Kerff, Tjarnargötu
10. — ' (380
VIL KAUPA mótorhjól. Stað-
greiðsla. Uppl. í síma 4887, kl.
5—8 í dag og 10—12 á morgun.
(385
BARNAVAGN og kerrur á-
valt fyrirliggjandi. — Notaðir
teknir til viðgerðar. Verksmiðj-
an Vagninn, Laufásvegi 4. (372
FULLVISSIÐ yður um að það
sé „Freia“-fiskfars, sem þér
kaupið. „Freia“, Laufásvegi 2.
Sími 4745. (371
SKAUTAR og slcautaskór til
sölu. Uppl. Barónsstig 25. (387
KÁPU- og kjólaefni frá
Saumastofunni, Laugavegi 12,
eru til sýnis í Rammaverslun
Geirs Konráðs, Laugavegi 12.
Sími 2264. (341
VÍSIS KAFFIÐ
gerir alla glaða.
hafa neitt vald á sér, liugsunum sínum eða gerð-
um. Hann vissi það eitt, að liann sat þarna og
starði á hana, uns hún sagði:
„Eg vona, að þér séuð svangir. Hér er sil-
irngur á borðum, Bressekjúklingar, kaldur á-
bætisréttur og rauðvín úr Rónár-dal, sem eg
liygg að yður muni bragðast vel. Það er drykk-
ur, sem mér fellur betur á þessum tíma dags
en kampavín“.
Það, sem gerðist næstu klukkustund, mundi
Gerard de Lanoy aldrei nema óljóst. Hann át
ágaetis rétti, sem voru prýðilega framreiddir,
og hann drakk liið rauða vín, og Lorendana
skenkti sjálf í glas lians. Hann talaði litið, en
hlustaði með þeim mun meiri eftirtekt á hina
mjúku, vel þjálfuðu rödd hennar. Hún var
slyng i viðræðu þessi — njósnari — eða dans-
mær — eða hvað Iiún nú var. Hún hafði lesið
mikið og séð alt, sem vert var að sjá, að því
er virtist, söfn, málverk, verið tíður gestur í
óperuleikliúsum og í leikhúsum. Hún ræddi um
seinustu óperu Gounods, Romeo et Juliette,
spurði Gerard hvort liann hefði séð hana og
heyrt. Lögin voru einkar fögur, sagði hún, en
óperan mundi aldrei ná sömu vinsældum og
Faust. Og — hafði hann lesið Monsieur de Ca-
mors, eflir Octave Feuillet. Það var mikið um
þá bók rætt. Og livert var álit lians á hinum
nýja rithöfundi, Emile Zola, sem margir töldu
grófan, vegna raunsæisstefnu lians, en liún taldi
liann liöfund, sem var að hrista af sér viðjar til-
gerðarlegrar slcáldsagnalistar, sem hafði verið
of lengi við lýði.
Eitt sinn skaut Gerard að henni þeirri spurn-
ingu, hvernig á þvi stæði, að htm ætti heima
í þessum leiða, rykuga, ólireina borgarhluta, og
liann reyndi að ræða það, án þess að særa hana,
hversu undrandi hann hefði verið yfir að finna
liana i töfrahöll i skuggahverfi í Lyon.
„Þér komu til þess að finna mig“, svaraði
liún, „eklti til þess að skoða götuna, sem eg
bý við“.
En liún eyddi því, er hann reyndi að ræða
þetta frekara.
„Hafið þér tekið eftir Corot-málvefkinu
mínu“, sagði hún. „Eg var svo heppin að geta
keypt það af málaranum sjálfum“.
Það var svo sem fullgreinilegt, að liún kaus
ekki að ræða frekara við hann um ibúð sina,
og það hefði verið ókurteisi af honum, að halda
þvi til streitu. Hún stóð upp og gekk á undan
honum inn i setustofuna, þar sem málverkið,
er var vissulega fagurt, hékk á vegg, en ann-
ars sá Gerard litið, nema Lorendana sjálfa á
þessari stund.
Meðan liún helti kaffinu í bolla hans, en þau
drukku kaffi í setustofunni, ræddi hún niður-
rifsstarfsemi Haussmanns. „Það er eyðilegging-
arstarfsemi, að rífa görnul hús, sein geyma
margar sögulegar minningar“, sagði hún. „SUk-
ir staðir eru i rauninni eign alls hins mentaða
lieims.“
Um alt þetla ræddi hún lipurlega, eins og
kona, sem er alvön að taka þátt í samræðum,
gagnrýnandi, með vel völdum orðum. Orðin
streymdu af hinum skarlatsrauðu vörum lienn-
ar. Því að varir hennar voru enn skarlats-
raúðar og hár hennar var enn tinnudökt,
en Gerard var nú að verða svo ástfanginn i