Vísir - 30.01.1938, Blaðsíða 3

V I S I R
Sscíalistir sitja ð sÉÉm
Opinber nefnd skipuð til að
drepa málið?
Þannig litup kjöpsedillinn út þegap pétt hefip vepið kosið, þegap Sjáli-
stædisflokkupinn heflp verið kosinn.
A-lísti B-listi X C-Iisti D-lísti
Stefán Jóh. Stefánsson hrm. Ársæll Sigurðsson bókari. Soffía Ingvarsdóttir liúsfrú 0. s. frv. Jónas Jónsson skólastjóri. Sigurður Jónasson forstjóri. Jón Eyþórsson veðurfræðingur 0. s. frv. Guðmundur Ásbjörnsson útgm. • Bjarni Benediktsson prófessoi’. Jakob Möller alþingismaður 0. s. frv. Óslcar Halldórsson útgerðarm. Jón Aðils verkamaður. Ingibjörg Stefánsdóttir frú 0. s. frv.
Munið: 1) Setjið krossinn framan við bókstafinn C fyrir ofan nöfnin.
2) Breytið ekki röð á lista nema þér séuð alveg viss um hvernig farið er að því, annars getur atkvæði yðar eyðilagst.
3) Gerið engin merki eða strik við neinn annan lista en C-Iistann, því þá er seðillinn ógildur. Gætið þessa vel!
Fjölmennið og kjósið C-listannl
starfsskrá þeirri, sem full-
^ trúaráð verkiýðsfélaganna
hefir samþykt og giida á fyrir
rauða liðið næstkomandi kjör-
tímabil, er svo að orði kveðið,
að rannsaka eigi hverasvæði í
nánd við Reykjavík til þess að
ganga úr skugga um hvort hita-
veita sé framkvæmanleg.
Þetta atriði í starfsskránni
miðar að því, að draga hita-
veitumálið á langinn og eyði-
leggja það.
Socialistar og kommúnistar í
bæjarstjórn tóku þegar afstöðu
gegn enska láninu til hitaveit-
unnar og í Alþýðublaðinu fyrir
fáum dögum siðan er svo til
orða tekið, að það séu landráð
að laka þetta lán i Englandi. Og
það á að vera landráð vegna
þess að það sé búið að taka svo
mikil lán þar, að meira megi
ekki taka.
Sjálfstæðismenn bafa sýnt
það, bæði i bæjarstjórn og sem
einstaklingar, að frá þeim er
framtaksins, framkvæmdanna
og þar með atvinnunnar, að
vænla. Flestir þeir borgarar
þessa bæjar, sem með atorku
og dugnaði hafa skapað at-
vinnufyrirtæki, eru sjálfstæðis-
menn. Bæjarstjórnin hefir ráð-
ist i og er i þann vegiim að efna
iil stórfeldustu framkvæmda,
sem veita mikla atvinnu. En að-
alatriðið fyrir æskulýðiim er
það,að Sjálfstæðisflokkurinn vill
samkvæmt stefnu sinni veila
mönnum olnbogarúin til fram-
kvæmda, og þess vegna er það
sjálfstæðisstefnan ein, sem get-
ur endurreist hið lirörnandi at-
vinnulíf og fært í það nýtt fjör.
Og þess vegna er það stefna,
starf og valdaseta Sjálfstæðis-
flokksins, sem tryggir framtíð-
armöguleika aískunnar.
Sjálfstæðisflokkurinn hefir
sýnt áhuga sinn fyrir liagsmun-
um æskulýðsins m. a. með því
að lialda uppi atvinnubótavinnu
með námskeiðum fyrir atvinnu-
lausa unglmga hér í bænum sið-
ustu ár.
Hver einasti æskumaður, sem
ann þjóð sinni, frelsi hennar og
fullveldi og vill komast áfram
í lífinu, veitir Sj áli s læðisflolckn_
um fylgi sitt, en elcki hafta- og
einokunarpostulum, sem eiga
þá ósk æðsta, að svívirða ís-
lenzkt þjóðerni og fána lands-
ins, og lúta erlendri yfirstjórn.
Rauðu flokkarnir hafa orðið
þess áskynja, að æskan fyrirlít-
ur þá og alt þeirra athæfi. Þess
vegna berjast þeir nú örvingl-
aðri Iiaráttu til þess að ná eyr-
um æskunnar og tæla hana til
fylgis. En Sjálfstæðisflokkur-
inn veit, að vegna starfs síns og
slefnu á hann fyrst og fremst
samúð æskunnar.
Sjálfstæðisflokkurinn er hinn
sanni flokkur þjóðernissinna.
Hann er flokkur hinna frjáls-
lyndu manna. Þess vegna er
hann líka flokkur æskunnar.
Rauðu flokkarnir berjast u m
æskuna. Sjálfstæðisflokkurinn
berst fyrir æskuna.
Reykvíkingar!
Slíkri ósvífni sem þessari
munuð þið svara á viðeigandi
hátt í dag.
Eftir að rauðhðai-nir eru
búnir að eyðileggja svo ti*aust
íslands erlendis, að rikissjóði er
bannað að taka nokkur lán, þá
kalla socialistar og kommún-
istar það landráð að Reykvík-
ingar skuli nota sér af láns-
trausti sínu til að byggja jafn
örugt og nauðsynlegt fyrirtæki
og hitaveitan er.
Á fundi i Hafnarfirði nú laust
íyrir helgina sagði Emil Jóns-
son frá því, að búið væri að
skipa opinbera nefnd út af hita-
veitumálum og til rannsóknar á
jarðhita og ætti hann sæti í
nefridinni ásamt tveimm’ öðr-
um mönnum.
Lét Emil skína í það, að hlut-
verk þessai-ar nefndar væri m.
a. það, að.
koma vitinu fyrir Reykvík-
inga, með því að hætta „á-
framhaldandi puði“ á Reykj-
um!
Hvað satt er í þessum um-
mælum Emils Jónssonar veit
blaðið ekki, en vist er um það,
að socialista skortir ekki vilja
til að eyðileggja hitaveitumálið
og mun Emil, af liálfu þeirra,
gera alt, sem i hans valdi stend-
ur til að eyðileggja hitaveit-
una.
Það er víst, að ef sjálfstæðis-
menn ekki verða í meirihluta í
kosninjgunum í dag, þá verður
engin hitaveita bygð í Reykja-
vík.
Við Reykvíkingar þekkjum
stjórnarstefnu rauða liðsins frá
undanförnum árum, sem öll fer
i þá átt að drepa Reykjavik
niður.
Stöðvun hitaveitunnar er að-
eins áframhald þeirrar stefnu.
Munið það í dag, Reykvík-
ingar, að um leið og þið kjós-
ið C-listann, kjósið þið hita-
veituna.
ÞRJÁR STÓRLYGAR!
1930 lugu sósíalistar því
upp fyrir kosningar, að Knud
Zimsen borgarstjóri hefði
stolið 1 miljón króna úr
bæjarsjóði.
1934 lugu þessir sömu
menn þvi upp, að Jón lieitinn
Þorláksson hefði veitt eitruðu
neysluvatni í vatnsleiðslu
bæjarins.
1938 ljúga þeir enn þá, og
þá er stærsta lygin sú, að
Reykjavík hafi enn ekkert
lán fengið til liitaveitunnar
og hún verði aldrei reist af
sjálfstæðismönnum. Bæði
1930 og 1934 töpuðu rauðlið-
arnir þrátt fyrir það þótt þeir
héldu svivirðilegum slórlyg-
um að kjósendum um Sjálf-
stæðisflokkinn og forystu-
menn lians.
Reykvíkingar!
Nú 1938, fer það á sama
veg. Rauðliðarnir Ijúga, en á
lyginni skulu þeir falla.
Verslunarmeon og
bæjarsljórnar-
kosniogarnar.
Eins og kunnugt er riður ó-
happaferill rauðu fylkingarinn-
ar ekki við einteyming og flesí-
ar stéttir okkar þjóðfélags hafa
fengið að kenna á hinni dauðu
liönd framsóknarmanna og só-
síalista frá þvi er þessir minni-
lilutaflokkar bundust samtölc-
um til þess að geta ráðið lögum
og lofum eftir eigin geðþólta,
ekki í þágu þjóðarinnar, heldur
eingöngu til að reita hana inn
að skyrtunni fjárhagslega, í þvi
skyni að veita málaliði sinu
þægilegt og ríkmannlegt líf,
bæði utanbæjarmönnum og
Moskva-skrílnum. Þetta hefir
lika tekist ágætlega, en auðvitað
á kostnað almennings.
Verslunarstéttin hefir orðið
einna harðast fyrir barðinu á
þessum fúlmennum, þvi þeir
hafa streitst við að koma henni
algjörlega á kné, þó ennþá hafi
þeim ekld tekist það. En þeim
hefir samt lánast að koma þeim
glundroða á verslun og viðskifti
við önnur lönd, að shks
eru engin dæmi í neinu menn-
ingarlandi. — Eftir að hin al-
ræmdu innflutningshöft gengu
í gildi liefir hver spillingin reldð
aðra.
Ein læirra, af mörgum, er
atvinnuleysi, sem skapast hefir
meðal verslunarfólks, atvinnu-
leysi sem hlaut að sigla í kjöl-
far þessara ráðstafana rauðliða
og lil þess var leikurinn einnig
gerður, þvi þessum herrum hef-
ir altaf sviðið það sárt að fá
ekki verslunarfólkið inn í fylk-
ingar sinar, enda þótt þeir oft-
lega hafi biðlað til verslunar-
þjóna bæði fyrir kosningar og
þar fyrir utan. — Þeir sáu þvi
að með lögskipuðum innflutn-
ingsliömlum mundi þeim takast
að slá margar flugur i einu
höggi; sem sé að færa alla versl-
un yfir í hendur kaupfélaga
kornmúnista og S. I. S. um leið
og þeir ætluðu sér að koma allri
kaupmannastéttinni fyrir katt-
arnef, er svo myndi leiða af
sér atvinnumissi margra versl-
unarmanna og orsaka lijá þeim
ef til vill þá eymd, sem rauða
liyskinu er svo nauðsynleg til
framdráttar sínum siðspiltu til-
hneigingum. — En þessir van-
þroskuðu stjórnmálaskúmar
reiknuðu ekki með þroska hinn-
ar íslensku verslunarstéttar. Og
þess vegna hefir hún enn staðist
svívirðilegar árásir þeirra og
mun ekki láta bugast, lieldur
standa meir einhuga saman en
nokkru sinni fyr gegn óvættin-
um frá Moskva og utanbæjar-
mönmmum; svarið fá þeir skýrt
og skorinort við kosningarnar i
dag. Það svar ráun verða
uppliaf að algerðri útrýmingu
þeirra óheillaafla, sem nú um
meira en tíu ára skeið hafa teflt
íslensku sjálfstæði og einka-
framtaki á tæpasta vaðið.
1 haust sem leið las eg grein-
arstúf í Alþýðubl. .þar sem með-
al annars er komist að orði
eittlivað á þá leið að við reyk-
viskir verslunarmenn höfum
aldrei getað skapað meðsérsam-
lök gegn kúgun vinnuveitenda
vorra, meðan við ekki göngum
Alþýðusambandinu á vald. Á-
stæðuna telur blaðið vera að
flestir verslunarþjónar gangi
með „kaupmann i maganum“;
látum vera að svo sé. Að minsta
kosti hafa flestir af duglegustu
kaupsýslumönnum vorum, ein-
liyerntíma verið verslunarþjón-
ar, svo sú grýla ætti nú ekki að
vera voðaleg. Einnig segir í
grein þessari að við verslunar-
menn séum í raun og veru
venjulegir verkamenn „ineð
hvítt um hálsinn“! Þelta er al-
veg rétt, en ástæðan fyrir þvi að
við höfum ekki látið tæla okk-
ur til fylgis við boðbera rauðu
pestarinnar hlýtur að liggja í
þvi að stétt okkar er alment svo
þroskuð að við sjáum hvert bera
myndi, ef við létum slíka „vini
alþýðunnar“ taka að sér okkar
málefni. Að minsta kosti er það
víst, að lílilsigldar liljóta þær
sálir að vera, sem ljá atkvæði
silt til hinna svörnu f jandmanna
Reykjavikur, hvort sem er uin
að ræða lista hinna „ókunnugu“
eða Moskva-Alþýðufl.-myndina.
Þess vegna, reykvísir verslun-
armenn og' verkamenn! Við
skulum sýna þessum vandræða-
mönnurn hvernig þeir eiga sitja
og standa í framtíðinni. Og
hvort sem við erum með „hvítt
um hálsinn“ eða ekki, þá kjós-
um við einn flokk, eina stefnu
og kjósum rétt! Lista sjálfstæð-
ismanna, C-LISTANN.
L. G. J.
FYRIRLESTRAR
ÁGÚSTS SIGURÐSSONAR
Stokkhóhni, 28. jan. FB.
Cand. mag. Ágúst Sigurðsson
hélt fyrsta fyrirlestur sinn af
mörgum, sem hann ætlar að
flytja um ísland i Sviþjóð, í
Stockhohns Borgarskola i gær-
kveldi, að viðstöddu fjölmenni.
Sýndi hann og kvikmyndir frá
íslandi. Var fyrirlestrinum og
myndasýningunum ág'ætlega
tekið, enda fyrirlesarinn prúð-
menni og vel máli farinn. Létu
menn hina mestu aðdáun í ljós
yfir fegurð Islands, sem þeir
fengu góða hugmynd um af
myndunum. — H. W.
KJÓSIÐ C-LISTANN!
KJÓSIÐ C-LISTANN!
Það virðist orðið áhugamál
sumra marina að hagnýta sem
best bæjarland Reykjavikur,
vegna þess að Reykjavik hafi
mesta þörf fyrir mjólkur-
framleiðslu, og landið gaf af sér
góðar tekjur i grasrækt. Þó það
þyrfti mikinn undirbúning,
heíir miklu fé verið varið til að
rækta liér tún; nú er að heyra
á sumum mönnum að þeir telji
það einkar mikið liagsmunamál
fyrir Reykjavik, að gera þessa
ræktun að engu, og breyta
landinu í matjurtagarða, en
þetta mál hefir fleiri hhðar en
eina.
Taða er nú seld hér í Reykja-
vik fyrir 19—22 au. kg. Af ein-
um hektara af velræktuðu túni
hér fæst árlega 60—70 hestar af
töðu, með þessu töðuverði gef-
ur þvi hver liektari af sér 12—
14 liundruð krónur. Af jafn-
stóru landi mundi fást i mesta
lagi 90 tn. af kartöflum sem
með því verði sem Grænmetis-
einkasalan greiddi í haust, þó
fyrir valdar kartöflur, mundi
gefa 1350 króriur. Vanalegt er
að fóðra liér á svona miklu heyi
lj/2—2 kýr, en þó er bætt við
fóðurbæti fyrir ca. 200 kr. á kú,
en þá liefst þó upp úr mjólkinni
riflega sú upphæð sem þessu
heyverði nemur, ef fengist að
selja hana til neytenda, svo ekki
er þessi útkoma livetjandi til
að breyta um. Kostnaður við
kartöfluræktina yrði margfald-
ur á móti grasræktinni og á-
hætta sömuleiðis margföld.
Kýrnar gefa sjálfar af sér á-
burðiim er þarf á landið, svona
um það bil tvo þriðju. Kostnað-
ur við áburð á alt þetta land til
garðræktar yrði svona um það
bil ókleifur. Tilbúinn áburður
tæmir jörðina og fullnægði því
ekki nema fyrst fáein ár. Vætu-
tíð, kartöflusýki, kálormar og
nætui'frost gæti eyðilagt 'upp-
skeruna ár eftir ár. Óhemju
vinna fer í hirðu á görðunuin,
arfatíningu o. fl„ svo er land-
ið vott, ýmist mýrar eða grýtt-
ur jarðvegur og grunt á klöpp;
því mjög óheppileg aðstaða til
kartöfluræktunar, einkum 1
vætutið og svo skjóllaust.
Grasræktin gengur hér óneit-
anlega vel og spretta á túnum
er góð. Öll aðstaða hér mælir
með grasrækt og mjólkurfrain-
leiðslu, og hvað segja menn um
útlitið, um þetta nýja andiit
sem á að setja á bæinn? I stað-
inn fyrir hin grænu tún á að
koma blautir garðar og forar-
flög mestan tíma ársins. Væri
hér um hagsmunaspursmál að
ræða, kæmist þessi breyting á
án tilskipana. Jafnvél steinbíts-
tak mjólkurlaganna hefir ekki
leitt neinn út í að reyna heldur
garðrækt á landi sínu, en það
liefði verið gert ef hér væri um
úrbót að ræða.
Indriði Guðmundsson.
KJÓSIÐ C-LISTANN!
Það er ríkisraldið, en
ekki bæjamldið, er
brengir bag bæjarbúa
Hið ofsalega aðstreymi af
fólki til bæjarins á rót sína að
rekja til Alþingis og þar með til
rikisvaldsins.
Vegna nýju framfærslulag-
anna flæðir yfir Reykjavik
þurfalingum úr öllum áttum, er
kemur svo fram sem skatta-
þungi á þeim sem fyrir eru. Það
er á flestra vitorði að þeim lög-
um var komið í kring til þess að
rauðu flokkarnir græddu þar
atkvæði.
Fyrir aðgjörðir ríkisvaldsins
hafa hópar, hvaðanæfa frá,
streymt til Reykjavikur á
kostnað þeirra sem fyrir eru,
og kemur því fram á bæjarbú-
um sem atvinnuskerðing.
Það er opinbert leyndarmál,
að sú vinnu- og bitlingahjörð
Framsóknarflokksins er nú
þeirra aðalatkvæðamagn hér.
En reykvískar mæður bera
kviðboga fyrir stofni sinum er
getur úrkynjast fyrir þessar að-
farir rikisvaldsins.
Á sviði verslunarmálanna
beitir ríkisvaldið sér heldur
hrottalega, því það sigar liinni
bundnu félagsverslun upp á
móti hinni frjálsu einstaklings-
verslun svo þær berast á bana-
spjóti í stað þess að allar greinar
verslunarstéttarinnar eiga að
vinna jafnréttháar.
Og við reykvískar konur get-
um ekki keypt svo eitt grjón hjá
kaupfélögum að við höfum það
ekki á samviskunni að við sé-
um að svíkjast aftan að kaup-
mönnum. Fyrir nú utan það að
skattafríðindin er kaupfélögin
fá kemur niður á okkur sem
skattaþungi.
I mjólkurmálunum beitir rík-
isvaldið sér alveg átakanlega í
garð okkar bæjarbúa, þvi það
þvingar okkur til að kaupa
margra daga gamalt samsull
lianda börnum vorum og við
fáum enga rönd þar við reist.
Og skýrslur sýna að hinn vax-
andi barnadauði 2 síðustu árin
má rekja til nýju mjólkursölu-
laganna.
Og reykvískar mæður liorfa
með lcvíðboga á livað mikill úr-
kynjun þetta mjólkursamsull
getur valdið. — Enda er það
með öllu óskiljanlegt að bænd-
ur geti liagnast á því að gera
okkur, bestu viðskiftavinina,
sáróánægða. Og svo á þetta
Bilasími C-listsu&s ex* 1125
(6 liiiixr)