Vísir - 03.02.1938, Blaðsíða 4

VlSIR
Uæturlæknir:
Halldór Stefánsson, Ránarg-ötu
12, sími 2234. NæturvörSur í
Laugavegs og- Ingúlfs apótekum.
Embættisprófi í guðfræði
við Háskóla íslands lauk 31. f.
»1. Pétur Ing-jal dsson með 1. ein-
;Lunn — 105% stigfum.
Iðnneminn.
5 ára afmælisrit Málfundafélags
Iðnskólans er nýkomi'ð út. Er ritiS
mjög vandaS aS frágangi og meS
margar greinar, sem iSnaðarmenn
©g allir aðrir ættu aS lesa. RitiS
fæst á Laugaveg 68.
Tímaritið „Þjóðin“.
Afgreiðsla í Varðarhúsinu niðri,
sími 2398, opið kl. 5—6. — Gerist
áskrifendur. |
Knattspymufélagið Fram
verSur 30 ára þ. 19. þ. m. og
minnist afmælisins meS borShaldi
og dansi aS Hótel Borg.
Kyndilmessa
var í gær og' sást til sólar góSa
stund um hadegisbiliS. Svo segir
í gamalli vísu:
Ef í heiSi sólin sést
á sjálfa kyndilmessu:
snjóa vænta máttu mest,
maSur upp frá þessu.
Póstferðir
föstud. 4. febr. 1938: Frá Rvík:
Mosfellssveitar, Kjalarness, Kjós-
ar, Reykjaness, Ölfuss ög Flóa-
póstar. Laxfoss til Borgarness.
Grímsness og Biskupstungnapóst-
ur. — Til Rvíkur: Mosfellssveit-
ar, Kjósar, Kjalarness, Reykja-
ness, Ölfuss- og Flóapóstar. Lax-
foss frá Borgarnesi. Bílpóstur úr
Húnavatnssýslu.
Samandregnar fréttir
Af þeim, sem voru á enska
skipinu, sem kafbáturinn sökti
við Spán, komust að eins fjórir
■af. Meðal þeirra, sem fórust,
auk skipstjórans og konu hans,
voru stýrimaður og annar vél-
stjóri. Endymion, en svo liét
'skipið, var með 1700 smálestir
af kolum innanborðs. NRP.-FB.
Enskur togari sigldi á veiði-
skipið Delfin við Tromsö. Del-
fin liélst á floti klukkustund
eftir að togarinn sigldi á það, en
sökk svo. Einn skipsmanna
meiddist og flutti togarinn
liann til Tromsö og var hann
lagður þar á sjúkrahús. - NRP,-
FB.
Enskur togari var í gær stað-
inn að ólöglegum veiðum á
Andenesmiðum og varð skip-
stjórinn að setja 7.000 kr. trygg-
Vísis kaffið gepii* alla glaða.
ingu til þess að fá að fara aftur
út á veiðar, að yfirheyrslum
loknum. — NRP. - FB.
Stórþingið veilti í gær ein-
róma 7 milj. kr. til stuðnings
þorskveiðum Norðmanna. —
NRP.-FB.
Samkvæmt Aalesunds avis
verður veitt 50.000 kr. ríkis-
ábyrgð fyi’ir láni til selveiði-
rannsóknarleiðangurs til New-
foundlands. Gert er ráð fyrir, að
tvö skip taki þátt í leiðangrin-
um, Polarbiörn og annað skip
til. Lagt verður af stað frá Ála-
sundi i yfirstandandi mánuði,
og komið aftur í júlí. Það er tal-
ið, að leiðangurinn ætti að geta
borið sig fjárhagslega, ef aflinn
nær 90.000 kr. verðmæti. - NRP-
FB.
Oslo, 2. fehr.
Frá New Orleans er shnað, að
sjö menn af mótorskipinu Ten-
eriffa, sem er eign Wilhelmsens
útgerðarfirmans, hafi verið
handtelcnir og dæmdir í 60 daga
liámarksfangelsi. Hinir norsku
sjómenn hófu setuverkfall mið-
vikudag í s. I. viku, þegar skip-
ið lá i New Orleansliöfn. Neit-
uðu þeir að verða við lcröfu
norska ræðismannsins um að
liverfa aftur til vinnu. Tólf aðr-
ir sjómenn, sem höfðu afskifti
af verkfallinu, hafa verið settir
í gæsluvarðhald. Skipstjórinn
segir, að verkfallið hafi verið
liáð vegna þess, að hann neitaði j
kröfu sjómannanna um 150
dollara launauppbót á jnann, til
þess að þeir féllist á að fara á
skipinu til Japan með farm af
úrgangsjárni. — Að því er blöð-
in í New Orleans skýra frá voru
aðrir ráðnir í stað þeirra, sem
fangelsaðir voru. (NRP. FB.).
■KENSLAfl
TEK AÐ MÉR smábörn til
kenslu. Les einnig með skóla-
börnum og unglingum. - - Sími
4288, kl. 7—9 e. h. (63
KiMtpniNDro]
GLERAUGU í svörtu hulstri,
töpuðust 1. febr. í austanverð-
um miðhænum. Skilist Spítala-
stíg 3. Fundarlaun. (65
EINN nýr barnaskór tapaðist.
A. v. á. Fundarlaun. (68
SVARTUR liægri handar
kvenskinnhanski tapaðist um
hádegið í gær frá Austurstræti
að Klapparstíg. A. v. á. (58
WALTHER HEERING:
Das Qnbekannte Island
Verð kr. 10.20.
Bókftverslun Sigfúsap Eymundssenar
og Bókabúð Austurbæ jar B. S. E., Laugavegi 34.
ST. FRÓN nr. 227. — Auka-
fundur annað kveld (föstu-
dag) kl. 8Y2. — Dagskrá: 1.
Inntaka nýrra félaga. — 2.
Önnur mál. (73
GÓÐ forstofustofa til leigu
með Ijósi og hita og aðgangi að
síma. Uppl. í síma 2340, kl.
6— 7. (62
HERBERGI með laugavatns-
Iiita og aðgangi að baði og síma
lil leigu fyrir einlileypa. Uppl. i
síma 1156. (64
HERBERGI með góðum liús-
gögnum til leigu á Laufásvegi
44. Sími 3577. (70
HERBERGI til leigu fyrir
tvær stúlkur. Séreldhús. Hverf-
isgötu 89. (72
KJALLARAHERBERGI ósk-
ast í austurbænum. — Tilboð
merkt: „Verkstæði“ sendist
afgr. (59
STOFA og eldhús til leigu. —
•Uppl. í síma 2363. (60
kVINNAS
STÚLKA óskast til Grinda-
víkur. Einnig vantar vanan sjó-
mann á sama stað. Uppl. Hótel
tsland, lierbergi nr. 13, frá kl.
7— 9 í kvöld. (66
STÚLKA óskast í vist hálfan
daginn. Uppl. Laugavegi 132.
(69
STÚLKA saumar í húsum. —
Daglaun 3 krónur. Sími 3006.
(61
imiIlllIIIIlllIfillIIIIIIIIIIUlllHlllH
VÍSIS KAFFIÐ
gerir alla glaða.
!5BIIKIIIlli!lfISIIIEIIIEð!IIIB8IIIII8KIII
ÍK4UPSKAÍIU
LÁTIÐ innramma myndir
yðar og ihálv-órk hjá Innrömm-
unarvinnustofu Axels Cortes,
Laugaveg 10. (509
Fornsaian
Hafnarstræti 18
kaupir og selur ný og notuð
húsgögn og lítið notaða karl-
mannafatnaði.
DÖMUKÁPUR, kjólar, dragt-
ir og allskonar barnaföt er snið-
ið og mátað. Saumastofan,
Laugavegi 12, uppi. Sími 2264.
Gengið inn frá Bergstaðastræti.
(317
KJÖTFARS OG FISKFARS,
heimatilbúið, fæst daglega á
Fríkirkjuvegi 3. Sími 3227. —
Sent heim. (56
HATTASAUMUR og breyt-
ingar. Hattastofa Svönil & Lár-
ettu Hagan, Austurstræti 3. —
Sími 3890. (1
KÁPUBÚÐIN, Laugavegi 35.
Það, sem eftir er af Vetrarkáp-
um selst með tækifærisyerði
þennan mánuð. Sérlega ódýrjr
Frakkar með nýtísku sniði, —
Hefi fengið hið maraeftirsnurða
dökkbláa, þýska frákkáefni. —
Einnig efni i skiðaföt, dölck og
mislit. Sigurður Guðmundsson.
Simi 4278. (67
NOTAÐAR saumavélar til
sölu ódýrt. Klapparstíg 11. (71
GOTT útvarpstæki til sölu.
— Tækifærisverð gegn stað-
greiðslu. Uppl. á Bergþórugötu
21, niðri. (57
Hrél Höttar
og meirn hans.
Sögur í myndum
fyrir börn.
13.
Góð byrjun.
ILrói og menn hans horfa á eft-
ir munkinum og dást a‘ö dirfsku
hans. — Hann hefir stáltaugar,
skálkurinn sá arna.
— FylgiS mér varSmaSur.
Þá skulu þér fá aS sjá dá-
lítiS, sem mun hækka yS-
ur í tigninni.
— HafiS hljótt um ykkur. Varö- Litli-Jón „vann“ hávaSalaust. —
maSurinn kemur meS Tuck. Litli- Flýtum okkur, sagSi þá Tuck, —
Jón, þú sérS um hann. áSur en hina varSmennina fer a'3
gruna nokkuS.
NJÓSNARI NAPOLEONS. 25
En gamla liertogafrúin sagði ávalt, er hún
mintist á þetta, að það liefði farið eins og kulda-
hrollur um sig, er hún sá þau.
„Vitanlega gat eg ekki gert mér í hugarlund,
að þessi sakleysingi, sem ekki gat talist gáfaðri
en gengur og gerist, gæti nokkuru sinni heillað
mann eins og Gerard. En eg gerði mér nú eigi
að siður vonir, en eg vissi þá ekki neitt um
Lorendana. Eg vissi ekki um hana og alt, sem
gerðist varðandi hana um þetta leyti, fyrr en
seinna, löngu seinna, þegar hann trúði mér fyrir
öllu, en þá var skaðinn skeður. Eg vissi að eins,
að honum þótti mjög vænt um Cecile — og
'maður gerir sér svo oft vonir um, að eittlivað
vaxi upp, eitthvað mikilvægara, háleitara, feg-
urra, á þeim grundvelli, sem lagður er með vin-
áltu íeiksystkina, slíkra sem Gerards og Cecile.
Eg hugði, að Gerard væri lieill í liuga sínum
þá, og eg held enn, að ef Cecile hefði verið dá-
lítið veraldarvanari þá, hefði hún getað unnið
Iiann. En þú veist hvernig ungmeyjarnar voru
á þeim dögum. Dirfsku og framgirni þektu þær
ekki. Og eg var svona líka,“ bætti gamla her-
logafrúin við, „það var ákveðið af foreldrum
minum og hertogans, að við skyldum verða
hjón, og var liann þá að eins á skólapiltsaldri.“
Og með því lauk hún viðræðunni þann dag-
inn og ætlaði mér sjálfri að draga ályktanir af
jþví, sem hún hafði sagt.
XI. KAPÍTULI.
í>að hlýtur að hafa verið um það hil um sama
leyti þennan dag, sem Juanita Lorendana, dans-
mærin, var leidd inn í einkaskrifstofu herra
Gabriels Prevost, sem var mjög „mikil per-
sóna“, þvi að hann var hvorki meira né minna
en helsti trúnaðarmaður Toulons, yfirmanns
leyriilögréglunnar, lians „hægri hönd“ var hann
stundum kallaður.
Prevost hafði verið sendur af yfirmanni sín-
ura, Toulon, til þess að fylgja keisaranum á ferð
lians milli stórborganna úti á landsbygðinni.
Hann var liár inaður og grannvaxinn, liarður
á svip, nefið var hvast, augun kænskuleg, var-
irnar þunnar. Hann var orðfár að jafnaði og
skapstiltur svo vel, að menn vissu engin dæmi
þess, að hann hefði reiðst, og aldrei lét hann í
Ijós úkafan áhuga fyrir nokkuru máli. En ýfir-
maður hans hafði hinar mestu mætur á hon-
um, því að Gabriel Prevost var þeirri gáfu
gæddur, að geta snuðrað upp öll leynifélög og
óleyfileg stjórnmálafélög, og var honum í þeim
efnum enginn slyngari en Toulon sjálfur. Einn-
ig í þvi að komast að samsærisáformum —
janfvel þegar engin samsærisáform voru á döf-
inni. Og hann var fleiri gáfum gæddur þessi
Gabriel Previst. Hann var mannþekkjari góður,
slyngur að komast að hverjar væri manna
veiku og sterku liliðar, og kom þetta í góðar
þarfir, þegar vafi lék á hvernig einhver stjórn-
miálamaður væri inn við heinið — og svo var
Gabriel kunnastur undirmönnum Toulons —-
srissu hverja hæfileika hyer þeirra liafði — til
hvers lieppilegast var að nota þá. Gagnvart
undirmönnum sínum var Prevost alt af vin-
samlegur, en þó á nokkuð kuldalegan hátt.
Konum sýndi liann ávalt fylslu kurteisi. Menn
vissu þess heldur ekki dæmi, að hann særði
neinn af ásettu ráði — að minsta kosti ekki
samstarfsmenn sína, og hann var jafnan reiðu-
búinn til þess að gefa þeim góð ráð og aðstoða
þá í erfiðleikum, sem þeir áttu við að stríða í
störfum sínum.
Það var fyrir þennan mann, sem Juanita Lo-
rendana var leidd þann tuttugasta dag júnímán-
aðar, fimm dögum eftir að tilraun hafði verið
gerð til þess að myrða keisarann, og tuttugu og
fjórum klukkustundum eftir, að Pierre du
Pont-Croix Iiafði verið af lífi tekinn fyrir að
gera þessa tilraun.
Prevost sat við skrifboi’ð sitt og hamaðist við
að skrifa, þegar Lorendana kom inn. Hann leit
ekki upp, en benti henni að fá sér sæti, og sett-
ist nú Lorendana og beið átekta.
Hún var ein af þeim fágætu konum, sem
kunni þá list, að sitja og bíða, án þess að láta
óþolinmæði í ljós. Þegar liún settist lagöi hún
litlu sólhlífina sína frá sér, lagfærði fellingarn-
ar á kjólnum yfir krinolinunni, lagði saman
glófa sina, sem hún liélt á, krosslagði fæturna
sína litlu, og gægðust að eins tærnar fram undan
krinolingjörðinni — og þannig beið hún. All-
margar mínútur liðu. Ekkert hljóð barst að eyr-
um, nema argið í penna Prevost og tikk-takk
gamallar klukku, sem í herberginu var.
Þegar nokkur tími var liðinn, leit Gabriel
Prevost upp frá verki sinu og sagði:
„Árður fellur starf yðar.“
Það var enginn spurnarhreimur i rödd hans.
Það var frekar eins og hann væri að bera fram
staðreynd.
„Þér eigið við það,“ svaraði hún, „hvort eg
liafi komist að raun um, að njósnir sé starf, sem
eigi við skaplyndi mitt?“
„Ef þér viljið orða það svo,“ svaraði Prevost.
„Af hverju eruð þér svo sannfærðir um að
mér falli starfið?“
Áður en Prevost svaraði, Iagði liann frá sér
pennann, stráði sandi á bréfið, sem liann hafði
lokið við að skrifa, las það á ný, braut það
saman, setti það i umslag og skrifaði utan á það.
Alt þetta gerði hann af ásettu ráði, áður en
hann svaraði, og án þess að lita i áttina til dans-
mærinnar, sem beið lireyfingarlaus og þolin-
móð.
„Þér munduð ekki sitja þarna nú,“ sagði
hann, „ef þér væruð ekki álcveðnar i að lialda
þvi áfram.“
Eittlivað sem líktist brosi kom fram á varir
liennar, en að þessu sinni svaraði hún engu.
„Er það ekki rétt til gelið,“ svaraði Prevost.
Hún ypti öxlum.
„Eg geri ráð fyrir því,“ svaraði hún.
„Yður fellur starfið.“
„Það vekur áliuga,“ svaraði hún, til þess að
lcomast hjá að játa eða neita.
„Eigum við að orða það svo, að það sé vel
Iaunað,“ sagði hann og var vottur háðs í rödd-
inni.
Hún ypti öxlum, en sagði ekkert.
Flestir mundu hafa orðið grámir yfir fram-
komu henriar, en hún kom þarinig fram, sem
liún gerði, áf ásettu ráði, og éinnig hagaði liún
orðum sínum seni kæruleysislegast, og hafði
til þess sínar ástæðúr. Og þó var hér um við-
ræðu að ræða, sem varðaði mál, serii mundu
liafa mikil áhrif á alt hennar líf. Öðrum hefði