Alþýðublaðið - 20.07.1928, Blaðsíða 4

Alþýðublaðið - 20.07.1928, Blaðsíða 4
4 ALI*ÝðUBLA@í0 Nfkomlðrj - Snmarkjólaefni, IMorgunkjólar, Telpusvuntur, Upphlutasilki, Slifsi, frá 5,50, Z og margt fleira. 331 j f Maíthildm' Bjornsdóttir. Laugavegi 23. I NýkonsS5. Bri'sselteppi 29,90 — Dívanteppi frá 13,95, Rúmleppi 7,95, Gardínu- tau frá 0,95 mtr. Matrósahúiur með isíenzkum nöfnum. Karlm. kaskeyti ódýr. Gólffreyjur ödýrar. Karlmannssokkar frá 0,95 Kven- silkisokkar frá 1,95 og m. fi. Verzlið par sein pér fáið inest íyrir hverja krónuna. Lipur og fljót afgreiðsla. Klopp. Laugavegi 28. Sími 1527. ýmsum stéttum. Af nafnkendum mönnum má nefna Lars Eskeland og Eystein son lrnns, núverandi skélastjóra á Voss, Haas Reyn- olds rith. frá Porsgrunn, Hann- ás pröfessor í Björgvin og Haug- söen prófast við dómkirkjuna frœgu í Niðarósi. Er Haugsöen landskumnur predikari og fyrir- lesari í Noregi. Er óhætt að segja, að hann muni hafa hald- ið þúsundir fyrirlestra víðsvegar um Noreg. „Iðunn“ 2. hefti 12. árg., er komin út. Er hún afar-fjölbreytt að efni, eins og sjá iná á eftirfarandi upptalningu: Jón Magnússon: Guðmundur í Garði (kvæði), Sig- urður Skúlason: Helgafeli (með mynd), Þórir Bergsson: Gráni (saga), Jóhannes úr Kötlum: Jóns- messunótt (kvæði með mynd), Ás- geir Magnússon: Rúm og tími. Þórbergur Þóröarson: 33y9 dagar úr lífi mínu (með mynd); Jón Sigurðsson frá Yzta-Felli: Alþýð- an og bækuxnar. Sigurjón Jóns- iSon: Ritsafn Gests Pálssonar. Steingrímur Arason: Firádráttur II. Sigurjón Friðjónjsson: Þýðiragar úr sænsku. Jón Bjömsson: Þjófur- inn (saga) og ioks ritsjá. Strandarkirkja. ' Áheit afhent Alþbi. kr. 2 frá J. E. Enskur togari kom hingað í gærkveldi. Amerískt rannséknaskip kom hingað í morgun. „Gitllfoss“ fer í kvöld til útlanda. Meðal farþega verða Þórbergur Þórðar- son rith., frú Sólveig Straum- land, kona Andrésar Straumland, Hallb.jörn Halldórsson prent- smiðjustjóri og frú hans. Jóhannes Kjarval hefir opnað máiverkasýmngu að Laugavegi 11. Kennir þar margra grasa. Verður skrifað um sýningu hans í Alþbl. Hitt og þetta. Níu mæður. Nýlega hefir Charles Chaplin gefið út bók á frönsku um ferð- ir sínar. i einum kaflanum skýr-. fÁíiiýðnpreatsmiðJann | Kverílssoííi 8, sim! Í234, | | tekur að sér alls konar tækifærisprer.i | j lan, svo setn erfiljóð, aðgöngumiða, bré^. j j | reiknm«a, kvittanir o. s. frv.. og at* | greiðir vitmuua fljétt og við réttu vei'ði. Rjénii fæst allan daginn í Al- þýðubrauðgerðinni. ir hann frá því, hve mörg sendi- bréf hann hefir fengið. Eitt srnn er hann var þrjá daga í París, fékk hann hvorki meira né minna en 73 000 bréf. Fles,t af bréfunum voru hrein og bein betiibréf. Margt af þvl fólki, er skrifar hon- um og biður um peninga, þykist vera skylt honum. Chaplin hefir þannig eignast 671 ættingja. 24 menn hafa þózt vera bræður hans, álíka margar stúlkur syst- ur hans — og ekki færri en n zt konur hafa fullyrt, að hann væri sonur þeirra. af bókinni „Deilt um jafnaðarstefn- una“ eftir Upton Sinclair, og F. A. McNeal, fást nú i afgreiðslu Alþýðublaðsins. Hólaprentsmiðjan, Hafnarstrætl 18, prentar smekklegast og ódýr- ast kranzaborða, erfiljóð og aíla smáprentun, sími 2170. S®lílsar —- Sokkar — Sokkar frá prjónastofunni Malin eru ís- lenzkir, endingarbeztir, hlýjastir. Mjélk og brauð frá Aiþýðu- brauðgerðinni fæst á Nönnugötu 7. MÝJA FÍSKBÓÖIN hefir simá 1127. Sigurður Gíslason ÖIl smávara tii saumasUap- ar Srá pví smæsta til hins stærsta, alt á sama stað. Cínðm. SS. Vikar, Laugav. 21« Ritstjóri og ábyrgðarmaður Haraidur Guðmundsson. Alþýðuprentsmiðjaa. William le Queux: Njósnarinn mikli. anir fjötruðust utan um — og ég ætiaði mér einum að njéta. Ég gat bölvað mér upp á þaö — og það gerði ég líka —, að tilfinn- ingar mínar stefndu allar að henmi. Ég gat ekki án hennar verið, — gat ekki án henn- ar lifað! Svo kom að því, er ég hafði búist við, því að í „Tribuna“ las ég, að de Suresnes greifi væri kominn til baka frá París, og að nú væri vamarsamningsuppkastið tilbúið til undirskriftar fytrijr ítalska stjórnarráðið. Eranska stjórnin var nú búin að samþykkja það lið fyrir lið og undirskrifa. Það var að eins eftir að fá samþykki ítölsku stjórn- arinnar, og var það talið auðgert mál, því að konungurinn varð auðvitað að samþykkja gexðir ráðherra sinna. Ekkert rar gert upp- skátt um nein atriði samningsins, en blaðið fullyrti — enda var þaö stjómarblað —, að hagnaðurinn og hlunmimdin væru yfirieitt mest Italíu í vil, og að Frakk'landi stæði svona nokkurn veginn á sama um, hvort ítalía undirritaði hann eða ekki. Það var farið um það mörgum fögrum oröuan, að Frakkland auðsýndi Italíu mikla ósérplægni í þessu máli, og að franska stjórnin heföi undirskrifað samnimgimn af einskærri vel- vild til og umhyggju fyrir þessari frænd- þjóð sinni. Vizardelli utainríkisráðherra var því fylgjandi, að samniingurinn væri undir- ritaður óbreyttur, og þá var svo sem ekki að efa, að alt stjórnarráðið myndi standa sem einn maður með honum. Ég sendi þjón með blaðið til Glare Stan- way, svo að hún gæti séð svart á hvítu, hvernig komið væri. Ég sagði þjóninum að nefna gervinafn mitt, Francis Vesey, og vissi ég þá, að hún myndi ganga úr skugga um það, að ég hefði sent henni blaðið. Meö því vildi ég Hka láta hana vita, að hún yrði nú sérstaklega að hafa hraðan á, svo fram- arlega sem það væri í hennar valdi iað bjarga málefninu, eiins og því var nú komið. Klukkustundu síðar rétti annar þjónn mér lokað bréf. Innan i því var líti‘11 miði. iA hann var einungis þetta ritað: „Mér er þetta kunnugt.“ Ekkert nafn var undirskrifað. Það var eins og hún væri ergileg yfir því, að ég skyldi senda henni dagblaöið. Hún virt- ist líta svto á, að ég væri með þvi að gera henna ónæði að nauðsynjalausu, enda hafði hún boðið mér að gera hið gagnstæða. Ég hafði þess vegna óhlýðnast henni, og það hafði henni misiíkað. Ég var mjög kvíðafullur, og ég var svo órólegur, að ég gat enga stund setið eðá staðið kyr. Mér fanst tíminn vera óttalega lengi að liða. Ég gat ekkert augnablik var- ist þeirri tilhugsun, áð varnarsamningurinn milli Frakklands öðrum megin og Italíu hins vegar væri nú kominn í vörzlur Vizardelli utanríkisráðherra og biði þess, að hann og félagar hans fengju tóní til að undÍTSfkrifa hann. Að eins, að ég gæti séð hann og desið hann, þó í flýti væri! Fimm mínútur myndu nægja til þess, að ég kæmist að öllum sannleikanum! Þegar ég neikaöi. út um borgina síðla um kvöldið, lá leið mín fram hjá bústað Vizar- dellis. Ljós. brann í öllum gluggum og mannamál lieyrðist. Skaðræðismenn gegn Englandi \;oru þar ötulir að verki. Um það þurfti enginn að efast. Hefðu varuarsambandssanmingar þessir komist í framkvæmd, hefði brezka heims- veldinu stafað af því tjón, jafnvel voði. Én það er líklegt, að ítailía hefði í raun og veru haft hag af sambandi við bræðraþjóð sina, — Frakkland. Hins vegar álíta flestir, að Italía hafi haft miklu meiri bölvun en blessun af afskiftum Englendinga. Hver

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.