Vísir - 11.03.1938, Blaðsíða 4

VlSIR
Til hjónanna,
sem húsiS fauk ofan af: 25 kr.
frá J. B., 2 kr. frá K. K., 10 kr.
frá Rák, 2 kr. frá Iv. S., 5 kr. frá
J. J. og 5 kr. frá M.
Áheit á Strandarkirkju,
afhent Vísi: 10 kr. frá K. (gam-
alt áheit), 2 kr. frá S. S., 2 kr.
frá í. J., 7 kr. frá Á. (gamalt á-
heit), 2 kr. frá G. P. og 2 kr. frá
Minna.
Bjarni Björnsson
hélt skemtun í Gamla Bíó í gær-
kvöldi fyrir fullu húsi og almennri
hrifningu áhorfenda, og ætlaöi
lófatakinu aldrei að linna, er hann
lék „Baróninn“. Nú hefir Bjarni
ákveöið a‘ö halda a'Sra alþýöu-
skemtun, og selur aðganginn á a'S-
eins 1.50, í tilefni af því, aS þetta
er í 10. og síSasta sinni, er hann
skemtir.
Næsti hóskólafyrirlestur
franska sendikennarans, J.
Haupts, um franskt mannfélag í
spegli bókmentanna, verSur í
kveld kl. 8. Efni: „Lok 17. ald-
ar og forboöar nýrra tíma“. Öll
um heimill aögangur.
|dær
REYKJA
FLESTAR
TE.OFANI
U &
0)
I® ^ 43
I ^ ö)
mM#
0^» p o
JQ ð |0 £
•H ÍJ3 >» ®
P
Hárgreiðslustofan Perla.
Bergstaðastr. 1. Sími 3895.
Til leigu
2 herbergi á neðslu hæð, lientug
fyrir saumastofur eða iðnað
rétt við Bankastræti. Sími 2295
eftir kl. 7.
Kaupmenní
>
60LD MEDAL
hveiti í 5 kg.
poku m.
r\
u
r\
n

VerOíæik *a
10—50% afsláttur gefinn af öll-
um bókum fyrst um sinn.. —
Bókabúðin á Skólavörðustíg 3.

Munið að birgja
yður upp með
UNLINGAST. UNNUR nr. 38.
Afmælisfagnaður laugardaginn
12. mars kl. 6 y2 e. li. Skemtiat-
riði: Sjónleikir, upplestur, gam-
anvisur, munnhörputríó og
vikivaki (átta hörn). Skuldlaus-
ir félagar vitji aðgöngumiðanna
frá kl. 10 f. h. í G.T.húsið. —
Skemtinefndin. (221
BARNASTUKAN „SVAVA“
nr. 23. Enginn fundur sunnud.
13. mars, vegna Þingstúkufund-
arins. Næsti fundur 20. mars.
Félagar! Greiðið ársfjórðungs-
gjald ykkar. — Gæslum. (227
■vinnaA
UNGLINGSSTÚLKA óskast
til að gæta tveggja barna.
Flókagötu 5. Simi 3043. (230
LÍTIÐ lierbergi til leig-u nú þegar á Laugaveg 13 (Stein- liúsið). (224
Y§* Aiit sssö SsÞoskaa skipul «^4
STÓR stofa og eldhús til leigu 14. maí, fyrir harnlaust fólk. Sími 3932. (232
llÁPÁf-fUNDStí MERKTUR strangi, með teikningum, tapaðist í fyrra- kveld (miðvikudagskveld).’Vin- samlegast skilist á afgr. Vísis sem fyrst. (222
HERBERGI með húsgögnum og aðgang að haði óskast nú þegar, helst nálægt miðbænum. Uppl. í síma 3404. (223
IKÁUI’SKifPUSSf LEMJUR ávalt fyrirliggjandi í lieildsölu og smásölu. Körfu- gerðin, Bankastræti 10. (165
KtiOSNÆfilJÍ HERBERGI til leigu fyrir einhleypan mann eða konu. — Hverfisgötu 62. (199
1 HERBERGI til leigu, Berg- staðastíg 43, uppi. (211 vinnu- eða teikni- ® borð til sölu. — Barónstíg 51, III. l&æð
ÍBÚÐ, 3 herhergi og eldhús, óskast 14. maí. Þrent fullorðið i heimili. Tilboð óskast sent fyrir mánudagskvöld, merkt: „Tli. 14. maí“. (215
FRAMÚRSKARANDI gott saltkjöt nýkomið í verslun Ivristínar J. Hagbarð. (168
FLUTTIR frá Kaplaskjólsveg 2 í Bankastræti 14 B. Til sölu: Eldavélar af ýmsum stærðum. Þvottapottur 75 kr. Miðstöðvar- ketill. (219
LÍTIÐ lierhergi óskast sem næst miðbænum. Uppl. i sima 2892. (216
LÍTIL IBÚÐ í miðbænum til leigu 14. maí. Stærð 25 ferm. auk anddyris, 2 herbergi móti suðri og eldunarpláss. Miðstöð, rafmagn, gas, lieitt og kalt vatn. Tilboð sendist afgr. Vísis, merkt: „75“. (218
SMÁBÁTAMÓTOR til sölu. Uppl. Njálsgötu 20. (220
GASSUÐUVÉL og rafmagns- suðuvél (með 1 hólfi) til sölu, ódýrt. Sími 3628. (225
TIL SÖLU 300 hvítir ítalir, vikugamlir. Uppl. í síma 4167. (228
STÓR, sólrík 3 herbergja íhúð með öllum þægindum til leigu. Uppl. gefur Guðmundur Þórðarson, Leifsgötu 9, en ekki í síma. (234
RAFMAGNS-kæliskápur ósk- ast keyptur. Uppl. í síma 1754. (231
VANTAR þura og góða geymslu. Sími 2165. (226
NOTUÐ barnakerra í góðu lagi til sölu á 25 krónur. A. v. á. (233
TVEIR MENN óska eftir góðu herhergi. Tilboð merkt „Tveir“ sendist afgr. Vísis fyrir laugardagskvöld. (229 (
NÝLEG barnakerra til sölu Njálsgötu 32. (235
LIFUR og lijörtu. Kjötbúðin
Herðubreið, Hafnarstræti 18. —
Sími 1575. (163
SMJÖR og tólg. — Kjötbúðin
Herðubreið, Hafnarstræti 18.
Simi 1575. — (162
5 MANNA fólksbíll til sölu
með tækifærisverði. — Slcifti á
mótorlijóli getur komið til
greina. A. v. á. (209
ÓDÝR gaseldavél til sölu. —
Uppl. í síma 4411. (210
HVÍT emailleruð eldavél, litil,
til sölu fyrir lítið verð ef samið
er strax. Sími 4721. (212
NOTAÐ karlmannsreiðhjól
til sölu á Hverfisgötu 34. Pétur
Guðmundsson. (213
l\Z) ■8Jík !™!S 'uoA •SJPIJ
í§.reui So jnjæainf) ÍPiSnny
•IBípTAjj •ngnCqnputyi iofq
-B)S9q gihirepi ‘qiois t iqfqnpin
-I°H 'JJnq í l°fiuPPi°A ' (uugao
iIuJ Ju) llýu So sniins -Sq
z/x -jd njnn Qg Bpq nuia ra )ofyi
: NNIÆVBIVDVQflNNilS I
LÍTILL trilluhátur óskast til
kaups. Tilboð, ásamt verði
sendist afgr. Vísis fyrir laugar-
dagskvöld, merkt: „Trilla“. —
(217
3 RÉTTIR, góður matur dag-
lega kr. 1.25 Café París, Skóla-
vörðustíg 3. (219
DÖMUKÁPUR, kjólar, dragt-
ir og allskonar barnaföt er snið-
ið og mátað. Saumastofan,
Laugavegi 12, uppi. Sími 2264.
Gengið inn frá Bergstaðastræti.
(317
HATTASAUMUR og breyt-
ingar. Hattastofa Svönu & Lár-
ettu Hagan, Austurstræti 3. —
Sími 3890 (1
HRÓI HÖTTUR og menn hans. — Sögur í myndum fyrir börnin.
43. RAUÐI ROGER.
% 'K'0.
• Jæja, Eiríkur ungi, þú vilt þá
gerast skógarmaSur! — Eg vil
þjóna þér, Hrói.
— Hversvegna?
Faöir minn er
3 krossferS og frændi okkar, rauSi
Roger, rændi eignum okkar.
Eg og systir mín vorum rekin — Svo aS rauSi Roger er ræn-
aS heiman, en viS krefjumst rétt-
lætis.
ingi. Eg skal hjálpa þér. Treystu
mér.
NJÓSNARI NAPOLEONS. 53
„Þér vissuð þetta áður en þér komuð.“
Og það var satt. Að vissu leyti var það satt.
Hann hafði frá fyrstu Iiaft bugboð um það —
og alllengi hafði hann ekki verið i neinum vafa
um það. Frá því augnahliki, er hann fann, varð
þess var, að hún stóð við hlið lians i Fosse de la
Part-Dieu, og lagt rósviðarteinunginn á lík
Pierre du Pont Croix, hafði hann vitað á livern
hátt hun liafði ofqn af fyrir sér. Ilann vissi það,
þegar hann fór til liússins í Grenelle-gölunni.
Hann vissi það, þegar röðin var komin að hon-
um, og menn Toulons veittu horium eftirför og
handtóku hann. Hann vissi það, þegar liún stóð
við hlið lians við altarisgrindurnar. Hann vissi
það, þegar liann dró grif tingarhringinn á fing-
ur henni. Hann vissi það, er liann sat í daunillu
biðstofunni, og hugsaði um hana — þegar hann
var gripinn ofsalegri þrá, að sjá liana enn einu
sinni, áður en hann færi úr landi og yrði að
reyna að gleyma liðnum tima, eftir því sem
honum væri unt — þegar liann byrjaði hið nýja
líf, sem hún tæki engan þátt í.
Hann hafði vitað ]iað og þrátt fyrir það liafði
hann komið. Iiann hafði komið vegna þess, að
€iltlivert ómótstæðilegt afl liafði dregið hann
til hennar — og þetta afl var al'l ástar, sem
hann gat ekki l)ælt niður. Handleggir lians
féllu máttlausir niður. Hann huldi andlitið i
liöndum sér og sagði lágt, sljólega:
„Guð minn góður, — hví hlífist eg við, að
drepa yður?“
Hann heyrði að skrjáfaði dálítið í kjól henn-
ar, er hún fór frá honum. Ilann leit í kringum
sig, eins og í leiðslu, eins og hann væri dasaður,
sljór. Ifún liafði gengið til dyra —• og hönd
liennar — hin fagra, yndislega hönd liennar
livíldi á hurðarhúninum. Hún var svo grönn
og tiguleg — svo ung — livítklædd — kjóll
hennar eigi livitari en kinnar hennar, munnur
hennar lítið eitt opinn, augun hulin til hálfs.
Hún opnaði dyrnar og hann gekk út úr her-
berginu og þegar liann var kominn út í göngin
heyrði hann, að lykli var snúið i sltnánni að
innanverðu.
Og honum fanst enn kveða við í eyrum sér
bergmál orða liennar, er hún sagði:
„Farið, — eg elska yður ekki!“
Hún liafði rekið liann á brott, hún vildi ekki
hafa neitt saman við liann að sælda, af þvi, að
hún elskaði hann ékki. Hún vildi fá hann á hrott
úr lifi sinu. Lif liennar? Hann hafði verið meiri
hugleysingi en svo, að hann gerði það, sem
hann hafði ætlað sér, — drepa liana, losa hana
við það, að verða að lifa smánarlífi.
Nú, — það var ekki um annað að ræða fyrir
liann en byrja hið nýja líf sitt. Hann var reiðu-
búinn, livað svo sem fyrir hann átli að koma,
er hann nú byrjaði á nýjan leik, sem nýr maður.
Hann mundi líða miklar sálar þjáningar enn
um stund, en svo mundi liann uppræta með
öllu livex-ja miimingu um Lorendana hina
fögru, hinn auvirðilega njósnara, sem hann
nokkur augnablik liafði ætlað sig' elska.
Hann geklc liljóðlega niður. Og hann fór inn
i lierbergi sitt. Tók þar hatt sinn og gekk niður
í forstofu gistihússins, þar sem að eins nætur-
vörður gistihússins nú var, liálfsofandi í stól
frá dögum Lúðvíks XV. Gerard vakti liann, gaf
honum þjórfé af rausn, og krafðist þess, að sér
yrði hleypt út.
St. Roch-torg var algerlega autt og enn var
dimt af nóttu. Gerard gekk hratt í áttina til
Norður-járnbrautarstöðvarinnar. Á leiðinni
náði liann sér í leiguvagn og eftir stutta slund
var liann kominn að stöðinni. Og þá sást fyrsti
vottur þess á auslurlofti, að dagur væri í nánd.
Þar var ofurlitil ljósgul rönd, sem boðaði nýj-
an, bjartan dag.
Ef Gerard hefði verið þeirri gáfu gæddur, að
gela lesið i liug livers manns, hefði líf lians
vafalaust orðið annað — hann liefði tekið aðra
stefnu nú — litið öðrum augum á mennina og
tilveruna en hann gerði, því að — ef hann liefði,
i stað þess að leggja þegar af stað niður stig-
ann, til lierbergis síns og á hrott — lagt augað
að skráargatinu á ibúð Lorendana, hefði hann
séð sjón, sem hann hefði furðað sig á.
Hann liefði séð Lorendana rétt í svip halla
liöfði sínu að arinhillunni — séð hið föla and-
lit liennar með örVæntingarsvip — séð liana
hníga niður alt í einu, án þess að gefa frá sér
nokkurt hljóð, og missa meðvitundina.
Það var þetta, sem gerðist, er hún heyrði
fótatak hans fjarlægjast. Lorendana hin fagra
lá nieðvitundarlaus, i hnipri, á gólfinu. Svo
nærri sér hafði liún tekið, að senda á hrott frá
sér manninn, sem liún elskaði — sjálfs lians
vegna.
XXIII. IvAPITULI.
En Gerard de Lanoy var engum slikum gáf-
um gæddur. Hann vissi það eitt — og liugsaði
ekki um annað en það, — að konan, sem hann
liafði dáð, hafði hrakið hann á hrott frá sér,
með þessum orðum:
„Eg elska yður ekki. — Farið!“
Hversu liann mundi liaga sér hér eftir vissi
hann ekki. Lucien Toulon liafði ekki skilið eft-
ir neitt, sem var mikils virði í augum hans,
fanst honum nú. Til livers var að strita, leitast
við að bygg'ja eitthvað af grunni, skapa sér
nýjan heim, liefja sig upp, ef liann gat ekki
bjargað henni úr klóm Toulons og' liafið liana
upp með sér — notið ánægjunnar og gleðinnar
yfir að starfa og lifa með henni. Hann liafði
ekki gert sér það ljóst, fyrr en liún hafði kveð-
ið upp hinn nýja „líflátsdóm“ yfir honuin
með því, að segja lionum, að liún elskaði liann
ekki, hversu mjög hann hafði þráð liana, hversu
liann liafði vonað af miklum innileik, að sá
dagur mætti upp renna, að liún kæmi aftur til
hans, að þau mætti ganga sömu stigu i einliverj-
um nýjum, ókönnuðum liluta lieims, vera ást-
vinir, félagar.
í húsinu í Grenellegötunni liafði liann, rélt
sem snöggvast, séð eld ástarinnar i augum
hennar. Og i gærkveldi — í fyrstu — þegar hún
stóð í dyrum herbergis síns, er svo augljóst var,
að hún liafði beðið hans var eitthvað við fram-
komu hennar og svip, sem varð þess valdandi,
að liann gat ekki annað en kropið iá kné við fæt-
ur henni, umvafið kné liennar, og sagt í hálfum
hljóðum, hrærður:
„Konan mín!“
En hann liafði þá verið heimskingi. Hann
hafði bleklcjast látið. Vonarþráðurinn, sem liann
liafði haldið milli lianda sér, liafði verið sund-
ur skorinn af örlagadísunum.