Vísir - 12.03.1938, Page 4

VÍSIR
Hitt og þetta,
Aðfaranótl siðastl. sunnu-
dags yar liið versta veður víða í
Noregi. í Kolla-vita urðu fjórir
menn, sem í vitanum voru, að
leita skjóls i öryggisklefa i
kjallara vitans. Sjógangur var
svo mikill, að rúður vitans, i
SO metra liæð yfir sjávarflöt,
brotnuðu, er sjóirnir slcullu á
vitanum. NRP—FB.
----o---
Frá Keflavík.
1 dag voru allir bátar úr
Keflavík á sjó, og er afli ágæt-
ur, frá 10—35 skippund á bát.
og bestur lijá þeim, sem beitt
liafa loðnu. Yélbáturinn Dags-
brún frá Reykjavík stundar ein-
göngu loðnuveiðar í Keflavík.
Einnig htafa nokkrir bátar háfa
cg veiða loðnu til eigin nota.
(FÚ.).
Nafnið.
Þetta gerðist á kjörfundi fyr-
ir nokkurum lárum, er kosið var
til Alþingis.
Pólitískur stólpagripur liafði
verið að „liræra i“ kjósöndum
fyrir fundinn og sagt þeim,
hvernig þeir ætti að kjósa.
Hefst nú kjörfundurinn og
gefa kjósendur sig fram. Um-
boðsmenn frambjóðanda sitja í
kosningastofunni og mæna von-
araugum á hvern kjósanda sem
inn kemur.
Þegar líða tekur á daginn
kemur Guðni „raftur“ í kjör-
stofuna, vindur sér að umboðs-
manni eins frambjóðandans og
segir þrumandi röddu: Heyrðu
þarna þú, Steini minn góður!
Hvað var nú aflur nafnið á
mann-skrattanum, sem þú
sagðir að eg ætti að kjósa?
„Skegglýsnar skrattans“.
Sumt fólk „liér áður fyr
meir“ tók ekki í mál að trúa
því, að guð hefði skapað mý-
flugurnar. Það væri óhætt um
það, að handaverk drottins væri
ekki á þeim vargi! Og það vissi
alveg upp á sina tíu fingur,
hvaðan mýflugurnar væri upp-
runalega konmar og livernig
kynjaðar. Þær hefði kviknað í
•skegginu á kölska sjálfum end-
iir fyrir löngu -— þar og livergi
annars staðar! Og þvi væri ekki
að furða, þó að þær væri ógeðs-
legar og gerði fólki angur og
mein. Og í krafti þessarar full-
vissu, gaf blessað „gamla fóllc-
ið“ mývarginum sérstakt lieiti
og kallaði hann „skegglýsnar
skrattans“!
Altaf
sama
tóbakið í
Bpfstol
Bankastr.
Ódýrt!
HVEITI no. 1.
í smápokum . 1.75.
2®.
Eggert Claessen
hæstaréttarmálaflutningsmaður
Skrifstofa: Oddfellowhúsinu.
Vonarstræti 10, austurdyr.
Sími: 1171.
Yiðtalsími: 10—12 árd.
AÐALFUNDUR Þingstúkunn-
ar liefst kl. 10 f. li. sunnudag.
ST. FRAMTÍÐIN Nr. 173. —
Fundur sunnudagskveld kl. 8)4
slundvíslega. Inntaka nýrra fé-
laga. Hagnefndaratriði. (247
HEIMATRÚBOÐ LEIK-
MANNA, Bergstaðastræti 12 B.
Samkoma á morgun kl. 8 e h.
— Hafnarfirði Linnetsstíg 2.
Samkoma á morgun kl. 4 e. h.
Allir velliomnir. (246
. FILADELFÍA, Hverfisgötu44.
Samkoma á sunndaginn kl. 5 e.
h. Allir velkomnir. (248
K. F. U. M.
Á morgun:
Kl. 10 f. h. Sunudagaskóli.
— 1% e. h. Y. D. og V. D.
— sy2 e. li. U. D. (Sagan).
— 8% e. li. Æskulýðssamkoma.
K.F.U.K.
Á morgun:
K1 4 e. li. Y. D., fyrir telpur
10—14 ára.
— 5 e. li. U. D., fyrir stúlkur
14—17 ára.
PRENTMYN0AST0FAN
LEIFTUR
Hafnarstrœii 17, (uppi),
Wýrtil 1. ílokks prentmyndir.
Sími 3334_________
ÍÍAPArríwLSfl
KVENTASKA brún, tapaðist
á miðvikudag. Vinsamlegast
skilist á afgr. blaðsins gegn
fundarlaunum. (240
FUNDIST hafa peningar. —
Verslunin Edinborg. (250
TVEIR sjálfblekungar liafa
tapast, dökkblár og ljósrauður.
Uppl. í versluninni Esja Freyju-
götu 6. Sími 4193. (260
KhosnækH
GÓÐ og sólrík 4 herbergja i-
búð, ásamt eldhúsi, baði og góð-
um geymslum, er til leigu 14.
maí. (Bílskúr getur fylgt, ef
vill.) Tilboð merkt „155. Aust-
urbær“ leggist á afgr. Vísis fyr-
ir 16. þ. m. (251
HEIL stór hæð 5 herbergi og
eldhús verður til leigu frá 14.
maí n. k. Uppl. í síma 2163. —
(236
STOFA til leigu nú þegar eða
14. maí. Uppl. Sólvallagötu 5 A.
(237
2 SÓLRÍK herbergi og eldhús
til leigu. A. v. á. (238
UNGUR maður, gjaldkexd við
lieildverslun hér í bænum, ósk-
ar eftir 2ja liei'bergja íbúð, á-
samt eldhúsi, þann 14. maí n.
k. —- Fyi’irframgreiðsla. Þeir,
sem vildu sinna þessu, leggi til-
boð á afgreiðslu blaðsins merkt
„TV‘Ö“, fyrir þi’iðjudagskveld.
(241
2 HERBERGI og eldhús til
leigu strax, 75 lcr. Sími 4207.
(245
2 ÍBÚÐIR til leigu Bergþóru-
götu 15. Sýndar kl. 4—7 í dag
og xnorgun (243
STÓR stofa með ræstingu, að-
gangi að sima og baði er til
leigu í góðu húsi við miðbæinn,
fyrir i’eglusaman lcai’lmann eða
kvennmann. Tilboð sendist af-
greiðslu Vísis merkt „I“. (244
MAÐUR í fastri atvinnu ósk-
ar eftir íbúð 14. maí, tveim her-
bergjum og eldhúsi með nútíma
þægindum. Þrent í heimili. *—
Uppl. i síma 1791. (255
2 HERBERGI og eldhús, með
nýtísku þægindum óskast 14.
maí. Þrent fullorðið í heimili.
Uppl. í síma 2513 i dag. (259
KVÍNNAm
STÚLKU vantar til Grinda-
vikur. Uppl. Spítalastíg 4B. —
(252
ELDHÚSSTÚLKA, dugleg við
mat, getur fengið góða atvinnu
á Álafossi. Gott kaup. Uppl. á
ofgr. Álafoss. (253
UNGLINGSSTÚLKA, ábyggi-
leg, óskast á barnlaust heimili.
Uppl. í síma 3807. (254
STÚLKA óskast i formiðdags-
vist Njálsgötu 94, uppi. (256
IKAUFSKAFURI
FALLEGAR Páskaliljur, túli-
panar til sölu á Sóleyjargötu 13.
Sími 3519. (258
FREÐÝSA, íslenskt böggla-
smjör og í’jómabússmjör, ný
egg, nýjar kartöflur, laukur, ís-
lenskar gulrófur, sitrónur,
sveskjur og gráfíkjur. Þor-
steinslxúð, Grundarstíg 12. Simi
3247. (261
BARNAVAGN til sölu. Uppl.
á Grettisgötu 22 C. (239
LIFUR og lijörtu. Kjötbúðin
Herðubreið, Hafnarstræti 18. —
Sími 1575. (163
SMJÖR og tólg. — Kjötbúðin
Ileiðubreið, Ilafnarstræli 18.
Simi 1575. — (162
LEMJUR ávalt fyrirliggjandi
í heildsölu og smásölu. Ivörfu-
gerðin, Bankastræti 10. (165
Fernsalan
Hafiiarstpæti 18
kaupir og selur ný og nctuð
húsgögn og lítið notaða karl-
mannafatnaði.
KÁPU- og kjólaefni frá
Saumastofunni Laugavegi 12,
eru scld í Rammaverslun Geirs
Koni’áðssonar, Laugavegi 12. —
Simi 2264. (308
KAUPI gull og silfur til
bræðslu, einnig gull og silfur-
peninga. — Jón Sigmundsson,
gullsmiður, Laugavegi 8. (294
TIL SÖLU blátt cheviot í
fermingarföt. H. Andersen &
Sön, Aðalstræti 16. (196
LEÐURVÖRUVERKSTÆÐI
Hans Roltberger. Fyrirliggj-
andi: Fallegar lástöslcur úr
kálfa- og geitaskinni kr. 18.00,
22.50, 24.00, 27.50. Rcnnilás-
| töskur 15.00, 19.50. — Veski
| 18.00, 22.50. — Seðlaveski,
buddur, belti. — Að eins allra
besti frágangur. Allar viðgerðir.
Holtsgata 12. (98
LÍTIÐ notuð fermingarföt
óskast, Uppl. í síma 2450. (242
EMAILLERUÐ eldavél með
tilheyrandi rörurn til sölu, enn-
fremur lítil gaseldavél. Sími
4200. (257
HRÓI HÖTTUR og menn hans. — Sögur í rnyndum fyrir börnin. — 44. REFSILEIÐANGUR.
Næsta morg-un fer Hrói af staS meS hóp — Stutely, þú skipar fyrir hérna á meöan eg — Þú ert aumi klaufinn, getur varla lyft
manna. Hann ætlar aö refsa rauöa Roger er á brott! — Eg verð tilbúinn aö fara til mér á bak! — Eg held aö þaö væri auðveld-
fyrir illvirki hans gagnvart Eiríki og systur þín, ef þú sendir boð eftir mér. ara að setja hestinn á bak þér, ístrubelgur
hans. inn þinn!
NJÓSNARI NAPOLEONS. 54
„Eg elska yður ekki. — Farið!“
Og Gerard, — það var sem hann gæti eklci
annað gert — lagði hendur að eyrum, eins og
lil þess að varna því, að hann lieyrði hina kulda-
legu rödd hennar, liörkuleg, lilfinningarlaus
.orð hennar, sem hljómuðu enn fyrir eyrum
lians, og létu liann engan sálarfrið hafa. Orð
liennar, áköf, skipunarleg, kuldaleg — liljóm-
uðu enn í eyrum hans, þrátt fyrir skröltið í járn-
brautarvögnunum, — yfirgnæfðu það, að hon-
um fanst.
Gerard og fylgdarmaður lians, leynilögreglu-
maðurinn, fangavörðurinn, eða livað hann nú
var, voru ekki lengur einir í járnbrautarvagn-
inum. Tveir menn aðrir, liáværir og ókurteisir
i framkomu allri, sátu nú í vagnklefa þeirra,
og þeir liöfðu komið inn í hann, er numið var
staðar á stöð einni snemma um morguninn.
Þegar, er ferðalangar þessir liöfðu sest, lýstu
þeir yfir ]iví, að þeir væri á leið til Belgíu í
viðskiftaerindum. Þeir voru alla tíð mjög há-
værir i tali. Og þeir þögnuðu vart. í fyrstu
ræddu þeir um glófa og hálsbindi, og útbú þau,
sem þeir höfðu í huga að stofna í Louvain og
Ghent.
Gerard reyndi að láta lal þeirra sem vind um
eyru þjóta, þvi að það liafði taugaæsandi álirif
á hann, en hann gat eigi komið í veg fyrir, að
honum bærist til eyrna slitur af samræðu
þeirra. Þegar þeir ferðafélagarnir höfðu rætt
aim sinn um verðlag á blúndum og fleiri slik-
um vörutegundum og hversu vörur þessar væri
tollaðar fóru þeir að tala um stjórnmál og ætt-
jarðarást, og létu með mörgum orðum væmn-
islega í ljós liina mildu ást sína á ættjörðunni
— Frakklandi. Varð eigi ánnað skilið af við-
ræðu þeirra en að liin mikla ættjarðarást þeirra
vfirgnæfði alt annað í lífi þeirra og þeirra höf-
uðmarkmið í lífinu væri að dýrð og velmegun
Frakklands gæti orðið sem allra mest.
Þetta liafði að sumu leyti ertaudi áhrif á
Gerard, en í aðra röndina var lionum skemt.
Og hann fór að atliuga úllit og svip þeirra,
þessara samlanda sinna og ættjarðarvina. Og
hann komst undir eins að þeirri niðurstöðu, að
liið dýrðlega Frakkland væri ekki ætlland
þeirra, — vagga þeirra hefði staðið í öðru landi.
Annar þeirra var svartari og illmannlegri en
nokkur Provence-búi eða Baski, sem Gerard
liafði augum litið. Augu hans voru stór og þrút-
in, og það var eins og þau væri að þrýstast út
úr höfðinu á honum, „augasteinninn“ var stór
og dökkur, en hvítan gulleit. Nefið var hold-
mikið og bogið, varirnar þykkar, svartgljáandi,
illa liirt skegg á efri vör, og á liöfði sér var hann
með parruk, til þess að hylja skalla sinn. Mað-
urinn var vafalaust Gyðingur, eða Slavi, en
vissulega ekki hreinræktaður Frakki. Hann var
mjög harðorður í garð lögreglunnar fyrir ó-
dugnað hennar við að hafa hendur í liári þeirra,
sem sátu á svikráðum við lýðveldið.
„í okkar kæra föðurlandi,“ sagði liann við fé-
laga sinn, „úir og grúir af þessum svikurum!
Þú manst eftir morðingjanum Pierre du Pont-
Croix. Og vinur lians — eg man nú ekki hvað
hann heitir! Jæja, vinur minn, eg liefi sannanir
í höndum fyrir því, að þessir legátar hafa með
sér öflugan félagsskap; flestallir eru þeir ungir
aðalsmenn, þessi morðingjaefni, reiðubúnir til
þess að selja föðurland sitt hæstbjóðanda, þótt
þeir teljist margir til liins svokallaða háaðals.“
Og liinn svarti og illmannlegi „föðurlands-
vinur“ lyfti höndum, eins og hann væri að kalla
á guð sér til vitnis. Hendur lians voru feitar og
bústnar, dökkar og loðnar, en á vísifingri hægri
liandar var hringur seltur demöntum.
Gerard fékk hina megnustu óbeit á manni
þessum. „Þér hafið sannanir,“ hvíslaði félagi
lians, eins og hann væri sem lostinn reiðarslagi
vegna þess, sem hann liafði lieyrt.
Hann var lítill, grannur allur og væskilslegur.
Hár lians var músgrátt á lit og óræktarlegt,
varirnar þunnar, augun daufleg og rök. Hann
geklc með vangaskegg, liaka hans og efri vör
rakaðar. Eyrun voru stór og flapandi, ennið
frammjótt og ljótt. Framkoma hans minli ó-
neilanlega á nagandi kanínu, einkanlega, er
hann bar staf sinn að vörum sér, en liann var
með staf með fílabeinshnúð á endanum.
„Sannanir — gildar sannanir?“ sagði liann og
leit á félaga sinn.
Gerard hataði þá báða. Hann snéri sér við og
fór að liorfa út um gluggann. En mennirnir
fóru að ræða saman í hálfum hljóðum i sama
dúr, annar fullyrti eitt og annað, sem hinum
þótti ótrúlegt og lét undrun i ljós, yfir og þar
fram efir götunum.
Þeir voru með vasa sína fulla af skjölum
ýmislconar, að því er virtist, og voru að tina
þau upp úr vösunum og rýna í þau, og setja þau
í vasann aftur. Stundum talaði sá gildvaxni liátt
og veifaði skjölum i hendi sér og talaði um
kaupsýslustörf sin, liversu slyngur kaupsýslu-
maður hann væri. Þannig liafði liann fundið
upp nýja tegund af hálsbindum til þess að nota
við kjól, hálsbindi, sem engin liætta var á, að
lyftist upp fyrir kragabrúnina, aftan á liáls-
inum.
Hann ællaði til Brússel gagngert í þeim er-
indum, að fá slík hálsbindi framleidd í stórum
stíl, svo liundruðum þúsunda skifti. Og hann
sagðist gera sér vonir um, að liagnast á þessu
um að minsta kosti rniljón franka.
„Ef þessi árans járnbrautarlest gerði ekki
þvílikan liávaða rnundi eg gera yður nánari
grein fyrir hugmyndinni. Hún er svo frumleg.
Eg liefi lýsinguna á uppfundningunni hér sem
á að vera framleiðandanum til Ieiðbeiningar.“
„Leyfið mér að sjiá teikningarnar,“ sagði
maðurinn með kanínu-andlitið. „Eg gæti kann-
ske órðið yður til aðstoðar og útvegað yður
pöntun frá Svisslandi. Eg fer til Genf í næsla
mánuði .... “
Gildvaxni maðurinn maldaði i móinn, en
auðséð var, að það voru látalæti.
„Það er til lítils að skoða teikningarnar að
eins,“ sagði hann, en bætti svo bráðlega við:
„Nú, — ef þér óskið þess.“
Og liann fékk félaga sínum skjal allmikið.
„Þarna sjáið þér . .. . “
%