Vísir - 08.06.1938, Blaðsíða 3

VÍSIR
Jón Sigurðsson:
Hvernig á að velja
lirvaisliðið?
I$IanAsm6tið sjntr getn keppendanna.
Það er með vaxandi undrun
sem eg nærri daglega les blaða-
greinar um komu þýsku knatt-
spyrnumannanna í sumar. Og
með því að það er hlaupinn mik-
ill hiti í menn út af máli þessu,
þá vil eg reyna að taka mér
penna í hönd, ef ske kynni að
það gæti orðið til þess, að kæla
blóðið í einhverjum þeirra, sem
nú eru með hættulega liáan
hita. Og svo ber mér víst líka
skylda til þess, að láta ljós mitt
skína, þar sem eg er svo óhepp-
imr að vera sá bersyndugi full-
trúi Fram i knatttspyrnuráði
Reykjavikur, sem ber fram til-
lögur og vilja þess félags, sem
hefir kjörið mig til þess, að
flytja mál sín í K.R.R.
I nokkurum af greinum þeim,
sem nýlega hafa birst, er því
haldið fram að Fram og Valur,
— og fulltrúar þeirar í K.R.R.,
— komi fram sem hrein land-
ráðafélög og -menn, með því
að standa á móti því, að úrvals-
æfingar voru ekki látnar hefj-
ast snemma í vor. Og við aum-
ir viljum stuðla að því, að Þjóð-
verjarnir fari héðan ósigraðir!
Og nafn og álit íslenskrar knatt-
spyrnu er í yfirvofandi hættu
vegna „eiginhagsmuna-pólitík-
ur“ Fram og Vals. En ráð eru
til og þau eigi tilfinnanlega dýr!
Heiðri íslenskrar knattspyrnu á
að bjarga með samæfingum á
fáeinum sunnudögum! En viti
menn hvað skeður; Fram og
Valur fremja einmitt þá goðgá,
„að hefja æfingakappleiki sín
á milli“ á sunnudögum, eins og
einn meðráðsmaður minn feit-
letrar í Vísi á dögunum. Og
Fram er það bersyndugt félag,
að það vill gera Víkingana með-
seka í óhæfunni og landráða-
starfseminni með því að bjóða
þeim æfingaleik, —• á sunnu-
degi. En Víkingarnir láta ekkí
ginna sig út í sollinn. Þeir þver-
neita og vilja bera hreinan
skjöld og engin mök eiga við
landráðamennina. Þeir vilja
einungis stuðla að því að sigra
hina ægilegu Þjóðverja, með
samæfingu úrvalsliðs!
Þetta er í aðalatriðum það, sem
almenningur les út úr blaða-
greinunum, sem birtar hafa
verið eftir þá menn, sem hall-
mæla þeirri afstöðu Fram og
Vals, að hefja eigi úrvalsæfing-
ar fyr en eftir íslandsmót. Eg
ætla hér i fáum dráttum að
skýra afstöðu þessara félaga til
málsins, en loka augum fyrir
því moldviðri af staðhæfingum
og villandi frásögnum, sem
þyrlað hefir verið upp nú und-
anfarið.
Hér á landi hefir það verið
siður, þegar erlendir knatt-
spyrnumenn hafa heimsótt okk-
ur, að mæta þeim, í eitt eða
fleiri skifti, með úrvali úr félög-
unum hér í Reykjavík. í þessi
úrvalsliíf liefir svo verið valið
með hliðsjón af leik manna á
Islandsmótinu og frammistöðu
þeirra á úrvalsæfingu. Hingað
til hafa engar aðfinslur verið
færðar fram nÆr vitanlega, og
engar háværar kröfur um breyt-
ingar iá þessu fyrirkomulagi fyr
en nú í vor, þegar þessi aðferð
er af ýmsum talin óverjandi og
óhafandi. En nú er málum svo
háttað, ef breyta á um og byrja
snemma voi’s að æfa úrvalslið,
að þá þyrfti aðallega að velja
menn í liðið eftir frammistöðu
þeirra síðastliðið sumar. En það
er mjög líklegt, að ýmsir af
þeim leikmönnum, sem í fyrra
voru taldir bestir, komi ekki til
greina í liðið nú í ár. Allir þeir,
sem eitthvað fylgjast með knatt-
spyrnu vita að nýir menn geta
komið fram á vormótum, og að
menn sem á landsmóti eru lík-
legir, -—- geta „spilað sig
upp“ á vormóti og tekið þeim
framförum, sem gera þá hæfa í
úrvalslið á þvi sumri. Og eins
og hér stendur á, þar sem Vík-
ingur tók eigi þátt í neinu öðru
móti síðastliðið sumar en hrað-
kepninni, eftir hvaða reglum
ætti þá að velja Víkingana í úr-
valsliðið, —- eða ættu þeir ekki
að fá neinn mann með? Ekki
dugar þessi aðferð; — íslands-
mótið verður að skera úr þessu
máli.
Það mætti nota þá aðferð að
Iáta hvert félag tilnefna þá
menn úr sínu liði, er það teldi
liæfa i úrvalslið. En það er ekki
eins létt og það virðist, að lítt
hugsuðu móli. Forráðamenn fé-
laganna eru ekki einhlitir dóm-
arar um það, hverjir af þeirra
mönnum eru liæfastir í úrvals-
lið, þó þeir séu hæfir í lið félag-
anna, — og þar vill líka hvert
félag ota sínuin tota og fá sem
flesta í liðið. Og hvernig ætti að
fara að, ef t. d. öll félög til-
nefndu menn í sömu stöðurnar
í ’fiðinu, cn ekkert félag mann í
einliverja stöðu. Hér kemur
margt fleira til greina, sem eg
tek ekki hér til meðferðar.
Fram og Valur vilja því
lialda sig við gömlu regluna, að
sjá afrek leiksmanna á íslands-
mótinu og velja í og æfa úr-
valslið eftir mótið. Þá eru leik-
menn komnir í góða æfingu og
þá færst fyrst skorið úr því,
hverjir séu hæfastir í liðið. Það
er líka kunnugt hverjum knatt-
spyrnumanni, að margir þeir,
sem vel liafa reynst á æfingum
eru liðleskjur á kappleikj-
um; — og öfugt. Hæfni manna
til þátttöku í þýðingarmiklum
leikum sést best á öðrum þýð-
ingarmiklum leikum, t. d. þeg-
ar keppt er um liéitið „besta
knattspyrnufélag íslands“.
Erlendis, t. d. i Danmörlcu,
Noregi o. fl. stöðum, er það sið-
ur að nefnd manna, „Spille-
udvalg“, velur í úx-vals- eða
landslið, og síðan keppa þessir
menn saman, alveg án allra
samæfinga. Það er litið svo á, að
keppendur þeir, sem korna til
gi’eina í úi’valslið, eigi að liafa
það rnikið vald yfir leik sínum,
að þeir geti leikið vel saman án
úrvalsæfinga. Og aðrir eiga
ekki rétt á því að komast í úr-
valslið. Ef bestu knattspyrnu-
menn okkar ujxpfylla ekki þessi
skilyrði, þá eru þeir alls ekkí
hæfir til þess að mæta erlendum
liðum, — en svo svartsýnn er
eg eigi á „staixdard“ knatt-
spyrnunnar hér í bæ, eftir mín-
um eigin kynnum af henni. Er-
lendis er það siður, eins og liér
hefir verið, að hvert félag und-
irbýr sína nxenn eftir bestu
getu, enda er ei’fitt að æfa úx’-
valslið, samansett af mönnum
úr borgum, sem liggja Iangt frá
hverri annari! Hér er að nokkru
öðru máli að gegna, enda vérð-
ur hér vonandi æft úrvalslið. En
þá verður fyrst að þjálfa hvern
leikmann afarvel, og til þess
liafa félögin best skilyi’ði, —
síðan gefa þeim kost á, að sýna
livað þeir geti á þýðingarmikl-
unx kappleikum. Þá er liægt að
velja bæfuslu 11 mennina úr
þeim 44 er keppa.
Þetta er það sem Fram og
Valur vill gera. Þau félög og
auðvitað hin líka, munu undir-
búa sina menn eins vel og unt
er undir íslandsmótið og Þjóð-
vei’ja-heimsóknina og leggja
þá síðan franx í úrvalsliðið, þeg-
ar búið er að velja þá menn,
sexxi sýnt hafa sig hæfasta, —
úr ölluixx félöguxxunx. ög nxaður
ti'eystir því auðvitað að valdir
verði þeir liæfustu, og vonaxxdi
stöixdunx við eigi það langt að
baki öðruixx þjóðum, að þeir út-
völdu geti eigi leikið sanxan, —
einkanlega þar sem — úrvals-
æfingar eru fyrirhugaðar eftir
íslaxxdsnxótið. Er það von mín
að þetta takist senx best og að
xxrvalsliðið verði landi og þjóð
til sónxa, enda þótt eigi megi við
því búast, að við stönduxn ell-
efu af snjöllustu knattspyrnu-
görpunx Þýskalands á sporði.
En þrátl fyrir misnxunandi
skoðanir á því hvað gera beri,
ex’um við allir saixmxála um það,
að kixattspyrnumexxn vorir eigi
að vera, — já, beri skylda til að
vei-a, — í eins góðri þjálfun og
nxögulegt er. Og ef valiixix mað-
ur er í hverri stöðu þarf eigi
margar saixxæfiixgar til þess, að
þeir geti leikið vel saixxan; ekki
frekar hér en amxarsstaðar.
Eg lxarnxa það mikið, að há-
værar blaðadeilur skuli hafa
risið út af þessu máli og míxx
skoðun er sú, að hógvær sam-
vinna liafi hér átt að eiga sér
stað. Eg hefði kosið að þessi
deiluatriði hefðu vexáð útkljáð
innan fjögux-ra veggja K. R. R.
og ráðið síðan konxið franx nxeð
sinar samþykktir. Iiér hefir ver-
ið fax-in önnur leið og óheppi-
legri, enda eigi stofnað til þess-
arar blaðadeilu af K. R. R., held
ur af manni óviðkonxandi ráð-
inu, sem hefir fundið hvöt hjá
sér til þess að láta ljós sitt skiixa
íxxeðal almexxnings, — og ef til
vill ætlast til þess, að ggta kixúð
Fi-anx og Val, uixdir áhrifum al-
menningsálitsins, til að breyta
unx stefnu i þessu máli! En til
óheilla var það spor stígið og
hefir ekkert gagixað knatt-
spyrnuíþróttinni, nenxa síður sé,
og eigi aukið sanxlxeldni, saixiúð
né samvinnuhug aðila! Mættu
slik skrif aldrei koixxa franx aft-
ur svo meðlinxir K. R. R. fái ó-
lxindrað, af nxisjöfnum skrif-
finnum, að vinxxa störf síxx, í
þeixxi aixda seixx krefjast verður
af Knattspyrnuráði Reykjavík-
ur; — þeinx aixda sem er knatt-
spyrnuíþróttinni til gagns og
sónxa.
Ýmislegt annað en æfixxgar
úrvalsliðsixxs hefir blandast ixxix
í blaðadeilurxxar, en þeim atrið-
um ætla eg ekki að svara liér,
því flest er þeiri’ar tegundar, að
maður vill helst íxxega gleyma
því jafnóðunx og lesið er, enda
er það seixx hér hefir verið sagt
xxxergur málsixxs.
Unx þjálfara úrvalsliðsiixs er
ekkert hægt að segja að svo
stöddu, því K. R. R. hefir eigi
tekið afstöðu til þess máls og
eigi ráðið þjálfara. Þegar K. R.
R. ræðir það nxál verður stornx-
urinn um úrvalsliðið að líkind-
unx liðimx hjá, og því nxáli verð-
ur reynt að konxa heilu í höfn,
nxeð sanxþykki allra aðila, — og
voixandi án afskifta þeirra
xxxanna, seixx í blaðagreinum eru
svo gjafmildir á tillögur og að-
fiixslur.
Að lokum vona eg, að nxenn
fari að leggja pennaixix á hill-
una og hugsi einungis um að
vinna í sameiningu og bróðerni
að máluixi kixattspjTnunnar á
Islandi. Reyixi að fiixixa gi'uixd-
völl til sanxvixxixu, senx aðgengi-
legur er öllum knattspyrnufé-
lögum bæjarins.
—o—
Ofaixx’ituð grein hefir orðið að
bíða birtingar allleixgi vegna
rúmleysis í blaðiixu. Með því að
frekari uixxræður uxxx þetta nxál
virðast þýðiixgarlausar, nxun
blaðið ekki birta uixx það fleiri
greinar að siixixi.
Ritstj.
ÍSLANDSMÓTIÐ |
Víkingur vann K.R. 1:0
Fyrsti leikur Islandsmótsins
fór fram í gær. Á undan leikn-
unx lélc Lúðrasveit Reykjavíkur
„Ó, guðs vors lands“. — Veður
var all-hvast og þó hvassara í
síðari hálfleik. — Áhorfendur
munu hafa verið 2—3 þúsund.
Fyri-i hálfleikur.
Víkingur hafði undan vindi
að sækja og lxallaði leiknum
heldur á K.R. Þó gei’ði K.R. tíð
upphlaup og liættuleg og kom
það nú í ljós, sem oftar, að
betra er að halda skipulegum
leik á móti heldur en nxeð
hvössuxxx viixdi. Komst K.R.
tvisvar nálægt því að skora-í
fyrri liluta lxálfleiksins er Þorst.
Einarsson óð upp að markinu,
en honum nxistókst. Miðfraxxxv.
Vikings, Rrandur Ei’ynjólfsson,
var veikur í fæti og gat eigi gætt
Þorsteins senx þurfti, en það
skyldi enginn ætla sér óheill.
Nokkru siðar gei’ði Björgvin
Scbram upphlaup, sem stx’and-
aði á rangstöðu. Var nú kortér
eftir af hálfleik. Brandur Brýnj.
gaf knöttinn fi’am yfir nxiðju.
Víkingur náði upphlaupi og
Iiaukur Óskarsson konxst í færi
við vitateig og skoi’aði íxxeð
fasti'i spyrnu í vinstra hornið,
1: 0. Lillu síðar rákust þeir á,
Björgv. Schranx og Brandur Br.
og var Braxxdur „kxxocked out“.
Ivonx siðan varaxxiaður fyi-ir
liann, Ævar Kvaran. Hálfleikxx-
unx lauk íxxeð 1: 0.
Síðari hálfleikur.
Það mun fáa hafa gruxxað, að
ekki mundu koixxa fleiri mörk
i leiknum og alh-a síst K.R.-
mennina. Víkingarnir voru nú
allir í vörn, meira eða nxinna,
og mun mörgum liafa þótt ó-
trúlegt, senx áður hefir þekt
„Víkingsúthaldið“ Mótspyrnan
konx K.R.-liðinu auðsjáanlega á
óvart og er líða tók á liálfleik-
inn var greinilegt, að þeir höfðu
mist vald yfir leik sínum, en
Víkingarnir biluðu ekki í vörn-
inni. Það mun enginn hafa kast-
að tölu á hornspyrnui’nar, sem
K.R. fékk, en þeir vox’u síðast
orðnir svo örvæntingarfullir, að
hornspyrnurnar mistókust al-
gerlega. Seinustu nxínútuna
voru allir Víkingarnir lconxnir
inn fyrir vítateig og börðust til
síðasta augnabliks, en þessi
lxálfleikur nxinnir menn á síð-
ari hálfleik kappleiks xírvals-
liðsins við Þjóðvex'jana 1935,
með þeinx mun, að IÍ.R. gerði
aldrei þessi nxöx-k, sem Þjóð-
verjunum tókst að setja.
Víkingsvörnin (11 nxenn) og
séi'staklega markvörður stóð sig
Konan mín,
Pálína S. Breidfjörð,
andaðist að heimili okkar, Slxellvegi 2, þann 7. jxxní.
Guðmundur E. Breiðfjörð.
■B^MMMiiiiiiiii»iioiiwaMWWHWMxu*iwijy«ftitfWEaaagaBwa8ag»BagBagB«H88aai
Það tilkynnist vinum og vandamönnum, að
Gisli Eiriksson,
Hverfisgötu 83, andaðist á Landakotsspítala 2. júní.
Jarðarförin ákveðin frá dómkirkjunni fimtudaginn 9.
þessa mánaðar og hefst kl. 3% e. h. frá Landakotsspítala.
Fyrir liönd aðstandenda.
Steingrímur Jónsson.
mjög vel í þessum hálfleik. —
K.R.-vörnin var altaf gallalaus,
en sóknin bilaði fyrir tauga-
áreynslunni.
I kvöld kl. 8 y2 keppa Valur
og Fram.
D.
Ritfregn.
„Einstæðingar“ nefnist bók,
senx fyrir skenxstu er komin á
max’kaðinn. Höf. er kona að
nafni Guölaug Benediklsdóttii’,
senx hefir nxikinn áhuga fyrir
þeim málunx, sem oft eru nefnd
„eilífðai’iuálin“, og kenxur það
glögt franx í bókinni, sem Iiéfir
inni að lialda 15 smásögur, að
hún vill hjálpa mönnum til þess
að öðlast sannari skilning á
sjálfunx sér, lífinxx og þvi, sem
við tekur handan landanxær-
anna miklu.
Skáldkona þessi er fyrir til-
tölulega skömnxum tíma komin
fi’am á sjónarsviðið, en ein bók
hefir þó áður komið frá hennar
hendi, bókin „Sérðu það, senx
eg sé“.
Mennirnir þurfa að hjálpa
hverir öðrunx — en kannske eru
oft einnig þeir, sem konxnir ei'U
yfir „landanxærin“ hjálparþurfi.
Guðlaug Benediktsdóttir hyggur
að svo sé og að við, sem hér
dveljum, geturn hjálpað þeim.
Menn ættu að kynna sér
skáldskap lxennar og skoðanir.
Fxiágangur bókarinnar er góð-
ur. — Útgef. er ísafoldarprent-
smiðja h.f.
Níunda hefti af Ferðabókum
Vilhjálms Stefánssonar er kom-
ið út. Inniheldur það niðurlag
II. bindis (Meðal Eskimóa) og
upphaf III. bindis (Heinxskauts-
löndin unaðslegu).
Heftir þetta er prýtt mörgum
nxynduixx senx liin fyrri. Sú
ferðabók Vilhjáhxxs, senx nú er
byrjuð, um heiniskautalöndiií*
er einliver allra skemtilegasta
bók hans. Henni fylgir formáll
eftir höfundinn og inngangm-
eftir Sir Robert Laird Bordeis,
forsætisráðherra Kanada.
Útgáfa ferðabókanna gengor
ágætlega. Þetta eru bækur, sem
fólkið vill lesa. Bendir þaS tiL
að of mikið hafi verið úr þvE
gert, að almenningur sækist
mest eftir lélegustu bókunum.
Hér er a. nx. k. um fi-æðibók aS
ræða — óvenjulega skenxtflega
að visu — sem rennur ÚL
RAUÐI KROSSINN í SAND~
GERÐI
Hið nýja sjúkraskýli Rauða
Ivx-oss íslands var nú tekið lil
fullra afnota og var xxpið i íæpa
3 mánuði. Á lækningastofunní
voru sjónxönnunx veittar 372
lijúkruiiaraðgerðir,en vitjað var
sjxikra utan skýlisins í 86 skifti.
Stórkostleg fi-amför til þrifnað-
ar og lieilsubótar eru baðhús
sjxxkraskýlisins, sexxi voru tekin
til notkunar i marslok, og mjög
eftirsótt af sjómönnunum. —
Heilsufar var óvenjulega gott
um vertíðina og því aðeins 8
legudagar á sjxxki’astofunum. —
(Tilk. fi’á Rauða Kross íslands,
—FB).
Farþegar á Dettifossi
frá Hull og Hanxborg 8. júní;
Ögmundur Jónsson, Eínar GpS-
nxundsson, Árni Friöriksson, Jón
Oddsson, Sveinn Jónsson, Ólafur
Sigbjörnsson, Siguröur Nordal,
Kristján FriSriksson, Ingvar
Brynjólfsson, frk. Margrét Step-
hensen, ungfrú Lauga Jóhannssor.
og ungfrú Stella Stefánsdóttir.
adeins Loftup,
Kapplidid í kvöld
<b'
A^ALUR Dómari: Gunnar Axelsson. FRAM