Vísir - 22.06.1938, Qupperneq 2

V 1 S I R
VÍSIR
DAGBLAÐ
Útgefandi:
BLAÐAÚTGÁFAN VÍSIR H/F.
Ritstjóri: Kristján Guðlaugsson.
Skrifstofa: Hverfisgötu 12.
Afgreiðsla: Hverfisgötu 12.
(Gengið inn frá Ingólfsstræti).
S í m a r :
Afgreiðsla 3400
Ritstjórn 4578
Auglýsingastjóri 2834
Verð 2 krónur á mánuði.
Lausasala 10 aurar.
Félagsprentsmiðjan h/f.
„Hin fjárhagsíega
frelsisbarátta“.
Nú gerast mörg undur með
þjóð voi’ri.
Það mun ekki leika á tveim
ttmgum, að aldrei liafi stjórn-
málaflokkur seíið að völdum
hér á landi.sem jafn gersneydd-
ur hafi verið öllu fjármálaviti
og Framsóknarflokkurinn er.
Enda hefir fjármálastjórnin
farið honum svo úr hendi und-
anfarin ár, að teljast má full-
komið hneyksli. Fjármálunum
hefir stjórnað ungur maður,
vel gefinn, en reynslulaus, sem
ekkert skjm ber á þau efni. Og
nú er svo komið að framsókn-
armenn, sem framarlega standa
í flokki, eru farnir að ræða um
hina „fjárhagslegu frelsisbar-
áttu“. Það mun eiga að skiljast
svo, að þeim finnist nú tími til
kominn að gengið sé í móti
hinni fjárliagslegu rányrkju-
stefnu, sem stjórnarflokkarnir
hafa rekið undanfarin ár.
En í hverju á svo hin „fjár-
hagslega frelsisbarátta“ að vera
fólgin?
Hún lilýtur að vera fólgin í
því, að vinna aftur hið glataða
lánstraust landsins, sem með
óvitaskap, úrræðaleysi, röngu
skipulagi og opinberu fjármála-
siðléysi hefir verið borið fyrir
borð.
Hún hlýtur að vera fólgin í
því að rétta við afsagða víxla og
fallnar skuldir ríkisfyrirtækj-
anna í útlöndum og sjá um það
framvegis, að stofnanir ríkisins
standi við skuldbindingar sínar,
eins og yfirleitt er búist við af
siðuðum þjóðfélögum.
Hún hlýtur að vera í því fólg-
in að ríkisvaldið hætti að gefa
út ávísanir á gjaldeyri, sem
bankarnir afgreiða ekki og er-
lendar þjóðir eru nú farnar að
vara þegna sína við að taka trú-
-mlegar.
„Hin fjárhagslega frelsisbar-
átta“ hlýtur, síðast en ekki síst,
að vera í því fólgin, að gera þá
menn „óskaðlega“ sem nú fara
með fjármál landsins, hafa
stofnað skuld á skuld ofan svo
tugum miljóna skiftir í útlönd-
um, og þangað til nú er svo
komið, að allar dyr eru lokaðar.
Það mætti segja um íslend-
inga í hinu núverandi fjárliags-
lega niðurlægingarástandi:
„Lítilla sanda, lítilla sæva, litil
eru geð guma,“ er þjóðin lætur
möglunarlaust og án þess að
spyrna við broddunum, núver-
andi ríkisstjórn sigla fjármál-
um sínum í algert öngþveiti.
Það má teljast alveg einstök
kaldhæðni örlaganna, að Fram-
sóknarmenn, sem með óvitur-
legri ráðsmensku sinni undan-
farin ár liafa lagt fjárhag og
lánstraust þjóðarinnar í rústir,
skuli nú ganga fram fyrir
skjöldu og hrópa hástöfum að
nú skuli liefja fjárhagslega
frelsisbaráttu.
Undanfarin fjögur ár hefir
Sjálfstæðisflokkurinn sagt fyrir
um livernig fara mundi fjárhag
þjóðarinnar, ef haldið væri á-
fram eyðslu- og öfgastefnu
stjórnarflokkanna í fjármálum.
Nú fer þjóðin að skera upp eins
og sáð hefir verið. Nú fer að
líða að því, að landsmenn
verða að fara að hefja baráttu
lífs og dauða fyrir fjárhagslegu
sjálfstæði sínu, ef f jármála-ovit-
ar þeir sem nú stjórna landinu,
standa öllu lengur við stýrið.
í þessu landi getur búið efna-
lega sjálfstæð þjóð, ef þeir
ráðlausustu eru ekki látnir ráða
og oflátungunum er ekki trúað.
Landsiundup
kvenna.
Kl. 1 í gær var landsfundin-
um haldið áfram í neðri deild-
ar sal Alþingis. Samvinnumál
kvenna voru á dagskxá og var
frú Ingibjörg Benediktsdóttir
frummælandi. Eftirfarandi til-
laga kom fram við umræðurn-
ar:
„F undurinn samþykkir að
kjósa sjö manna nefnd til að
athuga leiðir til eflingar lieil-
brigðrar samvinnu kvenna að
þeirra sameiginlegu áhugamál-
um um land alt, og leggja fram
fyrir fundinn ákveðnar tillögur,
þar sem lagðar verða línur um
framtíðarstarfið".
Umræður urðu allmiklar um
tillöguna og var hún samþykt.
í nefndina voru kosnar þess-
ar konur: Hólmfríður Péturs-
dóttir Ingibjörg Benediktsdótt-
ir, Svava Þorleifsdóttir, Elisabet
Eiríksdóttir, Jónína Guðmunds-
dóttir, Aðalbjörg Sigurðardótt-
ir og Laufey Valdimarsdótlir.
Þegar fundi var lokið, flutti
Baldnr Johnsen læknir erindi
um matarræði og var það liið
fróðlegasta.
iDnanfélagsmót K. R.
Njtt drengjamet t
langstökki.
í gærkveldi hófst innanfé-
Iagsmót K. R. og keptu þá
að eins unglingar innan 19
ára aldurs. — Kept var i
kringlukasti, langstökki og
1500 m. ldaupi. 17 ára gamall
piltur setti nýtt drengjamet í
langstökki, 6,17 m., en metið
var 6,10, og komst mjög nærri
meti K. Vattnes í kringukasti.
Kringlukast: Sigurður Finns-
son 39,91 m. Met: Kristján
Vatínes 41,09. Tveir piltar aðr-
ir köstuðu lengra en 37 m.
Langstökk: Sig. Finnsson:
6.17. 1 einu stökki, er liann
slökk 2 sm. framan við plank-
ann, stökk hann 6,32 m.
1500 m. hlaup: Guðbjörn
Arnason (17 ára) 4:54,8. Hafði
Guðbjörn þá bæði tekið þátt i
kringlukasti og langstökki og
var orðinn þreyttur.
Litil slltíveiíi norðan-
lanfl*. Slæmt veiðiveðnr
Norðanlands var ekki veiði-
veður í dag. — f Siglufirði var
norðaustan átt, þoka og súld og
talsverður sjór úti fyrir og
veiðiflotinn lá inni. Talsverðrar
síldar varð vart úti fyrir firðin-
um í gær en fá skip veiddu,
sakir óhagstæðs veðurs.
Lítil sild hefir borist síðustu
tvo daga.
Atti að ræna barni Hangwitz Reventlow greila?
Scotland Yard gerir víðtækar varúðarráðstafanir.
EINKASKEYTI TIL VÍSIS.
London, í morgun.
Daily Mail skýrir frá því í morgun, að það hafi
fengið upplýsingar varðandi áformi um að
ræna barni Haugwitz-Reventlow greifa, en
hann er danskur greifi, kvæntur amerísku „dollara-
prinsessunni“ Barbara Hutton, erfingja Woolworth
miljónanna.
Vigbúnaður
Frakka.
Daily Mail segir, að Scotland Yard hafi í skyndi sím-
að til allra flugstöðva landsins og fyrirskipað strangt
eftirlit með komu allra farþega. Þá segir blaðið, að
vörður sé hafður dag og nótt á heimili greifans við
Regents Park í London.
Greifafrúin hefir játað, í viðtali við blaðið, að var-
úðarráðstafanir hafi verið teknar.
United Press hefir snúið sér til Scotland Yard og beð-
ið um upplýsingar því viðvíkjandi, hvort rétt sé, að
hótanir hafi borist um að ræna barninu. Var því svar-
að, að eigi væri hægt að gefa upplýsingar um þetta að
svo stöddu — en því eigi neitað, að hótun hefði fram
komið.
United Press.
Bresk blöð telja lík-
legt að vopnahlé náist
á Spáni.
EINKASKEYTI TIL VÍSIS.
London, í morgun.
Það hefir vakið mikla ánægju í Bretlandi, að
náðst hefir samkomulag um það á fundi
hlutleysisnefndarinnar, að faliast á málamiðl-
unartillögurnar um brottflutning sjálfboðaliða frá
Spáni.
En vegna þessarar samþykktar nefndarinnar þykir
miklu betur horfa um það, að unt verði að leiða Spánar-
arstyrjöldina til lykta. Er það almenn skoðun manna,
að sá möguleiki sé nú fyrir hendi, að unt verði að stilla
til friðar á Spáni.
Stjórnmálafregnritari Times skýrir frá því, að sér
hafi borist áreiðanlegar fregnir um það frá Spáni, að
þreifað hafi verið fyrir sér um það við báða styrjaldar-
aðila, með hvaða skilmálum þeir myndi tilleiðanlegir
til þess að semja vopnahlé.
Mun mega fullyrða, að báðir aðilar vilji slaka eitt-
hvað til á kröfum sínum, enda er svo ástatt bak við
herlínurnar hjá báðum aðilum, að því er fullyrt er, að
allur almenningur er orðinn sárþreyttur á styrjöldinni.
Stjórnmálafregnritari Times fullyrðir, að bæði meðal
Baska og Kataloníumanna sé f jölda margir,sem mundu
fagna því, ef vopnahlé yrði samið. Þá víkur hann að
því, að falangistunum, sem styðja Franco, vaxi fylgi,
og einkum beri á því í flokki þeirra, að hin megna ó-
ánægja yfir erlendri íhlutun fari stöðugt vaxandk
United Press.
FRANSKIR HERMENN.
Þrátt fyrir liervæðingu og
hernaðarundirbúning annara
ríkja og allar uppfyndingar síð-
ari árá, telja sérfræðingar
franska herinn best útbúinn af
öllum lierjum Evrópurikja. —
Fralckar óttast enn eina innrás
að austan og hafa varið 400.-
000.000 dollara til Maginot-lín-
unnar, sem er neðanjarðarvirki,
er tryg^ir landamærin að aust-
an og norðan, að undantekinni
smáskák, sem veit að Sviss. —
Þessi virki telja Frakkar óvinn-
andi, en þeir treysta á flota
sinn og breska flotann til varn-
ar ströndinni. Til varnar á-
rásum í lofli hafa víðtækar ráð-
stafanir verið gerðar, og öllum
borgarbúum hefir verið kent að
forða sér á skammri stundu, ef
um slíkar árásir er að ræða.
Þúsundir manna vinna nú að
vegabyggingu út frá París, og
verða vegir þessir svo breiðir,
að átta bifreiðar geta ekið sam-
liliða um þá, en á þennan hátt
eiga allir íbúar Parisarborgar,
— þrjár miljónir —, að geta
forðað sér út úr borginni á svip-
slundu. Allar skrifstofubygging-
FLÓTTAMENN Á SPÁNI.
Mynd þessi er af flóttamönnum í einni borg Spánar. Svo liundruðum þúsunda skiftir hafa
spænskar fjölskyldur mist alt, liúsin skotin í rústir eða menn neyðst til að flytja að heiman.
ar í París liafa gluggahlera úr
við eða stáli, til öryggis þvi,
að nokkur Ijósglæta sjáist, og
vagnar hafa gluggatjöld, til þess
að draga niður í sama augna-
miði, ef þörf gerist.
Neðanjarðarkjallarar hafa
verið bygðir i görðum stjórnar-
bygginganna og bankanna og
alla vinnu er unt að inna þar af
hendi svo örugt sé.
Hergagnaverksmiðjur, sem
áður voru aðallega í nágrenni
Parisar, eru nú dreifðar um 100
borgir víðsvegar í landinu.
I Maginot-vígjunum er ung-
um mönnum kent að inna sín
verlc af hendi, og þessir menn
koma ekki út undir bert loft
i margar vikur. Þeir hafast við
fimm liæðum fyrir neðan yfir-
borð jarðar. Auk þess hers, sem
Frakkar liafa á að skipa heima
fyrir, hafa þeir mikinn svert-
ingjaher í Afriku, sem er vel
vopnum búinn eins og heima-
herinn. Sjólier Frakka er mikill
og sterkur, en Italir sækja á og
komst bráðlega til jafns við
hann, en enn þá hafa Frakkar
fleiri kafbáta og lítil beitiskip.
Allar Evrópuþjóðir fara leynt
með stærð flugflota sins,
með því að enginn alþjóðasamn-
ingur skyldar þær til að gefa
slikar upplýsinggr, en fyrir einu
ári var um það rælt í franska
þinginu, að loftfloti Frakka
gengi næstur rússneská loftflot-
anum að stærð. Frakkland á að
minsta kosti 3.000 stríðsflugvél-
ar en þó sennilega miklu fleiri,
með því að stöðugt er unnið að
framleiðslu þeiri’a.
Frakka slcortir olíur og ben-
sín. Þeir munu ekki hafa yfir
fjögra mánaða forða, en nú eru
þeir teknir að vinna þessar
brensluvörur úr viðarkolum, en
skógar eru mjög miklir í land-
inu. Baðmull hafa Frakkar
dregið að sér, og kaupa málm-
vörur í stómm stíl frá Banda-
ríkjunum.
Frakkar eru orðnir svo vanir
óttanum um styrjöld, að allur
almenningur talar um hana
eins og við tölum um að greiða
skattana okkar, — sem óþægi-
legan, en óhjákvæmilegan
verknað.