Vísir - 25.11.1938, Blaðsíða 7
Föstudaginn 25. nóvember 1938.
V I S I R
1
T ískusýning
vetslunaiinnar „Gullfoss“ að
Hótel Borg í gœr.
t gær var haldin tískusýning að Hótel Borg og gekst versl-
unin Gullfoss fyrir henni. Auk verslunarinnar Gullfoss tóku
eftirtalin fyrirtæki þátt í sýningunni og lögðu til það, sem hér
greinir: Hattaverslun frú Gunnlaugar Briem hattana, Verslunin
Smart náttkjóla, verslun Andrésar Andréssonar skíðaföt, kápur
og loðskinnsvörur, Hanskagerð frú Guðrúnar Eiríksdóttur
hanskana, snyrtistofan Edina sá um handsnyrtingu, andlits-
snyrtingu og hárgreiðslu, en verslunin Gullfoss lagði til alla
þá kjóla, sem sýndir voru.
FRÁ TÍSKUStNINGUNNI AÐ HÓTEL BORG.
Er sýningin liófst kl. 4 s.d.
var hvert sæti skipað í sölum
hótelsins og bauð frú Helga
Sigurðsson, eigandi verslunar-
innar Gullfoss, gestina vel-
komna.
Fyrsta atriði sýningarinnar
var að sýndir voru náttkjólar
úr versluninni Smart. Voru þeir
saumaðir úr satini og Chiffon,
af ýmsmn Mtum og ólíkir að
gerð. Voru þeir vandaðir að öll-
um frágangi og mikið í þá
borið.
Þá voru sýnd skíðaföt frá
Verslun Andrésar Andréssonar.
Var það selskinnsvesti með
fjórum vösmn, sem lokaðir
voru með rennilás og var rauð
peysa og hetta noluð við og
dökkbláar, síðar skiðabuxur.
Vetlingar og legghlífar voru
einnig úr selskinni. Þá sýndi
sama verslun selskinnskápu, vel
sniðna, og brúna loðskinnskápu
(swagger) með litlum upp-
standandi kraga; ennfremur
brúna kápu úr ullarefni, en i
bakinu var brúnt kálfskinn í
miðju, en að framan, á ofan-
verðri kápunni, var einnig kálf-
skinn. Einnig voru sýndar tvær
kvöldkápur úr loðskinni. Var
önnur jjeira úr „gráverki“ og
höfð við kjól úr „moiré“, sem
settur var saínan úr tveimur lit-
um, bláum og bleikum. Hin
kápan, — eða öllu fremur slá-
in, — var úr hvitum refaskinn-
um, en við bana var notaður
ljósrauður tyllkjóll með viðu
pilsi, sem prýddur var skrauti
úr sama efni og með ísaumuðu
belti. Var þetla hvorltveggja
mjög fallegt.
Dagkjólarnir
voru allir stuttir, báir í háls-
inn og flestir með löngum erm-
um. Gerð efnanna var misrnun-
andi t. d. var einn kjóllinn úr
Gefjunarefni, aðrir úr slcosku
efni og enn aðrir úr einlitum
ullarefnum. Flestir voru kjól-
arnir einfaldir í sniðum, en þó
voru eftirmiðdagskjólarnir
skrautlegri og efnin í þeim sér-
kennílegri en i binum, og voru
margir þeirra ísaumaðir.
Af dagkjólunum valdi kjóll-
inn úr íslenska ullarefninu sér-
slaka alhygli. Hann var grár að
lit með rauðri spennu að fram-
pn og rauðum hnöppum að aft-
an, og á blúsunni var vasi
prýddur með rauðum stöfum.
Kvöldkjólarnir
voru allir síðir og iburðar-
mildir, ýmist útsaumaðir eða
skreyttir á annan liátt. Voru
þeir úr ólikum efnum, t. d. silki,
gljásilki, „moiré“ og blúndu-
efnum. Sem dæmi mætti nefna
að einn kjóllinn var útsaumað-
ur að ofan og minti á tískuna
frá 1880, annar var svartur og
allur lagður lakkböndum, þriðji
var úr gulu blúnduefni með
brúnu silkiskrauti o. s. frv.
I
Ballkjólarnir
voru mjög skrautlegir og
voru þeir saumaðir úr „moiré“,
„taft“, „tylli“ og „spejlflaueli”
og mjúku efni, sem kallað er
„englahúð“. Voru sumir þeirra
skreyttir „palliettum“, en aðrir
með ásaumuðu gljásilki. Mætti
þar t. d. nefna kjól úr rósalitaðri
„englahúð“, með ásauinuðum,
svörtiun blómum og var sið,
svört slá úr „spejlflaueli“ notuð
við hann. Þá vár annar úr
grænu „spejlflaueb“ með breiðu
„korselet-belti“ aljiöktu „palli-
ettum“. Ennfremur má nefna
svartan kjól úr„tylli“ og „tafti“.
Var bann hlýralaus en bonum
haldið uppi með þar til gjerðum
stífum. Hann var aðskorinn
Bleikur kjóll og hvít slá úr
refaskinni.
með víðíu pilsi, sem laigt var
leggingum (pífum). Svört,
breið blúnda er notuð við liann,
sem má bvort sem heldur er
leggja yfir axlirnar eða liafa yf-
ir höfðinu.
;i i
Hattarnir.
Við kjólana voru sýndir liatt-
ar frá liattaverslun frú Gunn-
laugar Briem. Við dagkjólana
voru battarnir allir með háum
kolli. Ifattarnir, sem notaðir
vom við eftirmiðdagskjólana
voru af ýmsum gerðum, sumir
þeirra flatir með bandi aftur
fyrir bnakkann, en aðrir með
háum kolli, og flestir voru þeir
prýddir fjöðrum og voru þeir
allir með slöri, og í sama Ut og
kjóllinn, sem þeir voru sýndir
við.
i
Hárgreiðslu
liafði snyrtistofan Ednia ann-
ast og var liún prýðileg af bendi
leyst og igerði sitt til þess að
heildarsvipur sýningarinnar var
ágætur og í fullu samræmi við
svip kjólanna. — Hanskar þeir,
sem sýndir voru, gerðu einnig
sitt til þess að móta sýninguna,
en þeir voru frá Hanskagerð-
inni í Austurstræti 5.
Stúlkur þær, sem sýndu kjól-
ana, voru sex: Ungfrúrnar Est-
her Hallgrímsson, S. Sætermo-
en, Esther Rosenberg og Unn-
ur Benediktsson, ennfremur
frúrnar Klara Anderson og
Yvonne Dungal.
Sýningarstjóri var Lárus Ing-
ólfsson. Skýrði hann gerð kjól-
anna og skemti með eftirherm-
um í hléinu.
Sýningin fór ágætlega fram
og var öllum aðstandendum til
sóma. Var bún endurtekin í
gærkveldi fyrir fullu liúsi á-
boi-fenda.
Járningar
nefnjst ný bók, eftir Tlieódór
Arnbjörnsson frá Ósi, ráðunaut
Búnaðarfélagsins. Er þetta
fimta rit í búfræðiritaflokki,
sem félagið gefur út. Þetta er
bók, sem allir hestamenn og
bændur þurfa að eignast. Hún
kostar 3 kr. og 4 kr. ib. Bókar-
innar verður nánara getið síðar.
NÝJASTA TÍSKA í
HÁRGREIÐSLU OG
SNYRTINGU. —
Frá ísafirði
Fyrsta skipi ítierðariéi-
aisios Miiio lileypt
at stokkuoum.
Fyrsta skip
úlgerðarfélagsins Munins í
ísafirði bljóp af stokkunum 17.
þ. m. — Skipið er rúmlega 24
smálestir að stærð, og stærsta
skip, sem sem hefir verið smíð-
að á Vestfjörðum. 1 skipinu er
90 liestafla Diesel-vél. Bárður
Tómasson smíðaði skipið.
Afli hefir verið góður í ísa-
fjarðardjúpi undanfarið. Þrjátiu
og fimm trilluþátar og árabátar
úr ísafjarðarkaupstað stunda
veiðar. — Heimilisiðnaðarfélag
ísfirðinga liefir haldið 2 sauma-
námskeið undanfarið. Hefir
hvert þeirra staðið yfir í hálfan
mánuð. Kennari var ungfrú
Kristjana Samúelsdóttir. Síðara
námskeiðinu lauk um síðustu
lielgi og var þá böfð sýning í
barnaskólanum á unnum mun-
um. FÚ.
ASalfundur Verslunar-
félags Reykjavíkur.
Stjórnarkosning.
Verslunarmannafélags Reykja-
víkur var haldinn í gærkvöldi For-
maður var kosinn Friðþjófur Ó.
Johnson, því að Egill Guttorms-
son, sem verið hefir formaður und-
anfarin 4 ár, baðst undan endur-
kosningu. MeÖstjórnendur voru
kosnir Bogi Benediktsson og Sig-
urður Jóhannsson, sem voru endur-
kosnir, og Egill Guttormsson, en
þessir voru fyrir í stjórninni: Ás-
geir Ásgeirsson, Árni Haraldsson
og Stefán G. Björnsson. 1 vara-
stjórn: Gísli Sigurbjörnsson, Hjört-
ur Hansson og Óli J. Ólason. End-
urskoðendur: Einar Björnsson og
og Þorsteinn Bjarnason (endur-
kosnir).
Ferðahækur VUhjálms
Nýtt heftl.
Nýtt befti er nú komið af
Ferðabókum Vilhjálms Stef-
ássonar — bið fimtánda í röð-
inni. Er þar framhald á kaflan-
um „Nýtt land kannað“. Næstu
kaflar lieita „Nýja landið kann-
að“, „Melvilleeyjá og Mac-
Cluresund“, „Þvert yfir Banks-
eyju“ og „Okkur er bjargað4, af
Louis Lane skipstjóra (upphaf).
Margar myndir fylgja og ágætt
kort um „ferðalög og rann-
sóknir 1915“.
a.
Hattap — Töskup
Allra nýjasta tíska í dömuliötlum og töskum.
Vepslun
Sigríðar Helgadóttur
(Hattav. M. Leví). (Hljóðfærav. K. Viðar).
Lækjargötu 2.
HLJÓÐFÆRAHÍJS REYKJAVÍKUR.
Hafið þér séð hið nýjasta á sviði töskutískunnar frá
Wien — París — Berlín.
Handa litlu stúlkunum: SllÍPley tÖSkUF
Allar fáanlegar músikvörur fyrirliggjandi.
ÍÞRÓTTAMAL
IÞRÓTTALIF ! HAFNARFIRÐI
Frli. af 5. síðu.
I Hafnarfirði er til iþrótta-
vallarsvæði sem líefir öll hin
ákjósanlegustu skilyrði frá
náttúrumiar liendi. Staður
þessi er „Víðislaðir“ sem svo
mörgum munu vera kunnir af
binum mörgu útiskemtunum
sem þar hafa verið haldnar.
Skjól er þar fyrir öllum fáttum,
og tún sem liægt væri að taka
þegar til notkunar án nokkurr-
ar lagfæringar sem íþróttavöll.
Það verður ekki annað sagt, en
að það sé ófyrirgefanleg glópska
af bæjarstjórninni, að ganga
fram lijá þessum stað sem
íþróttavallarstæði, en taka ann-
an stað margfalt óbeppilegri.
Sundlaug er engin til í Hafn-
arfirði; áliugi befir að vísu ver-
ið mikill lijá almenningi fyrir
sundlaugarbyggingu, og kosin
nefnd af ýmsum aðilum til að
sjá um málið, fyrir nokkurum
árum, en árangur af störfum
nefndarinnar er lítt sjáanlegur.
Enda eklci við miklu að búast
því að ágreiningur komst upp í
nefndinni, um bverskonar sund-
laug skyldi verða bygð, sjólaug
eða vatnslaug. Hafa störf nefnd-
arinnar farið í togstreitu um
það efni.
Flestir þeir, sem stunda
íþróttir í Hafnarfirði eru verka-
menn og sjómenn. Iðnaðarmenn
og verslunarmenn eru fáir; en
það er eftirtektarvert að þeir
sem bestum árangrinum bafa
náð, eru verslunarmenn. eða
iðnaðarmenn. Þetta skal eigi
skilið svo, að ekki séu eins góð
íþróttamannsefni í hópi verka-
manna og sjómanna; öðru nær.
Orsök þeása er sú, að timi sá
sem sjómenn og verkamenn
bafa til að leggja stund á íþrótt-
ir, er svo skammur. Því megnið
af árinu eru þessir menn fjar-
verandi. Á vertið úti á sjó eða i
liinum ýmsu verstöðum. En á
sumrin fara flestir til Norður-
lands í síldarvinnu.
Þá orsakar nálægð Hafnar-
f jarðar við Reykjavik ekki bvað
minstan örðugleika fyrir hafn-
firska íþróttaiðkendur. Eflaust
furða margir sig á jiessari stað-
hæfingu þvi að vissulega lítur
það þannig út i fljótu bragði, að
það sé liagur hafnfirskra
iþróttamanna en ekki óhagur
að vera svo nærri Reykjavík, og
því verður ekki neitað að það
liefir sín góðu áhrif fyrir
iþróttamenn í Hafnarfirði að
geta fylgst með öllum framför-
um og nýungum i íþróttamál-
um sem fram koma i Reykja-
vík eins og höfuðstaðarbúar
sjálfir.
Samt sem áður er hinn napri
sannleikur sá, að þessi og önnur
liin góðu áhrif Reykjavíkur
upphefjast alveg og verða nei-
kvæð af eftirfarandi ástæðum:
Hafnfirskum almenningi hættir
við að gera samanburð á reyk-
vískum og hafnfirskum iþrótta-
mönnum. Samanburður þessi
Hairslrar
nýtísku litir og gerðir.
Töskup og belti
1. flokks vinna í miklu
úrvali.
Hanskagerð
Gnðrúnar ElríksdöttDr
Austurstræti 5.
verður eðlilega bafnfirsknnn
íþróttamönnum mjög óliag-
stæður. Afleiðing þessa saman-
burðar verður svo sú, að faröf-
ur þær sem HafnfirSingpr gera
til íþróttamanna sinna verða 5
alla staði ósanngjarnar. Komíð
hefir það fyrir og þafi oftar eia
einu sinni, að jiegar bafnfirsknr
íþróttamaður hefir veríð faríniE
að skara fram úr, ná góðum;
árangri i einni eða fleimm i-
þróttagreinum, að hann hefir
fengið ginnandi atrfnnutilboð i
Reykjavík, tekið þvi, ilengst þnrf
orðið Reykvíkingur.
Þetta eru skilyrði til íþröttar
iðkana i Hafnarfirði. Enginia
getur með sanngirni vænsl!
stórra íþróttasigra, eða mikila
og glæsilegs árangurs, af
iþróttamönnum sem slikan að-
búnað bafa. Þrátt fvrír alla
þessa örðugleika sem hér hafa
verið upp taldir, lifir og dafnar
í Hafnarfirði margþætt íþrótta-
lif. Starfandi eru þar fjögnr
íþróttafélög, með miklu fjöri
og dugnaði. Eiga þau sinn höf-
uðþátt í þvi að skilningur og á-
hugi almennings fer vaxanda
með hverju ári sem líður á
gagnsemi og hollustu íþróttar
iðkana..
Fimleikamót
aö sumpi.
Leikfimi er iþrótt, sem mikið
er iðkuð hér i bæ, hæði í skól-
um og af íþróttafélögum, og má
segja, að leikfimi sé undirslað-
an undir flestuni öðrum iþrótt-
um. T. d. munu nú um 4—5
hundruð manns iðka leikfimi i
íþróttahúsi Jóns Þorsfefnssmiar
fyrir utan ýmsa skóla, er þar
hafa kenslu.
Sumarið 1930, á þúsund ára
afmæli AJþingis var haldin á
Þingvöllum sú stærsta Ieíkfím-
is-hópsýning, er sést hefir Iiér á
landi og öllnm þeim, er un»
hana sáu, til mikils sóma, og á-
horfendum til stór ánægju og
mun þeim, er hana sáu seint ór
minni líða. Síðan hafa verið
haldin tvö fimleikamót, annað
vorið 1935 og hitt vorið 1937'I
Fóru þau skipulega og vel fram
og þótti áhorfendúm mikið til
þeirra koma.
Eg vil nú stinga upp á þvf,
að stjórn I. S. I. komi á myndé
arlegri leikfimis-hópsýninga ii
vor, í samráði við skóla og í-
þróttafélög, og ætti nú þegar að
liefjast undirbúnihgur undir
liana. Til dæanis mætti húa til!
æfingakerfi, sem kent yrði eftir
samtímis hjá öllum íþróttk1-
kennurum bæjarins. Nu er vitað
að kennararnir kenna mi'smim-
andi leikfimis-aðferðir, en værí
þó ekki liægt að fá þá til að
flétta, ef eg mætti svo að orði
komast, æfingakerfið inn í æf-
ingar sínar, og svo þegar fram
á vorið kæmi, þá færi fram aHs-
herjarsamæfingar. Þetta æöi aS
geta orðið stór og myndarleg
hópsýning. Helst ætti ekki að
vera færra en þrjú til fjögjur
hundruð manns í hemií. Það
mundu áreiðanlega verða marg-
ir, er vildu sjá þá sýningu. —
Það yrði fögnr sjón, að sjá þrjút
til fjögur hundruð unga, röska
og föngulega pilta, undír is^-
lenska fánanum og fánum fé-
laga sinna, ganga eftir göfura
bæjarins suðúr á íþrótfavöll og
sýna þar mjúlca en þróttmikla
leikfimi.
G.