Alþýðublaðið - 27.07.1928, Blaðsíða 4

4
AL!*ÝÐUBLAÐIÐ
i
1
[Nýkomlð: j
í
í
» Sismarklólaefiii,
IMorgunkJólap,
Telpusvuntur,
UppMutasilki,
Slifsi, frá 9,50,
5 og margt fleira. jjj
2 Matthildur Björnsdóttir. |
(Laugavegi 23.
I
Reykingamenn
vilja helzt hinar góðkunnu ensku
reyktóbaks-tegundir:
'Waveriey Mixture,
Ulasgow ————
Capstan----------
Fást í öllum verziunum.
kölluð. Að pessu sinini á að sý(na:
Prjóna&kap ýmis kanar, band af
jýmsuTn gerðum og körfur. ís-
land tekur þátt í sýningunni. I
ait, sem gefið er út af þinginu,
skrifar H. B. grein um togiðnað
Dg flytusr erinidi á þinginu um
íslenzkan heimilisiðnað. — Ekk-
ert verður til sölu á sýningu
|>essari K.
Ungfrú Haildóra Bjarnardóttir
fór með „Lyra“ í gær áleiðis
t|l Noregs. Ætlar hún að sitja
ping, er heimilisiðnaðarfrömuðSr
Norðurlanda halda í Björgvin í
byrjun ágústmánaðar.
Séra Jakob Jónsson
flutti, er hann var vígður í
dómkirkjunini 22. p. m., ræðu,
sem pótti allmjög með öðruim
hætti en tíðkast hjá ýmsum hátt-
settum keunimönnum pessa lands.
Vakti ræðan mikla athygli og
hefir fjöldi fólks haft orð á pví
við AlþbL, að reyna að fá leyfi til
að prenta hana. Séra Jakob nefn-
ir ræðuna: „Kristur og þeir, sem
hungra".' Verður ræðan birt í Al-
pýðublaðinu á morgun.
v
Oliuverzlun ísiands h. f.
hefir gefið I. S. í. mjög ^vandað-
an verðiaunágrip fyrir kappróð-
ur, sem kept verður um á suminu-
daginn. Verður pað „Islandsgriip-
ur“ og hlýtur bezta róðrarfélag
íslands hann. Gripurinn er nauts-
hoxn, silfurrent og útskarið, og
er hann mjög dýr. Að líkindum
verður ekki hægt að afhenda grip-
inn á sunnudaginn vegna pess, að
hann er enn ekki fullgerður.
Sund kringum Örfirisey
Á sunnudaginn kemur verður
þreytt við Örfirisey ný'.t þolsund
umhverfis eyjuna. Hefst pað að
kapþróðrinum loknum, en hann
hefst stundvíslega kl. 3. Pátttak-
endur í sundinu eru: Frú Char-
lotte Edriarsson, kona Marteiins
Einarssonar störkaupmanms, og
Jón Lehmann.
Frá ísafirði
Síldai- og fisk-afli er ágætur á
Isafárði. Togarinn „Hávarður",
sem leggur upp á Hesteyri, hefir
fengið 3000 mál. — Þurkur og
veöutblíða dag hvern.
ípökufélagar!
.Skemtiför verður farin að Úlf-
arsfelli á sumiudag. Lagt verður
af stað frá Góðtemplarahúsinu kl.
12V2. Við ÚLfarsfell er ágætur
skemtistaður. Þar er nóg af berj-
AlDPapreBtsmitjan,
Bverftsgötu 8, sími 1294, \
tekur að sór alls konar tækifærispreni> I
un, svo sera erfiljóð, aðgönguniiða, brét, |
reikninga, kvittanir o. s. frvM og ai |
greiðir vinnuna fljótt og við réttu verðh Í
um. Fexðin upp eftir verður mjög
ódýr. Al'ir með!
Hitt og þetta.
Herskip stranda.
„Dauntless", brezkt herskip,
strandaði í byrjun þessa mánað-
ar á Tribune Shoal, sem er nokkru
fyrir austan Halifax, Nova Scotia.
Skipið strandaði í þoku og varð
mannbjörg. Pað var á leiðinini frá
Bermuda tii Haiifax. Skipið var
smíðaö 1918. Voru 450 menn á
því. — Fyrir öld síðan strand-
aði brzka heerskipið „Tribune“ á
þesspm sama stað, og varð mikill
mannskaði. (FB.)
Fjölbseytt
úrvai af
hðtsbindDffl
i níkomlð.
1 ! [ ■ ! i H.
töf «19
Brysselteppi 29,90 — Dívanteppi
frá 13,95, Rumteppi 7,95, Gardínu-
tau frá 0,95 rritr. Matrósahufur
með íslenzkum nöfnum. Karlm-
kaskeyti ódýr. Gólftreyjur ódýrar.
Karimartnssokkar frá 9,55 Kven-
silkisokkar frá 1,95 og m. fl. Verzlið
þar serft þér fáið mest fyrir hverja
krónuna. Lipur og fljót afgreiðsla.
Klöpp.
Laugavegi 28. Sími 1527.
ÖIl smávara til saumaskap«
ar irá pví smæsta til iiins
stæirsta, alt á sama stað.
Guðnt. B. Víííími’, Laugav. 21.
Mjólk og brauð frá Alþýðu-
brauðgerðánni fæst á Nönnugötu
7.
Sokkar — Sokkan* — Sokkar
frá prjónastofunni Malin eru ís-
lenzkir, endingarbeztir, hlýjastír.
NÝJÆ FISKBÚÐIN hefir síma
1127. Sigurður Gíslason
Ritstjóri og ábyrgðarmaður
Haraldur Guðmundsson.
Alpýðuprentsmiðjan.
William Ie Queux: Njósnarmn mikli.
hið brezka veldi. Alt var petta leynibrugg
eíns og brezk stórpólitík er vö,n að vera.
Ég sagði Clinton lávarði frá öllum mínum
miklu þrautum í þessari ferð. Hann hlustaði
á mig steinþegjandi, og þegar leið að lokum
sögu minnar, gapti pessi maður af undrun,
— pessi maður með hjarta eins og ístál.
„Þetta er óneitanlega :merkilegt,“ sagðt
hann með mestu rósemi. „Vér óskum þér
til hamingju með Clare Stanway, er auð-
sjáanlega hefir mjög drengiJega orðið pér
að liði í pessu æfintýri. Hún verður sjálf-
sagt konan þín. — Þess vegna óskum vér
pér til hamingju aftur af heilum huga.“
„En við erum enn ekki trúlofuð, yðar
hágöfgi! og hver getur sagt . . .?“
„Getur sagt — ?“ tók hinn fram í fyrir
mér hryssingslega. „Vér getum sagt þér,
áð þið erjud. trúlofuð, þótt ekki sé með orð-
um eður athöfnum. Engin kona gerir annað
eins og petta fyrix annan en pann mann,
sem hún elskar. Þið éigið 'eftir að hittast
hér í Lundúnum áður en þessi vika er liðin.
Það ér sama sem alt klappað óg klárt á
milli ykkar.“
Það brá fyrir eins og skugga sem snöggv-
ast á andliti hans. Einhver augnablikstilfiLnn-
ing fékk svo sem augnabliksaðgang að sálu
hans. Það brá líka fyrir angurværðarglaimpa
í augum hans. En svo varð andlit hans jafn-
-ískalt á svip og augu hans jafn-nístandi af
grimd ,og hörku, eins og venja var til.
27. kapítúli.
Sögulok.
Leynibrall brezkrar stórpólitíkur kemst
aldrei í dálka stórblaðanna. En daginn eftir
komu mína til Lundúna var á fremstu siðu
állra stórblaðanna fregnin um það, hvernig
Frakkland hefði verið að rieyna að gera
sámsæri við ítalíu gegn áhrifum Breta í
Miðjarðarhafslöndunum og hvernig Frakk-
land hefði með því reynt að veikja eða
eyðileggja vald- vort á Miðjarðarhafinu. Því
var lýst mjög átakanlega, hvernig farið hefði,
ef leynisambandssamniinguriinn milli Fra,kk-!
lands og ítalíu hefði, náð fram að ganga, —
áð þá hefði heiður og virðing hins brezka
heimsveldis beðið ef til vill óbætanlegan
hnekki, og að Bretland hið mikla myndi
líklega hafa verið neytt út í stríð, sóma
síns vegna. En petta hefði til allrar hamiingju
farið á annan veg. Hinn mikli stjórnvitringur,
Clinton lávarður, utanríkiSxáögjafi Bretlands
hins mfkla, hefði komist að pví í tíma, gamli
maðurinn, hvað var á seyði. Hann bæri mest
allra manna frið veraldarinnar fyrir brjóstl,
og pessum óviðjafnanlega talsmanni heims-
friðarins hefði auðnást að sjá við sviikráðum
Erakka, og hann væri búiran að semja við
itálíu á peim grundvelli, sem væri, viðun-
anlegur og hagkvæmur fyrir báðar pessar
„vina“-pjóðir. Enn einu sinni væri friðurinn
trygður í Evrópu — um tíma. Þetta póli-
tíska jafnvægi væri hið mikla friðarverk
Clintons iávarðar. Hins vegar væri vitanlega
ómögulegt að segja, hve lengi þetta „jafn-
vægi“ héldist, og hve fljótt Evrópa færi í
bál og brand.
Mín var alls ekkert við getið og því síö-
ur Clare Stanway. Hiran „mikli friðarvinur“,
Cljnton lávarður, var krýndur fegursta lár-
viðarsveiginum, er hann nokkurn tíma hlaut
og hlaut hann pó marga —, lárviðarsveig-
inum, er gerði haran tvímælalaust frægasta
stjórnmálaskörung alirar veraldarinnar á
peim tíma. Sá, sem frægðarvérkið vann, fékk
enga opinbera viðuikenniiigu. En sá, er hafði
komist upp á frægðartindinn méð falsi, und-
irferli, svikum og iygi — og pað vissu
allir, er pektu stjórnmálaferil Clintons lá-
varðar til hlítar, að var sanuleikurinn sagð-