Vísir - 08.03.1940, Blaðsíða 3
V I S I R
Aðeins 2 söludagar eftir.
OnhBisien í RtHiaiii 09 Hiliarlirii hali opii til hl. 10 i kiilO.
Happ-
drættíðL
Gamla Bíó
Hótel Imperial.
Amerísk stórmynd, er gerist í pólska héraðinu Galizíu, árið
1916, er það var ýniist í höndum Rússa eða Austurríkismanna.
Aðalhlutverkin leika:
ISA MIRANDA og RAY MILLAND,
ennfremur DON-KÓSAKKARNIR heimsfrægu.
BEST AÐ AUGLÝSA í VÍSI.
S. G. T.,
eingöngu eldri dansarnir,
verða í G.T.-húsinu laugardaginn 9. mars klukkan D1/^. —
Áskriftarlistar og aðgöngumiðar á morgun frá kl. 2. Sími 3355.
Hljómsveit S. G. T.
Aöal-
DiDlSLEIHIIR
að Ilótel ftorg á morgfuo.
Aðgöngumiðar seldir í Haraldarbúð til kl. 6
annað kvöld, eftir það verða engir miðar seldir.
Dökk föt. — Tryggið ykkur borð tímanlega.
Ef þér eruð í efa um hvar þér eigið að kaupa
Nkíðaföt
Nportföt
þá komið í Álafoss og þér munuð fá það sem yður líkar.
ÁLAFOSS Þingh. 2
er miðstöð verðbréfavið-
skiftanna. —
RUGLVSINGflR
BRÉFHfiUSQ
BÓKRKÚPUR
O.FL.
EK
PUSTURSTR.12.
Tal§töðvaleig:aii.
Hinn 5. þ. m. birtist í Vísi
grein eftir Sigurð Baldvinsson
um leigu eftir talstöðvar lands-
símans og er m. a. vikið að grein
i Morgunblaðinu, sem Sigurður
Baldvinsson telur vera skrifaða
af mér, og tilefnið til hennar
vera kröfur um lækkun leigunn-
ar, sem hafi verið bornar fram
seinast á aðalfundi Landsam-
bands útvegsmanna. Þetta er nú
ekki allskostar rétt. Tilefnið til
þess að ritstjóri Morgunblaðsins
hringdi mig upp, mun hafa verið
aukinn áhugi almennings fyrir
talstöðvunum, þegar m.b. Krist-
ján kom aftur fram. Ritstjórinn
kvaðst vera ókunnugur tal-
stöðvaþjónustunni, en langa til
að kynnast því máli. Eg skildi
hann ekki svo, að um beint
„interview“ væri að ræða, og tal-
aði vítt og breitt um málið í
simanum, án þess að tryggja
mér það á nokkum hátt, að hann
hefði heyrt vel til mín eða skilið
mig rétt i öllum atriðum, og eg
sá heldur enga próförk áður en
greinin birtist. Þar er þvi ýmis-
legt, sem eg hefði heldur viljað ^
orða öðru vísi. Um aðalfund :
Landssambands útvegsmanna
hafði eg þá ekkert frétt.
Þetta skiftir þó ekki mildu
máli, því að eg vil fúslega kann-
ast við að hafa sagt, að seunilega !
myndu senditækin kosta nú um |
1000 krónur, þótt verðið væri 1
enn i óvissu, þar sem_efnið væri '
eldd komið. Sigurður Baldvins-
son telur i grein sinni, að flestir
munu vera vantrúaðir á, að
„þessi lilli blikkkassi með því,
sem lionum fylgi“, kosti svona
mikið. Nú er það svo, að verð-
mæti hluta fer ekki að öllu leyti
eftir stærð þeirra, en 1000 kr.
áætlun mín var m. a. bygð á
því, að á siðasta vetri var reikn-
að út kostnaðarverð senditækis
vegna skýrslu til samgöngu-
málaráðherra, og taldist það þá
vera 750 krónur, þar af efni fyr-
ir 540 krónur. Sem dæmi má
nefna, að einn af minnstu hlut-
um tækisins kostaði 150 krónur
hreint nettó, beint frá fram-
leiðandanum erlendis, og er eg
fús að sýna hr. Sigurði Bald-
vinssyni upprunalega reikning
firmans fyrir þann hlut svo og
reikninga allra annara aðalhluta
í nefndum kassa, ef það mætti
sannfæra hann um, að verðmæti
tækisins er meira en blikkverð-
ið.
Leigendum er skylt að vá-
tryggja senditækin fyrir 850
krónum, en mér er ekki kunn-
ugt um hvaða iðgjald vátrygg-
ingarfélögin taka fyrir það, og
má vel vera, að það sé 80 kr.
eins og nefnt er í greininni.
Hin eldri senditæki voru til-
tölulega dýrari, þótt þau væru
ófullkomnari, meðal annars
sökum þess að þá voru færri
tæki bygð í einli og margt af
efninu var lceypt i verslunum
hér. Nú er svo að segja alt efnið
keypt beint frá framleiðandan-
um með lægsta verði.
Af 120 ki’óna ársleigu hefir
verið talið, að um 50 lcrónur
væru ætlaðar fyrir vöxtum af
stofnkostnaði og fyrningu tækis,
en 70 krónur til endurbóta, við-
halds, eftii-lits og leiðbeiningar-
starfs. Á þessu og næsta ári hef-
ir verið ráðgert að verja um 200
krónum til endurbóta á liverri
hinna eldri stöðva (nærri 200 að
tölu), þar af aðkeypt efni fyrir
160 krónur. Endurbæturnar eru
fólgnar í krystalstýi’ingu fyrir
neyðarbylgjulengd og búnaði til
þess að skifta milli 6—10 öldu-
lengda í stað 2—3 áður.
Um viðhaldið má geta þess, að
flestar stöðvarnar eru á hverju
ári teknar sundur, hreinsaðar,
öldulengdir þeiiTa eftirhtnar og
stiltar á ný, kassar sendir til
málningar, ýmsir lilutir endur-
nýjaðir o. s. frv. Tveir menn
vinna mestan hluta ársins á við-
gerðarstofu landssímans ein-
göngu að þessu viðhaldi og eftir-
liti, en fleiri starfa oft að þessu
verki. Auk þess hefir landssim-
inn greitt nokkuð fé til viðgerð-
armanna annarsstaðar á landinu ^
vegna viðhalds og eftirlits tal- ,
stöðvanna.
Sigurður Baldvinsson spyr,
hvað tekjur landssímans hafi
aukist mikið við talstöðvarnar
og bætir við: „en vitanlega verð-
ur því aldrei svarað“. Þessi orð
eru mér mikið undrunarefni,
því að eg veit ekki til að nokk-
urntíma hafi átt að leyna
noklcru atriði i þessu máli. Ef
spurt er um, hve mikil báta-
stöðvaleigan sé nú samtals, þá
er hún auðvitað jöfn stöðva-
fjöldanum margfölduðum með
ársleigunni eða nú um 260x120
— 31200 krónur á ári. Þótt þetta
sé mikil upphæð, þá verður að
gæta þess, að landssiminn liefir
varið um eða yfir % miljón
króna í stofnkostnað vegna tal-
stöðvaþjónuslunnar, og mun á
næstu 2 árum verja a. m. k.
40000 krónum til endurbóta á
eldri bátatalstöðvum, 20000—
30000 krónum til annars við-
lialds og eftirlits, auk kostnaðar
við starfrækslu talstöðvanna í
Reykjavík, ísafirði, Siglufirði,
Seyðisfirði, Hornafirði og Vest-
mannaeyjum, sem skifta við
bátastöðvarnar og lialda hlust-
vörð á kall- og neyðarbylgju
þeirra. Það verður því ekki mik-
ill ágóði af. talstöðvaþjónust-
unni fyrst um sinn, enda eru
tekjur af talskeytum og samtöl-
um langt undir kostnaði af
rekstri landsstöðvanna.
Um leið og eg leyfi mér að
fullyrða, að landssíminn og út-
vegsmenn eigi alveg samleið i
viðleitninni til að tryggja ör-
yggi mannslífa á sjónum og
greiða fyrir afnotum sjófarenda
af talstöðvum, þá finst mér rétt
að benda á, að menn mega ekki
ætlast til þess, að símamála-
stjórnin gangi verulega lengra i
fjái’framlögum vegna þessa ör-
yggismáls, en fjárlögin gera ráð
fyrir, en allir munu vera sam-
mála um, að leigutekjurnar eigi
ekki að ganga til neins annars
en kostnaðar vegna talstöðva-
þjónustunnar. Þetta leiguþras
ætti þvi ekki að þurfa að vera
Þrándur í götu fyrir góðri sam-
vinnu líjndssímans og útvegs-
manna í þvi skyni að gera tal-
stöðvaþjónustuna sem besta.
Ef Alþingi gerði ráð fyrir sér-
stökum fjárframlögum til þess
að leigan gæti orðið miklu lægri
eða jafnvel engin, án þess að
þjónustan yrði lakari en ella, þá
væri það vissulega góðra gjalda
vert, en á hinn bóginn er þá mik-
il liætta á, að það yrði til þess að
kyrkja þessa mikilvægu þjón-
ustu fyr eða síðar, þvi að það
hefir svo oft sýnt sig að það sem
ekki ber sig, verður fyr eða síð-
ar aftur úr, vegna þess að ekki
Nýja Bíó
Karlson stýrimaDor oo kærostur hans
Bráðskemtileg sænsk sjómannamynd, er gerist víðsvegaar
um heimsins liöf, og í liafnarborgum ýmsra þjóðæ
Aðalhlutverkin leika hinir góðkunnu sænsku leikarær:
ANDREAS HINRIKSON. KARIN SVANSTRÖM.
HJÖRDIS PATTERSON. BULLEN BERGLUNÐ
og fleiri.
Ávarp.
Ákveðið hefir verið að hefja
fjársöfnun í þeim tilgangi að fá
nýjan fiskibát handa hinum
hraustu og hugprúðu fiskimönn-
um af m.b. Kristjáni, sem björg-
uðust svo undursamlega eftir
12 daga hrakninga í hafi og eftir
að örvænt þótti um heimkomu
þeirra. Hugmyndin er að safna
fé til kaupa eða smíða á ca. 20
tonna vélbát — öðrum „Krist-
jáni“, — sem í viðurkenningar-
skyni verði gefinn skipshöfn-
inni af hinum strandaða Krist-
jáni, svo hún geti haldið áfram
framleiðslustarfi sínu í þágu
þjóðarinnar, en það er heitasta
ósk þessara skipbrotsmanna og
þeirra fyrsta hugsun eftir björg-
unina. Gert er ráð fyrir að bát-
urinn kosti um kr. 35.000—40.-
000. Er hér með heitið á aJla
góða menn í landinu, sem sjá
sér það fært, að taka þátt í þess-
ari fjársöfnun og leggja sinn
skerf til hennar, jafnt þótt lítill
sé, því margt smátt gerir eitt
stórt. Hafa eftirtöld blöð lofað
að taka á móti framlögum:
í Reykjavík:
Vísir — Morgunblaðið — Al-
þýðublaðið — Tíminn — Þjóð-
viljinn.
Á ísafirði:
Skutull — Vesturland.
Á Akureyri:
Alþýðumaðurinn — Dagur —
fslendingur — Verkamaðurinn.
Ennfremur veita framlögum ■
móttöku allir símstöðvarstjórar
og póstafgreiðslumenn út um
land.
Reykjavík, 7. mars, 1940.
SIGURÐUR E. HLÍÐAR,
dýralæknir.
GUÐMUNDUR HLÍÐDAL,
.. póst- og símamálastjóri. ..
CARL OLSEN,
stórkaupmaður.
JÓNAS JÓNSSON,
alþingismaður.
ÓLAFUR THORS,
atvinnumálaráðherra.
STEFÁN JÓH. STEFÁNSSON,
félagsmálaráðherra.
fást nægileg f járframlög til þess
áfram.
Að lokum vil eg geta þess, að
eg hefi. ekki haldið, að þessi 120
króna ársleiga væri svo stór lið-
ur í rekstri skipanna, að þau
vildu ekki frekar reyna að fá
stöðvarnar og þjónustuna bætta
heldur en að pína þetta gjald
eitthvað niður og draga þar með
úr möguleikum fyrir endurbót-
um eða jafnvel fullnægjandi
viðhaldi.
Reykjavík, 6. mars, 1940.
G. Briem.
Hljómsveit Reykjavíkmr.
»
i llf
Óperettá í 3 þátturo,
eftir FRANZ LEHAR,
verðúr leikin í kvöld klfe.
8 i Iðnó.
Aðgöngumiðar seldir í
dag eftir ld. 1 í Iðnó.
SÍMI: 3191.
Venjulegt leikhúsverS
eftir kl. 3.
s al tkjöt
Hai Kjöt Símar: igikjOt 8c Fiskur 3828 og 4764.
Skilaióiið
færir ykkur sigur séuð þiíS i
failegum
skíðabúningr
frá
Hlln
Laugaveg 10.
Útlenda
garnið
ER KOMIÐ.
Þeir, sem hafa beðíð
eftir því með pantamr
sínar, geri svo vel að taía
við okkur sem fyrsf. —
Hlín
Laugavegi 10.
iiiiti'ijir (k
við ísl. og útlendan búnmg
í miklu úrvali. Keypt sító*
afklipt hár.
Hároreiðslnstohn
PERLA
Bergstaðastr. 1. Simi 3895