Vísir - 31.08.1940, Blaðsíða 2

VISIR
K l ».rV « r,-
nmfflmnwrf
'VISIR
D A G B L A Ð
Útgefandi:
BLAÐAÚTGÁFAN VÍSIR H/F.
Ritstjóri: Ivristján Guðlaugsson
Skrifst.: Félagsprentsmiðjunni.
Afgreiðsla1: Hverfisgötu 12
(Gengið inn frá Ingólfsstræti)..
Símar 1 6 G 0 (5 línur).
Verð kr. 2.50 á mánuði.
Lausasala 10 og 25 aurar.
Félagsprentsmiðjan li/f.
Svona á það
ekki að vera!
þ AÐ er óvíst hvort það var
fallega hugsað, en það var
að minsta kosti fallega gert af
fyrverandi stjórnarflokkum, að
losa sjálfstæðismenn með öllu
undan ábyrgðinni af þvi, hvern-
ig komið var, þegar loks var leit-
að til Sjálfstæðisflokksins um
hjálp í viðlögum. Það voru sem
sé óskráð lög hjá fyrverandi
stjórnarflókkum., að hafa vilja
sjálfslæðismanna að alls engu.
Þing eftir ])ing voru flest-
ar tillögur sjálfstæðismanna
drepnar. Það var alveg sama,
hvort um var að ræða smátl eða
stórt, — ef sjálfstæðismaður bar
málið fram komu hendur and-
stæðinganna á loft: móti! Ætl-
unin var sú að gera sjálfstæðis-
menn álíka réttlausa og Gyð-
ingana í ríki Hitlers til þess að
lægja þannig rostann í þeim
mótþróagjarna kjósendahóp,
sem ekki vildi syngja lof og dýrð
þeim valdhöfum, sem einir voru
réttbornir til ríkis á íslandi. Vér
einir vitum, var kjörorðið á
þeirri tíð, er vegur fyrverandi
stjórnarflokka var sem mestur.
Hvað vill Sjálfstæðisflokkurinn
leggja til almennra mála, þetta
kyrrstæða, hugmyndasnauða
íhald, sem ekkert þráir nema
dauðahn og allsleysið!
*
Svona var tónninn árum sam-
an: Alt í lagi hjá valdhöfunum,
ekkert ráð þegið, sem frá and-
slæðingunum kom. Þannig voru
sjálfstæðismenn settir út af
sakramenti um stefnu og at-
hafnir hinna ráðandi flokka og
þar með jafnframt mæltir und-
an allri ábyrgð á þvi, hvernig
fór.
Og svo vaknar þjóðin við það
einn dag, að eftir alla hina dá-
samlegu leiðsögu undanfarinna
ára, sé alt að fara í strand, at-
vinnuvegirnir í kaldakoli, vax-
andi vinnuleysi og örbirgð —
hrunið óumflýjanlegt. Það
sljákkaði ofurlílið í þeim
hnaklcakertu og þeir fóru að
tala um friðsamlegar úrlausnir,
nauðsyu þess að bestu menn
tækju höndum saman og slíðr-
uðu sverðin, þetta voru svo al-
varlegir tímar, að ekki væri far-
andi með völdin í landinu, nema
vissa væri fyrir þvi, að þjóðin
stæði saméiiiuð að baki valdhöf-
unum: Það var takandi í mál, að
hafa jafnvel þá, sem ekkert
þráðu nema dauðann og alls-
leysið, með í ráðum!
*
Það varð mikill fögnuður yfir
því, að liinir drembilátu menn
skyldu beygja svíra sína. Sjálf-
stæðismenn fögnuðu þeirri
hugarfarsbreytingu fornra and-
stæðinga, sein látin var óspart
uppi. Þéiin kom öllum saman
um, að þeir sem setið hefðu yfir
lilut Sjálfstæðisflokksins meira
en tug ára, yrðu að bæta úr því
ranglæti, sem beilt hafði verið.
Þeir sem bjartsýnastir voru
höfðu þá trú á hugarfarsbreyt-
ingu hinna fornu andstæðinga,
að óþarft væri að binda þá skjal-
legum loforðum uin réttingu
þeirra mála, sem helst höfðu á
milli horið. Svo liófst samstarf-
ið.
★
Tímamir höfðu verið alvar-
legir. Það var ófriðarblika í
lofli. Nú skall hún vfir. Þörfin
á samstarfi varð svo rík, að ekki
mátti upp úr slitna. Nú var
tækifæri til að sýna, að sam-
starfið væri reist á traustum
grundvelli, einlægum vilja á því,
að hæta úr yfirganginum, sem
hafður hafði verið í frammi á
undanförnum árum. Það mátli
líka nota hina utanaðkomandi
erfiðleika til að halda áfram að
þrengja kosli þeirra, sem til
hjálpar höfðu verið kvaddir,
])egar mikið lá við, og mima það
eitt, að þeir voru fornir and-
stæðingar. Það mátti hliðra til
og sýna góðan vilja, ellegar nota
ástandiðtil að níðast á samstarf-
inu. Síðari kosturinn var valinn.
Þeir menn, sem fvrir hélfu
öðru ári þóttust stefna að því
háleita marki að sameina alla is_
lensku þjóðina, ástunda nú að
sundra þeim flokki, sem lét til
leiðast að taka í þá liönd, sem
fram var rétt með hjartnæmum
yfirlýsingum um einlægni og
friðarvilja. Einn er ásakaður um
hörku og óbilgirni, annar er
rægður fyrir tillátssemi og lin-
kend. Það verður elcki langt
þangað til að nýju verður skorið
upp úr með hið gamla hrópyrði:
alt er betra en íhaldið. Sjálf-
stæðismenn hafa margt getað
lært á undanförnum misserum.
Það sem þeim öllum kemur
saman um, þegar samstarfið
ber á góma, er þetta:
Svona á það ekki að vera!
20 ára starf.
Málverkasýning
Ásgeirs Bjarnþórs-
sonar. listmálara.
Ásgeir Bjamþórsson listmál-
ari opnaði í dag sýningu á verk-
um sínum síðustu tvo áratug-
ina, í sal þeim, sem Útvegs-
bankinn hafði áður afgreiðslu,
við Lækjartorg.
Elstu verkin, sem málarinn
sýnir, eru frá árinu 1920, en
nýjustu málverkin frá þvi í
sumar. Eru þarna mörg mál-
verk af ýmsum gerðum og
verkefnum, mannamyndir,
landslagsmyndir o. fl. o. fl.
Ásgeir hefir farið víða um
lönd og dvalið langdvölum í
Frakklandi, Italíu, Þýskalandi
og á Norðurlöndum, og ber sýn-
ing hans þessu vitni. Verkefnin
eru bæði innlend og útlend, en
því miður er hér ekki um full-
komna heildarsýningu að ræða,
með því að málverk hans eru
viða niður komin, innanlands
sem utan, og ekki tök á að ná
til þeirra.
Sýningar þessarar verður
nánar getið hér i blaðinu síðar.
slun Haraldar Á
á aldarfjórð'
ungsafmæli
g'
a
Á morgun á verslun Haraldar Árna-
sonar aldarfjórSungs afmæli, en hún er
ein af þekfustu, stærstu og vinsælustu
verslunum Reykjavíkurbæjar.
Þann 1. sept. 1915 opnaði
Haraldur Árnason vefnaðar-
vöruverslun í Hafnarstræti.
Hann keypti þá verslun af Th.
Thorsteinsson, en hjá honum
hafði hann verið verslunarstjóri
í mörg ár. Voru húsakynni
fremur lítil og fyrstu 10 dag-
ana aðeins tvent starfandi við
yerslunina auk Haraldar.
Rúmum mánuði seinna flutti
Haraldur verslun sína í Presta-
skólann gamla, þar sem versl-
unin er enn í dag. En ekki var
verslunin stór í þá daga, né
reksturinn mikill, enda hafðist
hún þá við í tveimur litlum her-
bergjum.
Frá því að verslunin fluttist
í Prestaskólaliúsið gamla hefir
hún aukist og eflst ár frá ári.
Haraldur hefir livað eftir annað
orðið að breyta, bæta og stækka
húsakynni sín svo að nú er lieil
húsaþyrping fyrir verslun,
skrifstofur og vörugeymslu,
sem fyrir 25 árum komst fyrir
í tveimur litlum herbergjum.
En þrátt fyrir hinar miklu og
vönduðu umbætur á húsakynn-
um verslunarinnar, er þó eng-
um vafa undirorpið, að Harald-
ur hefði aukið húsakynni sín
enn að mun, ef viðslciftakreppa
undangengina óra hefði ekki
dregið úr stærri framkvæmd-
um.
Þegar Haraldur Árnason til-
kynti bæjarbúum fyrir 25 árum
i Vísi, að hann hefði keypt vefn-
aðarvöruverslunina af Th. Thor-
steinsson, auglýsti hann jafn-
framt, að þrátt fyrir þá erfið-
leika sem stríðið hefði í för með
sér, ætlaði hann að kappkosta
að hafa sem fjölbreyttastar
vörutegundir á boðstólum og
reyna að gera viðskiftavini sina
ánægða.
Haraldur hefir ávalt kept að
þessu sama marki, hvort sem
styrjöld liefir staðið yfir eða
ekki, og honum hefir tekist það
svo frábærlega vel, að verslun
hans er ekki að eins orðin ein-
hver stærsta vefnaðarvöruversl-
un þessa lands, heldur þjóðfræg
fyrir löngu fyrir alveg sérstaka
vöruvöndún og gæði. Það er
meira að segja einkennandi
fyrir hinar framúrskarandi vin-
sældir Haraldarbúðar, að þrátt
fyrir allar viðskiftahömlur og
viðskiftakreppur síðustu ára,
hefir hún ekki dregið saman
segl sín, eins og svo margar
aðrar verslanir hafa orðið að
gera, heldur hefir verslunin si :
og æ dafnað ár frá óri og hefir
Haraldur
Árnason
kaupm.
aldrei talið fleira starfsfólk en
nú. Vinna þar 30—40 manns en
auk þess 12—20 manns á
saumastofu verslunarinnar.
Og það er engu að siður mann-
valið við verslunina sem á sinn
þátt í vinsældum hennar. Har-
aldi hefir tekist að velja ágætis-
mann í hvert einasta sæti. Versl
unarfólk hans er afburða vin-
sælt fjæir lipurð og alúð við af-
greiðslustörfin, og það er veiga-
mikið atriði i öllum viðskiftum.
Haraldur Árnason er nú rúm-
lega fimtugur að aldri. Hann er
fágætt lipurmenni og viður-
kendur fyrir ljúfménsku, hóg-
| værð en jafnframt fyrir atorku
: og dugnað. Auk hinna mildu
1 kaupsýslustarfa sem Haraldur
j hefir ávalt haft með liöndum,
hefir ríkisstjórnin íslenska falið
honum að annast undirbúning,
skipulag og móttökur allra
konungsheimsókna hingað til
lands frá því 1921, að því ári
meðtöldu. Hitt vita aftur á móti
færri, að Haraldur Árnason átti
ekki aðeins sæti i framkv.stjórn
íslandsdeildar heimsýningar-
innar í New York 1939 og 1940,
heldur og að hann var aðaldrif-
Áskorun til
Ríkisútvarpsins.
Vér höfum heyrt, aðL Guðbrandur prófessor Jónsson hafi sótt
um þularstarfið við ríkisútvarpið. Vér teljum prófessor Guð-
brand álitlegastan til þessara starfa þeirra manna, er vér þekkj-
um. Ber til þess almenn mentun hans, þekking á mönnum og
málefnum hér og erlendis eftir því, sem vera mun kostur hér-
lendra manna, yfirgripsmikil þekking á tungumálum og
ágætt málfar. Sakir þessara kor a, sem vér teljum prófessor
Guðbrand hafa framar þeim, er vér þekkjum til, leyfum vér oss
hér með að skora fastlega á þá, er þularstarfanum ráðstafa, að
veita Guðbrandi prófessor Jónssyni hann.
Alexander Jóhannesson
háslcólarektor.
M. Meulenberg
biskup.
Jón Sigurðsson
skrifstofustjóri Alþingis.
Gissur Bergsteinsson
hæstaréttardómari.
Guðm. R. Oddsson
forstjóri AlþýSubrauðgerðarinnar.
Magnús Gíslason
skrifstofustjóri i fjármálaráðn.
Oddur Guðjónsson
skrifstofustjóri í verslunarráðinu.
Haraldur Árnason
kaupmaður.
Sigurður Halldórsson
húsasmiðameisari.
Jónatan Hallvarðsson
sakadómari.
fíjarni Benediktsson
prófessor.
Jónas Guðmundsson
eftirlitsmaður bæjar- og sveitarfél.
Snæbjörn Jónsson
bóksali.
Magnús Thorlacius
hdm.
Einar Arnórsson
hæstaréttardómari.
Þórður Sveinsson
prófessor.
fíjarni Jónsson
vígslubiskup.
Guðm. Thoroddsen
prófessor.
Sigurg. Sigurðsson
biskup.
fíjörn Þórðarson
lögmaður.
Agnar Kofoed-Iiansen
lögreglustjóri.
Pétur Magnússon
hæstaréttarmálaflutningsmaður.
Stefán Sandholt
bakarameistari.
Georg Ólafsson
bankastjóri.
Eggert Kristjánsson
stórkaupmaður.
Guðm. I. Guðmundsson
hæstaréttarmálaflutningsmaður.
Ásgeir Ásgeirsson
bankastjóri.
fjöðrin og aðal starfskraftur-
inn í nefndinni þótt ekki væri í
hámæli haft. En Haraldur hefir
ávalt starfað þannig, að liann
liefir dregið sig í hlé á yfirborð-
inú og ekki sint metorðum né
mannvirðingum, en þeim mun
meira starfað í kyrþei og altaf
Iagt alla krafta sína fram af al-
úð og ósérplægni.
Að endingu óskar Vísir Har-
aldi Arnasyni og verslun hans
alls góðs og besta gengis i fram-
tíðinni og Vísir vill ennfremur
óska þess að Haraldi megi auðn-
ast að reisa fagra og veglega
verslunarhöll á þeim stað, sem
hin vinsæla Haraldarbúð hefir
staðið á undanförnum aldar-
fjórðungi.
Lííil fyrirspurn.
|Úr þvi að eg einu sinni tókst
á hendur, að vanda um við út-
varpið, þá væri víst ekki úr vegi,
að eg beindi lítilli fyrirspurn til
þess, í allri auðmýkt. — Hvers
vegna eru þeir eiginlega, að
reyna þessa þuli sína lcvöld eft-
ir kvöld í áheyrn hlustenda?
Ekki eiga veslings hlustendurn-
ir að hafa nein atkvæði um það,
hver fyrir valinu verður. Held-
ur útvarpið ekki, að almenn-
ingur í landinu liafi við nóg að
stríða, þó að útvarpið sé ekki
að reyna á þolinmæði lians, þeg-
ar ótíð, misjöfn stjórn innan-
lands og stríð ytra, fer saman?
Jú, það getur alveg reitt sig á
það!
Þulirnir eru upp og niður,
sumir góðir, en sumir líka svo
leiðinlegir, að mann liryllir við.
Þar að auki eru fréttimar
hvorki svo vel valdar eða
skemtilega samdar, að það veiti
af, að þær væru sæmilega flutt-
ar. —
Ef útvarpsráðið þykist ekki
fært um að velja mann eftir
hæfileikum, þá væri réttast fyr-
ir það, að fara út á götu og taka
þar einhvern fróman Fram-
sóknarmann af handahófi, þvi
að þeim er livort sem er sjálf-
sagt ætlaður þessi starfi, enda
er vandalaust að þekkja þá frá
öðrum mönnum. Vill útvarps-
ráðið ekki athuga þetta, því að
þessu er beint til þess í góðu
skyni og af heilum hug. Ef það
vill eklci þiggja þetta ráð og
það getur ekki baslað við að
ráða fram úr þessu sjálft, þá
getur það máske, ef alt um þrýt-
ur, fengið einhvern, sem vit
liefir á, til að hjálpa sér að
velja þul, þó að það sé líklega
full liart aðgöngu fyrir það. En
hvers vegna aumingja hlustend-
urnir þurfa að taka þennan
kross á sig, það fæ eg ekki
skilið.
í þeirri von, að reynslutími
hlustendanna fari nú að verða
á enda, læt eg hér staðar num-
ið. — Kona.
E F
ÞÉR
H R F I Ð
húsnæði til leigu
eitthvað að selja
tapað einhveipju,
Þá er best að setja
smáauglýsingu í
Simi 1660.
NÝ SKÁLDSAGA eftir GUNNAR GUNNARSSON
kemur út í haust hjá Menningar- og fræðslusambandi alþýðu.
Bókin verður prentuð í takmörkuðu upplagi, eingöngu fyrir fasta áskrifendur M. F. A. — Gegn 10 króna ársgjald fá áskrifendur þessa bók og 2—3 aðrar. Skrif-
stofa M. F. A. í Alþýðuhúsinu tekur við áskrifendum. (Sími 5366).