Vísir - 19.10.1940, Blaðsíða 3

VISIR

I Grímúlfur H. Ólafsson I
yfirtollvördui*. |
Grímúlfur Hermanníus Ól-
afsson, yfirtollvörður, sem bor-
inn verður lil hinstu hvildar
sinnar í dag', var fæddur í Máfa-
hlíð á Snæfellsnesi hinn 9. júni
1880. Foreldrar lians voru lijón-
in Ólafur Jónsson, síðar bæjar-
fógelaskrifari, og Guðbjörg
Melkjörsdóttir. Ólafur var son-
ur Jóns Guðmundssonar á Mun-
aðarhóli og Herdísar Ólafsdótt-
ur, Bjarnasonar á Brimilsvöll-
um, Bogasonar í Hrappsey,
Benediktssonar, en móðir .Tóns
á Munaðarlióli var Iíristín Ás-
grimsdóttir prests á Laugar-
hrekku, Yigfússonar. Guðhjörg
var dóttir Melkjörs i Efranesi í
Stafholtstungum, Eggertssonar
prests í Stafholti, Bjarnasonar
landlæknis Pálssonar, en móðir
síra Eggerts var Bannveig, dótt-
ir Skúla landfógeta Magnússon-
ar. Móðir Guðbjargar var Björg,
dóttir síra Jóns Baclimanns í
Klausturhólum, Hallgrímssonar
læknis Badnnanns. Ivona síra
Jóns Badimanns var Ragnliild-
ur Björnsdóttir prests- á Seb
bergi, Þorgrímssonar og Helgu
Brynjólfsdóltur sýslumanns í
Hjálmholti Sigurðssonar. En
móðir síra Björns á Setbergi
var Ragnliildur dóttir Hannesar
prófasts í Reykliolti IJalldórs-
sonar og bróðurdóttir sira Jóns
í Hítardal. Stóðu þannig merkar
og mikilhæfar ættir að Grímúlfi
á báða vegu.
Foreldrar Grímúlfs fluttust
til Ólafsvíkur, og þar óíst hann
upp. Vandist hann allri venju-
legri vinnu, bæði á sjó og landi,
sem þá var títt, en 17 ára gam-
all fór hann á búnaðarskólann í
Ólafsdal og stundaði þar nám í
tvö ár. Mat liann þá skólavist
sína ávalt mjög mikils og til
hennar átti hinn mikli áhugi,
sem hann jafnan Iiafði fyrir
landbúnaði, rót sina að rekja.
Dáði hann skólastjórann, Torfa
heitinn Bjarnason, og virti, og
ritaði siðar hlýlega og greinar-
góða æfiminningu lians i And-
vara (49, ár). Árið 1902 tók
hann inntökupróf í lærða slcól-
ann. Hann var þá orðinn 22 ára
og því miklu eldri og þroskaðri
en flestir félagar hans, og mun
hann í fyrstu hafa verið nokkuð
á báðum áttum um það, hvort
hann ætti að lialda áfram á
þeirri braut. Hann sat þó í skól-
anum næsta vetur. Yeturinn
1903—1904 var hann i öðrum
hekk. Þann vetur mátti segja,
að skólinn væri i uppreisnar-
áslandi. Leiddi sá órói til þess,
að margir nemendur hættu
námi sinu, um stundarsakir eða
fyrir fult og alt. Grímúlfur var
einn þeirra, er sagði sig úr
skóla þennan vetur. Tók hann
að vísu próf upp úr bekknum
um vorið, en livarf síðan frá
námi og sigldi til Kaupmanna-
hafnar og stundaði þar nám við
landbúnaðadiáskólann í tvö ár,
en efnahagur hans mun ekki
liafa leyft honum að ljúka því.
Hann fór því aftur heim til ís-
lands og fékk hráðlega starf á
skrifstofu bæjarfógetans í
Reykjavík, sem þá var Jón
Magnússon, síðar forsætisráð-
herra. Þetta starf varð svo æfi-
starf hans. Þegar bæjarfógeta-
embættinu síðar var skift og
Jón Hermannsson varð lög-
reglustjóri, varð Grímúlfur
starfsmaður á skrifstofu hans,
og eins enn síðar, er tollstjóra-
embættið var stofnað. Býst eg
við að Grímúlfur myndi vilja
láta þess getið, að hann myndi
ekki liafa getað kosið sér hetri
húshændur en þessa tvo menn
og að örðugt myndi sér veitast
að gera þar upp á milli þeirra.
Frá uppliafi var tollheimlan
aðalstarf Grímúlfs á skrifstof-
unni og síðar, er hún varð um-
fangsmeiri, einkastarf hans.
Þegar sérstakri tollstofu var
komið hér á fót og regluhund-
inni tollskoðun, var honum fal-
in yfirstjórn þess verks og for-
staða tollstofunnar. IJann átti
þvi mikinn þátt í því, að koma
skipulagi á það mál. Var það
ekki vandalaust verk, því þar
var um nýmæli að ræða og eng-
in innlend reynsla til að byggja
á. Hygg eg að óhætt sé að segja,
að honum hafi lánast sú skipu-
lagning vel, og hann hafði aflað
sér meiri þekkingar og reynslu
í þessum málum en nokkur
annar innlendur maður hefir
gert. Gekk liann að starfi sínu
með frábærri alúð og samvisku-
semi og þeirri lægni og lipurð,
að honum tókst að vinna þettá
starf sitt trúlega og halda þó al-
mennum vinsældum þeirra, sem
liann átti við að skifta, og er
það ekki á allra færi.
Sumarið 1914 kvæntist Grím-
úlfur Stefaníu Friðriksdóttur al-
þingismanns Stefánssonar á
Skálá. Veit eg að hann taldi það
mesta gæfusporið, sem hann
hafði stígið, enda varð hjóna-
hand þeirra frábærlega fai'sælt.
Árið 1916 bygðu þau sér lxús á
óræktuðu erfðafestulandi, senx
þau liöfðu fengið útxxiælt inni í
Sogaixxýri. Nefixdu tþau hýlið
Laugarbrekku. Var það þá insta
hygðin á þeinx slóðum og Lauga-
mýrin var þá énn óræktarmóar
og nxýrar. Þau voru fyrstu land-
námsnxennirnir þaf unx slóðir,
og þau áttu eftir að njóta þeirr-
ar ánægju, að sjá landiði sitt
verða að túni, Laugarbrekku
verða að myndarlegu hýli og
húa þar góðu húi laixgar stund-
ir, «og að sjá umliverfið breyt-
ast, allan Laugadalinn lxyggjast
og vei'ða að einu túni. Á Laug-
arbrekku hafa þau bxiið siðan
þau í-eistxx húsið fyrst, og þess
má geta, að þjónustustúlka hef-
ir nú verið hjá þeim hin sama
samfleytt í 20 ár og sami mað-
urinn var viixnumaður lijá þeiixi
í 13 áx'. Það mun vei-a orðið
næsta fátitt nú á tímum, að liús-
bændur séu svo lijúasælii', og
talar þetta einu máli um, hús-
bændur og heimilisbrag á Laug-
arhi’ekku. Barna hefir þeim
lijónunx ekki orðið auðið, en
nxargt ungt fólk liefir verið á
veguixx þeirra lengur eða skem-
ur, hæði skylt og vandalaust, og
notið hjálpar þeii'ra til þess að
konxast áfram í lífinu. Grímúlf-
ur liafði jafnaix mikinn áhuga
á jarði'ækt og landbúnaði, og
hafði allnxikil afskifti af rækt-
unarmálum Reykjavíkur. Var
haixn um skeið fornxaður Jarð-
ræk lai'félags Reykjavíkur.
Grímúlfur andaðist snögglega
á lxeinxili sínu að nxorgni dags
liinn 9. þ. nx. Banamein lians
var snögg hjartabilun. IJann
Ixafði virst njóta góðrar lieilsu,
var enn i full fjöri og nxeð ó-
lamað starfsþrek, og fráfall
lians konx því öllum á óvart.
Eg kyntist Grímúlfi fyrst á
skólaái'um okkar beggja og
tókst þá nxeð okkur vinátta,
sem liélst jafnan síðan, og liefi
eg einskis nema góðs að minn-
ast ,fi'á hans hálfu, fyi’ eða síð-
ar. Hann var nxaður fordildar-
laus, og var lítt um það gefið,
að sér væri lialdið nxikið fram,
og eg veit að liann myndi ekki
vilja, að sér væri látnum lilaðn-
ir miklir Ioflcestir í eftirmæl-
um. I reyndinni er það svó, að
allir menn ski-ifa eftirmæli sín
sjálfir, letra þau í hug og hjarta
samfei'ðamanna sinna, og þeinx
eftirmælum er best treystandi.
Vér vinir Grímúlfs geymum
það, sem lxann liefir skrifað um
sig í minrnngabækur vorar, og
oss þvkit vænt um það alt, en
óskum þess aðeins, að lxann
hefði fengið að rita þau lengur.
Vér vituni, að oss myndi einnig
hafa þótt vænt um íramhaldið.
Ólafur Lárusson.
Sóknarneíndar-
kosningin.
Sóknarnefndakosningin.....
Það er orð í tíma talað, er
Sigurbj. Á. Gislason ritar í Vísi
í gær unx sóknanefndakosning-
arnar, senx til standa, og hefði
jxiátt fyr vera, því að nxx eru
orðin siðustu foi’vöð, og tæpast
að neinn áliugi verði vakinn, sé
hann ekki þegar vaknaður.
Það nxá nú segja, að það
snerti ekki okkur, sem svo vill
til, að við bútun við aðrar götur
en hin nýju prestaköll, en við
erum þó Reykvíkingar og'
stendur ekki á sanxa, hvaða
prestalið velst liingað, eigum,
hvar sem við húunx, að geta sótt
eitthvað gott til nýju pi'estanna,
eftir því, senx þeir geta í té lát-
ið og við kunnað að nieta.
Miklu sldptir, að vel takist
sóknanefndavalið, því að það er
fyrsti undirbúningur undir
sjálfa prestakosninguna og get-
ur gefið liugboð um, lxversu
hún nxuni takast.
Fyrst er að til veljist liæfi-
legir nxenn og konur, sem njóta
ahnenningstrausts með álxuga
fyrir þeim málum, senx þeinx er
trúað fyrir. Það getur að vísu
tekist, þótt safnaðafundir séu
ekki svo fjölmennir, ef verið
hefir góður undirbúningur, að
fá lil liæfa nxenn að laka það
að sér, þvi að enginn mun verða
kosinn nauðugur. Sjálfsagt er
þó að livetja til að sækja vel
fundina, því að nxeð því kemur
hezt í ljós sá almennur álxugi,
sem æskilegur væri. En sé hann
til, senx eg veit ekki lxvort er,
en heyi’i menn misjafnt um
segja, þá væri aftur að gera ráð
fyrir hinu, að svo margir nxuni
sækja fund, að húsrúnx hrykki
ekki og einhverjir yrði frá að
hverfa, þvi að fundarsalir eru
ekki svo stórir, að þeir rúnxi
alla tölu kosningabærra nxanna.
En við því er ekki annað ráð,
en að þeir, senx liafa niestan á-
huga og láta sér ekki standa á
sama, hvei’nig kosningar tak-
ast, konxi nógu tímanlega á
fund, til þess að lenda ekki í
þeini hóp, er verða kynni fi'á
að hvei'fa.
Ekki er liljóðbært enn nenxa
um nokkra umsækjendur, en
sagt er að þeir nxuni verða
margir, og því vandasanxara, en
þó áríðandi að valið geti vel tek-
ist i svo vandasanxt starf, senx
prestsenxbætti i liöfuðstaðnum.
Aðeins mun verða um unga
nxenn að ræða, senx, söfnuðirnir
verða lengi að búa við, hversu
sem valið tekst.
Fyrst koma þar að sjálf-
sögðu til greina hæfileikar um-
sækjendamxa, ræðumenska og
annað, sem góðan prest má
prýða. En jafnframt er þess
ekki að dyljast, að þungt, ef
ekki þyngra nxun verða á nxet-
um sá stefnumunur, sem kunn-
ugt er að á sér stað i kii-kju- og
trúmálum, annars vegar íhalds-
söm, jafnvel í meira lagi, og
hins vegar fi’jálslynd stefna. Og
þó að eftir ýmsum kenniinéi'kj-
unx að dæma nxegi ætla, að þeir
séu fleiri, sem, telja sér hina
siðarnefndu aðgengilegi’i og
líklegri til varanlegrar upp-
byggingar, þá er gott að það
komi nokkuð betur i ljós við
þetta þýðingannikla tækifæri.
En ekki skal fjölyrt um það á
þessu stigi.
Kristinn Daníelsson.
DUGLEG
írammistöðustúlka
óskast á Ifótel Vík.
Mig' vantar
Iierlbei,g:i
með aðgangi að síma, lielst
senx næst miðbænum. —
Skúli Skúlason.
Shni: 2210.

fiUGLVSIHQflR
BRÉFHflUSfl
BÓKflKÓPUR
EK
flUSTURSTR.12. ^
Miukar
til sölu, nokkur tríó. lágt verð. Uppl. í sínxa Bjarnastöðum. Mjög 9320,

5 manna fólksbifreið
óskast til kaups. Tilboð er
tilgreini tegund, nxodel, verð
og núnxer, sendist afgr. Vísis,
mei'kt: „Bifreið“.
Þeir meðlimir, senx vilja
taka þátt í mælskuæfingum,
senx félagið lxygst að gangast
fyrir i vetur, komi til viðtals
á skrifstofu félagsins, Lauga-
vegi 34, sunnudagimi 20. þ.
m. kl. 2—4.
Notuö
Svefnherbergis-
húsgögn
nxjög vönduð og fullkomin
til sýnis og sölu með séi'stöku
tækifæi’isverði i
Húsgagnavinnustofunni
BJÖRK,
Laugaveg 42 (Gengið inn frá
Frakkastíg).

Lagapfoss
fer vestur og norður væntan-
lega á þriðjudagskvöld 22.
okt.
Sáillka
þyrfti helst að vera vön karl-
xnannafatasaum, getur feng-
ið atvinnu.
DRENGJAFATASTOFAN,
Laugaveg 43.
LEIKFÉLAO REIKJAI'ÍKI’B
„Loginn helgi“
eftir W. SOMERSET MAUGHAM.
Sýning annað kvöld kl. 8.
Aðgöngumiðar seldir frá kl. I til 7 1 dag.
Dan§leik
heldur frjáls-íþróttaflokkur Ármanns í öddfellowhús-
inu í dag kl. 10 síðd. — Aðgöngumiðar seldir í Oddfell-
owhúsinu frá kl. 5 í dag.
'Aðeins fyrir íslendinga. — Dansað bæðii nppi og niðri.
Ungur maður
með gagnfi-æða- eða verslun-
arskólapi’ófi getur fengið at-
vinnu nú þegar á Hótel Vík.
Uppl. á skrifstofunni, ekki
í síma.
íbúð óskast.
Mikil fyrirframgTeiðsIa.
JÓN ENGILBERTS.
Sínxi: 2042.
V.K.R.
Dansleikur
í IÐNÓ í KVÖLD.
Hin ágæta IÐNÓ-hljómsveit leikur.
Aðgöngumiðar seldir frá kl. 8—9.30 við venjulegu
verði — kr. 3.00 —; eftir þann tíma við hækkuðu verði.
Ölvuðum mönnum bannaður aðgangur.
Að eins fyrir íslendinga.
HLUinUELTH
St. íþaka nr. 194 hefst kl. 4 síðd. á morgun i Varðarhús-
inu.
MATVARA, KOL, FATNAÐUR og margt annað
góðra og gagnlegra muna.
HAPPDRÆTTI: Verð
1. Flugferð 125.00
2. Matarforði 175.00
3. Hálft tonn kol 67.00
4. ísland í myndum 25.00
5. María Antoinetta 25.00
Inngangur 0.50. Dráttur 0.50.
Skoðið gluggann í Ausfurstr. 12.
Gudpiðup Ottadóttir.)
andaðist í Landakotsspítala 18. þ. nx.
Sæmundur G. Runólfsson.
Jai'ðarför mannsins mins, föður og tengdaföður okkai’,
JEyjölfs Sigurössonarv
fi’á Pétursey, fer fram frá frikirkjxmni mánudaginn 21. okt.
Athöfnin hefst með húskveðju á heimili hins látna, Grett-
isgötu 38, kl. 1% e. h.*
Guðrún Gísladóttir.
Sigurður Eyjólfsson. Brynhildur SigTuirjónsdóttir.
Jón Eyjólfsson. Kristín Jóhannesdóttir.