Alþýðublaðið - 07.08.1928, Blaðsíða 4

4
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
axinnar hefir ALþbl. séð, og er
efni þess sem hér segir:
Nefndin telur teikningar frú Kr.
Jónsdóttur beztar, enda þótt hús-
gögn þau, er j>ær sýna, séu ekki
allskostar hentug né heldur frum-
leg, og baðstofan beri ekki neinn
verulegan ísl. svip..
En um teikningar Ríkarðs Jóns-
sonar tekur nefndin það fram,
að þær séu með einkennilegum,
gamallegum, alþýðlegum og að
nokkru leyti íslenzkan svip, gefi
að ýmsu leyti nothæfar fyrir-
myndir, enda {>ótt hentugra væri
að víkja frá jreim í ýmsu.
Framkvæmdanefnd málsins
varð nú að taka fullnaðardóminn
í sinar hendur, og kvað upp svo-
hljóðandi úrskurð:
„Undirrituð framkvæmdanefnd
hafði í huga að leita að og ná
fram alþýðlegum, einkennilegum,
íslenzkúm og nothæfum húsgögn-
nm í íslenzkar sWur, og fell-
ur úrskurður vor þannig, að það
sem leitað er að finnist hjá Rík-
arði Jónssyni, en hinum ekki. Pað
<dæm:ist því rétt að vera, að R. J.
listamaður hljóti húsgagnaverð-
launin, sem er »/4 hlutar upphæð'-
arinnar, — 300 krónur —. Einn
fjórði hluti verðlaunanna — 100
krónur — fellur tii frú Kristínar
Jónsdóttur málara.
Halldéra Bjamadóttirt
Háteigi, formaður.
Ragjihildw Pétursdóttir,
Háteigi.
Guðnin Bjöiyisdótiir,
Grafarholti.
Giiðrún Torfadótíir,
frá Stokkseyri.“
Framkvæmdanefndin hefir hér
auðsjáanlega farið eftir bréfi
dómnefndar, auk þess, sem henni
sjálfri gázt bezt að, uppdráttum
Ríkarðs Jónssonar. En þrátt fyr-
ír það rís dómn-efndin upp á eft-
ir, auðsjáanlega að undirlagi
„Morgunblaðsins", og kveðst hafa
seetlað Kristinu Jónsdóttur öll
verðlaunin. Petta verður þó eigi
séð af nefndaráliti dómnefndar,
því þó að hún telji teikningar
Kristínar beztar, mun vera átt við
það, að þær séu bezt útfærðar,
en teikningar Rikarðar telur sjálf
'dómnefndin frumiegastar, þjóðleg-
astar og íslenzkastar.
Að öðru leyti verður ekki séð
að úrskurður framkvæmdanefncl-
arinnar kómi dómriefnd neitt við,
eftir að hún (dómnefndin) er bú-
in að afsala sér dómsvaldinu, og
telur sig ekki skyldugá til áð'
kveða upp dóminn.
Breyting til batnaðar.
Ur bréfl til ritstjóra Alþýðu-
blaðsins, Srá ísléndingi bú-
séttum erlendis.
„. . . Pú minnist þess ef til viil,
að sumaríð 1926 kom ég heinr
snögga ferð. Kom iiieð einu af
skipum Sameinaða gufuskiþafé-
iagsins. og voru þá liðin all-mörg
ár frá því ég síðast hafði dvalið
á íslandi. Bjóst ég þess vegna við,
að miklar breytingar vseru á orÖn-
ar í ýmsum efnum; og þó ég
eigi hafi verið algerður bindindis-
maður, hefir mér verið það tölu-
vert áhugamál, að framkvæmd
bannlaganm færi sæmiLega úr
hendi eftir því sem hægt er að
lieimta, eins illa og í pottinn er
búið. Og að því leyti er þörf
mikilla bóta frá árunum 1918
—19, er ég síðast jfekti til af eig-
in sjón; með nokkrnm sanini mátti
segja, að ástandið færi þá aftur
versnandi.
Ég hafði gert mér í hugarlund,
að eftir að við værum komnir til
fslands, myndi veiting sterkra
drykkja á skipinu verða minkuð
að mun og farið leynt með, að
minsta kosti meðan skipið sigldi
innan við landhelgislínuna. En.
raunin varð öll önnur. Byrjaði í
Færeyjum, er nokkrir Iandar
komu {>ar unr borð, og var eigin-
lega ekkert við það að athuga,
eins og margir menn nú einu
sinni eru gerðir. En í Véstmanna-
eyjurn versnaði stórum, og sætti
ég mig þó við það, og hélt að
breyting myndi á verða í Reykja-
vík. Stóð þar við í nokkra daga,
en hélt svo áfram með skipinu,
er það lagði á stað vestur og
norður um land. Við vorum
varla komnir út úr hafnarmynn-
inu er sezt vrar að miðdegisverði,
og þá fékk hver, er hafa vildi,
öl eða vín með matnumj og síð-
ar um kvöldið voru allar tegundir
áfengra drykkja veittar, eins og
tíðkast á veitingahúsum í kon-
un-gsríkinu danska.
Á meðan ég dvaldist í Reykja-
vík, hafði ég heimsótt ýmsa kunn-
ingja mína, er lítiis háttar höfðu
vín um hönd, þó öllu væri þar
stilt nrjög í hóf. Og fanst mér
engin launung vera á höfð, þó
gætilega væri með farið.
Nú í sumar brá ég mér svo
heim aftur, og vissi ég að vísu,
að einhverjar breytingar voru á
orðnar, en hélt sarnt ekki, að svo
stranglega >hefði verið tekið í
taumana. Áður en komið var að
iandi i Vestmannaeyjum, gengu
þjónarnir urn við morgunverðar-
borðið, er þá var setið að, og
báðu íarþega tæma ölflöskur sin-
ar, því að þær mættu ekki sjást
eftir að lagt væri að landi, o>g
síðan höfðú þeir ekki annað á
boðstólum en létt öl og gosdrykki.
Þótti súmum farþegum það hart,
að getá ekki einu sinni fengið
léttar vírítegundir, fyrst selja
mætti þær í landi, og kváðu það
vera alveg nýja ráðstöfun, er
kæini þeim á óvart.
Og í landi virtist mér vera á
orðin breyting á lika lund, þö
ég ætti ekki mikinn ' kost á að
athugá það. Menn voru mjög
gætnir við vínnotkun, þó þeir
hefðu eitthvað um hönd, Og stiltu
néyzlu víns sérlega í hóf. Þessa
daga, sem ég nú stóð viö í
Reykjavik, get ég varla' sagt að
Vanur sláttumaður óskast í
.grend við Reykjavík. Upplýsingar
gefur Nói Krjstjánsson, Klappar-
stíg 37,

Ot»ala á brauðum og kökunn
frá Alþýðubrauðgerðinni er á
Vesturgötu 50.
Notuð íslenzk frímetrki kevpt
Vörusalinn Klapparstíg 27 *
NETTO
INHOUO
Oddur Sigurgeirsion fer með
Esjunni í hringferð. Ætlar hann
að sýna fornbúning sinn á ýms-
úm stöðum, þegar veður leyfir.
Ætlar hann ekki að selja neitt
blað eða nokkra bók í þessu
/erðalagi, heldur að eins að sýna
gjörvileik sinn og hetjuhug. —
Viröingarfylst Oddur fornmiSur.
GEGARANOEERD
ZUIVERE CACA0
FABRllj CEN TE
WER\EER (HOLLAND)

ég sæi vín á nranni, og var ég
þó oft á gangi um götur borgar-
innar, bæði að degi til og siðla ,
á k\öldum. ' Tollskoðun heíi ég
varla orðið var við fyr á ísjandi
á þann hátt, er erlendis tíðkast,
en nú sýndist mér, að hún jafn- ;
vel væri nákvæmari en í sumum
nágrannalöndunum.......“
Glögt er gestsaugað.
Herskipið Tordenskjold.
Norska aðalkonsúlatið hér. í
Reykjavik hefir fengið símskeyti
•frá utanjíkisráðxmeytiinu í Osló,
þess efnis, að hætt sé við för
herskipsins Tordenskjold hingað
þar eð það haldi áfram leitinni að
Latham (flugvél Amundsens frá
Noregi.) . (FB.)
Um daginn og veginn.
Veðrið.
Hiti rnestur: 18 stig á ísafirði,
minstur: 10 stigA Seyðisfirðd. Út-
l.it: Landssunnan átt sumstaðar.
Bifreiðar og bifbjól.
Á morgun eiga allar bifreiðar,
sem hafa númerin 51—100 að
mæta til skoðunar við tollbúð-
ina. Skoðunartími er frá kl. 10
—12 og 1—6.
B. Choen
kaiupmaður í Hufi, sem nrargir
íslenzkir sjómenn þekkja, kom
hingað til lands með Goðafossi
um daginn. Fór hann meÖ skip-
inu noröur tíl Akureyrar og kom
með því hingað aftur á sunnud.
B. Choen lætur vel yfir komu
sinni hingaÖ. Hann fór utan m.eð
Goðafossi í gær.
Innlend tíðindi.
Jarðarför
Váltýs Guömunds onar fór
frarn í gær. Séra Ólafur ÓJafs-
son hélt ræðuna í kir'kjunni.
Kvæði er Þorsteinn Gísfa(3;o<n hafði
ort var sungið á eftir ræðunini.
Esja
íer kl. 8 annað kvöld, en ekki
í fyfra málið, eins og auglýst hef-
ir verið.
Togararnir.
„Bragi“ fór á veiðar í nótt og'-
„Gyllir“ í morgun.
Goðafoss
fór í gærkveldi til útlanda.
Lúðrasveit Reykjavikur
fer skemtiferð að Þyrli í Hval-
firði næsta sunnudag, ef veður
ley'fir.
Unglingastúkan Svava nr. 23
fer skemUferd tjl Þingvalla
sunnudaginn 12. þ. m., ef veðúr
leyfir. Stúkufélagar kaupi farseðla
hjá Steindóri Björnssyni, Klapp-
arstíg 2,. fijrif fimiudagskvöld.
Þar fást nánari upplýsingar um
feröina. Skemtinefndin.
Þjórsá, FB., 6. ágúst.
Heyskapur gengur vel, hey hirt
eftir héndinni Túnasláttur langt
kominn. Flestir búnir að hirða af
túnum.
Skeiðaáveitan brást í vor. Áin
vajjð svo snemma vatnsiítil að
nóg vatn náðist ekki. Um Flóa-
áveituna er það að segja, að þar
náöist nægilegt vatn á undirbúnu
svæöin og er þar ágætt gras.
Ýmsir úr nærsveitunum munu
hugsa tíl þess að fá þar slægjur,
þótt fráleitt verði afgangsslægjur
handa öilum sem- þurfa.
Keflavík, FB., 6. ágúst. .
í gær veiddust 20 tn. af síld í
iagnet í Njaxðvíkunum og Kefla-.
vík. íshúsin hérna ætluðu að taka
1000 tn. og 1200 tn.. síldax, en
hafa að eins fengið 200 og 300 tn.
Síldin er svo smá, að hún veiðist
tekki í reknet. Horfir til vandræða
með beitusíld, nema hún fáist ein-
hversstaðar að, en verður þá dýr.
— Langt komið að hirða af tún-
um. I görðum stendur vel.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður
Haraldur Guðmundsson.
Alþýðuprentsmiðjan.