Vísir - 17.06.1944, Síða 1

I?. .Il'*í ÞJÓÐHÁTÍÐIN - 1044
Kristján Gaðlaugsson:
V
Fr e I s /.
ísland, móSir söngva og sagna,
sólin blessuð vermi þig.
Allir þeir, sem frelsi fagna
fmna ylmn streyma um sig.
Gullöld ný í efni og anda
er að hefja feril sinn,
og í flokki frjálsra landa
ferðu á gamla vörðinn þinn.
Þá er runniS þrautaskeiSiS,
þúsund fjalla og jökla land.
Sjá hve blátt og hátt er heiSið,
hafið bjart við dökkan sand.
Sjálft í mótun elds og ísa, *
einmana í stórasjó,
skalt þú eigin veg þér vísa,
vera þér og öðrum nóg.
Margan varð að þreyja þorra
þjóð á slóðum grands og tjóns.
Fræði Ara, — frásögn Snorra, —
framtak Skúla, — vizka Jóns
hrundu mæSu og meini úr vegi.
Margt er lært en fáu gleymt.
Stráir gæfu á láði og legi
landsins frelsi endurheimt.
Mmmst hins, að færð var forðum
fórn í blóði vorri þjóð.
Hetjur studdar orku og orðum,
ást til lands og trúarglóð,
hnigu, féllu en héldu velli.
Hér er runnm öldin ný,
hlutverk landsins æsku og elli
er: að lifa og vinna því.
Lyftið höfði! Sjáið sóma
sögulandsins, von og þrá:
geymið, heiðrið helga dóma,
hávamál og völuspá.
Föl eru ei hin fornu gæði
fyrir gróða stundarhags.
Syngið öll um sveit og græði
sólarljóð hins nýja dags.
Fagnið því, sem fengizt hefur,
fyrr var oft með tárum sáð.
Drottinn tekur, — drottinn gefur,
dögum háS er allt vort ráð.
Hjálp berst þeim, er heilir, sjálfir
hjálpa sér og skera upp laun,
hitt er víst, að veilir, hálfir
vinna aldrei nokkra raun.
Island, móðir söngva og sagna,
sólarland við nyrzta haf,
átt í nútíð frelsi að fagna, •
fortíð aldrei stærra gaf.
Frelsið eitt að farsæld miðar.
Framtíð þín er æska sú,
sem þér árnar árs og friðar,
elskar þig í von og trú.