Alþýðublaðið - 22.08.1928, Síða 4

4
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
KLOPP selaaa*
efni i morgunkjóla kr. 3,95 i kjói-
inn, efni i sængurver kr. 5,75 i
verið, stór handklæði 95 aura, kven-
buxur á kr. 1,85, góða kvenboli
á kr. 1,45. Brúnar vinnuskyrt-
ur á kr. 4,85 og m. m. fleira
Kontið og kanpið |ias*, sem ó-
dýrasi er.
Usm daglaam ©n waffiiiis®
Guðlaug Ólafsdóttir.
frá Geldingaholti, ganila kon-
an, sem varð Undir bifrei'ð um
daginn, verður jarðsett á mörg-
un. Jarðaríörin hefst með bæn á
LandakOtsspítala kl. 1 eftir há-
clegi. Þaðan verður Líkið flutt í
dómkirkjuna, jrar ,tálar séra Bjarni
Jónsson.
Kveikja ber
á bifreiðum og' reiðhjólum kl.
.8I * 3/4 í kvöld.
Veðrið.
Hiti 9—11 stig. Hægviðri. Aust-
'l;æg átt. Alldjúp lægð vestur af
Irlandi á# austurleið. Hæð fyrir
norðan íslnad. .Horfur: Austanátt
um land alt. Hægur víðast. Regn
hér með nóttunni. .
Esja
kom úr hringferð kL. 6-í morg-
un.
Matthías ísleifsson,
KlHpp, Lataegavegi 2S.
Mjólk og brauð frá Alþýðu-
brauðgerðinni fæst á Nönnugöta
7.
sem getið var urn í blaðinu í
gær, að beðið'hefði bana af skoti,
var ungur rnaður og ókvæntur.
Drotningin
fór í gær tii Vestur- og Norð-
ur-lands.
I El M 1 e 93 d f X d S 21 d I.
Frá Siglufirði.
Siglufirði,, FB., 21. ágúst.
Góð síldveiði síðustu viku. Alís
hefir verið saltab og kryddað
67704 tunnur, , ,í bræðslur ca.
125 000 mál síldar hé'r á Siglu-
firði.
Norðaustanstormur tvo síðustu
daga. Flestölí ,skip Jiggja inni.
Hér gengur frenmr s'læm inflú-
enza og jmislingar.
Hassel
flug'maður. var ekki kominn til
Grænlands svo vitanlegt væri i
gærkveldi kl. um 9.
Vörur
voru fluttar hingað til Iands, í
júlímánuði fyrir samtals kr.
6 025 920, fiar af hingað tii borg-
arinnar fyrir samtals kr. 3 622 663.
Óðinn
kom í fyrri nótt til Akureyrar
Oölftreyjnr,
nýjar birgðir
komnar heim.
Verðið mjög
sanngjamt.
i 1 1IM bJcJ ©Irwiffl
Sokkair -- Sokkas' — Sokkar
frá prjónastofunni Malin eru ís-
lenzkir, endingarbeztir, hlýjastir.
með togarann „Max Peinberton",
sem strandaði við Leirhöfn í vor
og seldur var á uppboði fyrir
250 krýnur. Álitið er, að vélin
sé ágæt og skipsskrokkurinn lítið
skemdur, og mun bóndi sá, er
keypti togarann á uppboðinu,
græða Laglegan skilding á lcaup-
ununi.
Krossanesverksmiðjan
„iefir þegar fengið til bræðslu
72C00 mál sildar.
ur Björnson landlæknir og Hali-
dóra Bjarnadóttir-.
Jón ísleifsson
verkfræðingur er nú að athuiga
\-egarstæði og brúarstæði í Rang-
árvaliasýilu, og gera mæiingaS
þar að Lútandi. Er aðallega þar
um að ræða ófullgerðan kafLa á
austurbrautinini, athugun og mæl-
ingu brúarstæðis á Ba'lckakoísá og
íyrirhleöslu á Hafursá og Klif-
niöu í Mýrdal.
Sildaraflinn.
Samkvæmt upplýsinguim frá
FB. var í fyrra dag búið að salta
á öllu landinu rúmlega 73 000
tunnur og krydda rúmlega 18 000.
Sekt fyrir ölvun.
Fyrir síðustu helgi var sunn-
Lenzkur sjómaður seklaður á Ak-
ureyri um 100 krónur fyrir ölv-
un og ólöglegt áiengi.
Meðal farþega
á „Lýru" í gær voru Guðnrund-
Enska stórblaðið,
, Morhing Post“ fór þess þegaí
á Leit við Howard Little, er það
frétti að hann hefði sagt af sér
starfi síhu, sem fréttaritari „Tim-
es“ hér á Landi, að hann .yrði
fréttaritari þess hér. Tók LittLe
jrað starf að sér með því skilyrði
þó, að blaðið flytti engar óvin-
veittar greinir í garð íslendinga.
Ritstjóxi og ábyrgðarmaður:
Haraldur Guömundsson.
Alþýðuprentsmrðjan.
Upton Sinclair: Jimmie Higgins.
Þegar hann síðar hiugsaði til þessa atburðar,
iþá fanst honum það áyalt vera u»durs im-
legasta alvikið í lífi sínu. Hann sagði sög-
una, fyrr eða siðar, hverjum jafnaðármanhi,
sem á vegi hans varð.
Frambjóöandinn nam alt í einu staðar.
,Félagi!“ mælti hann, „ég verð að fara tif
gistihússins. Eg verð að rita nokkur sím-
skeyti. Þú skýrir móttökunefndinni frá því;
— ég vildi heizt ekki þurEa að hitta neinn
fyxr en á fundinn lr.emur. íýg skal sjálfur
spyrja til vegar.“
2. kapítuli.
Jimmie Higgins hiustar á ræðu.
\:j. , V,,
I söngleikahúsinu voru saman komin fé-
Lagi Mabel Smith og fólagi. Meissner og fé-
Lagi Goldstein, ritari ungmennafélagsins, og
þrír úr móttökunefndmini, félagi Norwood,
hinn efni’egi ungi lögfræðingur. félagi dr.
Servioe og felagi Schultze úr vefarasam-
bandinu. Jimmie hljóp lafmóður til þeirra.
„Hafið þið heyrt fréttirnar?“
„Hvað er það?“
„Hunclxað jafnaðarmaninaforingjar skotnir
í Þýzlíalandi!“
„Guð minn góður!“ hrópaöi SchuLtze í
' skelíingu, og allir snéru sér öisjálfrátt und-
an.. því að þeir vissu, hve honum var þetta
skylt; — hann átti bróður, sem var jafn-
aöarmannaritstjóri í Leipzig, og var á her-
skyldualdri.
„Hvar sástu þetta?“ hrópaði Schultze.
’ Jimmie sagði frá því, sem hann m og
þá varð beldur en ekki uppnáin! Það- var
kallað á aðra úr aftari hfluta salsins; Jieir
komu hlaupandi, og állir spurðu og hróp-
uðu. Þessum mönnum fanst líka eins og
glæpurinn væri framlnn gegn LeesvilLe-
, cleildinni, — svo afdráttarlaust fundu þeir
til skyldleika síns með þeim, sem fyrir þessu
höfðu orðið. Það þarf ekki.að geta þess, að
nóg var áf þýzkum verkamönnium í borg,
þar sem ölgeróárhús var, en jafnvei þótt
svo hefði ekki verið, þá hefðu. tilfinhing-
arnar .verið á líka luncl, því að jafnaðar-
menn heimsins voru eitt, sál stefnunnar var
aflþjóðavináttan. Frambjóðandinn hafð-i feng-
ið þær einar fregnir af Jimmiie, , að hann
væri jafnaðarmaður, og varð samstundis vin-
ur hans, og eins hefði farið, þótt skoðana-
bróðirinn hefði verið frá Japan, Þýzkalandii,
eða innan úr miðri Afríku, — þótt liann
hefði ekki kunnað neitt annað orð í ensku
en „socialist“, þá heföi það nægt.
Það Leið löng stund, þangað til um annað
var hugsað, en loksins mintist einhver á
vantlkvæðin, sem komið be-fðu fyrir þarna
í deiidinni. — Frambjóðandinn hafði ekki
sýnt sig. En Jimmie hirópaði: „Já, en hiann
er hérna!“ og allir snér-u sér samstundis að
honum. „Hv-ar?“ „Hvenær?“ „Hvernig?“
„ffann k-om í morgun."
„Og h,vers vegna léztu okkur ekki vita?“
íJað viar dr. Service úr móttökunefndinni,
sem spurði, oig var töluverð þykkja í , Omn-
um.
•,,Hann vifl-di ekki láta nein-n vita um það,"
s-agði Jimmie.
„Ætlaði hann að láta okkur fara ofan, á
járnbrautarstöð og halda að hann liefði
brugðist okkur?“
Já; það var alveg rétt; þa-ð var komið
fram yfir lestartímann! Jim-mie hafði ger-
samlega gleymt bæð-i lestinni og mefndinni,
og nú vissi hann ekki hvernig hann ætt-i að
réttlæta yíirsj-ón sina. Það eina, sem hanin
gat gert, var að segja alla söguna, — hvern-
ig hamn hefði eytt deginum við það að ganga
út í sveiíina með frambjóðandanum, hvern-