Vísir - 18.01.1946, Blaðsíða 4

4
VISIR
D A G B L A Ð
Utgefandi:
BLAÐAUTGÁFAN VlSIIi H/F
Ritstjórar: Kristján Guðlaugsson,
Hersteinn Pálsson.
Skrifstofa: Félagsprentsmiðjunni.
Afgreiðsla: Hverfisgötu 12.
Símar 1660 (fimm línur).
Verð kr. 5,00 á mánuði.
• Lausasala 40 aurar.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Málefnaleyd er lakast.
ff*ex ára styrjöld er lokið, einhverri harðvít-
ugustu, sem heimurinn þekkir. Af styrj-
öldinni hefur leitt, að allt cðlilcgt athafnalíf
hefur legið í dái, en framléiðslutæki öll verið
tckin í þágu hernaðariris. Herir hinna strið-
andi þjóða urðu að sitja fyrir öllu, og þarfir
þeirra gcngu fyrir þörfum borgaranna. Alger
kyrrstaða mátti heita á varanlegum umbótum
og framkvæmdum, sem miðuðust sérstaklega
við friðartíma. Vörur voru af skornum
skammti, og þá fyrst og.fremst málmar og
málmvörur, liverju nafni scm nefnast. Þó að
JjjÓðunum væri séð fvrir brýnustu lífsnauð-
svnjum, var þeim yfirleitt ekkert látið í té
þar umfram, og bitnaði þetta cngu síður á
okkur Islendingum en öðrum þjóðum.
Af öllu þessu hlaut að lciða, að víðast
um heim dró verulega úr opinberum l'ram-
kvæmdum, svo sem þær tíðkuðust á friðar-
tímiun. Nýbyggingar lilutu að hverfa að mestu
úr sögunni, en tjalda varð því, sem til var,
og láta það ganga sér til húðar. Ifér á landi
var þó unnið að byggingu hitaveitunnar og
má telja jiað scm einstakan vinsemdarvott,
er okkur var látið í té nauðsynlcgt efni til
verksins, af hálfu stríðandi stórjjjóðar, sem á
öllu sínu þurfti að halda, cn ekkert var of,
smátt fyrir þarfir hers, cr barðist til úrslita.
Sama máli gegnir einnig um nauðsynjar til
húsabygginga, að steinlími undanskildu, sem
nægar birgðir munu hafa vcrið til af. Okkur
var heimilaður innflutningur á nauðsynlegu
efni til bygginga, þannig að aldrci hefur verið
byggt hér meir en einmitt stríðsárin, enda var
það knýjaiidi nauðsyn,. cr leiddi að nokkru
leyti af dvöl hins erlenda setuliðs í landinu.
Nú skyldi menn ckki undra, Jjótt eitthvað
hefði aflaga farið á slíkum tímum, og ekki
hafi verið unnið svo að nýjum framkvæmd-
um sem æskilcgt mætti tcljast, en sannast er
hezt að segja og lýðum er ljóst, að fram-
kvæmdir hafa verið hér miklu meiri en unnt
var að gera ráð fyrir í upphafi. Aðrar fram-
kvæmdir eru að fullu undirbúnar.
Ætla mælti að kommúnistum reyndist auð-
A elt að finna ýjnis ádeiluefni á hendur bæjar-
stjórn Reykjavíkur eftir þrengingar stríðsár-
anna og vöruskort, en það furðulega skeður,
að fátt eitt telja þeir til, og þá lielzt það, sem
hæjarstjórnarrneirihlulinn hcfur þcgar ákveð-
ið að framkvæma. Þarinig mætti nefna, að
rafstöðin liefur þegar verið stækkuð og unnið
,er að enn frekari aukningu hennar. Ákveðið
hcfur þegar vexið að stækka va-tnsveitu bæj-
nrins og er undirbúningsstarfi þar lokið. Unn-
ið cr að bættum skilyrðum v'ið höfnina, þann-
:ig að fiskiskipaflotinn eigi hér hæga aðstöðu,
og er bygging verbúða á Grandagarði á góð-
aim vegi. Akvcðið hefur verið að bærinn leggi
l'ram fé til styrktar skipaviðgerðarstöð, og
iloks hefur bærinn tryggt séf 20 botnvörpunga
og fjölda fiskibáta, sem.ætlunin cr að selja
eijistaklingum eða að bærinn reki sjálfur. -—
Þannig mætti lengi tclja. Kommúnistar hafa
okki citt jákvætt stefnumál umfram þau, sem
ívjálfstæðisflokkurinn hefur þcgar unnið að.
Þeir eru eftirætur einar og málefnaleysið ein-
Lennir haráttu þeirra, með því að þeir liafa
-ekkért fram að færa, umfram aðra flokka,
nnnað, en þjóðnýtingu og austræna lýðræðið,
-en flagga þar i hálfri stö^g.
V I S I R
Föstudaginn 18. janúar 1940
Kjðsið EKKÍ
kommúnista!
Ef þeir vinna —
tapar kjésandinn.
Ef þeir tapa —
vinnur þjóðin.
M-MÞ
Furðuljósin
SFwtiðslu"'
ferðir
iK/tíítúru-
frtcði"’
félttfJSÍBtS.
Náttúrufiæðifélagið fór
tvær fræðsluferðir í surnar,
undir leiðsögn náttúrufræð-
inga.
Fyrri ferðin var eins dags
l'crð til Krýsuvíkur. Var Guð-
mundur Kjartansson Jarð-
fræðingur farai’stjóri og leið-
beindi um jarðfræði. Auk
þess leiðbeindi Finnur Guð-
mundsson náttúrufræðingur
í dýrafræði og Ingólfur
Davíðsson grasafræðingur í
jurtafræði. — Þátttakendur
voru 30—40.
Seinni ferþin var 3ja daga
ferð til Hvítárvatns, Kerling-
arfjalla og Hveravalla. —
Steindór Stcindórsson nátt-
úrufræðingur var fararstjói’i
og leiðbeindi urn grasafræði,
en Jóhanncs Askelísson jarð-
fræðingur leiðbeindi urn
jarðfræði. — Þátttakendur
voru 26.
Maður nokkkur sá tvö
furðuljós leiftra yfir Reykja-
vík í fyrramorgun.
Maðiir þessi hringdi lil
Yisis í gæi’, eftir að 1 ann
Iiafði seð fi’ásögn þess um
Ijósið, sem drengirnir í
vesturhænum sáu sköinmu
fyrir átta. Kvaðst maðurinn
hafa vei’ið staddur í Mjlönis-
holti í Austurbænum á tíma-
bilinu frá 7.3,0—-8.00 og
hefði ha'rin ])á allt í eiriu séð
Ijós, sem * liktist rafsuðu-
l lossa, fara yfir* liimininn
með ægiíegum hraða. Virl-
isl honum stefnan vera frá
austri til vesturs. Kvaðst
hann þá hafa hafl andvará
á séi’, ef ske kvnrii að liann
sæi anriáð ljós, stóð það
lieima, að rétt á eftir sá
liann öðru ljósi bregða fyr-
ir og faríf með mikhun
luaða liátt yfir bænum.
V
Saí ibi komeileg
iBin flugmál.
Samkomulag hefir náðst á
ráðstefnu Breta og Banda-
ríkjamanna á Bermudaeyj-
um um flugsamgöngur.
Var svo um samið, að ekki
skyldi með öllu leggja niður
samninginn um láiis— og
Ieigukjör þjóðanna á milli.
Ileldur skyldi t. d. Banda-
ríkjunum vera heimill að
ráða ennþá ilm stund éyjum
þeim, er þcir hafa fengið á
leigu í gegnum láns- og
leigusamriinga.
1
VEGGFLÍSAR
nýkomnar.
A» CinaMMn & 'Jtmk

Gerðu það í dag !
Vísir er það blað, sem birtir fjölbreyttastar fréttirn-
ar, fróðlegustu og skemmtilegustu greinarnar. — Ef
þú ert eltki orðinn kaupandi, þá skaltu verða það í
dag og þá verður blaðið sent ókeypis til mánaðamóta
SÍEBBtaÖBB SÍB'ðEX í
Stálvírar
allar stærðir, einnig benzlavír
nýkominn.
deffsir hJL
V eiðar f æradeildin.
Reykvíkingar Þcir, eem lil þekkja, fullyrða,
— hestamenn. að aldrei hafi Reykvikingar átt
eins mikið af hestum og nú sið-
ustu árin. Hestum í eigu bæjarbúa hefir fjölgað
svo tugum og hundruðum skiptir og viðbótin
er einvörðungu góðhestar, því að vagnhestum
hefir farið jafnt og þétt fækkandi, svo að nú
liður senn að þvi, að hægt verður að telja alla
brúkunarhesta bæjarmanna á fingrmn annarr-
ar handar. Bærinn hefir jafnan átt eða notað
talsvert af slíkum hestum, en nú sjást þeir ekki
franiar á gölum; bæjarins, hilarnir em líka bún-
ir að taka við af þeim.
*
Farið í Það er ekki óalgengt, að nokkrir ung-
leiðangur. ir inenn taki sig sanian og fari i leið-
angur í næstu sýslur, lil þess að
ganga úr skugga um, hvort þar kuntii ekki áð
leynast einhver góðhestur, ’sem Reýkvikingar
liafa ekki tejvið eftir og klófest þegar. Veit eg
um fléiri en eina slíka för, þar sem farið var
að heiman með íroðnar pyngjur og komið aftur
með nokkra gæðinga í staðinn. Og það þýðir
ekki neitt að kaupa annað cn fyrsta tlokks gæð- .
inga, því að hér er svo mikið af slíku, að sá
sem er á miðlungs hesti þykir brjóstumkennan-
legur, þegar liann er á ferð með þeim, sein
betur eru ríðandi.
*
Sport. Mér er nú nær að halda, áð það sé ekki
einungis ást á heslum, sem ræður því,
að sumir bæjarmenn hafa tekið sig lil og feng-
ið sér hesta. fir mér ekki grunlaust um,
að þetta teljist „sport“, það sé fínt eða- móðins
að eiga hest, þótt kunnáltan í meðferð hans sé
ekki alltaf ýkja mikil. En það má segja um
þetta „sport“ — og það verður ekki sagt um
allar tízkuflugur — að það hefir Iteilbrigð á-
hrif á manninn. Hann heldur sig úti, meðan
hann sturidar þessa íþrótt, andar að sér' hreínu,
hressandi lofti og iskennntir sér I góðum kuun-
ingjalióp. Væri ágætt, ef allt „tízkusport“ hefði
samskonar áhrif.
*
llrossa- Sá mildi áhugi fyrir hestum, sem nú
ræiu. r farinn að gera vart við sig hér í
bænum, er, í rauninni ckki nýr af nál-
inni, en menn hél'ir hingað til skort efnin til
að geta fulliiægt honum. Það er dýrt að eiga
hest í Reykjavík og löngunin ein gerir cngan
að liesteiganda. En þessi áhugi liefir orðið til
þess að menn eru farnir að lipgsa um hýossa-
rækt, farnir að húa sig undir að rækta góðhesta
í slórum stíl. Hefir niér verið sagt frá tveimur
mönnuln, sem sé að lcoma sér upp hrossaræktar-
búum, og hafi að minnsta kosti annar þeirra
þegar fest kaup á niörgum liryssum af góðum
kynjum tii að byrja þessa starfsemi.
♦
Þarft Hér er á ferðinni liið þarfasta mál-
málefni. efni, sem allir vinir islenzka hestsins
munu fagna. íslenzki hesturinn er bú-
inn svo mörgum ágætum lcostum, að enginn vafi
er á því, að hægt ér með kynbótum, sem fram-
kvæmdar eru með nákvæmni og kunnáttu, að
'koma upp prýðilegum kynjum. Erlendis eru
hrossakynbætur laldar sjálfsagðar og þar eru þær
jafnvel orðin visindagrein, en hér daefir hingað
til i rauninni ekki vcrið um neinar markvissar
kynbætur að'ræða, þótt ekki sé þess siður þörf.
En sú tilraun, sem nú fer að hefjast, verður
vonandi til þess, að „þarfnasti þjónninn“ njóti
aftur hinnar sömu virðingar og fyrr.
*
öryggis- Ilið nýja Þjóðabandalag, sem á að
þingið. tryggja það, að síðasta styrjöld verði
áreiðanlega liin síðasla, er nú að taka
á sig ])á mynd, sem það á að hafa fyrst um
sinn. Já, fyrst um sinn, því, að vafaláust á það
eftir a'ð laka ýmsum breytinguni ineð tíman-
um, til að fylgjast með þróuninni í heiminum,
svo að það verði jafnan fært um að leysa hvert
viðfangsefni, sem ný viðhorf kunna að skapa.
Öryggissamband sameinuðú þjóðanna verður að
taka breylinguin, jafnframt því sem heimurinn
gerir það.
*
Norðurlanda- Daginn efiir, að kosið hafði ver-
þjóðirnar. ið í Öryggisráðíð, heyrði ég tvo
menn tala nm það, að þeir sökn-
uðu Norðurlandaþjóðanna meðal þjóðanna, sem
kasnar höfðu verið í ráðið. Saga þeirra sýndi
þó, að þéim væri ekki síður’treystandi til a'ð
starfa í stofnun, sem hefði mcð hþndum svo
mikilviegt hlulverk fyrir heimjun. Eg lield, að
þa'ð sé alveg óhætt að taka untiir. þ’elta — að
stórþjóðirnar geti margt lært af Norðurlanda-
þjóðunum, cr gæti orðið til að tryggja friðinn
i heiminum.