Vísir - 04.02.1946, Blaðsíða 2

V I S I R
Mánudaginn 4. febrúar 1946
• t ,í,- * ;
Skrifið
kvexmasíðunni
um áhugamál
yðar.
atbir
G rænmetisr éttir.
(Selleri er fáanlegt nú; er þá
gaman að nota tækifærið til
þess að hafa það á borðum).
Ostur og selleri.
líter skorið selleri.
'Yi líter sellerisoð.
<5o gr. síhjöriiki.
50 gr. hveiti.
75 Sr- rifinn b’stur.
2 harð§.pðin _egg. _. . .
120 gr. bráðið smjörlíki.
Tvíböku-mylsná, • salt :. /(BJáð-í
selferi ef til 'er)(
Selleri er breinsað og soðið í
eilitið söltuðu vatni. Það er
skorið i teninga. Smjörlíki og
liveiti er bakað i potti og sósa
búin til með selleri-soðinu. Það
. er látið sjóða vel. Nokkuð af
sósu er látið í eldfast mót og
selleribitar látnir í. Osti er
clreift á. Síöan er sósa látin i
inótið á ný, þá selleribitar og
ostur. Efst er látin tviböku-
mylsna og hinu brædda stnjör-
líki hellt yfir. Bakað í heitum
toftþ 20 mínútur. Eggin cru
skorin í 4 hluta hvort og raðað
til skrauts ofan á þegar borið
er á borð. (Blaðselleri er lika
notað til skrauts ef til er).
Linsu-„buff“.
% kg. linsur (flatbaunir) .
ýá kg. tviböku-mylsna.
í matskeið hveiti.
|i matskeið brætt smjör.
y2 tesk. salt.
Ðálítið af linsusoði.
Smjörlíki. 2 laukar. Brún lauk-
sósa.
Linsurnar, soðnar og kaklar,
eru hakkaðar ásamt öðrum
lauknum, og öllu efninú hrært
saman. Þetta cr svo mótað í
flatar kökur sem s’teiktar eru í
smjörlíki. Hinn laúkurinn er
skorinn smátt, brúnaður og
dreift ofan á „buff-stykkin“.
fBrún lauksósa er borin með.
Nú er hægt að fá þurkað
spinat og hér er uppskrift af:
Spínat-sufflée.
y líter soðið spínat (fínt liakk-
að).
y2 Hter hvít sósa.
2 eggjarauður, 3 eggjahvítur, 1
matsk. rifnar hnetur.
Rauðurnar eru hrærðar út í
sósuna. Spínatinu blandað í og
iþar næst eggjahvítunum, stíf-
þeyttum. Hellt í eldfast mót og
hnetumylsntinni dreift yfir.
Bakað i heitum ofni. Borið á
þorð strax, rjúkandi heitt.
.
Frú Roosevelt ræðir
um friðarmál heimsins.
Eftir fiarry Gray, frétta-
ritara ti.P.
Eins og kunnugt er var frú
Roosevelt útnefnd til að sitja
ráðstefnu hinna sameinuðu
þjóoa.
En þegar hún er lieiina i
New York liefir lmn vinnu-
slofu sína á 9. liæð í skýja-
kljúf við Madison Avenuue.
Skrifstofa hennar, eða vinnu-
stofa, er fvö lítil herhergi. í
öðru. þeirra-er sófi, útvai’ps-
tæki og amerískt skrifhorð,
»sem merkt er nafni liennar.
A veggnuiai. gegnt því er
mynd af hiniim látna forsela
Bandaríkjanna.
Frú Roosevelt hefir mörgu
að sinna frá því kl. 8 á
morgnana, og ef hún er ekki
i skrifstofu sinni, er þar að
finna ritara hennar og þaul-
revndan vin, Malvine Tliomp-
son, og liana Jiitti fréttaritari
U. P. fyrst, er hann kom til
að ná lali af frú Roosevelt.
Frúin kom svo inn skömmu
síðar og heiláaði lilátt áfram
og Ijúfmannlega. Hún er dá-
lítið föl og mögur, og sökn-
uðurinn, sém enn hlýtur að
fvlla hjarta hennar, hefir rist
djúpar rúnir í andlit liennar.
En hið ytra er liún róleg.
Hún seltist við skrifhorð sitt
og var hress og fjörleg í
máli.
Hinn þjáði heimur er að-
al-áhugamál frú Roosevell.
Eg spurði hana Iivort hún
áliti að Amerikumenn
myndu hætta að hafa áhuga
fyrir „gamla heiminum“, nú
er styrjöldinni væri lokið?
Hún svaraði: „Sé um að ræða
fóllc yfirleitt, held eg að það
liafd aldrei mikinn áhuga
fyrir því hvað öðrum þjóð-
Sunnudags-kringía.
Þessi kringla er fljótgerð og
góð með kaffi.
300 gr. hveiti.
125 gr. bráðið smjörlíki.
4 egg.
100 gr. sykur. -
100 gr. súkkat.
100 gr. rúsínur.
1 tesk. kardemómur, 1 kúfuð te-
skeið lyftiduft.
Egg og sykur er þeytt sam-
an þar til það er hvítt og létt.
Bráðið smjörliki er látið út í,
súkat, rúsinur og kardemoirur.
Lyftiduftinu er blandað saman
viö hveitiS og er þetta lirært
út í síSast. DeigiS er linoSaS
léttilega og mótaS í kringlu á
smurSri plötu. Eggi er strokiS
yfír kringluna og sykri dreift
ofan á. Bakist í heitum ofni hér
um bil y2 klst.
um liði. Og nú liefir nokkuð
gerzt. Styrjaldarátökin reka
okkur ekki áfram lengur. Og
fyrst þau hvetja okkux eklci
Iengur, þurfum við að kom-
ast í skilning um það, að til
þess að koma á friði þarf
líka áreynslu. Eg held við
skiljum það ekki enn, að
erfitt sé að koma á varan-
legum friði. -Eg lield ekki að
ræðumenn okkár Fái miklu
áorkað, t né. ge:ti þokað þjóð-
irini nær Evróþuþjóðum, þó
að þeir tali við fólkið. Eg
held að énginn einn maður
geli áorkað því. Það verður
að-koma frá þjóðinni sjálfri.
Já, þjóðin verður sjálf að
koma auga á það, og það
verður að gerast með sam-
starfi við þjóðirnar liandan
hafsins.
Það er óhætt að segja, að
hér sé til áhyrgðartilfinning
gagnvart heiminum, þó að
hún sé vitanlega aðeins i
svefnrofunum lijá niiklum
þorra manna. Yið viljum
ekki aðra styrjöld, en það á
ennþá eftir að siast inn i
fólk og verða að ásetningi.
Og við verðum að vera „ið-
in við kolann“ til þess að
hjálpa mönnum til að skilja
þetta. Eg á þar við okkur,
yður og alla menn. Þvi er
það svo áriðandi að lieimur-
inn skipi sér að baki liinna
sameinuðu þjóða? styðji
þær, og-geri stofnun þeirra
að tæki til samstarfs og
drengilegs skilnings þjóða á
milli. Ásetningurinn verður
þá lil vegna sambandsins við
aðrar þjóðir. Eg lield að
flestir Ameríkumenn liafi
komið auga á, að það er fá-
nýtt að húa einn, einangra
sig, en það er eflir að sýna
þeim liver tilgangurinn er
með sambýlinu.“
„Haldið þér að heimkomn-
ir hermenn geti hjálpað til
að ná þessu marki?“
„Já,“ er svarið.
„Það er mikill munur á
hermönnum þeim sem nú
ikoma heim, og liinum sem
lieim snéru eftir styrjöldina
fyrri. — Það getur verið að
skilningurinn sé betri af því
að þessir síðari liermenn
hafa komizt í kynni við svo
margar þjóðir. Því má ekki
gleyma að í fyrri styrjöld
fóru þeir aðeins til Frakk-
lands og Þýzkalands. En nú
hafa þeir verið úti um'alla
jörð, í Evrópu, Afríku og i
Kyrrahafs-löndum. Þetta
hefir fært út sjóndeildar-
liring þeirra og forsendurn-
ar fyrir skilningi eru því
bétrí éri fyrir mannsaldri.
Amerikuþjóðin hefir þrosk-
azt og þá sérstaklega æsku-
lýðurinif.- Og' nú er nauðsyn
á að lilúa vel að þeim sáð-
kornum sem gróðursett hafa
verið í hjarta æskumanns-
ins meðan á stríðinu stóð.“
En Evrópuþjóðir vonast
eftir hjálp. Fæst liún og verð-
ur liún fáanlega framvegis?
„Bandarikjaþjóðin liefir
sjálf vandamál að glima við,“
er svarið. „Það er lífsnauð-
syn fyrir Bandaríkin að
komá fjármálum sínum í
lag. Amerika verður að koma
á reglu heinia fyrir fyrst. En
okkur er það full-ljóst að
fjárliagslegt jafnvægi er und-
ir fleirum en eirini þjóð
komið!
Við erum öll svo nátengd,“
segir frúin. „Við þiirfuni
hvert á öðru að halda. Við
erum nú að undirbúa tæki
okkar, óg þau tæki eru líka
til viðreishaí 'Evi’óþri.“
Henni leizt bærilega á út-
litið en lagði æ ofan í æ á-
herzlu á það, að nauðsynlegt
væri að allir tæki liöndum
saman. Framtíðarvon heims-
ins byggist á hinum samein-
uðu þjóðum. — Bandaríkin
ællu núna við ýmsa ervið-
leika að búa, svo sem verk-
föllin, en aðrar þjóðir þyrftu
ekki að hafa áhygggjur af
þeim. Þau boðuðu ekkert
illt.
„Verkföll eru ekki ólieil-
næm,“ sagði frúin. „Minnist
þcss að þar sem kúgun ríkir
eru aldrei verkföll. Þetta eru
vaxtarverkir. Bæði vinnu-
veitendur og verkamenn
þurfa að.þroskast og læra að
skilja livað sannur félags-
skapur er. Og það munu þeir
gera. Nú, eg lield ekki að nein
vandræði stafi af þessu.
Verkföllin Iialda ekld vöku
fyrir mér. Við erum þjóð
sem byggt liefir á einstak-
lingshyggju og eigendur uxu
upp í þeirri trú, að þeir sem
í rauninni unnu fyrirRJþá,
væri að vinna mþð þeim,;En
nú er öldin sú. að „félag^-,
skapur“ er lausnin, á- niör,810,141;
vandamálum. Verkamenii>-og
vinnuveitendur verða nú og
munu vafalaust, hagræða
svo málum sínum, að úr
1 verði raunverulegur félags-
skapur og samstarf. — Þetta
er hluti af nýjum heimi.“
Allur heimurinn þarf nú
áð starfa í þágu félagsskapar
og samræmis. Og 1111 minnist
frúin aftur á stofnun hinna
Sameinuðu Jijóða, seni mild-
ar vonir eru við bundnar.
En það er margt sem þarf
að berjast við. Eg minnist á
Palestínu. Já, það er mál sem
þarf að kippa í lag segir frú-
in, cinlivern veginn, og það
þarf að gerast fljótt.
„Og þegar að minnsta
kosti 50 manns deyja dag
hvern í Evrópu, úr afleið-
ingum af pyndingum, úr
veikindum og fæðuskorti, þá
þarf að hefjast handa í þvi
máli og gera það slrax.“
Frú Roosevelt er óþreyt-
andi i bardaganum fyrir öll-
um sem ‘ tmi sárt eiga að
hinda og rödd henhar var
full af samúð.
„Það hryggir niig,“ mælti
hún ennfremur, „að nefnd
skyldi vera látin fjalla 11111
Palestinumálin. Það er 11111
tvennt að ræða, annað livort
að senda Gyðingana til Pal-
estínu, eða dreifa þeim milli
þjóðanna og yrði þá Banda-
ríkin að laka við sínum
liluta. Annað hvort — en gera
það slrax. Þessu verða við-
komandi stjórnir vitanlega
að ráða — en óskandi væri
að þær réði fram úr því strax.
Guð má vita hvers vegna
þurfti að skipa nefnd, en úr
þvi að það var gert þyrfti liún
að Ijúka starfi sínu. Eg tek
enga afstöðu i málinu aðra
en þá, að þessum mönnum
sé bjargað.“
Þegar eg var að kveðja
frú Roosevelt -spurði eg haria
Iivaðá íiýárs' óskir Iiún Viidi
fram liera fyrir árið 1946.
„Eg óska að stofnun liinna
Sameinuðu þjóðg veröi öfl-
ug, viðbúin að beita valdi
gegn árásum ef nauðsynlegt
er. Eg óska að stofnunin
skapi heimiiium öryggi, því
að þjóðirnar þarfnast nú
friðar fyrst og fremst. Eg bið
þess að hin illu styrjaldar-
skrínisli losni ekki úr ijönd-
11111 liéðan í frá.“ '
Þvottahúsið EIMIR
Nönnugötú 8.
SlMI 2428
Þvær blaut þvott og sloppa
hvíta og brúna.
Vönduð vinna, fljót
afgreiðsla.
Magitás Thorlacius
hæstaréttarlögmaður.
Sími 1875.
Aðalstræti 9.
• ■ ■ 1 111 /
"rrrr
nóTi
Auglýsingar.
sem eiga að birt-
ast í blaðinu sam-
dægurs, verða að
vera komnar fyr-
ir kl. 11 árdegis.
BEZT AÐ AUGLYSAIVÍSI
Jtt UGÆ
h B'tiSi íi fans gg
Klapparstíg 3(1 Sími 18X4.