Vísir - 27.02.1946, Blaðsíða 4

V l S 1 R
Miðvikudaginn 27. fefarúar 194(i
VISIR
DAGBLAÐ
Útgefandi:
BLAÐADTGÁFAN VlSIR H/F
Ritstjórar: Kristján Guðlangsson,
Hersteinn Pálsson.
Skrifstofa: Félagsprentsmiðjunni.
Afgreiðsla: Hverfisgötu 12.
Símar 1660 (fimm línur).
Verð kr. 5,00 á mánuði.
Lausasala 40 aurar.
Félags'prentsmiðjan h.f.
65' ARA I DAG:
jjomóóon,
J^ilandi.
Engin lansn.
Dagsbrúnarverkfallið stendúr enn yfir og
liefur þar lítt eða ekki líorið til tíðinda.
Vinnuveitendur munu háfa boðið Dagsbrún
sömu samninga og gerðir voru við Hlíf í
Hafnarfirði, cn þeim samningum var synjáð.
Virðist það einkennileg afstaða hjá stjórn-
cndum Dágsbrúnar að hvetja stjórn HÍífar
til áð ganga að samningunum, en synjá' þeim
síðan sjálf og virðist slíkt ekki gert áf fullúm
heilindum. Hinsvegar er* ])etta einkamál
félágánná, sem þau jafna váfalaust með sér.
Hitt veit aftur áð öllum almenningi að mjög
er óheppilegt að samningar skulu ekki vérá
eins í meginatriðum hér í hæ og í Háfnarfii'ði.
Byggist á þessu óéðhlcg sámkepþni miíli
verkaljðsfélagánna, þamiig að hvórt þéifrá
reynir að ota síríúrri' tota og ná sem hag-
kvíémristum safnningum, en áð sámriingágerð
lokinni skortir ekki' brýningar milli flokks-
Iriaðaniia, og klogúmálin gahgá á víxl áð því
er árarigúr af saniíiingágerðinni varðár.
Afíciðingar verkfallsins erú 'serii óðast að
koma í ljós. Bensínskortur má heita algjör,
:ið öðru leyti en þvi að hensíh er afgfeitt
til hifreiða fekna, lögreglu og og slokkviíiðs.
Flutningar á lcolum liggja algjörlega riiðfí og
er mjög bagalegt fyrir þá, sem búa utan Iiita-
veitusvæðis. Loks verða skip að hvérfá óaf-
greidd héðari úr höfn og er' það fvrír áilrá
sakir bagalegt og eykur sennilégá mjö'g' á
flufningskostnað Iiinna endursendti vara.
Anriars eru afleiðihgar' vefkfaíisiris svo víð-
tækár, að ekki- er unnt' að gera grein fyrír
þeiin’í stuttu máíi, en þeim mun lengur, sem
verkfallið steridiir verða afleiðingarnar að
sjálfsögðu'tilfinnanlegri. Er talið að við horð
iiggi að bataflotinn stöðvist næstu daga sök-
um olíúskorts, og yfirleitt hlýtuf allt athafna-
líf að lamast stórlega, ef ekki tekst að leysa
deilúhá méð samningúm. Á því virðast þó
])urigar horfur, erida sýnir reynslan, að þeifu
mun lengur, sem verkfölliri starida, þeim riiuri
erfiðara er að koma sáttnm á vegria aúk-
innar stífni og óbilgirni af beggja aðilá hálfu.
Verkfall Dágsbrúnár og Hlíí'ar er uppháfið
:ið álsherjar launahækkunum, og háfa nokk-
ur félög láunþega sagt' upþ sarhiiingum, eða
jafnvel komið frám Verúlégiim kauphækk-
unum. Hfýtúr af þéssu að leiða hækkað verð
á inriléridum afufðum á Iiausti kompnda, méð
því að takmörk hljótá' áð vefa l'yrir hve
léngi má greiðá niðuf dýrtiðiná, svo sem
TÍkissjóðúr héfur* verið látinri gerá til þessa.
Framleiðslukostnaðurinn eykst stöðugt og.að
])ví hlýtur að réka að boginn bresti. Núver-
undi ríkisstjórn er af ýmsum talin hafa góða
aðstöðu til að vinna gegn verðþerislu, ef
nokkur skilningur væri fyrir hendi á riáúð-
»syn ])ess. Menn hafa gert sér vonir úm að
vinstri flokkarnir myndu sýna riokkfa
ábyrgðartilfinningu, er þeir ættu sjálfir sæti
í ríkisstjórninni, en þeir menn virðast munu
verða fýrir Vonbrigðúm. öll starfsemi þessara
ílokka virðist fyrst og fremst miða að niður-
rifi, sem verður því meira, sem seta þeirra
í ábyrgðarstöðuiri várir lengur. Væri ekki úr
vegi að sumir þeir nierin, seiri mest hafa
harizl ..fyrír vinstri samvinnu, skoðúðu Iiug
sinn á^ný, áðfli- efiTé'ft^réPef’ fíaldið.
Sveinn Björnssdii, forseti
fslands, er 65 ára í dág og
mun þjóðin öll i þessu til-
efni senda honum hlýjustu
árriaðaróskir og votla hon-
um virðingu sína og traust.
Sveinn Björnsson á langan
starfsferil að baki í opinberu
lífi þjóðarinnar, enda nlá
segja að harin hafi unnið
riiarina mest og bezt að ýms-
um þeim frámförum, sem
þjóðin byr riú við og á gengi
silt undir. Sýndi hann for-
ysluhæfileika síná slrax, sem
u ngu r m á I áf lu t n ingsm aður
hér í Reykjavík, átti þá sæti
í bæjarsljörn Reykjavíkur og
á Alþirigi, cn er sambands-
lágasáttsmálirin, sem gerður
var við Dani 1918, gekk í gildi
vár Sveini Björnssýni falinn
sá varidi að gæta hagsmuna
okkar í Damriörku, sem
sendlherrá láridsins, en. aúk
þé'Ss háfði'hánn.méð hön'd-
um flestar samningagerðir
varðandi islenzk málefni á
erlendum vettvangi og þá
IJ.S.A. ætlar að
hjálpa iðnaði
Japana og
Þjóftverja
Baridaríkin eru ufn þessar
mundír að undirbúá áætlanir
um aðstoð við iðnað Jápans,
Þýzkalánds og Austurríkis.
Til þess að drága úr at-
vinnúleysi og neyð og hindra
jafnframt /íð óöld verði í
löndum þéssúnt eða ])eim
hlutum, serp Bandarikjá-
riiénn ráða, hafa þeiF'á' prjón-
unum ráðagerðir um, hverriig
köma megi iðnaðiriúrii, senl
ekki hefir unnið að hernáð-
arvélum, í gang aftur. Yrði
þetta þá gert rrieð þVí að
séndá þangað allskönar hrá-
efni.
Verði þelta að rá'ði, taknár
það að Bandaríkin laka upp
alveg riýja stefrnT í málum
hernumdu landárnia Hirigað
ekki sízt márgsk'onar við-
skiptasamninga.
Hér erú ekki tök á að
rekja æfiferil forSe'fans að
ncinu ráði. Hann hefir skaþ-
að sér sess í sögU þéssa
lands og farist giftusariilégá
öll störf. Er Sveinn Björris-
son varð fvi-ir valinu, séiri
Dæsti forseti íslárids, leiddi
það nokkurn veginn af sjálfu
sér, vegna slarfa liáris í þágu
lands og þjóðar. Auk þésa
hafði Sveinn BjörriSsóri (
slaðið utari og ofari við1
stjórnmálákarpið urii ára-
tugi, éií á niiklú vall fyrir
þjóðina að vál fyrsta forset-
ans yrði slíkt að ekki vrði
með rökurii að fuiidið. Múriú
allir' ljúka upp eiiium niunrii
Uin störf fórSétaris einnig á
þessu sviði, eridá’er það ósk
mánna og von, að íslánd
rriégi lcngi njóta’Iiandleiðslú
SVéiris BjörnSsonar i forsétá-
stöli.
Góðir Það er búið að spá breytingu á góða
dagar. veðrinu, sem við höfum notið undan-
farna daga, þegar eg hripa þetta niður.
Eg hefði ekki lagt í að skrifa um það, ef Veður-
stofan liefði ekki verið búin að boða aðra útt,
sem hefir að líkindum i för með sér verra
veður. Eg liefi néfnilega rekið mig iðuglega á
það, að ef eg hefi Sezt niður að kVéldi li! að
prísa veðurblíðuna, þá liefir venjulega verið
komið foráttuveður um sama leyti daginn eftir.
*
Frost- Það hefir að vísn verið fjári kalt á
blíða. stundum, erida liefir frostið verið meira
en nökkuru sinni áður á þe'ssum vetri.
En þrátt fyrir frostið verður ekki annað sagt,
en að hór hafi verið mésta blíðá, héiðríkja og
sól dag eftir' dag og aðéins örlitill andvari. Það
er ekk'i hægt að krefjast betra veðurs um há-
vetur. Að minnsta kosti iriundi eg ekki vilja
skipta á veðurfarinu hér og því, serii verið
hefii' siðustu daganá suður við Eyrarsurid; þar
scin Danir éru að kafná í srijó' og krókria úr
kutda.
*
Óheyrðár Þó veit eg iim marga menn, seiri
bænir. vildirnú fegriir vera komnir stiður
til' Dánmérikun Það eru skíðamenri-
irnir okk'ar, seiri hafá ekki verlð bænheyrðir
neiria að mjög litlta leyti i vclur. Það er bar'a sá'
gaHlrin á iðkriri skiðaiþróttarinnar í Danmörku,
að'það ei' í raúriirini ekki hægt að lærá á skið-
um þar. Hvernig er hægt að læra rauriveruléga
á skíðúm, þar sem engar brekkur eru? Eg fæ
ekki séð, að það sé hægt svo að vel sé. ()g
hvers v'egria ér 'þá verið að eýða dýririætiifn snjó
i þá, sém kúrirfa ekki au nota hann?
IX
Skiðámót Eitth’vað á þessa leið nfælti skíðá-
Keykjávíkur: ináðrir' éinn, s.efn' eg liitti í •g'ári'-
morgun. Ilanri' sagðist lika éefa
sanrifterðuf' unr, að Dariir niundu ekkert liafá
séð eftir því, þótt þessi snjór liefði kaffært okk-
ur éri ekki þá'. Þv'i get eg tika vel trúáð! Én
annars er eg alvég sairiiriálá skíðam'öriririnuni
okkar, að það v'æri mjög leiðinlégt, ef með öllri
yrði snjólaust uni hé'tgiiia, þegar Skiðamót'Hvík-
ur liefst, endá ef mekt hættá'á þrí, þ'ár seni bu-:
ast má við úrkomirþégár hreirivíðríiiti Iýkur og
br.eytingu segja veðuffréghiriiar í nánd.
Bridgekeppnin.
Sjc'tta og næst síðasta um-
ferð bridgekeppninnar1 var
spiluð í gærkvöldi og eftir
þá umferð er sveit Harðar
Þórðarsonar hæst með 1857
etig.
Stigafjöldi liinna sveitanná
er seni hér segir: Sveil Lár-
usar Kárlssonar 1826 stig,
Lárus Fjeldsted 1797 stig,
Halldórs Dungals 1735 stig,
Guniigéifs' Pétúrssonar 1717
stig, Gunnars Möllers 1655
stig, Einars G. Guðmundsson-
ar 1639 stig og sveit Guðm.
Ó. Guðhiúndssonar 1598 stig.
í þésfari umferð vánn
Hörðúr Gunngeir, Dungal
vann Fjeldsted, Lárus Karls-
son vann Einar og Möller
vann Guðmund.
til hefir rrieöt kapp verið Iagt
á að koma í Vég fyrir að ó-
eirðii- og dreþsöttir igjósi Vtpp
í herririmduTöndunum;
Afla- Með batn:vndi; veðri hefir eiririig fylgt
brogð. batnandr afli: Vegna' ógiieftanna fyrst á
vertíðinni gekt báturidm eðíilega illá,
en nú hefir rætzt úr bæði hvað sriértir gæftir óg
afla. „En ekki er sopið káilð, l>ótt í áuáuria sé
komið,“ eins og orðtakið segir, því að varlá var-
aflinn farinn að glæðast, þegar verkfkllið skall
á, cn það hefir inárgvislega erfiðleka í för ifieð
sér fyrir sjómenn. Ýnisar hömlur eru á að
koma fiskinum frá sér; atlt verður að fara eftir
vissiim regluni og ckk'i öðfri vísi.
•í
Áskorun. Það eru fleiri', serii finria til erfið-
leika vegria vérkfallsins, err til að
h'æta lítils háltar úr þéifrt,1 héfir „sjálfstæðis-
verkamaður“ scnt méi'1 eftirfararidi áskorun til
birtingar: ,|Eg skofa hér með,á ráðherrti kriimn-
únista og krata í ríkisstjórninni og alla aðra for-
ustumenn verkamanna, að gefa öll láiin sin i
verkfallssjóð Dagsbrúnarmanna, meðan á verlr-
fallinu stendur og verði birtur listi yfir nöfn
gefendanna í blöðmn flokkanna.
*
Til Eg áiít, að meðan verkaménn fá
hjálpar. engin laun vegna verkfallsins, þá beri
forustumönnum þeirra að gefa laun
sín til hjálpar fátækustu vcrkartíönnuritim. —
Ef allir helztu forkólfar alþýð'unnar gæfu laun
sin, þá fengi sá sjóður um hundrað þúsund
krónur á mánuði. Slík upphæð gæti lijálpað
mörgum, ef verkfallið stendur lengi.“ Já, liér
en tækifærið til að sýna förnarlund sína og er
l 'ráuninrii furða, jiðj 41b$$Hfrir)rtgiárin;ir i æhn]i| íriH
ekki hafa fundið úpp á þessu sjátfir.