Vísir - 13.04.1946, Page 4

V I S I R
Laugardaginn 13. apríl 1946
II
VÍSIR
DAGBLAÐ
Útgefandi:
BLAÐAÚTGÁFAN YlSIR H/F
Ritstjórar: Kristján Guðlaugsson,
Hersteinn Pálsson.
Skrifstofa: Félagsprentsmiðjunni.
Afgreiðsla: Hverfisgötu 12.
Símar 1660 (fimm línur).
Verð kr. 5,00 á mánuði.
Lausasala 40 aurar.
____Félagsprentsmiðjan h.f. _
Villast í vestur
Tlyrrverandi ritstjóri Þjóðviljans taldi sig
“ boða stefnu Krists fyrir bæjarstjórnar-
lvosningarnar, en núverandi ritstjóri blaðsins
þykist vera tákn ættjarðarástar og héldur
vafalaust þeim leik áfram allt til Alþingis-
kosninganna. Ef hugur liefði fylgt og fylgdi
máli hjá þessum blysberum austrænu menn-
ingarinnar, væri ekki nema gott eitt um það
að segja. Vantrúin er þó svo rík hjá kjósend-
um, að trúmálabarátta fyrrverandi ritstjór-
íuis dugði hónum og flokki hans ekki til sig-
urs i bæjarstjórnarkosningunum, og ýmsir
jspá, að brennandi ættjarðarást blaðsins þessa
stundina verði ekki of alvarlega tekin,
þrátt fyrir öll fundahöldin og má benda á
oftirfarandi staðreyndir.
Hinn 13. þ. m. birti Þjóðvilijnn viðtal við
flugmálastjóra, sem er á ýmsan hátt mætur
maður, en dálítið vanheill af kommúnisma.
Var flugmálastjóri þá nýlega komiiin frá flug-
málaráðstefnunni í Dúblin, sem ætlað var að
skipuleggja flugþjónustu á Norður-Atlants-
hafssvæðinu, sem þar var svo skipt í 7 ör-
yggissvæði. Flugmálastjóri skýrði svo frá, að
hér á landi yrði starfrækt björgunarstöð og
að Reykjavík yrði umferðamiðstöð þessa
svæðis. Ákveðið hefði verið, að Keflavíkur-
flugvöllurinn og Reykjavíkurflugvöllurinn
skyldu tilheyra öryggissvæðinu umhverfis Is-
land, og að Keflavíkurflúgvöllurinn skuli telj-
ast aðalflugvöllur þar til Reykjavíkurflugvöll-
urinn hefði verið endurbættur, en þá virðist
sem eigi að starfrækja báða þessa flugvelli
jafnhliða. Flugmálastjóri ræðir svo nokkuð
um fjarskiptastöðvar og lýsir yfir því, að
Bretar muni starfrækja stöðina á Reynisfjalli
„næstu tvo mánuði, en }>á muni amerískir
sérfræðingar koma íslenzkum stjórnarvöldum
til aðstoðar við rekstur liennar“, eins og flug-
málastjóri orðar það. Nú er vitað, að við Is-
lendingar erum ekki undir það búnir að starf-
rækja Keflavíkurflugvöllinn og raunar ekki
Iieldur Reykjavíkurflugvöllinn, en hverjir eiga
þá að aðstoða við rekstur þessara flugvalla
beggja? Úr því að amerískir sérfræðingar eiga
nð stjórna Reynisfjallsstöðinni, virðist ekki
fjarri að ætla, að amerískir sérfræðingar eigi
einnig að stjórna flugvöllunum, enda hefúr
Þjóðviljinn lýst yfir því, að Bretar séu ó för-
um eða jafnvel farnir héðan. Úr því að flug-
málastjóri og samstarfsmenn hans hafa sam-
ið um aðstoð í flugmálum, og Þjóðviljinn birt-
ir þetta viðtal algerlega athugasemdalaust,
isýnast hinar sífclldu áskoranir kommúnista
gcgn amerisku sérfræðingunum í hérliðinu al-
geiiega tilgangslausar. Flugmálastjóri hefur
jægar samið um ameríska aðstoð, — en hann
cr tryggur flokksmaður kommúnista. Hefði
floklmum ekki verið nær að gera honum
„reisupassa“ áður en hann gerði samningana,
heldur en að vera með sífelldar ýfingar gegn
þeim mönnum, sem hann hefur falið forsjá
flugmálanna. Þjóðviljinn hefur krafizt, að við
■eignast dollara, og nú birtir hann athuga-
jsemdalaust samningana á flugmálaráðstefn-
nnni. Hversu haldgott verður þá ættjarðar-
ástartrompið og þjóðræknissamþykktirnar
þegar til kosninga kemur, og liggur ekki í
augum uppi, að kommúnistar hafa villzt af
leið og í vesturátt?
Spádómur —
Framh. af 2. síðu.
Rússar munu smátt og
smátt draga her sinn úr hin-
um ýmsu löndum, cn þeir
fara ekki með hann fyrr en
„fimmta lierdeild“ þeirra,
— kommúnistar undir ýms-
um nöfnum eru orðnir
„hæfir“ til að taka við. Lít-
um t. d. á Kína. Þar fara
Rússar hægt og Iiægt á brott
úr borgum Mansjúríu, en
þeir fara ekki úr neinni borg
þar, fyrr en kommúnistaher-
sveitir eru „komnar svo ná-
lægt“ borgunum, að þær
verða fyrr til cn stjórnar-
hersveitirnar að taka við
völdúm í þeim borgum, sem
Rússar fara úr. Þannig
hleypa Rússar af stað borg-
arastyrjöld í Kína að yfir-
lögðu ráði. Svipuð verður
sagan i Persíu og víðar. En
einmitt allar þessar aðgerð-
ir Rússa, sem Fngilsaxar
eiga mjög erfitt með að taka
á, verða til þess að þoka
Bretum og Bandaríkjamönn-
um meira saman, en jafn-
framt tapa fíeiri og fleiri
þjóðir trausti sínu á Bretum
og Bandaríkjamönnum
vegna undánlátssemi þeirra
við Rússa. Þær gefast upp í
baráttunni fyrir frelsi sínu
og sjálfstæði, en beygja kné
sín fyrir Rússum. Svo er nú
komið t. d. fyrir Póllandi,
Finnlándi, Búlgaríu og Rúm-
eníu, — og fleiri fara á eftir.
V.
Fngum þeim, sem reynt
hefir að kynna sér spádóm-
ana, kemur þessi þróun á ó-
vart. Hún er þar sögð fyrir
og er beinlínis nauðsynleg til
þess að augu mannkynsins
opnist.
I tímariti mínu — Dag-
renningu —, sem kemur í
bókaverzlanir á þriðjudag
eða miðvikudag, mun nú í
sumar birtast greinaflokkur
þar scm þessi ])róun verður
tekin til meðferðar og sýnt
fram á hvernig stjórnmála-
ástand nútímans er algjör-
lega sagt fyrir í spádómum
Bíblíunnar og öðrum fornum
spádómum, sem geymzt hafa.
Fyrsta greinin í þessum
flokki birtist i 1. beftinu og
heitir: Er Asíubylting að
hefjast?
Það er sýnt fram á m. a.
að hinn stórmerkilegi spá-
dómur um Asíu í hinni apo-
kryfu Esdrasbók er nú að
rætast. I þeim spádómi segir
m. a.:
„Og þú Asía! Vei þér, þú
vesæla! Fg mun láta ógæfu
dynja á þér, ekkjudóm, ör-
birgð, hungursneyð, sverð og
drepsóttir, til að herja hús
þín með tortímingu og dauða.
Og dýrð veldis þíns mun
skrælna eins og blóm, þegar
hitanuni, sem koma skal,
verður hellt yfir þig.“
1 sambandi við ])etta er
einnig bent á ummæli Adams
Rutherfords frá 1942 er hann
sagði hina;komandi byltingu
fyrir mcð þessum orðum:
„Núverandi heimsstyrjöld
verður að al'armikilli stjórn-
arbyltingu — stjórnarbylt-
ingu svo mikilfenglegri, að
engin lík hefir ])ekkzt hér á
jörðu, og í samanburði við
hana verða franska og rúss-
neska hyltingm smávægi-
legar.“
Þessi stórfenglega heims-
bylting er nú að skella vfir.
Þjóðirnar munu hrópa: Gef
oss l’rið! Gef oss friðJ En
þær mun engan frið öðlast.
Athyglisverðasti atburður
mannkynsögunnar cr nú að
gerast á Indlandi. Þetta
skildi erkibiskupinn af
Kantraborg og þeir í) biskup-
ar, sem með honum gáfu
nýlega út ávarp til brezku
þjóðarinnar um að biðja til
Guðs fyrir þyí að réttlátt
samkomulag næðist í Ind-
landsmálunum. Menn áttu og
að minnast ræðu þeirrar, er
Kongressflokksleiðtoginn Ne-
hru hélt s. 1. gamlársdag.
Hann sagði þá:
„1 Asíu verður bylting,
sem ekki verður kæfð með
neinum kjarnorkusprengj-
um og hún mun verða upp-
haf þriðju heimsstyrjaldar-
innar.“
Allt l^etta og miklu meira
til, verða menn að gera sér
ljóst, ef þeir eiga ekki bein-
línis að „missa jafnvægið.“
Menii verða líka að vita það
að „tímabil kommúnismans“
verður ekki nenaa 9 ár eins
og „tímabil nazismans“, og
ennfremur, að á þessu 9 ára
tímabili kommúnismans
verður um að ræða uppgang
hans, útþenslu, yfirráð og
loks hið algjöra hrun hans.
Þróunin verður eins og hjá
nazismanum, ncma í miklu
stærri og enn hræðilegri stíl,
en þar átti sér stað.
„Tímabil kommúnismans"
stendur nú yfir, — cr aðcins
nýlega byrjað. — Mjög
athyglisverð timamót sýn-
ast munu verða í september
—október 1947. Um þetta
cfni mun eg fjalla nánar í
áðurnefndum greinaflokki í
„Dagrenningu“ og reyna að
gera það svo ljóst að allir
geti skilið.
VI.
Þar sem eg hefi nii hafið
útgáfu sérstaks tímarits til
að fjalla um þessi mál, mun
þeim grcinum enn fækka, er
eg skrifa í Visi um þau. Eg
vil því nota þetta tækifæri
til að þakka ritstjórum þess
fyrir hjálpsemi þeirra og
skilning á því, að þessar
skoðanir mætlu einnig kom-
ast fyrir almenna sjónir. Vel
gálu þeir hafnað slíkum
„þvættingi“ eins og sumir
aðrir. Vera má þó að eg við
og við sendi Vísi grein um
þessi cfni, ef mér þykir brýn
ástæða bera til, eða „andinn
kenmr yfir mig“, 1 svo rík-
um mæli að Dagrenning
verði mér of lítil, eða komi
Frh. á 8. síðu.

Ófremdar- Bréf þa'ð, sem liér fer á eftir, er
ástand. frá Pétri Sigurðssyni erindreka:
„ViS þurfuni a'ð fá sterkari lögreglu
í cykjavík, flciri lögregluþjóna. Þetta er gcr-
samlega óþolandi, eins og það er. Af ýmsum
ástæðum liefi eg lengi stillt mig um að taka
til máls um þctta í blöðunum. Menn verða eins
og þriimu lostnir, er þeir heyra urn vaxandi
glæpi, innbrotsþjófnaði unglinga og allt liugsan-
legt. En sannarlega gétur þessi vandræðalýður
unnið störf sin óáreittur. Eg skal nefna eitt dæmi:
*
Vakinn Föstudagskvöldi'ð 22. f. m. liáttaði eg
af svefni. nokkru eftir miðnætti, var þreyttur
og svaf eins fast og mér er unnt, en
síðari liluta nætur fór cg að lieyra einhvern
hávaða gegnum svefninn og loks vaknaði eg.
Eg fór út að glugganum til að athuga, hvað
á gengi. Sá eg þá fólk viða i gluggum að gæta
út, þótt klukkan væri fjögur að nóttu tii. Hópur
karla og kvenna liafðist við í porti, sem snýr
út að torginu við Barónsstíg. Fólkið var drukk-
ið og gerði mjög mikinn liávaða.
*
Farið Eg klæddi mig og fór út til þess að
á fætur. sjá, Iivers eg yrði vísari. Þá var ])Qtta
fólk á leiðinni niður Njálsgötuna i
tveim hópum. í siðari hópnum voru aðeins þrír,
tvær stúlkur og.einn karlmaður, öll drukkin.
En önnur stúlkan, liá og frcmur grönn, var
svo drukkin, að hún gat ekki gengið östudd.
Hin tvö leiddu hana, og veitti ekki af. Hún var
svo stöðugt að kalla i hinn hópinn á undan.
Með þessum hávaða og köllum slagaði þessi
þrenning niður alla Njálsgötu og vakti auðvitað
fólk í mörgum luisum.
*
Niður í Eg gekk í humált á cftir, alla leið nið-
Miðbæ. ur að Vonarstræti og Tjarnargötu. Þar
fór hópurinn inn i liið myndarlegasta
hús og átti þar sjáanlega lieima, þvi að hann
hafði lykil að liúsinu. En á allri þessari leið
og þrátt fyrir köllin og liávaðann, varð aldrei
liigreglu vart. — Við verðum að skoða okkur
scm varnarlaust fólk. Þótt svona lýður hámist
tímum saman í kringum hús manna um liánæt-
ur, þá getur hann farið sinu fram óáréittur.
*
Liigreglan. En það er fleira en þetta, sem ár-
vökur augu lögreglunnar þyrftú að
athuga. Því þótt menn hjóli ljóslaust, gangi.frá
bílum sínum óleyfilega og þverbrjóti allar um-
ferðarreglur og lögreglusamþykkt bæjarins, verð-
ur lögreglu helzt aldrei vart í stórum liverfum
bæjarins, að minnsta kosti verður liún ekki á
vcgi mínum og fer eg þó allmikið um bæinu.
*
Vérður úr Lögreglustjóri liefir eitt sinn góð-
að bæta. fúslega skýrl þetta ástand fyrir mér,
og sagði mér nákvæmlega, hvernig
lögregluliði bæjarins væri skipt niður við ýms
skyldustörf á hverjum tima. Það virðist því ekki
duga að ásaka lögregluna, en úr þcssu vcrður
samt að bæta. Bæjarbúar eiga heimtingu á því,
að betur sé litið cftir ýmsu í bænum. Það gerir
hvern mann bókstafíega að verri manni, að þurfá
daglega að ganga fram hjá ýmsu, sem brýtur i
bág við lögreglusamþykkt bæjarins og sjá engin
ráð til að geta fengið á þessu breytingu til bóta.
*
Reglur. Það er betra, að setja engar reglur, en
að hafa ýms fyrirmæli og bönn og fram-
fýlgja svo lillu eða engu. —- Þyki einhverjum
of nærri gengið, þar sem eg nefni livar húsið
er, sem hinir drukknu hávaðaseggjr fóru inn í
um nóttina, þá svara eg þvi einu, að búast má
við, að meira verði gert að sliku framvegis
og þá ef til vill nefnd nöfn manna, sem hátt
standa í mannvirðingarstiga þjóðfélagsins. Þeir
eiga ekki betra skilið, ef þeir kunna ekki að
sjá sóma sinn og hegða sér eins og menn. •—
En hvað sem því liður, þurfum við að fá sterk-
ara lögreglulið i Reykjavík.“