Vísir - 11.05.1946, Blaðsíða 4
Laugardaginn. 11. maí 1946
B
VÍSIR
DAGBLAÐ
TJtgefandi:
blaðautgáfan visir h/f
Ritstjórar: Kristján Guðlaugsson,
Hersteinn Pálsson.
Skrifstofa: Félagsprentsmiðjunni.
Afgreiðsla: Hverfisgötu 12.
Símar 1660 (fimm línur).
Verð kr. 5,00 á mánuði.
Lausasala 40 aurar.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Umíeiðaimenning.
Iokadagurinn er í dag, en svo sem getið var
hér í blaðinu í gær, efnir Slysavarnafé-
lagið og þá sér í lagi slysavarnadeildin Ing-
ólfuí hér í hænum, til fjársöfnunar starfsemi
sinni til styrktar, en hún er nú orðin. æði
umfangsmikil. Félagsdeildirnar hafa í mörg
horn að líta, enda er verkefni þeirra ekki
einvörðungu björgunarstarfsciúi, heldur auk-
ið öryggi á öllum sviðum. Hefur félagið dug-
lcgum fulltrúum á að skipa, sem 'fai'ið hafa
víða hér'heima fyrir og erlendis og aflað sér
raungóðrar þekkingar á hjörgunar- og ör-
yggisstarfsemi.
Einn fulltrúi félagsins, Jón Oddgeir Jóns-
son, er kominn hingað til lands ekki alls fyr-
dr löngu úr ferðalagi um Svíþjóð, en þa^'
kynnti hann sér umferðarmálin sérstaklega,
aneð hliðsjón af hvað liér mætti að gagni
koma. Er ætlunin að tckin verði upp kennsla
i umferðarreglum í barnaskólum stærstu
kaupstaða hér á landi, en það er mikil nauð-'
syn og rétt farið að, er börnin læra uipJerð-
arreglurnar þegar er þau hafa þroska til.
Mála sannast er, að umferðarmenning cr hér
á lágu stigi, og stöndum við þar langt að
haki öðrum Norðurlandaþjóðum. Er brc/ka
og ameríska setuliðið dvaldi hér mátti margt
íif þeim læra, og voru J)á teknar upp ýmsar
þarfar nýjungar, til þess að gcra stjórn um-
ferðarinnar greiðari og öruggari. Virðist syo
sem íslenzkir ökumefm gætu fært sér þessa
fræðslu i nyt og farið eftir settum regl-
um. Frá því er herlögregla hætti að stjórna
umferðinni hcfur mjög sótt í hið fyrra horf
og öryggisleysið virðist stöðugt fara vaxandi.
Sem citt dæmi mætti nefna, að komið var
fyrir spjöldum eða aðvörunarmerkjum við
harnaslcólana og á öðrum stöðum, sem til-
finnanleg slysahætta var á. Flest, ef ekki
<>11 þessi merki hafa verið ónýtt, og ekki hef-
ur verið hirt um að endurnýja þau. Bifreið-
arstjórar óku yfirleitt varlega á þessum stöð-
um, en nú munu þeir teljandi, sem hægja
þarna á ferðinni, þótt alltaf megi búast við
að börn skjótist yfir götu, á leið úr eða i
skóla, og gefi ekki umferðinni þær gætur,
scm vera ber. Sumir bifreiðastjórar taka
fyllri rétt en þeir eiga með tilliti íil annarra
starfsbræðra sinna,- og hefur þetta lcitt til
margskonar slysa, en öðrum hefur teki/t að
sifstýra fyrir snarræði bifreiðarstjóranna.
Bifreiðastjórar verða að gæta þess, að á þeim
Lvílir þung ábyrgð og athugi þeir dóma þá,
sem upp hafa verið kveðnir nú upp á síð-
kastið vegna um^erðarslysa, er ljóst að dóm-
ararnir slaka þar í engu á kröfunum frá
J)vi, sem tíðkazt hefur, nema að síður sé,
Fyrsta skilyrðið til að skapa hér viðun-
andi umferðarmenningu er að kenna börn-
unum jjcgar í æsku umferðarreglurnar, svo
sem nú cr ætlunin að gera fyrir atbcina Slysa-
varnafélagsins. Almenningur ætti að sýna
skilning sinn á hinu þjóðnýta starfi þess fé-
lags, með Jíví að kaupa merki þess í dag og
auka á Jjann hátt á örj'ggi borgaranna. Slík
aðstoð byggist á hyggindum, sem í hag koma
liú þegar, og J)ó enn frekar er frá líður.
V I S I R
Póstviðskipti komin á við öli
lönd nema Japan og Spán.
Samkvæmt tilkynningu frá
skrifstofu alþjóða-póstsam-
bandsins í Bern, hafa nú
verið tekin upp póstviðskipti
milli Þýzkalands og annara
landa alþjóða-póstsambands-
ins, nema til Japans og
Spánar.
Leyft er að senda bæði al-
menn spjaldbréf og almenn
bréf allt að 20 gr.
Á spjaldhréfum má engin
mynd vera, hverskonar sem
er. Umslög um hréfin mega
ekki vera fóðruð (tvöföld),
og utan á Jieim engin teiknan
eða áritun, önnur cn utan-
áskrift sendanda og viðtak-
anda, og svo ])jónustu-upp-
lýsingar.
Leyfð eru cingöngu hréfa-
viðskipti um einkamál. öll
bréfaviðski])ti um verzlunar-
mál eru bönnuð.
Bréfin má skrifa á þessum
niálum. Frá Þýzkalandi:
ensku, frönsku, rússnesku
eða ])ýzku. Til Þý/kalands:
öllum málum.
Utanáskrift sendinga til
Þýzkalands skal vera sem hér
segir: Nafn og heimilisfang
sendanda. Nafn viðtakanda.
Borg og svæði ákvörðunar-
staðar. Götunafn og húsnúm-
er. Númer á Tlutningssvæð-
inu (Postleitgebiet). Her-
námssvæði (nema til Berlín).
Allemagne (Þýzkaland).
Ef seudanda er ókunnugt
um niímer flutningssvæðis
eða hernámssvæðis, verður
þó tckið við bréfum hans.
Til þess að forðast tafir,
eru sendendur sérstaklega á-
minntir uin að setja á bréf-
in númer flutningssvæðis og
hernámssvæðið.
Bréf með utanáskrift
„Poste restante“ eru eigi
leyfð, aftur á móti má scnda
bréf árituð á pósthólfsnúmer,
ef um leið er tilgreint nafn
pós t hólfsleigj anda.
Bréf frá Islandi til Þ.ýzka-
lands verða send um Brct-
land eða Norðurlönd eftir at-
vikum, og er burðargjaldið
venj uleg t alþj óða-burðar-
gjald, og auk þess fluggjald
(cf þau óskast send flugleið-
is) til Bretlands cða Norður-
landa (lengra nær flugsend-
ing ekki að sinni).
Upplýsingar um númer
flutningssvæðis og hernáms-
svæða má fá hjá póststofunni
i Rcykjavík og innan
skamms hjá pósthúsum úli
um land. (Frá póststjórn-
inni).
Sameiginlegt
þvottahús opin-
bena stoinana.
Landlæknir hefur komið
fram með tillögu þess efnis
að stofnað yrði til samegin-
legs þvottahúss í bænum fyr-
ir ýmsar opinberar stofnanir
og fleiri aðila.
Gerir landlæknir ráð fyrir
að aðilar að jiessu sameigin-
lega J)vottahúsi verði m. a.
ríkisspítalarnir, elliheimilið,
sjúkarliúsin, sem ckki eru
rekin af ríkinu, Skipaútgerð
ríkisins og Eimskip, gisti-
hús bæjarins og ýmsir aðrir
aðilar, eða stofnanir sem
þurfa á stórþvottum að
halda.
Landlæknir mun hafa kom-
ið tillögu sinni á framfæri
við ríkisstjórnina, en hún,
eða dóms- og kirkjumála-
ráðuneytið fyrir hennar
hönd, skrifaði bæjarráði
Reykjavíkur um ])essi mál,
og var bréf þess lagt fyrir
bæjarráð fyrir nokkru. Þar,
var málinu vísað til horgar-
stjóra til athugunar.
1 sambandi við þetta má
geta J)ess, að áður hefur bor-
ið á góma meðal bæjaryfir-
valdanna að koma upp al-
menningsþvottahúsi í Rvík.
Var Gisla Sigurbjörnssyni,
forstjóra Elliheimilisins, fal-
ið að semja greinargerð um
hugsanlega framkvæmd J)ess
að koma upp almennings-
Jivottahúsi, jafnframt því,
sem honum var sérstaklega
falið ásamt forstjóra Inn-
kaupastofnunarinnar og
skrifstofustjóra bæjarverk-
fræðings, að athuga mögu-
leika á kaupum á þvotta-
vélum, sem setuliðin eiga hér
á landi.
Þýzkalandssöfnunin.
Þorvaldur Jónsson 30 kr. Mar-
grét Jónsdóttir 50 kr. Safnað af
Bjarna Jónssyni 2725 kr. Þor-
gerður Halldórsdóttir 50 kr. Stef-
anía Ólafsdóttir 200 kr. Guðbjörg
Guðjónsdóttir 00 kr. Systkini 50
kr. K. R. Rönn. 30 kr. P. Guð-
laugs 100 kr. Safnað af Leifi Ás-
geirssyn i275 kr. Heimilisfólk
Gullberustöðuni 100 kr. Safnað af(
Leif Ásgeirssyni 250 kr. Safnað
af Bjarna Bjarnasyni 220 kr. Run- J
ólfur Bjarnason 10 kr. Ragna og
Katla 50 kr. K. J. 40 kr. Þorstcinn1
10 kr. Margrét 10 kr. G. E. og G.
H. 50 kr. Málfríður Tómasdóttir'
20 kr. Öddfríður Erlendsd. 20 kr.
Þórarinn Þórarinsson, Seyðisf. 40
kr. A. K. 15 kr. Þrjár vinstúlkur,
70 kr. íþróttaskólinn, liúsmæðra'
og héraðsskólinn Laugarvatni
3927 kr. N. N.-10 kr. Jóna, Guð-
björg og fna 75 kr. N. N. 5 kr.
G. E. 200 kr. N. N. 5 kr. F. S. og
.1. J. 200 kr. S. Ó. og S. J. Ó. 100
kr. Gömul hjón 25 kr. Kristján1
Andrésson frá Djúpadal 240 kr.
Helga Illugadóttir 50 kr. II. B.|
20 kr. K. G. 200 kr. Sverrir 100
kr. N. N. 50 kr. II. J. 50 kr. N. N.
lt) kr. N. N. 50 kr.
JST. F. MJm M.
Á MORGUN:
Kl. 5 e. h.: Unglingadeildin. —
Kl. 8ýp e. h.: Almenn samkoma.
— Jóhannes Sigurðsson talar.
— Allir velkomnir. (429
„Friður“ Það er nú liðið rúmt ár, síðan Þjóð-
í eitt ár. verjar gáfust upp i Evrópu og vopna-
viðskipti hættu. Það hefir því að nafn-
inu til vei'ið friður í rúmlega ár i álfunni. En
friðurinn hefir ekki fært mönnum það,.sem þeir
bjuggust við, þvi að enn er vei'ið að bcrjast
við vofur þær, scm stríðið vakti upp og magn-
aði. Enn vei'ða menn að bei'jast við lmngur og
harðrétti, hafast við í rústum eða hálfföllnum
liúsum, og enginn veit með vissu, livað næsti
dagur kann að bera í skauti sínu.
*
Ahyggjur. Það verður ekki kominn raunvcru-
legur fi'iður fyrir einstaklinga þjóð-
anna, þótt vopnaviðskipti sé hætt fyrir löngu,
fyrr cn menn hætta að þurfa að liafa áhyggj-
ur af næsta degi. Og það.á langt í land. Langur
timi Iilýtur að liða þangað til svo verður um
hnútana búið, að raunveruleg ró og kyrrð fær-
ist yfir. Allir vilja vinna að þessu — að minnsta
kosti í orði kveðnu, — en oft gegnir öðru máli
um raunveruleikann. Þó virðist stundum Iield-
ur miða í áttina, en þess á milli ekki.
*
Alþjóða- Svo nxargir alþjóðafundir hafa verið
fundir. haldnir upp á síðkastið, að aldrei
munu liafa vcrið lialdnir jafnmargir
á ekki lengri tíma. Það er svo sem ekki van-
þörf á að halda fundi um málefni þjóðanna,
því að ef citthvað ætti að geta orðið til þess,
að regla kæmist á í þessum „táradaU, þá virð-
ist svo sem þessir fundir ættu að geta það.
En þá vei'ða menn auðvitað að ræða málin hisp-
urslaust, án þcss að fara i felur með nokkurn
.skapaðan lilut, því að annars er lítils árang-
urs að vænta.
*
Skollaleikur. Það er leitt til þess að vita, en
. satt þó, að margir þessai'ra funda
Iiafa verið Iciðinlegustu skollaleikir. Viljinn til
samstarfs hefir vei'ið fyrir liendi i orði, en
minna borið á honum, þegar til kastanna hefix-
komið. Meðan þannig er haldið áfram, er auð-
vitað ekki þess að vænta, að árangurinn verði
mikill og fram til þessa liefir bann verið harla
litill, miklum ínun minni en vonir manna stóðu
til. En þó eru vonirnar enn vakandi um að enn
kunni allt vel að fara.
*
Nýtt stríð. Mönnum hrýs lmgur við öllu tali
um nýtt strið, sem sumir telja óum-
flýjanlegt. Stríð þurfa aldi'ei að verða, ef menn
hal'a einlægan vilja til að forðast þau, og strið
á þessum tímum mundi að líkindum verða til
að færa mannkynið nokkur hundruð ár aftur
i tímann. Óttinn við nýtt stríð kann að leiða
til þess, að þjóðirnar finni grundvöll til sam-
vinnu, en sá grundvölllur yrði aldrei eins traust-
ur og áreiðanlegur og sá, sem skapaðist af gagn-
kvæmu trausti og heiðarlcik.
*
Síðasta Styrjöldin 1914—18 átti að vera liin sið-
stríðið. asta alli'a styi'jalda. Menn vonuðu það
:ið minnsta kosli, og menn liafa gert
sér sömu vonir um stríð það, sem nú er lokið
fyrir fáeinum mánuðum. Vonandi liefir mann-
k.vnið lifað síðasta stríð sitt, en reynist það ekki,
þá er ]>að, víst, að ef nýlt sli'íð verður, þá verð-
ui’ það hið síðasta, Sá, sem sigrar, ræður öll-
uin hnettinum.
*
Byrjað — í erlendu tímariti sá eg bollalegging-
lokið. ar um þetta. Þar stóð: „Ef eitl strið
verður enn, ])á hefst það án undan-
genginnar yfirlýsingar. Það hefsf með atom-
sprengjuregni og að líkindum verður sá sigur-
sæll, sem verður fyrr til — þótt það sé ekki
fullvíst, ]iví að svo mikil leynd hvílir yfir ölhi
þessu viðvíkjandi. E11 það má reikna með þvi,
að striðinu verði að mestu lokið — úrslitin
verði sjáanleg — þegál' menn fá fyrstu frétt-
ir um, að stríð hafi brotizt út.“