Vísir - 24.05.1946, Page 2

2
V 1 S 1 K
Föstudaginn -24. maí 1946
*
Ragnar Asgeirsson: 3
inn frá Kaupmannahöfn
Líf marina í Kaupmanna- ] iinum, frð skíðamót eigi áð
höfn virðist vera að falla í halda í Clfadölum, fyrir utan
fyrri skorður og Hafnarbú-j Kaupmannahöfn, um næstu
inn er kátur og fyndinn, eins helgi (17. febrúar). Keppni
•og i gamla daga. Hann hefir
lílca gilda ástæðu til þess,
[)jóðin liefir endurbeimt
frelsi sitt úr þeim hrikaleg-
ustu heljargreipum, sem
nokkru sinni hafa verið til,
á óargadýri nazismans. Þetta
var ekki iiiur draumur, held-
í skíðastökki á auðri jörð
hefj eg ekki vitað fyrr. Von
er á þeim Kuud-hræðriun frá
Noregi. Þeir koma ekki ein-
ungis með skíðin sín, heldur
líka með snjóihn! — hvítan
og fallegan snjó norðan úr
köldum dölum Noregs, á
ur hlákaldur veruleiki, aldreii Heilli járnhrautarlest. Svo er ,
hefir þjóðin verið í jafnmik- j snjónum ekið frá járnhraut- J
illi hættu fyrr. Menn hugsa (arstöðinni og í stökkhrekk- ^
nieð hi*yllingi til þess, hvað una og jafnað úr honum þar.
skeð hefði, ef Hitler og kum- j Síðan er kuldablöndu dreift
pánar hans hefðu gengið með vfir og með þessu móti tekst
sigur af hólmi. Hin þýzkajað hafa allt í lagi. „Við eig-
,,vernd“ kostpði Dani yfir | um bara eina ósk,“ segir As-
tólf milljarða króna og af i hjörn Kuud við blaðamenn,
þeim fá þeir víst ekkert end-j „og hún er, að það fari nú
urgreitt — og telja sig hafaiekki að snjóa, því að þá- er
sloppið vel, eftir atvikum. I öll okkar fyrirhöfn til einsk-
Síðustu mánuði hernámsins J is.“ Kunningi okkar-Islend-
lifðu þeir í stöðugum ótta inga, Birgir Ruud, gat ekki
um að handamenn yrðu komið, vegna veikinda. Hann
lcnúðir til að gera innrásj hafði verið að stölclcva langt
reka Þjóðverjana úr Dan-
mörku með vopnum. Þá
liefði hin endanlega útlcoma
orðið önnur og ömurlegri,
gat orðið fullkomin eyðilegg-
ing fyrir borgir og jafnvel
heila landshluta.
Kol og mór.
Nú eiga Danir flestar verlc-
.smiðjur sínar óskemmdar,
vantar aðeins lcol til að koma
]>eim — og þar með l'ram-
leiðslunni — í gang. En kol-
in virðast ætla að koma seint,
og þau, sem koma, eru miklu
\
fyrir styrjöldina. Þau þarf
■eðlilega að spara — og al-
Ö
stöklc, en vindhviða sneri
honum við i loftinu< svo að
hánn kom niður á hnakkann
og féklc heilahristing. En Ás-
hjörn stöklc 38 metra í Cdfa-
dalahrekkunni J sunnudag-
inn, til mikillar ánægju fyr-
ir þúsundir Hafnarbúa.
Lengra stökk leyfði brautin
ekki, — en. heima í Noregi
hefir hann stokkið helmingi
lengra. Það var mikil hrifn-
ing yfir frammistöðu Norð-
mannanna í stökkinu þenn-
an dag, og nokkrir Danir
stóðu sig líka vel, enda þótt
™ skilyrði þeirra til æfinga í
þessari fögru íþrótt séu ó-
„ sambærileg við norslc skil-
mennmgur fær mmnst af ....
. . ,Í1 , ,, ,, , ivrði. Þetta jar viðhurður
þeim til mhyla-upphitunar, , . .
„ . , dagsins i Hofn þennan sunnu-
cn verður að lata ser nægja , . , , *
T7 ,.&J i dag og aðalumræðuefm blað-
mo eða momylsnu. Um gotur
hæjarins er ekið fyrirferðar-
miklum móhlössum, sem1 gamýg
hestar ganga fyrir, eins og i *
, s. s J , Eitt er það, sem engum
gamla daga, og menn hera , . , , . ”
,. , , i dylst, sem nu lcemur td Dan-
moinn 1 korlum a balcinu , ,
i merkur, en það er hm nnlda
lír> vo í4
i anna daginn eftir.
inn í íbúðirnar. Margir, sem
eg hefi talað við í Höfn, vita
um Hitaveitu Reykjavíkur,
vinátta og
rílcir milli
i manna. Þeir hafa staðið sam-
an í
samúð, sem nú
Dana og Norð-
og undantekningarlaust öf-, . . .
. ,, ö , , „'an í þessari styrjold sem
itnda þeir olckur stórlega at i, v • *
, .1 &T hræður í nevð, svo að Hen-
henm, og það er von. Það ., T1 , „*. , . . , ,
I rik Ihsen hefði ekki haft ut
virðist eldci almennt, að heu- . .,, , ..... ,
• u-, * a neitt að setja, hefði hann
ar íbuðir seu hitaðar upp,
* . . . matt tylgjast með viðburð-
aðeins eitt eða tvo herhergi, , ,. , .
unum. Sa lcah, sem lengi
rett eins og við þelcktum
Reykjavík í æsku olckar.
En veðrið er hlýtt og gott,
vorið virðist vera í nánd,
fyrstu vorblómin, Eranthis,
af ætt sóleyjanna, eru þegar
sprungin út í slci’úðgörðun-
um. Gráendurnar á vötnun-
um fljúga upp tvær og tvær
og hverfa út í buskann. Það
er líka öruggt tákn um að
vorið er á næsta leiti og
jörðin er alauð.
Skíðamót í alauðu.
Því verð eg dálítið undr-
andi, þegar eg les í daghlöð-
hafði verið milli þessara
| tveggja frændþjóða, virðist
I gersamlega horfinn.
j Danir, sem höfðust elcki að
i vel fyrst lengi, er á þá var
| ráðizt, litu með aðdáun til
| hetjubaráttu Norðmanna i
I raunum þeifra, og Norðmenn
I litu með sama hug til Dana,
I þegar þeim varð ofraun að
hafast eklci að og fóru að
taka virkan þátt í hernaðin-
um. Og Norðmenn telja, að
matargjafir Dana til Noregs
hafi hjargað fjölda manns
frá heilsutjóni og dauða, sem
annars hefði vofað yfir, því
að þeir, sem vissu um hið
raunverulega ástand hjá
Norðmönnum, telja að þeir
hafi að síðustu verið á barmi
glötunarinnar, svo að þar
mátti elclci miklu muna.
Þakklæti.
Norðmenn sýna nú lílca
þakklæti sitt í verki. Fjöl-
skyldur, sem fengu danslca
matarpakka meðan stríðið
stóð, bjóða þeim, sem paklc-
ana seridu, lieim til sín, til
Noregs, lána þeim skiðaskál-
ana sína og gera allt fyrir
þá, sem þeir geta, og það er
eins og allaj’ gantlár væring-
ar séu horfnar og gleymdar.
Eg átti erindi til Osló og
vildi helzt lcomast þangað
fljótt, og afréð að fgra loft-
leiðis eftir fáa daga, — þetta
er þriggja stunda flug. Eg
fór á skrifstofu flugfélags-
ins og bað um far eftir þrjá
til l'jóra daga. „Þér meinið
víst 3—4 vilcur?“ sagði af-
greiðslumaðurinn. Allt var
upp-pantað Jyrsta mánuðinn.
Og eins reyndist sjóleiðis, en
þá leið er farið tvisvar í vilcu
og slcipið flytur 2—300 far-
þega í ferð. Þá var aðeins
eftir landleiðin, með járn-
braut.
Fátt er svo með öllu illt,
að eklci hoði noldcuð gott.
Það á sannarlega ' ið hér, að
styrjöldin hefir aukið sþiln-
ing og samúð milli þjóðanna
á Norðurjöndum. Svíar hafa
líka áunnið sér virðingu og
þakklæti Dana og Norð-
manna fyrir alla þá hjálp og
aðstoð, sem þeir létu í té, —
enda þótt erfitt væri að skilja
afstöðu Svía stundum, í ein-
stókum atriðum, meðan
stríðið stóð. Allir virðast á
einu máli um j>að, að far-
sælast fyrir heildina liafi ver-
ið, að Svíar hafi verið utan
við sjálfan hildarleilcinn.
Danskt skyr.
Vík eg svo að öðru efni,
sem lcann að þykja litilsvert,
horið saman við hin stærri
tíðindi. Eg fór eitt kvöldið
í Höfn að heimsækja gamla
og góða vini, Þorvald Krabbe
fyrrv. vitamálastjórá og frú
hans úti í Gentofte. Þau
þurftu margs að spyrja um
sameiginlega lcunningja
heima og allar breytingarn-
ar, sem þar eru orðnar á
flestum sviðum. Við sátum
lengi yfir góðri máltíð, sem
var að hálfu leyti íslenzk,
seinni rétturinn var slcyr, er
ekki stóð hinu fræga Hvann-
eyrarslcyri að balci. Eg varð
hissa á þessum „þjóðlegheit-
um“ í mataræði — og kann
að vera, að landar heima hafi
gaman af að heyra nánara
um þett danslca ^skvr.
Svo var, að eitt sinn var
danskur rjómabússtjóri fyrir
Rjómabúi Flóamanna og þar
lærði hann að hleypa skyr.
Þegar hann flutti heim til
Danmerkur aftur og varð
mjólkurbússtjóri í smábæ
nálægt Hróarskeld u, þá fór
hann að framleiða skyr, í
smáyi|t §th |ýrs4. en fram-
leiðskfh‘jólcst'fneö éftirspurn-
inni. 'Slcyrið afgreiddi hann
í 'þar til hæfum umbúðum í
pósti út um alla Danmörku,
og eftir dálítinn tíma hafði
hann „sprengt“ pósthúsið á
staðnum, því að sendingam-
ar urðu fleiri en það gat telc-
ið við. Skyrframleiðslan
eykst stöðugt og fellur öll-
um vel í geð, sem skyrið
bragða, — og hver veit nema
skyrgerð verði tekin upp um
alla Danmörku áðuf en langt
um líður, og gengur undir
íslenzka nafninu. Nú hefir
slcvrgerð legið niðri á Norð-
urlöndum í margar aldir, en
hver veit nema hún eigi eft-
ir að lcomast þar til vegs og
virðingar á ný.
Ragnar Ásgeirsson.
BANIM
SumarmánuSina, júní, júlí og ágúst,
er öll netaveiði fyrir löndum bæjanns
í Elliðaárvogi og Grafarvogi bönnuð.
Rafmagnsveita Reykjavíkur.
Píanó.
Píanó
1 dag koma í búðma mjög vönduð dönsk
píanó, valin af viðurkenndum fagmanni.
Píanóin eru öll ný yfirfarin og póleruð og
líta út sem ný.
Mörg vel þekkt merki, svo sem: „Hornung
og Möller“, „Sören Jensen“, Wagner o. fl.
Gjörið svo vek og lítið ínn á meðan úrvalið
er nóg.
■Hljótfíœrati. £i$rítar HelyaJlóttut
Sími 1815.
Aðaliundor
Útvegsbanka tslands h.f.,
t. ^
verður haldinn í húsi bankans í Reylcjacík mánu-
daginn 3. júni 1946, kl. 4 e. li.
D A G S K R Á :
1. Skýrsla fulltrúaráðsins um %tarfsemi Ct-
vegshanlcans siðastliðið starfsár.
2. Framlögð’ endurskoðúð reilcníngsuppgerð
fyrir árið 1945.
3. Tillaga um kvittun til framkvæmdarstjóm-
ar fyrir reilcningsskilum.
4. Kosning tveggja fulltrúa og jafnmargra
varafulltrúa í fulltrúaráð.
5. Kosning tveggja endurslcoðunarmanna.
6. öíinur mál.
Aðgöngumiðar að fundinum verða afhentir í skrif-
stofu bankans frá 28. maí n. lc. og verða að vera sóttir
í síðasta lagi daginn fyrir fundinn. Aðgöngumiðar
vei’ða elcki afhentir nema hlutabréfin séu sýnd. Utibú
hanlcans hal'a umboð til að atnuga hlutabréf, sem óskað
er atkvæðisréttar fyrir, og gefa skilríki um það til
slcrifstofu bankans.
Reykjavík, 23. maí 1946.
F. h. fulltrúaráðsins
Stefán Jóh. Stefánsson
Lárus F jeldsted
f *r f I X'l *« y.i hdb • .G', ‘ÍGl.LÍli>ín ,-G*. Gj '1