Vísir - 16.08.1946, Side 4

4
V I S I R
Föstudaginn 16. ágúst 1946
VÍSIR
DAGBLAÐ
Utgefandi:
BLAÐADTGÁFAN VlSIR H/F
Ritstjórar: Kristján Guðlaugsson,
Hersteinn Pálsson.
Skrifstofa: Félagsprentsmiðjunni.
Afgreiðsla: Hverfisgötu 12.
Símar 1660 (fimm línur).
Verð kr. 5,00 á mánuði.
Lausasala 40 aurar.
Félagsprentsmiðjan h.f.'
Svo er nú það...
•Jíðustu árin hafa sjálfstæðismenn verið í
meirihluta stjórn í bæjarmálum Vest-
mannaeyja og alla tíð farizt það verk vel úr
hendi, en við síðustu kosningar misstu þeir
þessa aðslöðu sína. Kommúnistar og jafn-
aðarmenn náðu sameiginlega meirihluta og
notfæra sér hann núna. Þessir flokkar liöfðu
alla tíð, meðan sjálfstæðismenn réðu, fjarg-
viðrast út úr stjórn bæjarmálanna og sagt
íiana vera í mesta ólestri. En iivað skeður
svo, þegar þessir flokkar nó meirihluta að-
stöðu? Bæjarmálin, sem fram til þess tíma
höfðu verið í bezta horfi, breyttu fljótt um
svip. Kosningaloforðin fuku með dréifibréf-
unum, sem útbýtt var á kjördag og ekki nóg
með það. Hvíslað er, að bæjarsjóður cigi nú
lítið annað eftir en peningakassana. Eftir
standa svo meirihluta fulltrúamir afhjúpaðir
og bíða uppskerunnar eftir lélega sáningu.
Kjósendurnir, sem gerðu sér vonir um, að
loforðin um byggingu skóla, sjúkrahúsa, elli-
heimila og fleiri almenningsstofnana yrðu
efnd, sitja nú eftir með sárt enni og naga
handabökin fyrir að hafa látið blekkja sig
til fylgis við.þessi óheillaöfl. En nú er of
seint að iðrast. Kjörtímabilið er rétt að hef j'ast
og engar líkur til, að meirihlutinn Hæti ráð
sitt. Endurreisnin verður að Jnða, þar til sjálf-
stæðismenn háfa nftur náð meirihluta stjórn,
sem væntanlega verður við næstu bæjar-
stjórnarkosningar. En ekki verða þeir öfunds-
verðir af hlutverki sínu fulltrúarnir, sem eiga
sið bæta úr þessu vandræðaástandi.
íþróttir.
íslendingar hafa ekki haft orð fyrir að standa
“ framarléga á sviði íþróttamála til þessa
tíma, en nú síðustu árin hefur lieldur brugðið
lil bctri vona um getu okkar á alþjóðavett-
vangi. Þann 22. ágúst n. k. hefst Evrópu-
meistaramót í frjálsum íþróttum í Osló og
ú því móti munu íslenzkir íþróttamenn fá að
reyna á þolrifin. Þeir eru tíu talsins sem fóru
héðan fyrir nokkrum dögum og þeim er ætlað
að halda uppi heiðri lands og þjóðar á sviði
íþróttanna. Vonandi munu þejr ekki koma
svo til baka, að þeir færi þjóð sinni ekki, að
minnsta kosti, eitt sigurmerki og jafnvel fleiri,
cf veí tekst. Islenzkir íþróttamenn hafa sýnt
það og sannað að í þeim hýr mikill kraftur,
sem andstæðingunum mun veitast fullerfilt
að sigrast á. Hversu langt okkar heztu menn
•komast, hver á sínu sviði, er ekki til hlítar
æeynt enn þá, þar eð þeir hafa ekki í'engið
iiæga samkeppni hér heima.
Margur Islendingurinn heldur því fram, að
jþróttamálin séu hégómamál, sem ekki sé á-
stæða til að virða liið minnsta, en þetta er
mikill misskilningur. Hér er.vissulega um að
ræða menningaratriði, sem vert. er að veita
íulla atlvygli. Líkamsmenntin ér ekki síður
nauðsynleg en sú andlaga. Það er mikils virði
íyrir hverja ])jóð að vera líkamlega hraust
■og ná sem lengst á því sviði. Og þeir íþrótta-
anenn sem lengst skara fram úr hjá hverri
þjóð eiga að vera nokkufrs konar útverðir
landsins á svíði líkamsmenntanna, er sýnt
geti öðrum þjóðum hreysti liennar og líkams-
i'egurð.
Til Aberdeen
Framh. af 2. síðu.
volk og vosbúð, frá Islandi
á einum sandpramma, fær-
andi Skotum ljúffenga,
hornfirzka ýsu í soðið, —
gómsætasta fiskinn, sem þeir
ætlu kost á að láta upp í sinn
kjaft, — allir bláedrú með
stóran skrælþurran blett á
tungunni, sem ekkert ætti
betur við að væla, cn „a drop
of Scotsh“ — og svo væri
tekið svona á móti okkur: Á
okkur væri sigað gömlum,
skozkum liana, sem segði:
„Icelanders are not served
here,“ — og nú sæti þeir
þarna, félagar mínir, nötr-
andi af ótta um ])að, að á
okkur yrði sigað lögreglu,
fyrir syndir annara, — með
sinn þurra blett á tungunni.
Allt fer vel.
Þetla var inniliald ræðu
minnar, ])ó að orðavalið væri
máske annað, — eg man að
eg var mælslcur. Og yfir-
þjónninn stóð á öndinni á
meðan, en fórnaði siðan
höndum og bað afsökunar
fyrir hönd þessa fyrirtækis,
hér væri um misskilning að
ræða. Það hefðu verið Færev-
ingar, — eða máske voru
það Sviar, — sem þarna
höfðu gert uppsleyt um lielg-
na og brotið allt og bramlað.
íslendingar hefði það ekki
vérið.
„I thought as much,“ sagði
eg hróðugur. „Could not
líave been Icelanders, —
never!“
Nei, — sannarlega ekki.
Og nú skyldi Iiann láta til
okkar koma prúðan þjón.
Og þar lofaði hann ekki upp
í ermina sína, því að þjónn-
inn scm hánn sendi okkur
lék á lijólum og vildi allt
okkur til hæfis gera. Var nú
svolgrað lítilsháttar scotsh
fyrst, til þess að mýkja þurra
blettinn. En litlir voru sjiiss-
arnir! Og var svo drukkinn
beiskur bjór á eftir. Allt í
hófi. En strákarnir voru mér
þakklátir fyrir að bjarga
þessari sitúasjón, þvi að
skömm hefði verið að þvi að
láta kasla sér á dyr ófulíum.
Við vorum nú svo seinir
fyrir, að hvorki var hægt að
komast á kvikmynda- né
fjölleika-hús. En .á þessum
stað var enginn liljóðfæra-
sláttur. Og ekki heldur ætl-
unin að sitja yfir drykkju um
kvöldið. Eg var því látinn
spyrjast fyrir um það, hvort
ekki væri þarna nálægt ein-
hver staður, þar sem dansað
væri þá um kvöldið. Brást
þjónninn vel við þvj. og sagði
okkur skilmerkilega lil vegar
að danssal einum, þar sem
nú myndi standa leiknr sem
hæst.
Við kvöddum liinn ágæta
þjón og vfirþjónninn gekk i
veg fvrir mig, þegar yið vor-
um að fara út og spurði,
hvort við værum ánægðir.
meö Jarfa"
Kvað eg já við því og kvaddi
þann góða mann með virkt-
um. Bað eg hann að gæta
þess framvegis, að lála ekki
þjóna sína brengla saman
þjóðernum. Yið værum Is-
lendingar og gæti hann nú
sjálfur séð, að hér færi prúðir
menn.
Ilann játaði því og lmcigði
sig. Yar svo haldið í dans-
salinn og ekki langt þangað.
Þar var elckert til fyrirstöðu
um inngöngu og reyndist
þetta all skrautlegur salur og
vistlegur og geisi-stór. Var
þar áragrúi af ungu -fólki
dansandi og liljómsveitin
prýðilega skemmtileg — að
svo miklu leyti, sem jazz-
tónlist getur verið skenimli-
leg. Eg undi mér vcl við að
horfa á fólkið, sem var
þgnnig yfirlitum, að vel liefði
þetta getað verið heima i
Reykjavík, ef að þar væri til
svo stór og glæsileg salar-
kynni. Fólkið var þokkalega
húið og þó sýnilega í hvers-
dag^sfötum. Stúlkurnar liefðu
vel getað verið reylcvískar.
Sennilega er þó meira tildrið
og tilgerðin hjá borgaraleg-
um íslenzkum stúlkum, en
þessum hinum skozku. Þær
voru, eins og eg sagði áðan,
þokkalega búnar, en alveg
iburðarlaust. Og bjart var yf-
ir þeim mörgum og glóbjart
hárið. Eg hafði ánægju af að
hörfa yfir þennan lióp og eg
hafði gaman af liljómsveit-
inni, — jafnvel þó að jazz
væri tónlistin.
En strákarnir á „Narfa“
skemmtu sér þó enn betur en
eg. Því að allir náðu þeir sér
í slúlkur og dönsuðu eins og
Norðlendingum sæmir. En
Norðlendingar eru þeir allir.
Eg er það líka, en orðinn
gamall og stirður og stóð á-
lengdar.
Fellur svo tjaldið!
*
Ahyrjgib itjrir
ú íyrrðtgrf'ólöy
A bæjarráðsfundi í gær,
var samþykkt að heimila
borgar^tjóranum að undir-
rita ábyrgðarskuldbinding-
ar fyrir lánum hjá Stofn-
lánadeild sjávarútvegsins
við Landsbanka íslands, og
öðrum lánum, sem bæjar-
stjórn hefir samþykkt að á-
byrgjast fyrir kaupendur
vélbáta til Reykjavíkur.
Er heimilt að ábyrgjast
lánin fyrir hverskonar félög,
sem upphaflegir umsækj-
endur hafa stofnað, eða
kunna að stofna, um útgerð
hátanna, enda lilíti þau fé-
lög öllum skilyrðum, seiii
bæjarstjórnin hefir sett fyrir
sölu á bátum og ábyrgð fyr-
ir lánum.
Flugið. Hcr á landi liefir flugi fleygt mjög
fram hin síðari ár, og eru nú starf-
rækt liér tvö flugfélög. Þcssi flugfélög halda
nú uppi reglulegu flugi milli allra helztu kaup-
staða á landinu, og fara cinnig í flugfcrðir til
annara staða cr tilefni er til. Flugtæknin cr
nú komin á það stig, að öruggt má lieita að
ferðast með flugvélum og sizt meiri hætta að
ferðast með þeim en öðrum samgöngutækjum.
Flugið hefir mikla þýðingu fyrir land eins og
Island, sem cr strjálbýlt en víðáttumikið. Sam-
göngubótin af nægilgeum flugvélakosti cr þvi
auðsæ.
*
Svifflug. Það het!ir oft verið rætt um flugsam-
göngur og öllum orðið ljóst, live mikil
þægindi fylgja þeim fyrir okkur íslendinga, og
verða þær þvi ekki ræddar frekar að sinni.
Það cr lil hér á landi flugfélag dálitið annars
eðlis en liin tvö, sem halda uppi samgöngum
um landið, cn það er Svifflugfélag íslands. Það
væri ekki iir vegi að minnast þcss eiiitið nú,
þvi það á einmitt 10 ára afmæli á þessu ári.
Svifflugfélagið var stofnað l!)3(i af nokkrum á-
hugasömum mönnum, og liefir gengi ])ess og
vegur vaxið með ári hverju síðan.
*
Flugsýning. Svifflugfélag íslands ætlar í tilcfni
af afmælisdegi þess, að halda flug-
sýningu á sunnudaginn kenmr, og gefst þá al-
menningi kostur á að sjá félaga þess svífa i svif-
flugum og sjá leilcni þeirra í meðferð svifflug-
unnar. .litlunin er, að á flugsýningunni verði
sýnt margs konar flug, m. a. listflug, í tit þess
gerðri svifflugu. En til ]iess að gera sýning-
una tílkonuimeiri, verða einnig notaðar vélflug-
ur. Það lætur að líkindum, að þessi dagur vcrð-
ur mikill merkisdagur í sögu flugsins á íslandi,
þar sem i fýrsta skipti er haldin flúgsýning
þar sem aðeins íslendingar standa að, og not-
aðar íslenzkar flugvélar, ]>. e. a. s. sem eru í
cign íslendinga.
*
Þróun Flugsýningin cr lialdin i tilefni af 10
flugmála. ára afmæli Svifflugfélags íslands, en
ætlunarverk hennar er einnig að
sýna þróun flugmálanna hér á landi. í því sam-
bandi má geta þess, að sýnt vcrður stig af stigi
gangurinn," frá þvi er félag Svifflugfélagar fs-
lands hófu að gcra tilraunir sínar með svifflug
og siðan hvernig leiknin jókst og svifflugurnar
urðu fullkomnari, þar til er þeir gátu farið að
fljúga listflug i svifflugum. Sýningin niun að
þessu Jeyti gefa almenning gott yfirlit yfir þró-
un fluglistarinnar, og þá sérstaklcga svifflugs-
ins liér á landi.
*
Þátttaka. Samkvæmt þvi, cr Bergmál hefir frétt,
eiga 8 svifflugur og 10 vélflugur að
notast við flugsýninguna og má gera ráð fyrir
að sýningin verði stórfenglcg og minnisstæð öll-
um þeim, er horfa á liana. Það, sem gcrir sýn-
inguna sérslaklega markvctíSa er, að hún er að
likindum sii mesta, sem háldin hefir verið héh,
og er auk þess alislenzk. Það er óhætt að segja
og það með sanni, að nicnn þeir, cr staðið hafa
næstir Svifflugfélaginu, liafa unnið mjög gott og
óeigingjarnt starf, og liefði þróun fluglistarinnar
ekki fleygt eins ört fram og raun er á, hcfðu
ekki áhugasamir menn verið áð verki.
* *
Erlendis. Félagar Svifflugfélags íslands hugsa
hátt og láta sér ekki allt fyrir brjósti
brenna. Nú hafa þeir ákvcðið að rcyna sig á
viðari grundvelli og taka þátt í alþjóðamóti i
svifflugi. Svifflugfélag íslands hcfír nefnilega
hug á því að taka þátt í svifflugi á næstu 01-
ympíuleikjum, en þeir verða haldnir i London
1948. Þess er að vænta, að þcir geti á þeim tima
aukið liekni sína til munar og orðið landi sínu
til sóma á Sýningunni.