Vísir - 18.09.1946, Síða 4
V I S 1 R
Miðvikiulaginn 18. seplombcr 1940
icfur&ur
mu
§extugiir.
prój
'eóóor
h
VISIR
D A G B L A Ð
Utgefandi:
BLAÐAÚTGÁFAN VlSlR H/F
Ritstjórar: Kristján Guðlaug'sson,
Hersteinn Pálsson.
Skrifstofa: Félagsprentsmiðjunni.
Afgreiðsla: Hverfisgötu 12.
Símar 1660 (fimm línur).
Lausasala 50 aurar.
Félagsprentsmiðjan h.f.__
Hranstefnan.
Kommúnistar virðast hafa sagt Sjálfstæðis-
flokknum stríð á liendur siðustu dagana.
Á sunnudaginn er var hefja þcir þannig taurn-
lausar árásir á hendur núverandi fjármála-
ráðhcrm og Landsbankavaldinu, sem þeir
Icalla svo. Telja þeir að þessir aðilar hafi nú
stöðvað framkvæmd nýsköjiunarinnar, þann-
jg að hrunið eitt híði framundan, ef þeir fái
að ráða. Er því næst skorað á framfaraöflin
til lands og sjávar að sameinast gegn aftur-
iialdinu, til þess að vinna að heilhrigðri þróun
mlhafnalífsins og hatnandi kjö.rum almennings.
■öðrn visi mér áður hrá. Elcki alls fyrir löngu
lýstu kommúnistar yfir því, að þeir hefðu
tryggt nýsköpunina i framkvæmdinni, enda
væri hún komin svo langt áleiðis, að ekki
yrði snúið við. Þetta er hverjum manni l.jóst,
cn hitt er svo jafnljóst, að ef ekki verður sigr-
ast á vcrðþenslu þeirrj, sem hér er ríkjandi
verður nýsköpunin heldur ekki tryggð í fram-
kvæmdinni. Öllum er kunnugt að atvinnuveg-
irnir, en þó sérstaklega sjávarútvegurinn, hafa
verið reknir með tilfinnanlegum halla. Flestir
hátarnir liggja nú hundnir við landfestar og
hotnvörpungarnir stunda veiðar, án þess að
nokkur von sé um að reksturinn geti horið
sig. Þcgar svo er komið virðist augljóst að
citthvað verði til hragðs að taka, þannig t. d.
að kaupcndur Svíþjóðarhátanna gcfist kostur
,á að kom.a þeim á sjó í þeirri von að rekst-
urinn geli að minnsía kosli staðið’ undir vaxta-
greiðslunum. Þessir hátar eru sem aðrir
hundnir í höfn og eigendur þeirra standa uppi
ídgjörlega ráðalausir. Fyrir þessa menn verð-
'ur eitthvað að gera og þeim verður heinlínis
íið hjarga frá yfirvofandi gjaldþroti.
Kommúnistar virðast vera á hiðilshuxunum
við Framsókn, sem hlotið hefur lil þessa frek-
iir ómilda dóma í hlöðum þeirra og hcl'ur
ekki verið talin samk\æinishæf í stjórnmál-
•um til slamms tima. Nú skora þeir á hændur
og millistéttirnar, að sameinast um nýsköp-
unina, gegn Sjálfstæðisflokknum og Lands-
hankavaldinu. Ýmsar sögur ganga um, að
3iúverandi ríkisstjórn standi á völlum fótum.
Kommúnistar liugsa sér að draga sig í hlé,
til þess að þurfa ekki að hera áhyrgð á þeim
Táðstöfunum, sem óhjákvæmilega vcrður að
gera til þess að draga úr dýrtíðinni. Aðrir
lelja að konnfuinistar hafi þó fengið skipun um
að sitja áfram í síjórninni, en hvað sem hæft
kann að vera í þessu, virðist ólíklegt að um
jiokkra samvinnu geti verið að ræða innan
TÍkissljórnarinnar, Jiegar eitt af sluðnings-
Iilöðum hennar hefur jafn ófyrirleitnar árás-
ir á l'jármálaráðherrann og Þjóðviljinn gerði
á sunndaginn er var. Ólíklegt er einnig að
-kommúnistar vilji gerast aðilar að þeirri hrun-
stefnu, scm þeir telja að ráðherrann hafi fylgt,
en Jiað hlytu jieir að gerast með áframhald-
andi stjórnarsetu. Má Jvvi vænta að Jæir
'dragi ráðherra sína út úr ríkisstjórninni, að
minnsta kosti um stund, en hvort „maddama
Framsókn“ verður tilkippileg að þ.ví er sam-
vinnu við Jiá varðar, er enn Jiá óvíst. Þctta
skýrist allt saman næstu dagana, en hrun á
rikisstjórninni virðist óhjákvæmjíégt vegna
Jiinnar nýju stefnu kommúnistanna.
Um feðra vorra og forna guða veldi
fórstu eins og landnámsmaður eldi, —
tafðir þó ei við torf eða fræðaghngur.
Til þess varstu of mikill heimspekingur.
í andlegum málum ertu skyggn og gáður,
ekki neinni kennisetning háður.
Oft er mál þi.tt hollara þeim, sem hlusta
heldur en svona meðal guðsþjónusta.
Fróður ertu og fremn öllum þorra
fræðimanna og rithöfunda vorra,
heimspekingur, listamaður líka. —
Land vort þyrfti að eignast marga slíka.
14. 9. 1946
Gretar Fells.
SJDTUGUR.
Guðtntmdur
Sigurðsson.
klæðskerameislai'i.
Það verður ejigin æfisaga.
sem héj' vei'ður skráð um af-
mælisbarnið, aðeins nokkur
orð.
Mér hefir ávallt lundizt
hressandi að eiga viðræður
við liann Guðinund skreðara,
cn svo er hann nefndur i
daglegu tali af kunningjum
sínum, og þeir eru margir.
Ekki hefir liann setið auðum
höndum um æfina, hann
hefir alltaf verið sistarfandi
enda Jiólt liann sé nú farinn
að draga saman seglin að
einhverju leyli. Ekki get eg
séð nein ellimörk á Iionum,
hann virðist vera jafn léttur
á fæti og léttur í lund i d.ag
eins og þegar eg kynntist
honum fyrst fyrir 25 árum,
og liefir hann Jió átt skúrum
og skini að mæta i lífinu.
Guðmundur hefir litl horft
um öxl hcldur vcrið í hætt-
unni stór og lialdið silt strik.
í iðn sínni liefir hann ávailt
!;aft það hugfast að vanda
verk sín vel og kasta ekki
höndum til þeirra.
Þeir eru að sjálfsögðu
orðnir margir, sem liafa
klæðzt fÖtum frá honum
Guðmundi skreðjira, hæði
jieir, sem eru iiáll og Iágt
settir í lífinu, og hefir hann
lálið öllum sömu vandvirkni
í té. Ilann á því ærið marga
vini og kunningja og munu
Jieir eflaust senda honum
hlýjar óskir á Jiessum merk-
isdegi i lífi hans.
Guðmundur getur í sann-
leika tekið undir orð Jiau er
feasl í eftirfarandi vísu:
EIli, þú erl ekki Jiung
anda guði kærum.
Fögur sál er ávallt ung
undir silfurliærum.
S.vo óska eg Guðmundi
allra heilla á ókomnum ár-
um.
Albert S. Ólafsson.
Oasisskóli B4a|
Smifh hyrfar
aff ur.
Næstk. fimmtijdag liefur
Kaj Smith danskennari og
halletmeistari danskennslu
sjna að nýju. Yerður dans-
skóli hans nú lil húsa i Þjóð-
leikhúsinu.
Ilann mun, eins og í fyrra-
vetur, kenna ballet-plastik
fyrir hörn og fullorðna og
ennfremur hyrjendum og
eldri nemendum „steji".
Skólinn num einnig kenna
hörnum almenna dansa og
fullorðnum valsa, foxtrott,
cpiiek-stcp, lango. rumba og
jitterswing. Hjón og „pör“
geta lært á skólanum gamla
dansa eins og lanciers, ma-
zurka, polka, scottish o. 11.
dansa.
Nýir kaupendur
fá blaðið ókeypis til mánaða-
móta. Gerist áskrifendur strax,
hringið í síma 1660 og pantið
blaðið.
SlwaltúliH
Garðastræti 2. — Sími 7299.
CEZT AÐ AUGLYSAIVISI
AiengisböliÖ.
Bréf liefir Bergmáli borizt, í sambandi við
það, er Vísir upplýsti í blaðagrein fyrir nokkru,
eftir heimildum frá skrifstpfu sakadómara varð-
andi afbrot og drykkjuskap, að það væri síður
en svo að afbrot hefðu farið i vöxt hin síðari
ár né að drykkjuskaparbölið væri meira en áð-
ur. Þ,ar sem þetta hefir vakið talsvert umtal, þyk-
ir rétt að lýsa skoðunum einstaklinga um mál-
ið, og er því kafli úr bréfinu birtur hér.
ÚrræÖi.
„Það er margra mál, að áfengisbölið hafi far-
ið allverulega í vöxt á seinni árum, og nú horfi
bókstaflega til stórra vandræða, ef ekkert verði
aðgcrt hið bráðasta. Enginn hefir þó komið með
uppástungur um úrræði, sem sjáanlega megi
að gagni koma. Oft hafji b.orizt fréttir utan af
landi, þar sem ein og ein stúka cða samband
bindindismanna í einhverju ákveðnu héraði hef-
ir samþykkt að krefjast héraðsbanns.
Héraðabönn.
Þessi úrlausn er, síður en svo einhlít til þess
að stöðva áfcngisflóðið. Hér er einungis um að
ræða skammsýna og barnalega tilraun til að
sýnast, en ekki vera. Héraðaböim á stöku stað
myndu hafa í för með sér aukinn starfa og
hagnað fyrir leynivínsalana, og mjög sennilega
koma af. stað vínbruggun, sem hefir að mestu
horfið, síðan afnám bannlaganna gekk í gildi.
Ný bannlög.
Þá eru sumir, sem telja það öruggustu leið-
ina eða ráðið, að koma á nýjum bannlögum
fyrir allt Iandið og þannig afnema alla áfengis-
sölu í landinu. Iíannlög hafa verið hér í gildí
og fært mönnum heim sanninn um það, að hér
er ekki ráð til úrbótar. í kjölfar þessara laga
sigldu skjótlega ýms afbrot, smygl og bruggun
komust í algleyming. Þvingunarráðstafanir hafa
sýnt sig á flestum. sviðum að leiða heldur til
hins verra, en hins betra.
Friáls verzlim.
Það nær engri átt, að halda því fram, að
íslendingar eigi heimsinet í drykkjuskap og ó-
reglu, eins og lögreglustjóri lét sér sæma að
gizka á, er hann átti viðtal við blaðamenn, eltki
alls fyrir löngu. Öruggasta ráðið til úrbóta í
þessum málum cr ekki fundið ennþá, en leit
að því er sjálfsögð. Margir hafa haldið því fram,
að algerlega frjáls verzlun með áfengi myndi
á skömmum tíma koma hér jafnvægi á og valda
því, að menn hættu að drekka yfir sig, og læra
að drekka í hófi.
Treysla þjóðÍKisI.
Þetta hefir ekki verið reynt, og væri sjálf-
sagt að reyna það. Það er vantraust á sinni
eigin þjóð, að telja hana svo lágt setta menn-
ingarlcga, að henni sé ei unnt að umgangast
vín nema sjáifri sér til smánar. íslcndingar
hafa sýnt það, að beir eru fyllilega færir um
að stjórna gerðum sínum sjálfir. Stórkostlegar
ýkjur um drykkjuskap og óreglu á undanförn-
um árum hafa ekki annað gert, sjáanlega, en
stofna til kæruleysis meðal almennings um þessi
mál og jafnvel örfa til meiri óreglu en áður.“
Hér lýkur bréfinu, og væri gott að sem flestar
skoðanir kæmu fram um þessi mál, sem í sjálfu
sér er vandamál, þótt allir séu ekki á einu máli
Hiá öðrpm bjéðu;m.
um það.
Það er ýmislegt, sem bendir tii þess, að reyna
verði nýjar leiðir til jjess að leysa þetta marg-
umrædda áfengismál. Það er vitað, að hjá þeim
þjóðum, þar sem engar liömlur eru, ber lílið
sem ekki á því að almenningur misnoti vínið.
Það er því athugandi fyrir okkur, að reyna þær
leiðir ,sem reynzt hafa bezt í framkvæmdinni.
Það er full ástæða til þess að halda, að við
getnm lært að fara með áfengi eins og þær.