Vísir - 18.09.1946, Blaðsíða 4

Vísir - 18.09.1946, Blaðsíða 4
V I S 1 R Miðvikiulaginn 18. seplombcr 1940 icfur&ur mu §extugiir. prój 'eóóor h VISIR D A G B L A Ð Utgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VlSlR H/F Ritstjórar: Kristján Guðlaug'sson, Hersteinn Pálsson. Skrifstofa: Félagsprentsmiðjunni. Afgreiðsla: Hverfisgötu 12. Símar 1660 (fimm línur). Lausasala 50 aurar. Félagsprentsmiðjan h.f.__ Hranstefnan. Kommúnistar virðast hafa sagt Sjálfstæðis- flokknum stríð á liendur siðustu dagana. Á sunnudaginn er var hefja þcir þannig taurn- lausar árásir á hendur núverandi fjármála- ráðhcrm og Landsbankavaldinu, sem þeir Icalla svo. Telja þeir að þessir aðilar hafi nú stöðvað framkvæmd nýsköjiunarinnar, þann- jg að hrunið eitt híði framundan, ef þeir fái að ráða. Er því næst skorað á framfaraöflin til lands og sjávar að sameinast gegn aftur- iialdinu, til þess að vinna að heilhrigðri þróun mlhafnalífsins og hatnandi kjö.rum almennings. ■öðrn visi mér áður hrá. Elcki alls fyrir löngu lýstu kommúnistar yfir því, að þeir hefðu tryggt nýsköpunina i framkvæmdinni, enda væri hún komin svo langt áleiðis, að ekki yrði snúið við. Þetta er hverjum manni l.jóst, cn hitt er svo jafnljóst, að ef ekki verður sigr- ast á vcrðþenslu þeirrj, sem hér er ríkjandi verður nýsköpunin heldur ekki tryggð í fram- kvæmdinni. Öllum er kunnugt að atvinnuveg- irnir, en þó sérstaklega sjávarútvegurinn, hafa verið reknir með tilfinnanlegum halla. Flestir hátarnir liggja nú hundnir við landfestar og hotnvörpungarnir stunda veiðar, án þess að nokkur von sé um að reksturinn geti horið sig. Þcgar svo er komið virðist augljóst að citthvað verði til hragðs að taka, þannig t. d. að kaupcndur Svíþjóðarhátanna gcfist kostur ,á að kom.a þeim á sjó í þeirri von að rekst- urinn geli að minnsía kosli staðið’ undir vaxta- greiðslunum. Þessir hátar eru sem aðrir hundnir í höfn og eigendur þeirra standa uppi ídgjörlega ráðalausir. Fyrir þessa menn verð- 'ur eitthvað að gera og þeim verður heinlínis íið hjarga frá yfirvofandi gjaldþroti. Kommúnistar virðast vera á hiðilshuxunum við Framsókn, sem hlotið hefur lil þessa frek- iir ómilda dóma í hlöðum þeirra og hcl'ur ekki verið talin samk\æinishæf í stjórnmál- •um til slamms tima. Nú skora þeir á hændur og millistéttirnar, að sameinast um nýsköp- unina, gegn Sjálfstæðisflokknum og Lands- hankavaldinu. Ýmsar sögur ganga um, að 3iúverandi ríkisstjórn standi á völlum fótum. Kommúnistar liugsa sér að draga sig í hlé, til þess að þurfa ekki að hera áhyrgð á þeim Táðstöfunum, sem óhjákvæmilega vcrður að gera til þess að draga úr dýrtíðinni. Aðrir lelja að konnfuinistar hafi þó fengið skipun um að sitja áfram í síjórninni, en hvað sem hæft kann að vera í þessu, virðist ólíklegt að um jiokkra samvinnu geti verið að ræða innan TÍkissljórnarinnar, Jiegar eitt af sluðnings- Iilöðum hennar hefur jafn ófyrirleitnar árás- ir á l'jármálaráðherrann og Þjóðviljinn gerði á sunndaginn er var. Ólíklegt er einnig að -kommúnistar vilji gerast aðilar að þeirri hrun- stefnu, scm þeir telja að ráðherrann hafi fylgt, en Jiað hlytu jieir að gerast með áframhald- andi stjórnarsetu. Má Jvvi vænta að Jæir 'dragi ráðherra sína út úr ríkisstjórninni, að minnsta kosti um stund, en hvort „maddama Framsókn“ verður tilkippileg að þ.ví er sam- vinnu við Jiá varðar, er enn Jiá óvíst. Þctta skýrist allt saman næstu dagana, en hrun á rikisstjórninni virðist óhjákvæmjíégt vegna Jiinnar nýju stefnu kommúnistanna. Um feðra vorra og forna guða veldi fórstu eins og landnámsmaður eldi, — tafðir þó ei við torf eða fræðaghngur. Til þess varstu of mikill heimspekingur. í andlegum málum ertu skyggn og gáður, ekki neinni kennisetning háður. Oft er mál þi.tt hollara þeim, sem hlusta heldur en svona meðal guðsþjónusta. Fróður ertu og fremn öllum þorra fræðimanna og rithöfunda vorra, heimspekingur, listamaður líka. — Land vort þyrfti að eignast marga slíka. 14. 9. 1946 Gretar Fells. SJDTUGUR. Guðtntmdur Sigurðsson. klæðskerameislai'i. Það verður ejigin æfisaga. sem héj' vei'ður skráð um af- mælisbarnið, aðeins nokkur orð. Mér hefir ávallt lundizt hressandi að eiga viðræður við liann Guðinund skreðara, cn svo er hann nefndur i daglegu tali af kunningjum sínum, og þeir eru margir. Ekki hefir liann setið auðum höndum um æfina, hann hefir alltaf verið sistarfandi enda Jiólt liann sé nú farinn að draga saman seglin að einhverju leyli. Ekki get eg séð nein ellimörk á Iionum, hann virðist vera jafn léttur á fæti og léttur í lund i d.ag eins og þegar eg kynntist honum fyrst fyrir 25 árum, og liefir hann Jió átt skúrum og skini að mæta i lífinu. Guðmundur hefir litl horft um öxl hcldur vcrið í hætt- unni stór og lialdið silt strik. í iðn sínni liefir hann ávailt !;aft það hugfast að vanda verk sín vel og kasta ekki höndum til þeirra. Þeir eru að sjálfsögðu orðnir margir, sem liafa klæðzt fÖtum frá honum Guðmundi skreðjira, hæði jieir, sem eru iiáll og Iágt settir í lífinu, og hefir hann lálið öllum sömu vandvirkni í té. Ilann á því ærið marga vini og kunningja og munu Jieir eflaust senda honum hlýjar óskir á Jiessum merk- isdegi i lífi hans. Guðmundur getur í sann- leika tekið undir orð Jiau er feasl í eftirfarandi vísu: EIli, þú erl ekki Jiung anda guði kærum. Fögur sál er ávallt ung undir silfurliærum. S.vo óska eg Guðmundi allra heilla á ókomnum ár- um. Albert S. Ólafsson. Oasisskóli B4a| Smifh hyrfar aff ur. Næstk. fimmtijdag liefur Kaj Smith danskennari og halletmeistari danskennslu sjna að nýju. Yerður dans- skóli hans nú lil húsa i Þjóð- leikhúsinu. Ilann mun, eins og í fyrra- vetur, kenna ballet-plastik fyrir hörn og fullorðna og ennfremur hyrjendum og eldri nemendum „steji". Skólinn num einnig kenna hörnum almenna dansa og fullorðnum valsa, foxtrott, cpiiek-stcp, lango. rumba og jitterswing. Hjón og „pör“ geta lært á skólanum gamla dansa eins og lanciers, ma- zurka, polka, scottish o. 11. dansa. Nýir kaupendur fá blaðið ókeypis til mánaða- móta. Gerist áskrifendur strax, hringið í síma 1660 og pantið blaðið. SlwaltúliH Garðastræti 2. — Sími 7299. CEZT AÐ AUGLYSAIVISI AiengisböliÖ. Bréf liefir Bergmáli borizt, í sambandi við það, er Vísir upplýsti í blaðagrein fyrir nokkru, eftir heimildum frá skrifstpfu sakadómara varð- andi afbrot og drykkjuskap, að það væri síður en svo að afbrot hefðu farið i vöxt hin síðari ár né að drykkjuskaparbölið væri meira en áð- ur. Þ,ar sem þetta hefir vakið talsvert umtal, þyk- ir rétt að lýsa skoðunum einstaklinga um mál- ið, og er því kafli úr bréfinu birtur hér. ÚrræÖi. „Það er margra mál, að áfengisbölið hafi far- ið allverulega í vöxt á seinni árum, og nú horfi bókstaflega til stórra vandræða, ef ekkert verði aðgcrt hið bráðasta. Enginn hefir þó komið með uppástungur um úrræði, sem sjáanlega megi að gagni koma. Oft hafji b.orizt fréttir utan af landi, þar sem ein og ein stúka cða samband bindindismanna í einhverju ákveðnu héraði hef- ir samþykkt að krefjast héraðsbanns. Héraðabönn. Þessi úrlausn er, síður en svo einhlít til þess að stöðva áfcngisflóðið. Hér er einungis um að ræða skammsýna og barnalega tilraun til að sýnast, en ekki vera. Héraðaböim á stöku stað myndu hafa í för með sér aukinn starfa og hagnað fyrir leynivínsalana, og mjög sennilega koma af. stað vínbruggun, sem hefir að mestu horfið, síðan afnám bannlaganna gekk í gildi. Ný bannlög. Þá eru sumir, sem telja það öruggustu leið- ina eða ráðið, að koma á nýjum bannlögum fyrir allt Iandið og þannig afnema alla áfengis- sölu í landinu. Iíannlög hafa verið hér í gildí og fært mönnum heim sanninn um það, að hér er ekki ráð til úrbótar. í kjölfar þessara laga sigldu skjótlega ýms afbrot, smygl og bruggun komust í algleyming. Þvingunarráðstafanir hafa sýnt sig á flestum. sviðum að leiða heldur til hins verra, en hins betra. Friáls verzlim. Það nær engri átt, að halda því fram, að íslendingar eigi heimsinet í drykkjuskap og ó- reglu, eins og lögreglustjóri lét sér sæma að gizka á, er hann átti viðtal við blaðamenn, eltki alls fyrir löngu. Öruggasta ráðið til úrbóta í þessum málum cr ekki fundið ennþá, en leit að því er sjálfsögð. Margir hafa haldið því fram, að algerlega frjáls verzlun með áfengi myndi á skömmum tíma koma hér jafnvægi á og valda því, að menn hættu að drekka yfir sig, og læra að drekka í hófi. Treysla þjóðÍKisI. Þetta hefir ekki verið reynt, og væri sjálf- sagt að reyna það. Það er vantraust á sinni eigin þjóð, að telja hana svo lágt setta menn- ingarlcga, að henni sé ei unnt að umgangast vín nema sjáifri sér til smánar. íslcndingar hafa sýnt það, að beir eru fyllilega færir um að stjórna gerðum sínum sjálfir. Stórkostlegar ýkjur um drykkjuskap og óreglu á undanförn- um árum hafa ekki annað gert, sjáanlega, en stofna til kæruleysis meðal almennings um þessi mál og jafnvel örfa til meiri óreglu en áður.“ Hér lýkur bréfinu, og væri gott að sem flestar skoðanir kæmu fram um þessi mál, sem í sjálfu sér er vandamál, þótt allir séu ekki á einu máli Hiá öðrpm bjéðu;m. um það. Það er ýmislegt, sem bendir tii þess, að reyna verði nýjar leiðir til jjess að leysa þetta marg- umrædda áfengismál. Það er vitað, að hjá þeim þjóðum, þar sem engar liömlur eru, ber lílið sem ekki á því að almenningur misnoti vínið. Það er því athugandi fyrir okkur, að reyna þær leiðir ,sem reynzt hafa bezt í framkvæmdinni. Það er full ástæða til þess að halda, að við getnm lært að fara með áfengi eins og þær.

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.