Vísir - 23.09.1946, Blaðsíða 1

WISIR
Jrecfhwti
Mánudaginn 23. september 1946
✓
Lagaleysi, óeirðir, hermdarverk og öng]bveiti eiga að ríkja í landinu í stað laga og réttar.
Þegar rökin bregðast og skynsemin, eiga hneíar „árásarliðsins^ að ráða úrslitum í örlagarikustu
málum. Skilur þjóðin nú hverskonar manntegund kommúnistar eru, og hvers má af jíeim vænta?
Hyggst hún enn að styðja þá til valdanna, eða snúast gegn þeim með viðeigandi aðgerðum, sem
hæfa slíkum mönnum. Eiga þeir að sitja lengur óáreittir í ríkisstjórninni og misnota ríkisstofn-
anir til þess að espa almenning til Iöglausra verkfalla og enn frekari óeirða?
I gær boðuðu kommúnistar til útifundar í porti
Miðbæjarskólans, en þar átti að ræða samningana
um Keflavíkurflugvöllinn. Jafnframt hafði mið-
stjórn Sjálfstæðisflokksins boðað til flokksfundar
í Sjálfstæðisliúsinu við Austurvöll. Báðir fundirnir
hófust á tilsettum tíma.
Forsætisráðherra, Ólafur Thors, flutti ítarlega
ræðu um flugvallarsamninginn við góðar undirtekt-
ir áheyrenda. Næstur honum Talaði Gunnar Thor-
oddsen prófessor, en var ekki langt kominn máli
sínu, er fjölmennur hópur manna réðist með ærsl-
um og hávaða inn í fundarsalinn. Fjölmenni var
fyrir í fundarsalnum, og skeytti það engu ærsl-
um þessum, en engin tök voru á að halda fund-
inum áfram um langa hrið.
Einstaka menn gáfu sig á tal við suina af að-
komumönnum, og upplýstist þá að þeir menn, sem
stóðu að fundinum i Barnaskólaportinu höfðu
stefnt liðinu að Sjálfstæðishúsinu i þvi augnamiði
að stofna þar til óeirða. Yar lið þetta að mestu
samsafn unglinga, karla og kvenna, einkennilegt i
útliti og æðisgengið i augum. Æpti þetta fólk
ókvæðisorðum að forsætisráðherra og öðrum for-
ystumönnum Sjálfstæðisflokksins, en sungu flokks-
söngva kommúnista þess á milli. Fór þessu lengi
fram, en loks kom að þvi, að einn úr hópnum
stakk upp á því, að liðið brygði sér í kröfugöngu
og tíndist það þá út úr húsinu að mestu.
Forsætisráðherra tók þá aftur til máls, og ræddi
þetta framferði sérstaklega. Taldi hann slíkt fram-
ferði sem þetta siðuðum mönnum ósamboðið og
þjóðhættulegt.
Er forsætisráðherra hafði lokið máli sínu hylltu
fundarmenn hann innilega, þökkuðu honum stefnu
hans og aðgerðir í utanrikismálunum og hrópuðu
fyrir honum ferfalt húrrahróp.
Forsætisráðherra, Bjarni Benediktsson borgar-
stjóri, og fleiri forystumenn flokksins hugðust nú
að ganga tii starfa í þingnefndum, og ákveðinn
hafði verið fundur í utanríkismálanefnd, er fjalla
átti um samningsuppkast það, sem fyrir Alþingi
liggur, varðandi Keflavíkurflugvöllinn. Fyrir utan
húsið liöfðust óeirðarseggirnir enn þá við, og gerðu
nú aðsúg að forsætisráðherra og Gunnari prófessor
Thoroddsen, sem lögreglan verndaði eftir getu og
hörfuðu þeir inn í Landsímahúsið. Næstir á eftir
þeim komu þeir bræður, Bjarni Benediktsson borgar-
stjóri og Sveinn Benediktsson. Béðist lýður þessi
á þá og reyndu að berja, en lögreglunni tókst að
forða þeim inn í Sjálfstæðishúsið aftur og hlutu
þeir engin eða óveruleg meiðsl.
Forsætisráðherra fór frá Landsímahúsinu í bif-
reið. Nokkrir ungir menn og stúlkur höfðu komist
inn í húsið og fylgdust með förum hans. Er ráð-
herrann steig inn í bifreiðina ærðust þessi hjú, æptu
upp að hann skyldi ráðinn af dögum, rotaður og
þar fram eftir götunum, en er bifreiðin ók af stað
grýttu þau hana, með því að þau urðu og sein til
að stöðva hana.
Óaldarlýðurinn meinaði mönnum útgöngu úr
Sjálfstæðishúsinu, þar til liðið var langt fram á
8. stundu, en þá var tilkynnt að Alþýðusamband ís-
lands hefði ákveðið sólarhrings allsherjarverkfall
frá kl. 1 nú í dag að telja og til jafnlengdar á morg-
un. Virtist svo, sem mönnum þættu þetta mikil
tíðindi og góð og hurfu óaldarseggirnir úr strætinu,
samkvæmt tilmælum og að fenginni áskorun frá
kommúnistum um að þeir notuðu afl sitt til að gera
allsherjarverkfallið sem örlagaríkast og áhrifa-
mest.