Vísir - 03.10.1946, Blaðsíða 2

2
V I S I R
Fimmtudaginn 3. október 194t»

^JCa
,ana
Sait að segja leizl mér ekki
á blikuna i vor, er eg liafði
heyrt kórimi’ syrigja og frétti,
að liann hyggði á söngför lil
Ameríku. Þá var söngurinn
langl fi’á því að vera boðleg-
ur í framandi löndum. Síðan
var gerð gagngerð breyting
á söngliðinu og kjarnanum
lialdið eftir. Auk þess liefir
kórinn fengið góða söng-
menn, sem eiga mikinn þátt
í að setja svip sinn á radd-
irnar. Þessi ráðstöfun var
amóoncpur
k,/
óró
yavi,
Ít
sjálfsögð
nauðsýnlef
enda Iiefir mikið áunnizt, og
er kórinn allur orðinn annar
og miklu betri. Einbeittur
vilji fær miklu áorkað. Söng-
stjórinn hefir náð undraverð-
um árangri á tiltölulega stutt-
um tdma, enda mun hvorki
bann né söngliðið bafa legið
á liði sínu síðan. Nú er kór-
inn orðinn svo góður, bæði
bvað snertir söng og raddir,
að ekki er ástæða til að ætla
annað, en að söngur hans
verði landi og þjóð til sóma í
liinni fyrirhuguðu söngför.
Kóririn söng dagana 24. og
25. sept. í Gamla Bíó við
mikla aðsókn og góðar við-
tökur. Á söngskránni var úr-
val íslenzkra kórlaga, svo
sem „ísland“ eftir Sigfús
Einarsson, „Brennið þið, vit-
ar“ eftir Pál ísólfsson, „Föru-
mannaflokkar þeysa“ eftir
Karl Ó. Runólfsson, að ó-
gleymdu „Kyrie“ og „Þér
landnemar“ eftir söngstjór-
ann Sigurð Þmðarson, auk
fjölda smærri íslenzkra og
erlendra laga. Flest voru lög-
in alvarlegs cfnis, en þó voru
nokkur fjörug lög sungin, til
að lífga upp skemmtunina,
svo sem hin allcunna
„Kampavinskviða“ eftir
Lumbye, og fór vel á þvi, að
liafa slik lög með.
Raddkostur kórsins er nú
./ .........'ín
kórsins er Fritz Weisshappel
og reyndist hann traustur
við liljóðfærið, svo sem
endranær.
Forseti íslands heiðraði
kórinn með nærveru sinni og
fleira stórmenni var á
hljómleikunum fyrra kvöld-
ið. Síra Garðar Þorsteinsson
úr Fóstbræðrum ávarpaði
fyrir þeirra liönd þessa söng-
bræður sína nokkrum
kveðjuorðum, en Fóstbræður
sö.ng • „Söngkveðju“ eftir
Griegs til þeirr.a í kveðju-
skyni og átti allt þetta þátt í
að gera stundina bátíðlega.
Fylgja kórnum hinar
beztu árnaðaróskir.
B. A.
Síldarstofninn
Framh. af 1. síðu.
Norðurlandssíldin, og' getur
slæðzt nokkuð norður fyrir
land, einkum þegar Golf-
straumurinn er sterkur, og
hinsvegar sumargotsíld og
vorgotsild í uppvexti, einkum
sumargotsild.
í sambandi við óreglu á
síldargöngunum hér við Jand
s. 4. tvö sumur, ér það einkar
athyglisvert að i fyrravetur
gekk vor- og stórsíldin við
Noreg mjög á annan veg en
vant er. Göngurnar komu um
þrem vikum of seint og þeg-
ar sildin var loksins komin á
miðin, stóð hún á miklu
slærra svæði en hún var vön.
Ef þessi afbrigði í síld-
argöngunum við Noreg bafa
jált rót sína að rekja til ein-
kénna þeirra, 'sem voru á
síldargöngunum hér við land
sumarið 1945, verður fróð-
legt að sjá livernig síldin við
Noreg hagar sér á þeirri ver-
tíð sem byrjár þar nú uin
áramótin.
Ef við liefðum liaft yfir
skipi að ráða s. 1. sumar, geng
eg þess ekki dulinn að við
værum nú fróðari en raun
ber vitni uni margt það i
sambandi við síldargöngurn-
ar, sem okkur ber nauðsyn
til að vita. En um orðinn
hlut er ekki að fást. Við höf-
uin orðið að skjóta á fres't
rannsókn á rauðátunni og
mörgum öðrum áríðandi við-
fangsefnum. En væntanlega
rennur sú stund upp, innan
svipur yfir
hreimnum. I
söngnum
söngnum
og
er
orðinn góður og er hið bezta iangs thna, er við eignumst
samræmi milli raddanna i1 aðstöðu til þess að gefa okk-
kórnum, hvað snertir styrlc-' ur ana ag þeSsum aðkalllndi
leika og blæ. Er norrænn vandamálum.
Þegar því hefir verið lokið
. að vinna úr þeim efnivið,
festa og alvara og hygg eg,1 sem safnag Var á Siglufirði s.
að útlendingar húist einmitt j sumar, öðlumst við sjálf-
sagt fyllri þekkingu um
stofninn, eins og hann var,
ekki sízt eftir að aldurs-
ákvarðanirnar hafa verið
gerðar.
Eins og kunnugt er,
hrygnir sumargotsíldin, eða
við slikum söng hjá monn-
um, sem byggja land norð-
ur við Dumbshafið kalda.
Lögin eru orðin þaulæfð og
mörg prýðilega sungin.
Einsöngvarar kórsins
verða* þeir Stefán Islandi,
Guðmundur Jónsson og j Faxasíldin öðru nafni, við
Magnús Gíslason. Söng Stef- suður- og suðvesturlandið á
án í þessum sainsöng ein-
söngshlutverkið i „Kyrie“
eftir söngstjórann og í „Ave
Maríu“ eftir Kaldalóns með
sinum alkunnu tilþrifum, en
Magnús i laginu „Á Sprengi-
sandi“ eftir sama höfund í
sniðugri kórsetningu eftir
Einar Ralf og gerði hann lag-
inu góð skil. Undirleikari
sumrin, en hrygningar-
stöðvarnar geta verið ýmist
fyrir sunnan land t. d. austur
í Mýi’abugt, eða fyrir vestan
Iand, l. d. á svæðinu í og utan
Faxaflóa, og fer það eftir ár-
ferði. 1 sumum árum eru þær
einkum vestarlega, en í sum-
um austar. Sýnist þá rökrétt
að gera ráð fyrir því, að í
þeim árum sem Golfstraum-
urinn lætur mikið til sín taka,
færist stofninn vestar undan
straumnum, en slílc hefir
raunin orðið á einmitt í sum-
ar. Þessu til sönnunar má
benda á það, að hafránn-
sóknarskipið Dana, sem ný-
lega var hér á ferðinni, fann
óvenjulega mikið magn af
síldarlirfum í svifinu úti fyr-
ir Vesturlandi, en það er bein
sönnun fyrir því, að nrikil
lnygning hefur átt sér stað í
sumar á næstu grösum. Um
þetta mikilvæga atriði hefð-
um við Islendingar verið al-
gerlega grunlausir ef eigi
liefði notið við rannsóknar-
skips frá öðru landi.
Þetta tvennt, mikil sumar-
gotsíld, vestarlega á út-
breiðslusvæði hennar og lítil
vorgotsíld fyrir Norðurlandi,
eru að minum dómi tfær
hliðar á sama hlut: Afleiðing-
ar af of sterkum Golfsraumi.
Á liinn bóginn er vafasamt
hvort þrioja einkennið á síld-
arstofnunum, síldargengdin
á fjörðunum eystra i ár og í
fyrra, verður sett í samband
vio hin tvö-i ,Um það verður
ekkert sagt að svo^stöddu, en
væntanlega geta rannsóknir
komandi ára gefið skýringu
á síldarmagninu við Aust-
firði.
Rósóttir
plfrenningar
57 cm.
GÓLFTEPPAGERÐIN,
Bíócamp við Skúlagötu.
Fréttatilkynning
frá utanríkisráðuneytir.u.
Dagana 23.—26. septem-
ber var haldin ráðstefna
helztu þjóða, er framleiða
saltfisk, í Bergen. Af hálfu
Islands sátu ráðstefnu þessa
þeir Stefán Þorvarðsson,
sendiherra og Kristján Ein-
arsson, forstjóri.
Að ráðstefnunni* lolcinni,
var gefin út eftirfarandi til-
kynning:
„Á fundi saltfiskframleið-
_enda, sem haldin var í Berg-
en 23.—26 september 1946
í framhaldi af umræðum,
er fram fóru í London 1939,
voru mættir fulltrúar frá
Kanada, Danmörku, Fær-
.eyjum, Frákklandi, Íslandi,
Nýfundnalandi, Noregi og
Stóra-Bretlandi, bæði full-
trúar fiskframleiðenda .og
ríkisstjórna, svo og fulltrúi
matvæla- og landbúnaðar-
stofnun sameinuðu þjóð-
anna. Tillögur þær, sem sam-
þykktar voru á Lundúna-
fundinum 1939, voru stað-
fesíar og ákveðið að leggja
drög að stofnun alþjóða-
skrifstofu saltfiskframleið-
enda svo fljótt sem auðið er.
Var samþykkt að Skrifstof-
an skyltii eiga aðsetur í
London og bafa með hönd-
um söfnun hagfræðilegra
upplýsinga varðandi fram-
leiðslu, liirgðir, innflutning
og útflutning saltfisks, og
einnig yrði henni falið. að
dreifa almennum óg sér-
stökum upplýsingum varðT
andi saltfiskframleiðslu með-
al útflytjenda lrinna ýmsu
landa. Fundurinn styður á-
skorun 2. þings matvæla- og
landbúnaðarstofnunar sam-
einuðu þjóðannk, sem liald-
in var nýlega í Kaupmanna-
höfn, urii að framleiða eins
mikið og hægt ér af fiski-
afurðum, stuðla að aukinni
neyzlu þeirra og örari dreif-
ingu.“
BEZT AÐ AUGLYSAIVÍSI
Skemmdif á brim-
i
em
miklar.
Eins og kunnugt er, stór-
Skennndist brimbrjóturinn i
Bolungarvík í ofviðrinu, sem
geisaði um allt land um
miðjan september. Verk-
stjórinn við hafnargerðina
þar, Guðmundur Jakobsson,
befir nú gefið bráðabirgða-
skýrslu um skemmdirnar, og
fer hér útdráttur úr skýrslu
hans skv. Vesturlandi:
„1 ytra vegg framlenging-
ar birmbrjótsins virðist sá
kassinn, sem næstur er
gamla brimbrjótnum, þver-
brotinn, en loðir þó sanian.
^okasteypan og stej'pan of-
an á henni, milli brjótsins
og þessa kassa, hefir sigið
mikið og töluvert af lienni
sogazt burtu. Næsti kassi er
lieill, en hefir sigið nokkuð,
þó hann standi réttur. Þrír
fremstu kassarnir eru alveg
óskemmdir og sömuleiðis
múrveggurinn, sem steyptur
er ofan á þá. Múrveggurinn
ofan á efri kössunum er hins
vegar sprunginn, en stend-
ur þó að mestu. Þverkassinn
við enda brjótsins hefir sig-
ar brimbrjótsins virðist sá
veggrium bafa orðið meiri
skemmdir. Fremsti kassinn
hefir. gliðnað frg, þverkass-
anum um. 70 til 80 cm., en
virðist vera óbrotinn. IJall-
ast bann nokkuð. Hinir fjór-
ir kassarnir eru allir nokk-
urn veginn réttir, en veggur-
inn ofan frá þeim hefir al-
;veg brotnað frá. Allri grjót-
fyllingu ofan á kassanum
hefir skolað burtu og miklu
af grjóti hefir skolað inn
fyrir brimbrjótinn.“
Skemmdir þessar eru hið
mesta áfal fyrir hafnarbæt-
ur Bolvíkinga. Engin ástæða
er þó til að örvæftta um, að
tjón þetta sé óbætanlegt, en
ið örlítið, en er heill. Á innri
það sem gerzt liefir, sýnir þó,
að bráðnauðsynlegt er að
hafa allan verklegan undir-
búning svo öruggan sem
frekast er kostur.
Unglingur
óskast til aðstoðar í ‘prentsmiðju, nokkra tíma á
dag, eítir hádegi. — Upplýsingar á skrifstofu
blaðsins.
Plymoejt 1946
til söIdl
Tilboð merkt: ,,Plymouth“ sendist afgr. Vísis.