Alþýðublaðið - 29.08.1928, Qupperneq 4
4
ALPÝ0UBLAÐIÐ
11 g wsm a i iai i a læsæES flii
i
Silkinærfaínaður "
kvenna.
Fallegnr og ódýr. »
Skinn og kantar á
5 kápur í miklu úrvali. g
ÍNýkomið
i
mm
\
i
i
L
I
tm
s
Mattliíldur Björnsdóttir. -
Laugavegi 23.
s
ei
II!
181!
III
„Brúarfoss"
fer héðan kL 12 í kvöld til
útlanda.
>Fylla«
fór í morgim áleiöiis til Kaup-
mannahafnar.
^Súlan'
köm að noröan í gær. Var
hún að eins 2 tíma og 12 mín-
útur frá Siglufirði og hingað. Pað
er vart fýrir íhaldsmienn áð ferð-
ast i „Súlunni". t>að hlýtur að
vera þeim sár raun að þjóta á-
fmm svo hratt sem hún fer.
Magnús Egilsson
stéinsmiður, Suöur|)ól, verður
70 ára í dag.
•x
Sannur ihaldsandi.
Nýlega var gamall og mikids
metinn íhaldsmaður hér í bæn-
um spurður að pvi, hvernig híon-
um litist á sildarMt „Súlunnar“.
O, mér lízt nú ekkert á 'þess
háttar háttalag. Þeir komast víst
yfir að eyða síldimni, þó að þeir
IDEERD ZUIVERE CACAO
EABSIEpN TE
VfERVEER (HOtLAMO)
Glögt er gests augað.
Friðrik Ásmundsson-Brekikan
rithöhmdur skri-faði nýiega grein
í Akureyrarblaðið „D.ag“. Mefcal
ánnars segir •hann svo: „Það má
með sanni segja, að sá, er dvalið
hefir fjarri fósturjörðinni um
nokkurxa ára skeið, en kemur
heinr nú, hafi rnargt efni til undr-
unar — að minsta kosti hefi ég
orðið hissa á mörgu. Til þess
nú að nefna það helzta, sem undr-
un mína. vakti, ætja ég að geta
þess, að ég var hissa á öllum
framförunum, hissa á flugvélinhi
ög — alveg steinhijssa á „Morgun-
blaðinu“. Nú, þetta síðasta var
reyndar ékki svo merkiilegt, ég
hefi sannast að segja aldrei séð
„Morgunb’laðið“ (án þess að furða
mig á einhverju, sem það hefir
haft lesendum sínum til fróð’Leiks
og uppoyggingar og flokki sin-
um til uppörvunar og hughreyst-
ingar í raunum hans — og í
Bifreiðastoð
Einars&Móa.
Avalt til leigu
góðar bifreiðar í
lengri og skemri
ferðir.
Sfmi 1529
Tauskáprai* klæðaskápur
og lítið borð, til sölu með tæki-
færisverði. Fornsalan Vatnstíg 3.
raunir hefir hann ratað, því verð-
ur varla neitað.“
WORMER
NtTTO
IKHOUÐ
vörur teknar
upp dapiega.
fjraf) riH!í*3p| j jfö /íJKp
hafi ekki flugvélar sér tii hjálp-
ar.
I hverfisgöíu 8, simi 1294,
j tekur a5 sér alls konar tœkiiœrisprent-
í un, svo sem erfiljóð, aðgðngumiða, brét,
j reikniuga, kvittanir o. s. frv., og af-
j greiðir vinnuna fljétt og við’réttu verði.
OtBala á brauðum og kökusa
frá Alþýðubrauðgerðinná er á
Vesturgötu 50.
Sokkar — Sokkas- — Sokkar
frá prjónastofunni Malin eru ís-
lenzkir, endingarbeztir, hlýjastir.
Myndir óirairíimmaðar
ódýrai*. Vörusalinu Klapp-
arstig 27 simi 2070.
St. Brnnös Flake,
pressað reyktóbak, er
iippáhald sjómanna.
Fæsí f 911i» verzÍHBBH.
ILÖPP selssr
efni í morgunkjóla kr. 3,95 í kjól-
inn, efni i sængurver kr. 5,75 i
verið, stór handklæði 95 aura, kven-
buxur á kr. 1,85, góða kvenboli
á kr. 1,45. Brúnar vinnuskyrt-
ur á kr. 4,85 og m. m. fleira
Komið og kaupið þar, sem ó-
dýrast er.
lOöpp, Langavegi 2S.
Til Þmpalla
fastar ferðir.
Til Syrarbakka
fastar ferðir alla iniðvikud.
Aiistnr í Fljótshlíð
alla daga kl. 10 f. h.
Afgreiðslusímar; 715 og 716.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
Haraldur Guðmundsson.
Alþýðuprentsmiðjan.
Upton Sinclair: Jimmie Higgins.
hefðu orðið örviita af valdagræðgi; þeir
hefðu brópað yfir krýnd og tignarmerkt höf-
uði *ín hefnd gervalls mainnkynsins. Hann
ætlaði að segjá þeim það hér í kvöld, —
og hás iröddin líktist nærri því öskri, —
hann ætlaði að segja þeim, að með pví að
undixskrifa dauðadóm þessara hetjulegu jiísi-
Brvotta, þá hefðú þeir innsiglað dóm sin.n-
lar'eigin stéttar, hefðu fifið burtu hyrnmgar-
steinana að auðvaldsþjóðfélaginu! Pað var
eins og rödd ræöumannsins lyfti áheyrend-
unum upp úr sætunuin, og síðustu orðin
drukknuðu i storminUm frá fó'lk'iniu.
Nú varð aftur þögn, og maðuiinn hélt'
áfra'm. Hann. hafði einkéninilega kækii sem
ræðumaður. Hár, magur liíkaminn var alclrei
hreyíingarlaus nokkurt augnablik. Hann þaut
frá einum enda ræðupallsins til aninars; hann
átti það tjl að beygja sig fram, ,e;ns og
hann væri að búa sig undir að stökkvai á
áheyrendurna. Hanih skók lainga, magra fing-
urna framan í þá eða keyrði þá í áttina tii
þeirra, eins og hann ætiliaði að reka orð sín.
ínn í hjarta þeirra. Ræða hans var ;torm-
viðri af smellyrðum, háði, ögrun. Hann var
biiuryr.ur; ef maður þekkti ekkert til manns-
ins eða starfs hans, þá var hann hneyksi-
anlegur og óviðíeldinn. Maður þurfti að vita,
hverrig j|f hans hafði vexið;,— látilaus bar-
átta vlð kúgun; hann hafði fengið jafnaðar-
’ menskufræðtil'u sína i fangelsi, sem hann
háfði verið settur í vegna þess, að hann
reyndi að koma skipulagi á vinnuþræla
nrikiis iðnaðarfyrÍTtækis. Bræði hans var
br.æði viðkvæms skálds, manns, er elskaði
börn og náttúruna, en misti vaid á sér við
að horía á þjáningar af völ'dum iéttúðugra
raanna. Og ef möninum virtist hapn öfga-
maður,. svo heiítárfullur að ekki yrði varið,
þá var hann þó rétílættur í JcVöld, því nú
taLaði hann eins og spámaður. Hin drotn-
and,i stétt hafði rifið grímuna af 'ásjónu
sinni og opinberað gervöiLum heitnii hverjar
sdðferðishugsjónir hennar voru! Nú Joksins
sáu menn stjórnendur sína auglíti til aug-
li'.is!
Peir höfðu varpað niannkynLnu inn í vit-
irringuna. „Þeir kalla það ,ófrjð,“ hrópaði
ræðumaðurinn, „en ég kalla það morð.“ Og,
hann hélt áfram að draga Upp fyrir þeim
myndina af þvi, sem nú væri að gerast
í Norðurálfunri; — liamn lét þá finina til,
hinnar voðalegu martraðar, haun sýndi þeim
hcimiii sprengd í loft upp, brennandii borgir,
líkama manna skotna með kúium eða rifna
í sundur með sprengjum. Hanin sýndi þeim
byssiusting, er stungimn var í magann á
manni; •hann lét fólkið finna tffl ódáðaverks-
ins og ;sjá andstyggðinia. Menn og konur og
börn sátiU einis og heilluð; og í þetta skiíftS
gat enginn maður sagt eða fundið til þess
með sjálfum sér, áð æsingámaðurinn' notaði;
of sterk orð; — nei; jafnvél' ekki Ashton
Cha'lmers, forseti Fyrsta þjóðbánkaus í Lees-
ville, eða Abel gamii Granitch, eigandi Ríkis-
viéla-smiðjanna. ' -
V. .
Og hver var orsök þessarar höfuð-skelf-
ingar? Ræðumaðurinn hélt áfram og sýndi
að ihvötin að. baki væri ekki afbrýði kyn-
þáttanna, heldur verzlunargræðgi. Uppspretta
ófriðarins væri heilms-auðvald, heimtandi
markaði, reynandi að losnia við framleiðsdu-
afganginn, til þess að geta haildið hjörðunum
af þræ'luin starfandi heima. Hann útlistaðí
höfuðdrætíina, og nú, þegar skugginn af ó-
veðiinu í Evrópu var yfir höfðimi á þeim,
— þá fengust kariar og konur loksius til
þess að hlusta og láta sér skiljast, áð þeim
kæmi þetta mál við. Hann vaiaði þá við; —
þeir skyldu ekki halda, að þedr væru ör-