Vísir - 21.11.1946, Side 4

4
VISIR
Fimmtudaginn 21. nóvember. 1946
DAGBLAÐ
Ctgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VlSIR H/F
Ritstjórar: Kristján Guðlaugsson, -Hersteinn Pálsson.
SJkrifstofa: Félagsprentsniiðjunni.
Afgreiðsla: Hv;erfisgötu 12. Símar 1660 (fimm línur).
Lausasala 50 aurar.
Félagsprentsmiðjan h.f.
,M
landsins 30 ára í dag<
Viðtal viS fra Önnu Friðriksson.
Lagt við landtog.
CJtjórn Landssambands íslenzkra útvegsmanna hefir til-
kynnt ríkisstjórn og almenningi, að fiskiflotinn miini
verða bundinn við landfestar, af þeim sökijm,.að rjkjandi
dýrtíð knýi útvegsinenn til þess. Þeir megna ekki lengur
að halda flotanum úti, jafnt stórum skipum sem smáum,
en hafa rekið skipin með liaÚa nú jim langt skeið. Það
er ckkert leyndarmál, að nú .er svo komið hag flestra vcl-]
bátaeigenda, að þeir eru algerlega háðn* vilja og valdi'
lánsstofnananna, og þær hafa líf þeirra algerlega í hendi
sér.
Lánsstofnanirnar munti að sjálfsögðu ekki ganga að
mönnum ótilneytidar, en gefa þeim f.æri á a(ð rétta við
hag sinn. Öllum er liins vegar ljóst, að ijm hagnað af
litgerð verður ekki að ræða fyrr en tekizt hefur að kveða
verðþensluna niður. Sannast þá, að svo er komið sem
sagt var fyrir, að hver nýr hátur, sem keyptur er til
landsins og gerður er út með halla, verður hepni ekki
Jijálparstoð, heldur aukin hyrði, sem ejpLStakjiiigum, le-
lögum og jafnvel ríkissjóði sjálfum er um megii að rísa
tindir til lengdar. Slíkar fullyrðingar hafa allt lil þessa
Jiótt ganga landráðum næst, en nú sapnast, að ekki yeld-
ur sá, er varar, þótt ekki sé þakkarvert, að nienn ,]ialdi
fram og berjist fyrir sannleikanum í hyerju máji. Vnis-
um þykir þó hetra að synda undan straiuui cn.móti hon-
um, og svo er um þingmennina fjgsta, cníia er því svo
komið sem komið er.
Þingflokkarnir hafa ekki borið gæfu lil samyjnnu, til
Jjcss að skapa frajnleiðslunni í landinu vjðunandi skijyrði.
Hver liöndin hefiu* verið þar uppi á móti annarri. Hins
vegar var Jjóst, að án samstarís ajlra fjokkaiina varð ekk-
<>rt gert, enda aðgerðir allar erfiðar, þar til ajinenningiir
i landinu hafði öðlazt fullan skijping á pauðsyn raun-
Jiæfra aðgerða. Sá skilningur virþist nú vcra fyrir Iiendi.
Alþýðusamhandsþing og úlvegsmannafundiirinn yiður-
kenna á sama tíma, að málinu ycrði ekki Jengur skotið
á frest.
„Flýttu þéi með heegð"
?iegir gamall og góður rómverskur málsháttur, og Jjóst cr,
íið það verður eJvki byggt upp á einum degi, sem rifið
Iiefur verið niður á mörgum árum. Scnnilegt er, að fara
verði inn á ýmsar lejðir, til þess að tryggja atvinnurekst-
tirinn á komandi ári, en það verður ekki gerl með öðru
móti en að liann verð samkeppnishæfur á erlendum mark-
aði. Frá þvi er vísitalan komst yfir 270 stig, hefur út-
gerðin verið rekin með halla, enda hættist þar við mark-
siðshrun.
Þarf því að rannsaka, hve háa vísilölu framleiðslan
Jiolir, ef hún á að reynast samkeppnisfær, en lækka liana
Jivínæst með viðeigandi aðgerðum og einu stölclci. Gæti
Jiá jafnframt komið til greina, að Jiæta þeim atvjnnustétt-
um upp, sem kynnu að verða fyrir skakkaföllum. Allar
íiðgerðir verða að byggjast á rannsóknum og málið verð-
ur ekld rætt til lilítar af neinni skynsemi, hema því að-
yins, að slíkar rannsóknir liggi fyrir. Menn geta aðeins
gert sér ljós liöfuðatriðjn, cn ekki Jiær íeiðir, sem fara ber
til Jiess að ná markinu, iiema að óverulegu ieyti. líitt er
Ijóst, að gæta verður hagsmuna allra stétta, þanaig að
Jilútur einnar vérði ekki dreginn fram á kostnað annarr-
nr, en eitt látið yfir alla ganga, eftir því sem við verður
Jcomið.
Um stjórnarmyndun verður engu spáð að svo komnu
máli, en í dag er útrunninn annar 1‘restur, sem forseti
veitti íil stjórnarmyndunar. Er mjög bagalegt. liversu
íæðingin gengur treglega, með því að mánuður er til ver-
tíöar og stöðvun lioðuð að öllu óhreyttu. Ríldsstjórn sú,
sem sczt á laggirnar, Iilýíur að liafa forystu í dýrtíðar- •
málunum, en lítil líkindi cru til, að liún afkasti því á
einum mánuði og fái samþykkt á þih'gi, sem þingið sjálft
hefur ekki borið gæfu til að leysa á undanförnum árum.!
Hljóðfærahús 'Reykja-
víkur, elzta cg stærsta
hljóðfæraverzlun á land-
ínu er í .dag þrjátju ára.
Hljóðfæraliúsið, eins og
það cr nefnt í daglegu tali;
yar fyrsta sérverzlunin með
liljóðfæri hér á lándi og var
stofnsett af frú önnu Frið-
riksson, sem liefir rekið liana
til þessa dags.
HljóðfæraJiús Reykjavíkur
er fyrir löngu orðín lands-
kunn verzlíin og hefir jafn-
,an átt mikjum vinsældum að
fagna hjá tónlistarunnend-
um. Auk Jiess að Iiafa ávallt
á Jioðstóliun nýjungar á sviði
tónlistarinnar, hafa á veg-
um Hljóðfærahússins komið
liingað til landsins fjöhnarg-
ir þekktir listamenn, söngv-
arar óg hljómleikamenn, sem
hefir verið sérstakjega vin-
sæll þáttur í starfsemi þess
hér. ;
„Hljóðfæraverzlunin, sem
var fyrst opnuð 21. nóv.
ip46 í Templarasundi 3, var
ekki stór, aðeins litil l)iið,“
sagði frú Friðriksson, er tíð-
indamaður blaðsms fór á
f}md Jiennar, til þess að
spyrja hana um starfsemi
yerzlunarinnar undanfarin
30 ár
Hljóðfærahúsið er elzta
séryerzlun með hljóðfæri
aér?
— Já, mér .er ekki kunn-
•igt um, að áður hafi verið
*ekin verzlun með hljóðfæri
Reykjavík. I'að gela þó liafa
verið einjiyerjir, se.m iimbo.ð
Iiafa Jiaft. Þótt,eiigin önniir
verzlun væi-i hér með.Jjljóð-
færi, fannst. mér nafnið
Hlj óðfærajljús Rcykj a ví kur
alyeg ætla að Jjera v.ei'zlun-
ina ofurliði. Þa,ð Jvomu inarg:
ar lijlögur Jrá vinum mín-
um,, en það varð samt úr,
að verzlupin fékk þ(gð nafn,
sem Jujn hcr en.n þann dag
í dag.
Það Ivefir. verið áhugi, yðar
á tónlist, sem ýtti undir yð-
ur, að fara að verzla með
hljóðfæri og þess háttar?
Jú, jjað er víst óhætt
að;scgja jjað. Annars var ég
ekki nema tæpra tíu ára þeg-
ar eg lærði að leika á píanó.
Hpgmynd mín var ]jó alltaf
í ujjphafi, að komast hér yf-
ir hljómlistarsal, þar sem
innlendir og erlendir söngv-
arar og hljómlistarménn
gætu opinberað list sína al-
menningi. Það virtist þó ekki
vera tímahært Jjá strax, af
ýmsum ástæðum.
Það liefjr yerjð fuJl þörf
fyrir hljóðfæraverzlun í
Reykjavík á þeim árum?
- Það er áreiðanlega ljægt
að segja Jjað, Jjví að öll tón-
list er hér i, miklum metum
höfð. Eg Jjyrjaoi fyrst að
verzla með píanó og orgel,
og hætti síðan yið öðrum
hljóðfærum síðar. Rrátt urðu
húsakynni verzlunarinnar í
Templarasundi ónóg .og var
verzlunin ])á flutt ofan í Að-
alstræti, en síðan á Lauga-
veg 18. Þar stofnaði eg T.eð-
lu'.v.ör.udcildina. ,pá& viicðist
ekki mikið skylt Jiljóðfæra-
verzlun, en það var þegar
iunfjutningsliöftin voru i. al-
gleymingi. Um skeið var svo
komið, að eg átti aðeins eina
plötu eftir í öllum hillunipn.
Það skrítnasta yið það yar
þó.það, að þótt fólk spy.rði
daglega cl'lir grajTjiúófón-
plötum þá, yifdi enginn hepn-
an einstæ.ðing, scin eftjr var
í hillunum, — ég þeld eg
eigi plötuna cnn þá.
Jæja, jjctta var iitúrdúr.
Iæðurvörudeildin varð nefni-
lyga til yegna þess, að, ekk-
ert ielckst innfliitt, og ljefir
verið föst de.ild Hljóðfiera-
hússins síðjm.
Það eru ekki fáir Jista-
menn, sem komið hafa hing-
að á vegum Hljóðfæraþúgs-
ins, öjl þessi ár?
Eins og cg sagði áðan var
það í ugphafi ljuginynd mín.
að fá hingað þekkta erlenda
listamcnn, sem eg vissi að
njyndi. vcrða bæði gagnlegt
og skemmtilegt fyrir alla.
Sá fyrsti, sem Icom liingað
á vegum Hljóðl'æraliússins,
var kunnur danskur bassa-
söngvari, Helge Nissen. Var
liann lengi lielzti starfskraft-
ur Konunglcga leikhússins í
Höfn. Hann söng liér. tyísöng
með ijorska söngvarauu.ni
Henrik Dalil. Þeir sungu
Gluntarna, og eg Jjýst við að
margir muni yel eftir þeim
ennþá, því að þeir vöktu hér
mikla hrjfningu...............
Hinn heimsfrægi píanó-
siiillingur, Ignaz Friedmann,
var sá síðasti, er liingað kom
fyrir stríð. Það var 1938. Síð-
asti listanjgðurinn, seni kom-
i,ð hefir á vegum Hljóðfæra-
hússins, er fiðlusnillihguriim
Wajidy Tworek, scm lék hér
Frh. á 6. siðu.
BEKGMAL
Þeir vilja bann.
Ein aí ályktunum AlþýS.u-
sambands íslands var á þá leiö,
aö áfengisbölib væri oröiö svo
ískyggilegt, aö gera yröi öfl-
ugar ráöstafanir til þess aö
foröa þjóöinni frá því, a;S ver.öa
Bakkusi alveg aö bráö. Þau ertt
oröin mörg félögin og félaga-
samtökin, sem samþykkt hafa
ályktanir, er gangá í Hka átt og
sti, sem AlþýðusambandiÖ
geröi.
Etver er á móti?
Þaö er víst áreiðanlega eng-
inn á móti því, aö alit sé gert
til þess að foröa þjóðinni frá
eyðileggingu af völdtun
drykkjuslíapar. En menn eru
ekki á eitt sáttir um það,
hvernig fara skuli aö þessu og
því vilja menn ntismuriandi
róttækar ráðstafanir. Enginn
getur veriö á móti því, aö
þjóöinni sé foröað frá voða.
Svo var haldin veizla.
En snúum okkur aftur að
Alþýðusambandsþinginu, sem
fetar í fótspor þeirra er vilja
gera eitthvað til þess að hajda.
þjóðinni upp úr skítnum. Þirig-
fulltrúar voru fyrir skemmstu
búnir að samþykkja íordæm-
ingu sína á áfenginu, er at-
vinnumálaráðherra bauð þeim
til veizlu. Þar var Bakkus viö-
staddur og voru aö sögn niikl-
ir kærleikar með honuin og
fjölda þeirra, sem litlu áður
höfðu greitt atkvæði gegn hon-
um.
Timburmenn.
Hann fékk þá alveg til aö
gleyma þessu niáli, Ijlessaíur
kárlinn, og vafalaust hafa þeir
verið honttm þakklátir fyrir.
Hitt er svo annað mál, hversu
hátíðlega menn geta tekið á-
lykanir, sem þannig eru
gerðar rétt áður en menn ætla
að demba sér í glasið. Það
heföi verið hægt að taka miklu
nieira ntark á henni, ef- þing-
fulltrúarnir hefðu gert ályktun-
ina í timburmönnum, er sam-
vizkan og heilsan væru teknar
að bíta og slá.
Bruiiakaðlar.
Brunina. mikli á sunnudags-
morguun hefir haft mikil álirif
á menn, meöal annars í þá átt
aö auka öryggi í húsum. sem
erfitt getur veriö að komast út
úr, ef í þeim kviknar. Mun
Slysavarnafélagfö sjaldan eöa
aklrei hafa veriö be'öiö um eins
marga■ björgunarkaðla og þessa
daga, síöan Amtmannsstígur
4 og 4A brunnu.
Allur varir.r. góöur.
Merin get.a aldrei gert ot
niiklar öryggisráöstafanir og
þeir, sem enn hugsa sem syo,
aö þe'ir þurfi ekki á þessricn
tækju mað halda, þeim sé alv.eg
óhætt, ættu aö hugsa sig um
ööru sinni, áður en þeir yppta
Öxlum yfir þeim. Of miklar
ráðstafanir kðma ekki að sök.
en of litjar geta kostaö manns-
líf.