Vísir - 27.11.1946, Page 2

VISIR
Umferðarmál
Urrsferð á þjóðvegusn
og ökuníðingar.
Miðvikudaginn 27. nóvcmber 1946
Niðurl.
Þjóðvegirnir.
Þá ætla eg að víkja nokkr-
um orðum að umferð á þjóð-
vegunum. Þú manst sjálfsagt
eftir því — það er nú allmörg
ár síðan — að tveir bílar óku
samtímis út á Hólmsárbrú,
bvort úr sinni átt, mættust á
miðri brúnni og rákust þar
á, vegna þess, að sögn, að
hvorugur vildi víkja, þ. e.
bíða við brúarenda meðan
hinn æki hrúna. Eg gæti sagt
þér frá ýmsu, sem eg hefi
séð og sjálfur orðið fyrir,
sem því miður sannar það að
þessi manntegund er ekki út-
dauð í okkar landi. Það er
að sjálfsögðu oft slæmt að
mæta slikum mönnum, t. d.,
jiegar þeir neyða aðra til að
mæta sér á hættulegum stöð-
unum, en að þvi frátöldu
verða fólksbifreiðar fýrir
mestum töfum af vörubílum
sem eru hlaðnir háfermi, svo
að ekki sést út um bakglugga.
Þeir eru ferðlitlir upp brekk-
ur, en hávaði þá mikill í vél,
svo að oft er vafasamt livort
þeir heyri hljóðmerki frá bíl
fyrir aftan. — Ekki bætir
það úr skák að mikið er nú
á veguni úti af stórum og
þungum herbílum, er keypt-
ir hafa verið af setuliðinu.
Það er ekki hægt að komast
hjá því að hlaða háfermi á
bíla. En það ætti að skylda
alla er slikt gera að hafa
spegil út frá ökuhúsi. Ef bíl-
stjórinn á erfitt með að heyra
hljóðmerki, ætti sá sem fyr-
ir aftan er að reyna ljós-
merki, en það hlyti að sjást
um, en þó eru þeir verstirjí speglinum ef aðgát væri
hílum á götu. Þekkirðu ekki
manninn sem stöðvar bíl sinn
á miðri götu til að tala við
kunningja gegnum bílglugg-
ann? Hann hefir engan tima
til að víkja bílnum til hliðar
á meðan, þó að öll umferð
um götuna stöðvist 2—9 mín-
útur. —
Hugsa bara
urn sig.
Þá verður maður var við
þann hugsunarhátt hjá allt
of mörgum þeirra sem Iiíl
aka, að allt sé í lagi ef þeir
eru í rétti sínum. Eins og nú
er háttað umferð hér í bæ,
er slíkur hugsunarháttur af-
leitur. Hæfni þeirra er bíl
aka er mjög misjöfn, margir
þeirra áreiðanlega fyrir neð-
an meðallag (sbr. jólasvein-'
ana svonefndu) og verða þeir
tlífjar
Albeii, Viksten:
Stóri-Niels
Kristmundur Bjarnason ís-
lenzkaði. Norðri h.f. 1946.
Svo mjög hefir nú undan-
farið verið ritað og — sér-
staklega — rætt um „bóka-
flóð“ hér hjá okkur og þá
sérstaklega útgáfu alls konar
reyfara í óvönduðum þýðing-
um, að það er eðlilegt að
ýmsar vel samdar og vel
þýddar bækur verði útundan
á bókamarkaðinum. Það er
ekki við þvi að húast, að
mnn viti það almennt að Al-
i bert Viksten er í Skandinavíu
hópi fremri skáld-
og að þessi
scm öruggai-i eru óhjákvæmi-! jaj|nn -
lega að taka tillit til þeirra1 Sagnahöfunda „0 .... ,.
og viðhafa fyllstu varuðlivað bók hans sddist . injö stór.
sem öllum retti líður. Þú get-| ,» , c ,,
b um upplogum i Sviþjoð. —
ur ekið bil ettir gildandi lög- ,, •, . t ^
h h Þetla er sveitasaga fra Norð-
um og reglum í hvívetna, en
samt orðið fyrir alvarlegu
viðureignar þegar þeir aka
þannig að ómögulegt er að
komast fram úr þeim hvað
sem á liggur. Eg var nýlega
staddur í kvöldboði og voru
þar m. a. þrír af þekktustu
læknum bæjarins. Eg spurði
þá hvaða ráo læknar hefðu
ef þeir Jiyrftu að komast
fljótt á slysstað, og lentu aft-
an við slíkan ökuþór. Þeim
varð að vonum svarafátt.
Hljóðmerki lækna.
Síðastl. sumar varð svip-
legt slys á Þingvallavatni.
Maður drukknaði, en annar
bjargaðist nauðidega. Símað
var strax eftir lækni til
Reykjavíkur, og las eg það
í blöðunum að hann hefði ek-
ið austur i rúml. J/2 klst.
Hann hefir ck.ki ekið fram á
neinn I iiaisár-bílstjórann
þá. Eg er uógu kunnugur
þessari leið tii aðvita að ekld
þyrfti nenn einn eða tvo af
þessum héiðursmönnum til
ur-Sviþjóð, 280 bls. í nokkuð
drjúgu broti og vel frá bók-
að tefja
l.or læ
i nis svo að
allí gæti orðið um seinan.
Læknar (og þá cinnig slysa-
varna- og b jörgunarsveitir)
verða að íá .sérstakt hljóð-
merki til notkunar ef
mikið li’ggur við. Ýmsir
munu ætla, að sérstakt
merki með venjúlégri bíl-
flaulú yrði misnotað af öku-
níðingum. Það má vera að
eitthvað s íuefl í því. og
vau'i sjálísagt greinilegra að
nota sérstakar flaulur (sgr.
brunalið óg sjúk.rabila). En
sá ókostur i'ylg.'r bvi, að ofí
Jjyrfti að nola aðra bíía cn
þá sem svo væru útbúnir,
Jx'gar mikið liggur við, og
virðisí þvi nauðsvnlegt að á-
kveða sérstakl hljóðmerki
fyrir vcnjulégár bílflautur
til nOtkunar jafnhliða.
Tefja
uinferðina. • ■ *
Hólmsáffólkið ekur í alls-
konar bílum úti á Jijóðveg-
liöfð. Sjálfsagt væri að hafa
slrangt eftirlit með að slík-
um ákvæðum væri hlýtt,
jafnskjótt og speglar væru
fáanlegir handa öllum sem
Jjyrfti að nota J)á (mér er
ókunnugt um hvort Jietta er
svo nú). Þó að vörubílar séu
hér sérstaklega nefndir J)á
er J)að að sjálfsögðu alveg
óforsvaranlegt að hlaða far-
angri þannig í fólksbíla, að
bakgíuggi sé hvrgður.
ökuníðingar.
Þá ætta eg að fara nokkr-
um orðum um ökuníðinga
og J)á sem að staðaldri sýna
hirðuleysi i akstri. Allir hafa
andúð á Jxiim sem beinlínis
er hægt að kalla ökuníðinga.
Þeir aka að jafnaði á þann
liált að |)cir skeyta ekkert
um J)ó að J)eir stofni lífi og,
limum annara í hættu með!
akstri sínum. Þeir hafa ýms |
sameiginleg einkenni, aka t. j
d. allt of hratt, aka meðframj
biðröðum híla ef umferðar-:
stöðvun er, og J)rengja sérj
inn i röðina Jægar losnar um; ‘
aka yfir götur sem afgirtai-j
eru fyrir sleðaferðir barna,
gegmim lilið sem ætlað er,
gangandi fólki. — Þeir virðaj
umferðarreglur að vettugi ef
})ær tefja J)á, en gefa ekki j
Jximlung eftir ef þeir eru i
rétti sínum. Mörg dæmi eru
J)ess, að J)eir aka á brott ef;
jx-ir valda slysi, án J)ess aði
hirða úm þann sem slasaðist.
|
Skeytingarleysi.
Allur J)orri ])cssara manna
cru líklega óforbetranlegir, j
og J)yrfti að vinna markvisst
að ])ví að losna við J)á úr
umff-rð, t. d. mcð þvi að taka
mjög hart á ítrekuðum brot- j
um Jieirra. Það er öilu sorg-
legra að horfa á hirðuleysi j
slvs vegna þess að öðrum inni gengig. Höfundur Ieiðir
fatast stjórn á sínum híl.
eklci mjög margt fólk fram
Þá ^st mér of algeng' . sjónarsviðið, en hann lýsirj
sú viðbára þeirra er hirðu- þessu fólki svo vej, að það
leysi sýna, að Jætta geri svo verðlIr bráðlifandi og minn-
margir að óþarfi sé að fást
um slíkt.
Verksvið
F. I. B.
Húgleiðingar mínar um
þessi efni liafa komizt inn á
þá braut, hvort ekki sé tíma-
isstætt lesendum. Eg vil með
þessum línUm vekja atliygli
manna á kröftuglega ritaðri
skáldsögu, nijög sterkt
byggðri. Viksten er hispurs-
laus rithöfundur og liann
liefir glöggt yfirlit af liáum
sjónarhóli, — en smámun-
J)ar var J)á læknaskóli, svo
merkur, að J)ýðandi J)essarar
bókar segir, að á læknislist
þeirra tima standi öll læknis-
list síðari tíma alll fram á
vora daga.
í bókinni er æfisaga Hippo-
kratesar og auk J)css J)ýðing-
ar úr hókum Jjlim, sem hoii-
um eru eignaðar, en sumar
þeirra hefir hann með vissu
skrifað. Eru {æssar þýðingar
teknar á víð og dreif úr rit-
uni og þýddar beint úr grisku
eða latínu. Dylst engum, Jiótl
ekki sé liann læknir, að hinn
gamli vísindamaður liefir
vitað furðu mikið um manna-
mein og meðferð þeirra, þótt
að sjálfsögðu ekki beri að
nota Jiessa bók sem lækninga-
bók.
Það er fengur fyrir okkur
að fá vel samdar og skil-
merkilegar hækur um
fremstu menn sem uppi liafa
verið hver á sínu sviði. •—
Málið á bókinni er gott, en
prentvillur nokkurar. Bókin
er 118 bls., frágangur góður,
svo sem pappir og letur.
Þorsteinn Jónsson.
Æœjartfréttir
Háskólabókasafnið
hefir fengið ágæta bókagjöf frá
Iíáskólasafni Norðmanna. I>að er
bært að’ stofna félag (einka) imir í mannlegu lífi eru hon- safn af ritum fra háskóla og vís-
hílaeigenda að nýju m. a. í um heldur ekki duldir. j ínuafélaginu i Oslo (doktorsrit-
þeim tihjmgi að eiga sam-| Kristmundur Bjarnúson er S^fr^u^hín^Enn
vinnu við yíirvold og onn-jágætur ])ýðandi, hann ritar i freuur var þar á þriðja hundr-
ur félagssamtök um að ráða ' gott og lipurt mál, íifandi og að nytsamra fræSirita, valinna úr
hót á J)vi ófremdarástandi
sem umferðarmálin eru í nú.
Atvinnubílstjórar liér Iiafa
sín félagssamtök (Hreyfill og
Þróttur) og virðist eindreg-
inn vilji a. m. k. Hreyfils að
ráða bót á Jæssu ástandi. En
eg er sannfærður um að lög-
reglan ein ræður ekki við
það. Væri ekki ráðlegt að
þeir úr hópi hins nýskipaða
umferðarráðs sem em
(einka) bíleigendur hefðu
forgöngu um stofnun sliks
félagsskapar. Er auðvelt að
benda á önnur aðkallandi
verkefni, en það mál skal
ekki rakið hér.
Eg vænti þess að ráðamenn
þessara mála taki til athug-
unar þær tillögur og ábend-
ingar sem greindar em í
látlaust.
Þorsteinn Jónsson.
Vald. Steffensen:
Bókaútg. Norðri
(Prentverk Odds
h.f. 1946.
Björnss.).
j tvitökum bókasafnsins, þar á
; n.oftal bækur, sem íslenzka liá-
1 skólásafnið hafði brýna börf að
; c.-fiiiast. Af gömlum kjörgripum
, voru þarna m. a. Chrymogæa og
| Specimen Islandiæ historicum
I eftir Arngrím lærðá, frumútgáfa
Bjólfskviðu (Bcwulf), gerð af
Grími Thorkelín, og Ancient laws
an institutes of Wales. — bessi
liöfðinglega gjöf er mikillar
þakkar verð og háskólabóka-
safni Norðmanna til sæmdar.
Margir Iiafa heyrt Hippo-
krates gamla ncfndan, en TT ,. . . . . ,
° Ilpplysmgaskristofa studenta
fáir vita annað um liann en á Grundarstíg 2A, verður
J)að, að hann var grískur j framvegis opin virka daga, nema
læknir, sem uppi var nokkr- laugardaga, kl. 10—11 f. h., i
um öldum fyrir Krists burð, i staí5 ^css að áður var skrifstofu-
á blómaskeiði hinnar stór-i
merku grísku menningar. En |
Hippokrates, læknir, var
fæddur árið 4G0 og dó 377
f, K. b. og var samtíðar-
maður fjölmargra öndvegis-
Jicssu bréfi. í Jicim tilgangi ^Pe^tn^ai l^irra tíma, ^er
er liréfið ritað.
timinn síðdegis. — Þeir, sem
óska að fá stúdenta til að kenna
reikning, tungumál eða aðrar
alm. námsgrcinar, rettu að snúa
sér til skristofunnar.
vmsr;
*
sem maður Jiekkir
arihars' áð ^óðu, og hvernig
þeir spillá umferð með akstri (
sínurn og þegar þeir leggja!
Hiaitecl miSk
Klapparstíg 30.
Sími 1884.
Farþegar
með e.s. Brúarfossi frá Bvik lil
Aluircyrar 25. þ .m.: Ingibjörg
Sigtryggsdóttir, Ásgeir Jakobsson,
hámenning (: rikk ja stóð í ^Stryggsdottir, Asgeir jakohsson
mestum bloma, í listum og
vísindum allslíonar, Sókrat-
es, Herodotós og Aristofanes
t. d. voru samtíðarmenn
Hippokrates og Aristoteles
var fæddur áður en IIippo-
j kraíes dó. Sófókles ög Fideas
jvoru og uppi á sömu öld og
jfjölda margir fleiri merkir
í vitringar og listamcnn á öll-
um sviðum. Það voru stór-
merkir gróðurtimar.
Hippokrates et Iaiifini'íaift r
læknislistarinnar. Hann var
fæddur á eyjunni Kos, en
hannesson, Erlendur Þorsteins-
son, Friðrik Guðjónsson, Magnús
Magnússon, I.ýður Jónsson,
Sveinbjörn Helgasón, Jón Guð-
mundsson, Sigmundur Halldórs-
son, Sigurjón Ilalldórsson, Stef-
án Þorkelsson, Ilelgi Jónsson,
(llafia' Júihisdóttir, Mary David-
sen, Björn Kristjánssbn, Arnór
Kristjánsson; Kristinn Indriða-
son.
a
>
■taxr *■
K * IT P H ð t LIN
H 'H' ’l ií>
‘iuiNatoA verAhréfaVÍð-.
1710.
sklptMniia Nirrn
eyjunni J '
ífi'fe;A öiWííiVGilíSDía'jnsJÞíif'l.t':nauCkXXK'te-:J.:'-•