Vísir - 21.12.1946, Blaðsíða 2

2
V í S I R
Laugardaginn 21. desember 1946
BERNARD WICKSTEED:
Hvew' tnyndi htiín haldiö
aö þetta yröi úr honutn.
verá sannfærð um, að það
í dag (en greinin er slcrif-
uð 30. nóv. s.l.) er afmælis-
<lagur Churchills, eins og þú
veizt líklega. Ilann er 72 ára,
og hvar í flokki, sem þú ert,
verðurðu að játa, að liann
Ler aldurinn óvenjulega vel.
Þegar þér er ljóst, að hann
gerir næstuin allt, sem mæð-
ur okkar sögðu okkur að láta
ógert, þá er það undravert,
að hann skuli enn vera ofan
inoldar.
Ilann reykir frá morgni til
kvölds, drekkur daglega á-
fengi, vakir fram á miðjar
nætur, og fjórum sinnum
liefir liann fengið lungna-
bólgu sakir ógætni.
Hann er svo sem ekki ný-
hyrjaðiir á þessu. Þetta hef-
ir verið háttalag lians i 72
ár. Hann var jafnvel fæddur
'fyrir tímann.
Þegar hann var átta ára,
varð að taka hann úr skóla
og koma Iionmn undir lækn-
isliendi. Ástæðan til þcss var
sú, að hann hlýddi engum
skólareglum og stofnaði með
þvi heilsu siuni i voða.
Datt úr 30 feta hæð.
Þegar hann var 9 ára, fékk
hann í fyrsta sinn svæsna
lungnabólgu, og þegar hann
var 18 ára, vár hann að klifra
uppi í tré og féll lir 3Ö feta
hæð til jarðar og meiddist
svo, að hann lá meðyitund-
arlaus j þrjá sólarliringá. —
Tvítugur gekk hann í herinn,
en af jiví að j)á stóð svo á,
að hvergi voru óeirðir i
brezka heimsveldinu, kom
hann sér í spánska lierinn og
barðist við uppréistarmenn
á Kúbu.
Þegar hann var 21 árs, fór
hann til Indlands og lionum
bráðlá svo á að stíga fótuín
á indverska jörð, að liann
stökk j land áður en bátur-
inn var lagztur að, og fór af
því úr axlarliðnum.
Allt var með friði og spekt
í þeim hluta Indlands, þar
sem honum liafði verið húinn
staður. Fór hann því til norð-
vestur landamæranna, lenti
þar i skærum við ýmsa ætt-
flokka og reit siðar hók um
ævintýri sin.
Þá byrjaði ól'riðurinn í
Súdan og auðvitað vildi
Churchill taka j)átt í honum.
Kitchener vildi fyrir alla
inuni vera laús við hann.
Honum geðjaðjst ekki að
þeim undirmönnum, sem
skrifuðu bækur um yfirmenn
sina.
En auðvitað komst Cliur-
chill til Súdan, barðist i ridd-
araliðinu í orustunni við
Omdurman — og skrifaði
svo bókina — í tveim bind-
iim.
Meðan á þessum æfintýr-
um stóð, sögðu læknarnir
lionum, að liann væri mjög
miklu áliti.
Hann var farinn úr liern-
heilsuveill og' ælti ekki að
leggja sig i.slikt stórerfiði.
um, þegar Búastríðið skall
á. Gerðist liann j)á fréttaritari
á vígstöðvunum og var tek-
inn til fanga. Ilann slapp úr
varðhaldinu, faldi sig í kola-
námu i j)rjá daga og Búarn-
ir iögðii 25 pund lil höl'dðs
lionuin -— en pundið liefir
nú hækkað i honum síðan.
Þegar flugvélar komu lil
sögunnar, þurfti Ch'urchill
auðvitað að læra að flj/iga.
Enn j)ann dag i dag stigur
hann ekki svo upp í flugvél,
að hann vilji ekki taka að sér
stjórnina. En j)að cr ástæðu
laust að liafa áhyggjur af
því. Churchill fengi bara
skrámur, j)ólt liann dylti úr
30 þusiind feta hæð.
Þegar liann var innanrik-
ismálaráðherra, höfðu nokkr-
ir vópnaðir glæpamenn búizt
um í . húsi. Honum nægði
ekki að lála lögregluna um-
kringja það, lieldur kom
hann sjálfur á vettvang og
stjórnaði árásinni á l)á.
Þegar Churchill gerir jafn
hversdagslegan hlut og' þann
að fara í dýragarð, getur
hann ekki gengið þar um eins
og aðrir og látið sér nægja
að virða dýrin fvrir sér. Hann
veröur að gefa ljónunum og
lieyra jtau öskra.
/Etterni.
Hvað véldur jtessu hátla-
lagi mannsins? Hvaðan kem-
ur lionum þessi lífsþróttur?
Og hvers vegna getum við —
þú og eg —- ekki leikið þeUa
eftir?
Vafalaust á ætternið mik-
inn j)ált í þessu. Faðir Cliur7
chills bað konu sinnar, en
hún var bandarísk, i þriðja
skiptið sem j)au bittust, og
j)ólli það fádæmum sæla unt
aðalsmann'. Faðir Churchills
virðist liafa verið gæddur
ínildu viljaþrcki. En liann
varð ekki nema 10 ára gam-
all.
Þeir, seni J)ekkja Churchill
vel, segja að hann likist mjög
hinum bandariska móður-
föður sinum, Jerome ofursta.
Þegar gamli maðurinn var
sjötugur, fór liann í liring-
ieikahús. Ivarli ieiddist svo
grobbið' í kraftajötninum, að
iiann tók áskorun hans og
glínidi við liann. Ofurstinn
lagði að visu kraftajötuninn,
en J)essi áreynsla félck* svo á
hann, að liann dó skömmu
siðar. Okkur j)ykir nóg um
j)etla tiltæki gamla mannsins,
en ef dóttursonur lians slæði
í dag i söniu sporum, gætum
við trúað honum til að berj-
ast við fíla eða Ijón lning-
lcikliússins, og við myndum
riði honmn ekki að fullu.
, En J)að er víst, að erfðirn-
ar einar skapa ekki mann á
borð við Churchill.
Hvernig' komst
Churchill áfram?
Margir okkar hefðu cflaust
ekkert á móti því að verða
forsætisráðherrar og leikur
okkur J)ví hugur á að vita,
með hverjum hætli Churcliill
hefir orðið j)að. Hvernig J)á?
Með því að vera duglegur
námsmaður? Eg get glatt
J)ig með j)vi, að J)að er ekki
nauðsynlegt. Herra Churcliill
féll tvivegis á inntöRuprofinu
i liðsforingjaskólann i Sand-
hurst. Með því að vera vand-
látur á vindla? Eg liefi J)að
eftir góðum heiinildum, að
ChurchiH sé l)að ekki. Með
því að hvolfa i sig miklu á-
fengi? Ekki er J>að heldur
rétt. Njósnarar mínir háfa
tjáð mér, að J)að taki Cliur-
chill liálfan annan tima að
drekka glas af whiskyblöndu.
Með því að lilusla á kvenna-
farssögur? Nei, nei. Churchill
geðjast ekki að þeim, og þeir
sem reynt hafa einu sinni að
segja honum þær, gera J)að
áreiðanlega ekki aftur. —
Með því að svíkja vini ? Allra
sizt með því móti, því að
Churchill er mjög vinfastur.
Nei. Það er áreiðanlega
eilthyað annað og meira en
þetta. Ef þú spyrðir mig,
hvað eg héldi, að J>að væri,
mvndi eg segja: Það er af-
burða hæfileiki til að vaxa
með hverju verkefni og
reynast fær uin að leysa það.
Hann berst, J)eg%j' við eigum
í styrjöíd. Þegar skotgrafar-
hernaðurinn er að seigdrepa
okkur, kallar liann saman
sérfræðinga, sem smiða
skriðdreka, og Jiegar óvin-
irnir eru við bæjanlyr okk-
ar, kallar hann J)að „beztu
stund okkar“ og sameinar
þjóðina til sóknar og sigurs.
Þegar hann datt úr trénu
(1893), af úlfaldanum
(1921), af pólóheslinum
(1922) eða féll í vatnið, J)eg-
ar liann var á gæsaveiðum
(1928) slap]) liann án J)ess
að verða verulega meint við,
og Jiað er sannarlega að vera
vandanum vaxinn.
Hann gerði betur en að
sleppa lifandi, Jicgar liann
datt af liestbaki, J)ví að þá
fékk hann tvö þund á viku í
hálfan annan mánuð frá
Daily Express.
Aulc J)ess sem hann hefir
fjórum sinnum fengið
liingnabólgu, hefir liann
fengið magabólgu og botn-
langabólgu (1922), bólgu í
hálskirtla (1928), og tauga-
veiki eftir ostruát i Salzburg
(1932). Ilann liefir líka feng-
ið húðsjúkdóm, augnveiki,
lungnapest, inflúenzu, kvef
og sjóveiki.
Hann var i flugvél, sem
stakkst ofan í skurð, þegar
liún var að fara 'frá Paris
(1919), í herhergi i Fland-
ern, þar sem sprenging varð
(1916), og í London mcðan
á loftárásunum miklu stóð
núna í stríðinu.
kskér karía. VERKSMíÐJUÚTSALAN CEFJUra-ieUÍW, Hafnarstræti 4.

Svastar astrak« \ Verzfim JJncjit mkápur ^erð frá kr. 616,95. yarcjai' J/oluiSon.

Bc irðstofut ljos eik, sérlega fc 9C til kl. 6 í dag lúsgög illeg, til sölu í n Aðalstræti
Hann hefir lent í bílslysum
i Whiteliall, Kairo og Kent,
og 1931 ók leigubíll yfir hann
i New York. Þegar fólk sam-
hryggðist honum vegna þessa
áfalls, sagði liann í þeim tón,
sem við þekkjum öll vel:
„Þjóðið hættunni byrginn.
Takið öllu vel, sem að liönd-
um ber. Óttist ekkert. Allt
mun fara að óskum“.
Gamli seigur! Eg held, að
eg verði að senda J)ér heilla-
óskaskeyti!
(Lausl. þýtt og lítið eitt
stvlt úr Dailv Express.)
IIYTSAMAR
félagjalir:
Skjalatöskur,
ekta leður
Hanzkar, ^
dömu og herra
Lúffur
barna og fullorð-
inna.
Ullarpeysur,
mikið úrval
Treflar,
ullar, margar teg-
undir
Sokkar,
alullar
Inniskór .
Leðurbelti
o. m. m. fl.
Ennfremur hinir við-
urkenndu
IÐIÍNNARSKÓR.
¥ erkssisoiu'Asafan
Gefijun - Iðunn
Hafnarstræti 4."