Alþýðublaðið - 30.08.1928, Blaðsíða 4

4
ÁLPÝÐUBLAÐIÐ
en djúp Iægð suður af Græn-
landi, og öimur gTunin lægð fyrir
norðan ísland. Horfur: Suðlæg
átt. Við Faxaflóa: vaxandi sunn-
an og suðaustan.
Jón Hj. Sigurðsson
héraðslæknir er kotninn hieira
og tekur aftur við sjúklingum.
Sbr. augl. i blaðinu í dag.
„Morgunbiaðið'* hækkar launin.
Mgbl. er nú búið að bækka laun
Sigurjóns Á. Ólafssonar aiþing-
ismanns upp í 500 kr. á raánuði;
ber það liklega að skiija ‘svo,
sem blaðið eða ritstjórarnir,
Magnús í vindinum, yfirritstjóri,
og undityl'lurrnar, Jón og Va'itýr,
ætli að greiða Sigurjóni pað, sem
á vantar að ixann fái svo margar
krónur á mánuði af opinberu fé.
En hv’að sem þessu líður, er það
ofur skiljanlegt, að Mgbl.-eigend-
urnir uni því ilia, að Sigurjóni
var falið þetta starf, því að
þeir búast líkiega varia við þvi,
að greiriilieg fingraför útgerðár-
manna verði á lögunum, þegar bflwn
fjaliar um þau. Þeir hafa sjálfsagt
litlar vonir um, að ákvæði, sem
útgerðarmönnum er meinilia við,
en eru sjómönnum í hag, verði
numin úr gildi fyrir tiistiili Sig-
urjóris. Má þar nefna t. d. á-
kvæðið um veð i skipum fyrir ó-
greiddum launum. Eins miunu þeir
ekki öruggir um, að ýmislegt nýtt
kunni að slæðast inn í lögin fyrir
tilstiili Sigurjóns, t. d. ákvæði um
tryggingu á fatnaði og mnirium
sjómanna...........En hvort sjó-
mannastéttin er sammála Mgbl.-
eigendum um það, að Sigurjón
sé ekki rétti maðurinn til þess
að endurskoða siglingalögin, um
það þarf ekkl að deila. Hún þekk-
ir bæði Sigurjön og Mgbi.-eigend-
urna og veit muninn á umhyggju
þeirra fyrir hag sjómanna.
»AIexandrina drotmng*'
. fór til Kaupmannahafnar í gær-
kveldi. i
„Goðafoss“
fer í dag kl. 6 til Vestfjarða
og Norðiirlandsins.
Kveikja ber
‘ á bifreiðum og reiðhjólum í
kvöid kl. 8i/f.
St. íþaka nr. i94.
Funöur í kvöid á venjulegum
stað og tíma. Félagar beðnir að
fjölmenna.
Fyr og nú.
Munur er nú að sjá Amarhóis-
túnið eða áður var, í tíð ihalds-
ins. Eða þá Stjórnarráðsble ttinn.
Nú er komin tvöföld trjáröð
beggja megin aöalvegarins heim
að húsinu, og ailur er bletturinn
ágætiega hirtur. Gott er að hin
ytri' mer.ki íhaldsins — óhirðan,
Eidhústæki.
Raffikömmr 2,65. Pottar 1,85.
Katlar 4,55. Flautukatlar 0,96.
Matskeiðar 0,30 fiafflar 0,30.
Borðhnifar 1,00 Bríni 1,00
Handtöskur 4,00. Hitaflöskur
1,45.
Sigurður
Kjartansson,
Laugavegs og Klapp«
arstígshorni.
Myndir óinnrammaðar
ódýrar. VSrasalinn Klapp-
arstíg 27 sími 2070.
Útsala á brauðum og kökum
frá Alþýðubrauðgerðinni er ð
Vesturgötu 50.
Tanskápur, klæðaskápur
og lítið borð, til sölri méð tæki-
færisverði. Fornsalan Vatnstig 3.
Divan, borð og alls kohar
rúmstæði ódýrt. Vörusalinn Klapp-
árstig 27. Simi 2070.
Kaupið Alpýðublaðið
niðurníðslari, moldarfiögín og
flöskubrotin — eru horfiin af þess-
um stöðum. Hvað hugsar Mgbl.
að skammast ekki út af þessu ?
Mikil öæmalaus stilMng er þetta.
i x -
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
Haraldur Guðmundsson.
Alþýðuprentsmiðjan.
Árni lauk meistaraprófi i nýju
málunum/við Kaupmannahafnarhá-
skóla og var enska aðalnámsgrein
hans. Hann er sagður ágætur
kennari.
Fyrst í stað verður áð eins einn
fastur kennári við skóiann, auk
skólastjórans sr. Ingimars. Skólinn
íekur til starfa 1. október.
Jhald í algleymingi.
Svo bar við í sveit einni hér
á landi, að skot hljóp úr byssu í
enni á manni. Var hann fluttur í
sjúkrahús, og fréttist lieim í sveit
hans, að hann væri á góðum
batavegi. Sagði þá einn af helztu
bændum sveitarinnar, íhaldsmaður
í húð og hár: „Ja, flestu er nú
umsnúið, þegar maður má nú
ekki trúa því, að maður sé dauður
sem fær skot í hausinn. Mér finst
það satt að segja helvíti hart!“
„Brúarfoss“
fór héðan i gærkveldi kl. 12 til
útlanda.
Einár H. Kvaran
skáld fór utan á „Brúarfossi" í
gærkveldi. Ætlar Kvaran að sitja
allherjarfund spíritista í Lundún-
um.
Knattspyrnumót Reykjavikur.
í gærkveldi keptu A- og B-lið
Vals. Sigraði A-lið með 6 mörkum
gegn 3. í kvöld keppa A- og B-
lið K. R. Hefst leikurinn stundvís-
lega kl. 6 V'2,
Lúðrasveit Reykjavikur
leikur í kvöld kí 9 á Austurvelli,
ef veður vérður gott.
„Selfoss“
fer i kvöld norður og austur um
land til útianda.
Veðrið.
Hiti 9—10 stig. Hægviðri um
land alt. Hæð fyrir sunnan iand,
Upton Sinclair: Jimmie Higgins.
lUggir fyrir hófunum á ófriðar-skrimsiiliu
fyrir þá eina sök, að þeir væru þrjú þúsund
milur í burtu! Auðvaldið væri álþjóða-fyrir-
brigði og öll þau öfl sníkjuháttarins cg
græðgi, sern hefðu steypt Evrópu út í þess-
ar ögnir, værU starfandi hér i '.Ameríku.
'Fjárkóngarnir, gróðamenniirnir, rnyndu
hlaupa til, tiil þess að færa sér í nyt að alt
færi í kalda kol fyriir handan hafið; upp
myndi koma aíbrýði, deilur, — áheyrendur
ættu að skilja, í ei;tt skifti fyrir Ölil, að ef
heims-auðvaldiið gérði þennan ófriö ekki að
heims-ófrlði, þá væri það fyrir þá elna sök,
að verkaroenn í Ameriku gættu sín og gerðu
ráðstafanir till'. þess að gera samsærið að
engu.
Þetta var þáð, sem hann hafði komlð til
þess að segja. Þetta var þungamiöja bcð-
skapar hans. Margir þeir, sem á hann lilust-
uðu, voru flóttamenn frá gamla heimrnum,
er flúið höfðu þaðan fyrir ofsóknum og
kúgun. Hann snéri máli sinu til þeirra og
hvatti þá, eins og maður, sem býr yíir
svo miklum þjóningum, að hann fær ekki
einn undir þeim risið. Þeir ættu að minsta
kosti að láta eirin stað vera í aldingarðii
jarðarinnar, þangaö sem djöfiíll éyðingar-
innar ekki fengi iningöngu! Þeir ættu að
gæta sín í tíma, koma á skipulagi í tíma,
setja á stoin félag til þess að sáfriia fræðalu
og útbreiða boðskap þeirra. — svo að ]>egar
stundin kærni, er peningamen.n Ameríku
tækju að berja ófriðar-bumbuna, þá yrði
ekki eyðing og hörmungar, eins ög drottnar-
arnir ætluðust tiii, heldur gleði og frelsi sam-
vinnu-þjóðfélagsins!
„Hversu mörg ár höfum vér jafnaðarmenn
varað yður viö!" hrópaði hann. „En þér
hafið dregið orð vor í efa; þér hafið trúað
þvi, sem þeir,' er ræna yður, hafa ’sagt!
Og nú, á þessari örlagaríku stund, þá horfið
þér til Evrópu og sjáið, hverjir eru hinir
vérulegu mannfélagsvinir, viriár uneinningar-
Írinar. Hvaða rödd berst yfir hafið, .mótmæl-
andi ófriðnum 1 Rödd jafnaðarmainDsins og
jafnaðarmannsLns elns! Og nú í kvöld héyrið
þér hana enn að nýju í þessum sal! Þér,
karlar og konur. Ameriku! og þér, útlagar
frá öllum afkimum veraldar! — Heitið rriér
þessu; —- heitið því nú, áður en það verður
of seint, og standið við það, þegar stundin
mikla kemur! SverjiÖ það við blóö hétjanna,
er iiðiö hafa píslarvættið, þýzku jafnaðar-
mannan. a, er drepnir hafa verið! — Sverjið,
að hvað, sem fyrir komi og , hvenær og
hvernig, sem það verði, þá skuli ekkert
vald á jörðunni eða í heMti undir jörð-
unni draga yður inin í þennan ófrið bræðra-
morðanna! Takið þessa ákvörðum! Sendið
þennam boðskap til allra þjóða veraldar, —
ao menn allra þjóða og aíllra kynþátta séu
bræður yðar, og aldrei skuluð þér láta hafa
yður til þess ao, úthélila blóði þeirra. Ef
peningadrottriaramir og ræningjarnir vilja ó-
frið, þá géta þeir fengið hann, ■ en látið
hann verða milli jreirra innbyrðis! Látið þá
taka sprengikúlurnar og vítisvélarnar, sem
þeir hafa búið til, og ganga til orustu hvern
gagnvart öðrum! Látið þá sprengja sínar
eigiri stéttir í loft upp, — en látiö þeim
ekki takast að fleka verkalýðinn imn í inn-
byrðis deilur!.“
Aftur og aftur laust upp fagnaðarópum,
éins og svari við, þessum hvatniingarDrðum.
Menn réttu upp hendur sínar í hátíðleguro
svardaga. Og jafnaðarmennirn ir meðal þeirra
fóru heim af fundinum meö nýrri1 alvöru
á andlitunum og nýrri staðfestu í hjörtun-
um.’- Þeir höfðu strengt heit og þeir ætluðu
sér að efna það; — já; jafnvel þótt það ætti
að kosta sörnu örlög og skoöanabræður
þeiira á Þýzkalandi!