Vísir - 10.05.1948, Blaðsíða 4

V I S I R
Mánudaginn 10. maí 1948
%
WlíSXR
DAGBLAÐ
Otgefandi: BLAÐAUTGÁFAN VTSER H/P„
Ritstjór-ar: Kristján Guðlaugsson, Hersteinn Pálsson,
Skrifstofa: Félagsprentsmiðjunni,
Afgreiðsla: Hverfisgötu 12. Símar 1660 (fimm Iínur).
Félagsprentsmiðjan hJ.
Lausasala 50 aurar.
Norðuiiöndin næst?
þESSA DAGANA stendur yfir fundur forsætisráðlierra
Norðurlanda og er hann haldinn í Stokkhólmi. Þar
er rætt um sameiginlegar hervarnir Danmérkur, Noregs
og Svíþjóðar. Norðmenn og Danir eru þess hyetjandi að
Norðurlandaþjóðirnar myiidi með sér liernaðarbandalag,
en Svíar munu liafa þar aðra afstöðu, og hyggjast að
vernda lilutleysi sitt, svo sem þeim. tókst í síðasta stríði.
I Ástæðan til þess að fundur forsætisráðherranna er liald-
inn, er vafalaust sú, að Rússar vilja tryggja sér sluðning
Norðmanna; ef til ófriðar dregur á sama hátt og þeir
hafa samið við Finna.
i 1 þessu sambandi er einnig athyglisvert, að amerísk
flotadeild hefur sótt Noreg heim og brgzki flotjnn Iield-
ur slærstu æfingar við Noregsstrendur, sem nokkru sinni
hafa fram í'arið, frá því er styrjöldinni lauk. Vafalaust
er þetta livorttveggja ekki einvörðungu gert til gamans,
heldur vilja stórþjóðirnar sýna styrk sinn og stappa stál-
inu í Norðmenn, ef.Rússar ætla að kúga ])á til sanminga.
Stórþjóðirnar lála sér oft ekki nægja, að fara venjuleg-
ar diplomatiskar leiðir til þess að koma vilja sínum
fram eða sýna hann. Það getur oft verið mun áhrifarík-
ara að halda sýníngu á mætti sínúnl, .þótt ekki sé nema
um sinn. Þannig mun heimsókn ameríska flotadeildar-
innar til Noregs og æfing hrezka flotans milli Skotlands
og Noregs geta Iiaft mikil áhrif á almenningsálitið í Nor-
egi. Norska stjórnin getur verið ákveðnari í gerðuni sín-
um eftir en áður. Þjóð liennar hefir verið sýnt, að hún
á vini, scm gela hlaupið undir bagga með henni, þegar
þörf krefur. Það ræður miklu um gerðir manna, að þeir
viti, að þeir eigi Iiauk í horni, ef í harðbakkann slær.
Það hefir löngum verið talið hlutvcrk Breta í Evrópu
— af þeim sjálfum og öðrum — aö þeir ættu að vera
einskonar málamiðlari í dcilum álfunnar. Þeir hafa gætt
þcss, að engin þjóð yrði svo sterk eðá bindist svo sterk-
mn samtökum, að ekki væri hægt að halda henrií í skefj-
um eða sigra hana með því að mynda bandalag gegri
henni. Bretar létu þjóðirnar vega salt, stóðu með þeim
sittáhvað, til ])ess að jafnvægið héldist. Nú er hinsvegar
svo komið, að á meginlandi Evrópu er aðeins eitl veldi,
sem að kveður — Rússaveldi. Ef Brelar detta ekki út úr
hlutverki sínu, styðja þeir þjóðir þsér, sem eru á önd-
verðum meiði við Rússa. Það er hið gamla lilulverk, að
styðja hinn veikari gegn hinum stcrkari. En það er annað,
sem þarna ræður líka og ræður miklu — ef Brctar og
aðar þjóðir standa ckki saman, ]>á er ekki að vita og
sennilegast, að Rússar verði öllu ráðandi i löndum þeirra
áður en varir. Rússar hafa sýrit, að loforð þeirra úm
að þeir óski ekki landvinninga, em ekki annað en inn-
antóm orð- Gjörðir þeirra segja alll annað og þegar að
skuldadögunum kemur, ])á eju það fyrst og fremst gjörð-
irnar en ekki orðin, sem menn verða dæmdir eftir.
Þjóðverjar beittu fyrir sig „ferðamönnum“, þegar þeir
voru að búa sig undir landvinninga í grennd við sig.
Rússar hafa ekki þörf fyrir slíka „túrista”. Þeir eiga nóg
af þægum mönnum innan vébanda ýmissa þjóða, menn
sem eru fúsir til að reka rýtinginn i bak bræðrum sínum,
þjóð sinni. En eitt hefir þó alltaf verið skilyrði til þess,
að Rússar og útsendarar þéirra geti hrósað sigri. Riiss-
neski herinn. verður að vera á næstu grösum lil að hræða
])á menn, ,sem heldui* vilja lifa þrælar en deyja sem
frjálsir meim. Þeir eru til, þaö hefir komið þráfaldlega
i Ijos á síðustu mánuðum. En nú er líklega aldan stöðv-
nð um hríð, þótt gerð muni verða lilraún til að láta hana
rísa aftur.
En nú er festu þörf, til þess að alda kommúnismans
lialdi áfram að falla, eins og hún hefi'r verið að gera
síðustu vikur og mánuði. Þá festu verða Norðurlöndin að
sýna, því að líkindum er þeim ætlað að vcrða næstu fórn-
arlöml) rússneska bjarnarins. Ef þau gera það ekki, þá
ljafa þau brugðizt hlutverki sínu og sögu.
Mótmæltu gjald-
éyrisgiéiðslum
til utlendinga.
í ársskýrslu Félags ís-
lenzkra iðnrekenda er skýrt
frá því, að stjórn félagsins
hafi á árinu sem leið mót-
mælt gjaldeyrisgreiðslum til
útlendinga, sem stunda at-
vinnu hér á landi.
í þessu safnbaridi skrifaði
stjórn Félags íslenzkra iðn-
rekenda atvinnuleyf anef ri d
og segir þar m. a.:
„Vér lítuni svo á, að ó-
vcrjandi gjaldeyrissóun liafi
átt sér stað vegna úUendinga,
er fengið liafa atvinnuleyfi
hér á siðustu misserum. Láf-
uiu verá að útlendingar fái
alvinnu liýr,, eri það er ekk-
ert sepi réttlætir það að lála
þá fá meiri friðindi og hærra
kaup en íslenzkt starfsfólk,
en með sama krónutali íkaupi
fá þeir raunverulcga langtuni
meira en íslendingarnir, þar
eð nokkuð af kaupinu fæst
yfirfært í erlendan gjaldevri,
sem lelja má gulls í gildi á
þessum tímum. Jafnhliða
veiljngu atvinnulevfa og er-
lends gjaldeyris til útlend-
inga, er verksmiðjum, sem
hafa tugi manna i vinnii, neit-
að um smávægjleg innflutn-
ings- og gjaldeyrisleyfi til
starfsemi sinnar, og verða að
segja uþp öllu starfsfólki
sinu. Væri æskilegt, að al-
vinnulevfanefnd taki þetta til
yfirvegunar við úthlutun at-
vinnuleyfa í náinni framtíð.“
Ræðismönnum
veitt viður-
kenning.
Eftirtöldum mönnum hefir
verið veitt viðurkenning af
utánríkisráðuneytinu sem
ræðismönnum og vararæðis-
mönnum islands.
Fransiseo Suarez i Iíavana,
J. Harrv La-Brun i Filadelfiu
í Bandarikjunun), Edwin O.
Pride í Boston, Setli ().
Brinck í Stokkliólmi, .1.
Rágriár Johnson i Toronto,
Fíederick Rennie Emerson i
St. John á Nýfundnalaudi,
Erik Valdemar Juuranlo í
Helsingfors og Joseph Serid-
crs í Antverpen.
Vanan háseta
vantar á M.b. Bjarna Jóns-
son. Uppl. í sima 4725.
KAUPHðLLIN
er miðstöð verðbréfavið-
skiptanna. — Sími 1710.
W ai nwrigjit b ershöfð i ngi
telur mikinn vafa á því að
kínverska mjðstjórnin geli
til lengdar staðizl árásir
kommúriista.
Itvinna - húsnæði
Máður vanur sveitastörf-
um óskast, séríl)úð.
Up'pÍ. hjá:
Sigurði Guðmundssyni,
Vinnumiðhinarskrifstofan
Olympíukennari
Getur einhver leigt mér 1
stór.t herhergi eða 2 lítil
l'rá 20.—30. maí til 15. júli,
helzt í nágrenni íþrótta-
vallarins. Gj'örið svo vel
og talið við mig.
Olle Ekberg, Hóteí Borg.
Starfstúíkur
óskast 14. maí í Elliheimili Haínaríjarðar.
Uppl. hjá forstcðukonunm. Sími 9281.
Fóstbræður
KABARETT
í Sjálfstæðishúsinu, miðvikud. 12. maí kl. 8,30.
Skcmmtiatriði:
Fóstbræðúr sytígja.
Ivristján Kristjánsson, eirisöngur.
Carl Billicli, píanösóló.
Kristinn Hallsson syngur.
Tvi söngur o. fl.
Dansað til kl. I.
Aðgöngumiðar í bókaverzl. Sigf. Eymundssonar.
BEBGMAL
Of fáir leikvellir.
Oft hefir veriö undan því
kvartaÖ og á þaö bent, aö ekki
væri nægilega vel aö yngstu
kynslóöinni búiö, aö því er
snertir leikvelli og hæfileg
svæði þar seni krakkarnir geta
fengiö aö stunda hugöarefni
sín án þess aö vera í beinum
lífsháska af völdum hinnar si-
vaxandi umferöar höfuöstaöar-
ins. Þetta stendur til bóta, sem
betur fer og veröur þess væut-
anlega ekki langt aö bíöa, að
Reykjavík veröi til fyrirmynd-
ar í þessu et’ni.
TtW':
Hættulegur staöur.
Sunnan við Sundlvöllina >;ipg
noröan Egilsgötu er allstórt,
óbyggt svæöi. Þar stunda rösk-
ir strákar knattspyrnu og má
þar oft sjá fjöittgári leik. En
végarbfúnin upp ráf svæöi þessú
aö Egilsgötunni er hlaöin, snar-
brött og sjálfsagt tvær ruann-
hæöir þar sem hún er líæst.
Uppi á götunni vappa oft litlir
snáðar, sem horfa hugfangnir
á leik cldri drengjanna fyrir
ne'Öan. Þarna er ekkert grind-
verk og þykir mér stórmildi,
aö enginn krakkinn skuli hafa
falliö þarna fra,m af og stór-
slasazt
IvfaÖur nokkur,
sém á litil börn og býr þarna
í grennd, benti mér á þettá.
Hann ltaö mig jafnframt aö
Ireina þeirri áskorun til réttra'
aöila aö láta gera þarna grind-
verk, eöa hafa vegarbrúnina af-
líöandi og helzt grasi gróna/
svo. ekki veröi þarna stórslys.
Skýt eg þessu hér meö áleiöis
til viökptpandi ýfiryaj.da i þeirri
von, aö úr þessu verði bætt ltiö
«
bráöasta.
Dýr myndi Hafliði allur.
Ku'nnirigi minn ságöi mér
þá sógu, aö liann heföi skroppiö
inn i kjöt1)úö í því skviii aö fá
sér einn kjannna. En kjammiim
átti aö kosta tíu krónur —
segi og' skrifa tíu krónur —.
Þelta er ekki hægt!! Sumtun
þykir aö visu kjamminn góöur,
en tíu krónur . fvrir hálfan,
sviöinn kjndarhaus, það finnst
mér ekki ná nokkurri átt, Ekki
skál dregiö i efa. að veröiö hafí
veriö eftir gildandi fyrirmælum
og gjaldskrár en eitthyaö hlýt-
ur að vera bogiö viö slikt vérö-
lag. Eaftnar er ósköp lítil sjieki
í þessti- kvahhi minu, en þetta
dæmi er táknrænt fyrir.hinn
fáránlega Klóndýké-hugsunar-
h'átt, sem nú viröist liafa gagn-
tekiö okkur, sem byggjum þetta
ágæta land. , |njl|