Alþýðublaðið - 12.09.1928, Síða 4

4
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Nýkomið,
Brysselteppi 29,90 — Dívanteppi
Irá 13,95, Rúmteppi 7,95, Gardíriu-
tau frá 0,95 mtr Matrósahúfur,
með íslenzkum nöfnum Karlm.
kaskeyti ódýr Gólftreyjur ódýrar.
Karlmannssokkar frá 0,95 Kven-
siikisokkar frá 1,95 og m. fl. Verzlið
par sem pér fáið mest fyrir hverja
krónuna. Lipur og fijót afgreiðsla
Klopp.
St. Brnnós Flake,
pressað reyktóbak, er
485 krénum úr söluturni Guð-
bjarnar Björnssonar kaupmanns á
Akureyxi. Réttarhöld fóru fram í
málinu í gær. Gruniur leikur á,
að stúlka nokkur sé völd að
þjófnaðinum.
Bruni.
Hænsnahús, nýsmíðað, við
Kristneshælið brann í fyrrinótt.
Talsvert af smíðaáhöldum brann
j)ar inni. Grunur leikur á að
kviknað bafi í af mannavöldum.
Réttarhald fó£r fram í gær.
Elds
varð vart í gærmorgun. í kola-
bj^ng h.f. Kol & Salt.. Er pað í
fjórða sinn, sem pað kemur fyr-
ir. Vár eldurinn kæfður pg varð
ekki teljandi skaði. Alþýðublaðið
hefir verið beðið að benda fólki á,
að vara sig á pvi að kaupa ekki
hálfbrunnin kol af félaginu. For-
stjórinn átti tal við biaðið og lét
pess getið, að eldsins hefði jafn-
an orðið vart í miðjum byngnum
og væri því enn ekki komið ná-
lægt peLm kolum, sem eldurinn
hefði náð til, en pegar að þeim
kæmi, yrðu pau aðgreind frá hin-
um kolunum jafnóðum. Gerði
hann ráð fyrir, að eldurinn hefði
ekki náð til nema 2—5 Jonna,
en í byngnum eru 7—8 þúsund
tonn.
uppáhald sjómanna.
Saltfiskur
. hækkar nú stöðugt í verði á
Fæst I ðllum verzlunum.
erlendum imárkaðd. Er nú ufsi
kmoinn í éag'ætt verð.
sumar verði hiklaust farið í bif-
reiðum á milli Akureyrar og
Borgarness. Á morgun leggur
vegamálastjór.i af stað sömu leið
Suður.
Stuldur.
Um ki; 2 í fyrrinótt var stolið
Ástamál og kirkjugarðar!
Nýtega héidu ki rkjugarðsver'ðrr
í Bandaríkjunum . þing. Voru par
mörg mál tekin ii.1 meðferöar, er
snerta istjórn klrkjugarða, rækt-
un og rekstur. Meðail peirra ínáia,
er bezt,
fcffiRRANOEERD
ZUIVERE CACAO
FABHid ma tk
WER\ EER (holland)
ttverfisgðtu 8, sími 1294, S
tebur að sér aiis konar tækifærisprent- I
un, svo sera erfiljóð, aðgönguralða, brél, j
reiknlnga, kyittanir o. s. frv., og af- j
greiðir vinuuna fljóft og við réttu verði. J
Brauð og kökur frá Alpýðu-
brauðgerðinni á Vesturgötu 50 A.
SokJcac' — Sokkar — Sokkar
frá prjónastofunni Malin eru ís-
lenzkir, endingarbeztir, hlýja.stíl.
sem mesta athygli vakti og mýst
var talaö um, var sérstakjega eitt.
Kærur hiöfðu borist frá kirkju-
garðsvörðum í Nevv Yonk, Chi-
cago, (Tev eland og Cindnnati yfir
pví, að ungt ástfangið fólk not-
a^ði; kiTkjugarðara fyiir sa'mkomu-
staði. lývörtuðu -peiir sáran yfir
þessu, sem voníLegt var, og sögðu,.
að oft hefði petta ástfangna fóJ'k
fælt aðra frá ki rkjugörðunum, er
' ætlað höfðu að skoða þá að
kvöldi tii Sögðu þeir m. a. í
kæiunum að oft mætti heyra á
kviölidin kossasmelii og alls l«>n-
ar ástarhrali bak við legsteitna
hiima framliiðíníu.
Hvað skyldi FeMx segja, ef .ein-
hverjum dytti í hug að nota
kirkjugarðinn hérna svona?
Sokkar — Sokkar — Sokkar
Að éins 50 aura og 85
aúra parið. — Vörusalinn,
Klapparstig 27. Simi 2070.
Skata 20 kr. vættin, þur saltfiskur
hálfpur sahfiskur tros ágíett ásamt
fleiru fæst hjá Hafliða. Hverfisgðtu ■
113, simi 1456.
... " r.- * ■ : ; .. , • ; ■ ■ ; . ... ,
Seijum góða kryddsíld á 15
aura stykkið. H.f. ísbjörninn, sími
259.
Lesid Alpýðisblððlð!
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
Haraldur Guðmundsson.
Alpýðuprentsmiðjan.
Upton Sindair: Jimmie Higgins.
ill kvemnaður nnieð hárbeitta tungu; hún settí
þessar deilur fram í samræðuformi, eins og
í ileLkriti. Villi keisari sagði: „Ég parf að
fá bómulil.“ Jón Boli segir: „Pú fæxð hana
ekki.“ Samúel fraendi segir: „En bann hefir
rétt til pess, að fá hiana. Vertu ekki fyrir,
Jón BoIi'.!“ En Jón Boli svarar: „Ég tek þá
skipin þín og fer með pau til hafna minna.“
Samúel frændi segir: „Nei, nei, pað máttu
ekki gera.“ En Jón Boli gerir pað. Og pá
segi.r keisarinni „Hvers. konar náungi ert
pú, að láta Jón Bola stela sikipxmum bínum?
Ert þú heigull, eða ert pú undir mðrivinur
hins gamla fants?" Og Samúel frændi segir:
„Jón Boli! Gefðu mér að minsta kosti þýzku
bréfin riiín og blöðin.“ En Jón 'Boli svarar:
„Þú hefir fjölda marga pýzka njósinara í
landi þínu — pess vegna get’ég ekki látið
pig fá bréfin þmi Pú getur ekki fengið
pýzku blöðin vegna Iness, að keisarinn fyllir
þau af iygum um mig.“ Og keisarinn segir :
„Ef Jón Boli vii'l ekki lofa mér að ná í
bómullíha míná og kjötið og a'lt hitt, hvers
vegna hættir þú þá efcki að' senda nokkúð
til hans?" Hann hikar dálítið, er> bætir svo
við' „Ef pú ekki hættir að senda hluti, tij
pessa gamía ópokka, pá sjekk. ég skipunum
— það er alt og sumt.“ En Samúel frændi
hrópar: „En pað er á móti Iöguinum!“ „Hvaða
liögum?“ spyr keiisarinn. „Hvers konar lög
eru það, sem e.kkt gitda fyrir nema annan
aðiia?“ „En það eru Ameríkumenn á pess-
um ski'pum!" hrópar Samú&l frændi. „Jæja,
taktu pá úr skipunum!" svarar keisarinn.
„Haltu peim úr skipunum, þangað til Jón
EoM hiýðir lögunum."
Pegar málið var sett fram á penn'an hátt,
pá va r auðveJt fyrix Jimmie að átta sig
á því; og með hverjum mánuði'num, sem
leið,- og ihaldið var áfram að. deila um núilið,
varð hans eigin skpðun skýrari fyrir honum.
Honum var ekkert áhiugamál að bómull væri
send tiJ Englands og pví siðtur, kjöt. Hann
taldi sjálfan sig heppinn, ef hann gat sjálfur
fengið kjöt tvisvar í viku, og homum var það
fuilijóst, að ef náungarnir, sem kjötið áttu,
fengju ekki að selja það til útJanda, [)á
yrðju peir að.selja pað í Amerjku fyrir þaö
verð, 'sem gerði verkafóiki kleift að kaupa
páð. Og þetta var ekki- græðgi ein ,af Jim-
mies há'lfu; hanin var algehlega fús á að
neita sér urn kjöt pegar hugsj'ómir voru
aninárs végar — það þurftr ekki annað en
að aðgæta hve miklum tíma og fé og k.röft-
um faann eyddi í parflr jafnaðprstefnunuar,
tll [>ess að sjá pað! Aðalatriðið var, að rr.eð
pví að senda kjöt til Evrópu, pá var stuðl-
að að pví, að unt væri að hiatlda ófxiðnum
áfram; væri því hins vegar iiætt, pá urðu
as'namiir að iáta af þessarj fásinnu. Svo aðl
Jimmie Higgins og hans sinnar höfðu samið
sér vígorð:" „SveltLð ófriöimr og fæðið Am-
eríku!“
V.
í þriðja mánuði ófriðarins tóku ískyggi-
legar fréttir að berast um LeesviHe. Gamli
Abei Granitch hafði gert samniing við Belgiu-
stjórn, og ríkisvélasmiðjurnar ætluðu að búa
tiil sprengikúlur. Ekkert var get'ið um jrettgj
í blööum bæjarins, en alllir póttust vita petta
með áreiöanlegri vissu; og pótt engir tveix
menn segðu sömu söguna, þá Maut eitthvað
að vera til í þessu. Og cLag nokkurn heyrði
'Jimmie, sjálfum sér tii mikillar skelfingar,
að umboðsmaður húseigandans hefði kamið
og tilkynt Lizzie, að pau yrðu að vera far-
in úr húsinu inman priggja daga. Granitch
hafði keypt Landið og pað átti að stækka
smiðjurnár í þessa átt. Jimrnie gat naumast
trúað sj'num eigin eyrum vegna pess, aðj
hann bjó sem svaraði sex borgarstrætum frá