Vísir - 19.03.1949, Blaðsíða 7

Laugardagiím 19. marz 1949
7
jpilHIIIIIIIHHIIHIIIHIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIHIIHIIIIIIIHIIIHHIIIjj
= /ZcJattiMtf ÍflarAhaU:
| HlERTOGA I V./ t V §
I 9 1
..............................................
vel metinn Jjörgari, í slað þess að þrauka við að verða
blaðainaður, .sem.fer elcki nema á eina leið, þú sálasl af
s'ulti."
Að lökúm lagði Tom á flólla og var ákvéðinn i að stíga
aldrei fæti sínum ö'ftar inn í búðina, — liann ætlaði sér
aldrei að lcoina nálægt lienni. Hann liafði alckei sagt Jienni
liva'r liann átli heima. llann licll, að það mundi verða auð-
velt að lösiia við Itaua, en það var nú eitlhvað annað.
Alma fór að sitj'a' fýrir lionum á götuliornúm, og það
\ar ógaman að liitta liana á slílcum slöðum.
Hún slceytti elckei’t um það þótt mannmargt væri í
lcringum þau.
„Hjartað'mitt, komdu til mín,“ lcallaði liún. „Eg fyrir-
gef þcr. Og mér er sainá þótt þú leggir lag þitt við liina,
bará ef þú lcemur tií mín.“
Tom sá frain á. að Jiann yrði að láta til slcárár slcríða.
Svona lcvénlrianni varð að gefa ráðningu í eitt slci])ti fyr.-
ir öll, eða að minnsta lcosti að segja henni afciráttarlaust
meiningu sína í eitt skipti fyrir öll, og það gerði hann.
„Við slculum revna að slcilja afslöðu livors annars,
Alma,“ sagði liann. „IComast að niðurstöðu um þctta —
í eitt slcipti fyrir öll. Þú ert elckja og getur því elcki borið
mig þeim sölcum, að eg liafi spjallað þig. Eg liefi aldrei
Jieitið þér eiginorði, J\g Jiefi aldrei revnt að lelja jk‘r trú
uni, a4 eg væri að bindast þér neinum böinlum upp á
lífslið. Mig Jangar elckcrl til að valda jkn- sársaulca — en
öllu olclcar í milli verður að vera lolcið.“
Alnia liorfði á haiin leiftrandi augum.
„Þú ert þá liætfur að elska mig?“
„í sannleika, sagt. Alma, cg gct clclci elskað þig á þann
liátt, seín þú vilt.“
„En eg skal haga mér i öllú að geðþótta þínum, verða
öll önnur í framkomu, vcrða hlédræg, rólcg '•—- eg slcal
cinslcis krefjast af þér, ef þú aðeins vilt heimsælcja mig.
C), Tom, þú veizt eklci hve eg dáist að þér. Segðu mér, að
þú Jiafir nú látið ])ér skiljast, að þú getir clclci yfirgcfið
mig fyrir fullt og allt.“
Tom var illa við að segja ósatt en lnum var til neyddur:
„Það stoðár elclci. Alma, ég fcr frá Lundúnuin.“
„Hvert ferðu?“ æpti hún. „Eg fer mcð þér.“
Tom fór að lmgleiða livaða land hann ætti að nefna,
það var sama hyaða land það væri, aðeins ef það væri
nógu langt í búrlu, svo að þetta Iiálfbrjálaða lcvendi hcykt-
ist á að fylgja lionum eftir.
„Til nýlendnanna,“ sagði hann loks.
Þá hneig Alma í ómcgin. Tom var nú clclci alvcg sann-
færður um, að hún hefði misst meðvitund, kannske var
þetta nýtt bragð. Ilonum virlist einhver lireyfing á augna-
lolcum hcnnar. Hann greip liatt sinn og liljóp burt sem
liraðast.
Stundum, einkum á lcvöldin, ])egar dimmt var orðið,
sýndist lionum henni bregða fyrir*á götum úti, en þá hvarf
luin óðará fyrir götuhorn eða inn í brið. Ef til vill voru
])etta missýnir, en einu sinrii þóttist hann viss um, að
bann hefði séð hana í vagni, sem ólc fram bjá honum. En
hvað sem um þetta var sáust þau aldrei augliti til auglitis,
og var bonum mikill léttir að því, að þau liöfðu elclci neitt
hvort saman við anuað að sælda frelcara. Kunningsskapur
jicirra hafði búið honum miklar sálarkvalir um alllangt
slccið, en hamingjunni sé lof, hugsaði hann, nú var þessu
Jokið. Og' hann óslcaði J>ess innilega, að Alma Mcranda vrði
aldrei á vcgi hans framar. ■,
Tom leið elcki sem bczt cl’tir burtföjr Pattyar. Hann var
jafnan gripinn óeimi, vissi elclci hvað.liann átti af sér að
gera. láf hanji leit út um ]>akgluggann gat elckert að lita
nema vot þök alltaf var þoka, alltaf var allt grált og
tilbreytingarlítið. Hvenær slcyldi blessuð sólin ná að slcína
á borgina og upplifga þar allt? Og upp úr ])essum hug-
lciðingum minntist bann hiimar hrolcafullu lconu, her-
togaynjunnar, þessarar eigingjörnu, öruggu, ögrandi konu
— tjá, þetta var dáindis lagleg lxertogjaynja! Nei, hugsaði
bann, allir skriða vitanlcga fyrir henni, „cn það slcal mig
— Tom Ligonier - aldrei lienda.“ „Fcgurðin cr allsstað-
ar, fagrar konur, Jivaða kallarnóra sem er gctur rekist á
V I S I R
'þær, og nuddað sér ppp við þeirra konunglegu fótleggi.
Nei, ]xer vom elclci milcils virði, þessar hertogavnjur og'
greifaynjur, þar sem máli skiptir var, að fóllc hefði sanna
mannkosti til að bera. eins og Pattv, ást hennar til mín
var sönn, og hún átti gott, göfugt hjarta, aldrci finn eg
neina slíka sem hana.“
Á þessa leið voru hugsanir lians, og til þess að dreifa
þeiin, fór liann að lesa i göinlum blöðum, sem þarna var
gnægð af, og það voru einkum auglýsingadálkarnir, sem
hann renndi augum yfir. Ein þeirra var svo hljóðandi:
„Noldcrir ungir menn geta fengið tilsögn i göriilum mál-
um og öðrum greinum liinna fögru lista hjá presti, sem
á heima í noklcurra milna fjarlægð frá borginni.“
Og enn: „Stcphen Bi-ow og David Slu’impton tilkvnna
hér með virðingarfvllst vinum sinum og almenningi, að
í skrifstofu þcirra, fyrir norðan lconunglegu Kauphöllina;
er séð um kaup og sölu á ríkisskuldabréfum, sölu fast-
eigna. ....“
„Allt of hátiðlegt,“ sagði Tom með fyrirlilningarsvip,
,-og auglýsingin cr illa sett.“
Enn Ias hann:
,<Stern lælcnir, Iciðbcinir fóllci, sem þjáisl af brjóst-
mæði eða tæringu . .. .“
Já, auglýsingarnar, ]>ær voru Ii.jarta hvers blaðs, milcil-
vægasta líffærið. Álmenningur lét alllaf glepjasl á ]>ess-
um skottulæknum. Já, þcgar hami færi að gefa út blaðið,
mundi liatm vissulega lcrækja i auglýsingar f.rá þeim, sem
ginntu menn með pillum og hóstasaft og lífs-elixirum.
En mi kom hann auga á gamla úrlclippu. Fyrirsögnin var:
í dag á þingi. Dagsctningin var 1(5. -215. olctóbcr 1044.
Tom vcitti athygli stöfunum C.R. (Carolus Rex), en Tom
mundi j>að úr Englandssögu sinni, að eftir að Karl lcon-
ungur var tekinn af lífi í áVhilcliall 1(549, hættu blöðin að
birta hina lconunglegu stafi C.R. vfir skjaldarincrlci lcon-
ungs. Ilelzta frctlin i þessari viku var um bardaga Jiarm,
sem fyrir höndum var við Andover, milli lconungsins og
Sir AViIliams Waller.
„Að lolcnuín sigrunum við Poole, Lynne og Wareliam
skipaði konungur mönrium sínum að fylgja sér í þétlum
fylkingum vestur á bóginn, til þess að ráðast gegn Sir
William Waller, í von um að fá lientugt tælcifæri til ]æss
að tvistra og eyða liði lians, áður cn liann gæti fcngið liðs-
aulca. En Sir William greip til varúðarráðstafana, er liann
hafði frcgnir af jæssu, sendi njósnara í allar áttir, hafði
um sig öruggan vörð, og var viðbúinn að berjasl við her
lconungs, cf Iiann nálgaðist.“
Tom leilaði árangurslaust að blöðum, scm í væru fram-
haldsfi’egnir um liina frægu orustu, cn fann þcss í stað
klausu, scm fjallaði um lineyksli á „æðstu stöðum”, cn
hún var svo klaufalega orðuð, að hann botnaði ekkert i
licnni. Hann hafði söklct sér niður í lclausuna til jæss að
komast að raun um hva'ð við væri átt, cn nú var allt í einu
barið að dyrum hjá honum, og varð honum allbilt við,
og félclc liann nú um amirið að hugsa. llver gat þetta ve'r-
ið? Enginn hafði lcomið til hans nema Patty og Bardi, -
og Bill — sem hafði áuknefni’ð „prentsiniðjupúlcinn“, cn
FRAM!
Æfing kl. 2 sunnudag
fyrir meistara, i. og 2.
fl. á Framvellinum.
MætiiS vel. — Nefndin.
VALUR.
SKÍÐA-
FERÐIR
í
ó’alsskálann í dag- lcl. 2 og
kl. 7. — Farmi'öar seldir í
Iierrabúöinni. — Fariö írá
Arnarhvoli.
-------------S)---------
SKÍÐADEILD K.R.
Skíöaferöir um helg'-
ina: Aö Skálafelli
(Brun — Skiðamót
Reykjavikur).
í dag kl. 8, laugardag. kl.
2 og 6 og sunnudagsmorgun
kl. 9.
Engir aörir en keppendur
og starfsmenn í Skíöamóti
Reykjavíkur geta clvalið í
SKÍÐAFERÐIR
í Skíðaskálann.
Bæði fvrir meðlimi og
aðra.
Sunnudag kl. 9 og kl. ia
frá Austurvelli og Liltu Bíla-
stöðinni. Farmiöar þar og
hjá Múller til kl. 4 og viö
bílana, eí eitthvaö óselt.
Skíðafél. Reykjavíkur.
JT. F. 17. Jf.
Á MORGUN:
Kl. 10 f. h.: Sunnudaga-
skólinn.
Kl. 1.30 e. h.Y. D. og-Y.D.
Kl. 5 c. h. U. D.
Kl. 8,30 e. h. Samkoma. —
Magnús Guöjónsson stud.
theol. talar.
*’ Allir velkomnir.
KRISTNIBOÐSHÚSIÐ
BETANÍA.
Sunnudaginn 20. marz:
Sunnudagaslcólinn kl. 2.
Almenn samkoma lcl. 5
e. li, Cand. theol. Astráöur
Sigursteindórsson talar.
Allir velkomnir.
SÆNSKAR VÖRUR
B A H C 0
skrúflyklar og tengur
PRIMUS
suðuáhöld og mótorlampar
Heimsfræg’ar vörur, sem standast alla samkeppni.
Fijói uftjreiðs/ti. heint til knupentiu
j^órÉur S)uelnóóon do. L.j^.
Einkaumboð fyrir:
A/B. B. A. HJORTH & CO. — ST0CKH0LM.