Vísir - 20.10.1950, Síða 4

4
Föstudaginn 20. október 1950
D » A fl
> . lií L / ■ " ‘Jl
Bmtjórar; Kristjái 'Tiiotaugsson,
Skrifstoi vusturstræn
Otgefandi; BLAÐAOTGÁFAN VISÍB H/jS.
Aígreiðsia; Hverfisgötu 12. Simar 1660 (flznm Ifsnz^
Lausasala 60 aurar
Félagsprentsmiðj an SJL ^
Nn skal „at viiina".
Það getiir veríð heílsubót
að bókalestri.
„mitrofilmaðar“, og sýndar
með sérslöku álialdi sem
kostar 180 dollara. Filman
er sýnd með skuggamynd í
loftinu yfir rúmi sjúklings-
ins, og hægt er með einföldu
fyrirkomulagi að færa film-
una þannig að næsta bóka-
' síða sjáist.
Geta sjúklingar frískast^ var fæðingarbleltur í andlitij Þessi áhöld eru i nokkrum
við að lesa bækur ? í Baöda-; liennar og slæniar ástæður á amerískum borgum á bæjár-
ríkjunum hefir vaknað ahugi, heimili hennar. í samtali við Ivókasöíiium og eru þau og
fyrir þessu verkefni. Dönsk bókavörðinn sagði hún, að fiimurnar lánuð bæði heim-
kona, bókavörður, hefir tek-
tiiraunir þeita.
Deeping væri uppáhaldsliöf- num Dg spítalasjúldingum.
tegar malgögn ráðstjórnarinnar í Moskvu lýsti yfir þvi,
“ að litið yrði á þá menn, sem undirrituðu Stokkhólms-
ávarpið, sem sanna og einlæga kommúnista, er hljóta
mundu unibun og aflausn synda fvrir þann gerning, og er
þetta varð kunnugt á Norðurlöndum, tóku ýmsir þeir að
ókyrrast, sem léð höfðu nafn sitt á listann. Fólk það, sem
ekki vildi láta leiða sig í dilk kommúnista, snéri sér þá
til blaðanna og fór þess á leit, að heimilað yrði rúm í
dálkum þeirra fyrir nöfn þeirra manna, sem féllu frá
undirskrift smni, með því að kommúnistar, sem höfðu|
listana í höndum, neituðu að strika nöfnin út. Tala þeirra,
sem þannig féllu frá eigin undirskrift, eftir að yfirlýsing
rússnesku blaðanna hafði birzt, nam um 6000 i Ðanmörku ■
einni, en allt þetta fólk hafði verið narrað til að rita nafn
sitt á listann undir mannúðarinnar yfirskyni. Kommún-
istar læddust með áskriftalista í öll hús, og fólk hafði ekki
frið á götum fyrir áleitni þeirra. Tannlæknar, lögfræðingar,
læknar og opinberir starfsmenn, sem áttu yfir vinnustofum
að ráða, en höfðu ánetjast kommúnistaflokknum, héldu
uppi áróðri til undirskrifta og létu lista liggja frammi í
húsrúmi sínu og voru ósparir á að hvetja skjólstæðinga
sína til undirskrifta, fullvissandi þá um að þetta ætti ekkert
skylt við stjórnmálaskoðanir heldur mannúðina eina. Af-
leiðingar slíkrar frekju urðu svo þær, að aðferðum þessai’a
eínstaklingá var lýst eftirminnilega í blöðunum, jafnframt
því, sem menn féllu frá undirskrift sinni.
Kommúnistar hér á landi látast tala í nafni mannúðar- ‘
innar, á sama hátt og flokksbræður þeirra á Norðurlönd-
um, en þeir hafa ekki hátt um að Svíar álíta sér gerðan
vanza með þvi að kenna „friðarávarp“ kommúnista við
Stokkhólm, og ei heldur um hitt live margir létu afmá
nöfn sín af listunum, eftir að tilgangurinn varð ekld
lengur dulinn og rússnesku blöðin höfðu látið uppi umbun-
arloforð sín. Þessir menn láta þess ekki heldur getið að
samtök friðai’vina, hafa tekið afstöðu gegn hinum kommún-
istiska áróðri og talið hann yfirskynið eitt, en ekki athöfn
í friðarins þágu. Ekki er það heldur nefnt að norskir rit-
höfundar, sem ekki aðhyllast kommúnismann, hafa gefið
út yfirlýsingu, þar sem þeir neita að undirrita Stokkhólms-
ávarpið, með því að til þess sé stofnað í pólitísku augna-
miði, cn ekki vegna friðarmálanna, sem kommúnistar
stofni stöðugt í voða, hvar sem þeir fá höndum undir j
kornið. Það er ekki að fijrða þótt kommúnistisk börn, eins
og Jóhannes skáld úr Kötlum, eigi ekki orðavali yfir að
ráða, friðarviðleitninni fil dásemdar, meðan drápstækin
þruma austur í Asíu af kommúnistiskum friðarvilja,
hundi’uð þúsunda verða eldi og járni að bráð á vígvöll-
unum, en enn fleiri deyja úr hungri og harðrétti vegna
friðarsóknar kommúnistanna austur þar.
Nú í dag ætla kommúnistar að læðast með húsveggjum
og ota Stokkhólmsávarpinu að hverjum manni. Þetta gera'
þeir til þess að vinna sér traust og álit, en þeim hefur orðið
lítt ágengt við undirskriftasöfnun allt til þessa og hlötið
ákúrur fyrir. Mönnunum er að sjálfsögðu frjálst að veifa
ávarpinu og ota því fram, en ólíklegt er að undirtéktir
verði betri hér, en í öðrum norrænum löndum, einkum þar
sem kommúnistar hafa látið sér sæma að hefja árásir gegn
lýðræðisríkjum hins vestræna heims, jafnhliða því sem þeir
telja sig vilja vinna í þágu friðarmálanna.
1 bcinu framhakli af undirskrif tasöfnuninni ætla kom-
rnúnistar að efna til friðarþings í Bretlandi innan fárra
vikna. Brezku kirkjunni liefur verið boðið að senda full-
trúa af sinni hálfu á það þing, en hún hefur ekki talið
það ómarksins vert og hafnaði boðinu. Það er því ekki að
ófyrirsynju, er kommúnistar ráðast gegn biskupinum yfir
Kantaraborg, jafnhliða því, sem þeir ota fram Stoklc-
hólmsávarpinu. Slíkir menn, sem biskupinn, sjá nefnilega
i gegnum svikavefinn og láta ekki nota sig sem skósveina'
og meðreiðamenn kommúnisfa. Fordæmi slíkra manna ætti
að verða öðrum til eftirbreytni er rétt vei’ður að þeim
imdh’skriftaskjalið í dag og xiæstu daga.
ið þátt í námskeiði þar fyrir undur sinn. Hún fékk bók aðyæri j)að ver]-cfni fyrir |i],n-
sjúkrahúsbókaverði og hefir j lesa, þvx menn béldu að sag- arfci0n- að útvega slíkan út-
einnig haft tækifæri til að
kynna sér viðfangsefnið:
Bækur sem lieilsulyf sálar-
innar. Eftir heimkomuna
stjórnaði kona þessi nám-
skeiði fyrir sjúkrahúsbóka-
verði á Norðurlöndum, þar
sem læknandi máttur bóka
var á dagskrá.
Sjúklingur sem öðlast
nýjan lífsþrótt.
an um unga lækninn, sem er }jýnag Qg jána þeim sem ekki
krypplingur en sem berst á- |gcta valdið eða flelt bókmn
fram til frama, mundi verða solcuin löinunar.“
henni uppörfun. Það gekk að j ?jirLl sjúkrahúsbókaverðir
óskum. Bókin gaf tilefni til elclci oft SpUi’ðir um smitun-
greinilegra breytinga á and-' ar]iættu af bókum?“
legu ástandi ungu stúlkunnar „Smifunarliætta stafar
ínæstum aldrei af bókum.
Góðar bækur j Þær eru ekki lánaðar á deild-
fyrir sjúklinga. ' ir þar sem smithætta er,
Bækur geta einnig verið til nema á berklahæli, en þau
tjóns fyrir sjúklinga. Dapur- hafa sin eigin bókasöfn. Ann-
Á þvi er enginn efi,“ segir! legar bækur geta tafið bat- ars hafa rannsóknir sýnt að
kona þessi, „að bækur ann. Bókavörðui’inn verður stutt liitun bókanna og einn-
geta hjálpað vissum sjúkling-Jað vinna í samráði við lækn- ig að liafa þær í sólskini og
um. Ein ástæðan fyrir stofn- inn af þvi hann befir þekk- hreinu lofti, útilokar smit-
un sjúkrahúsbókasafna, er mgu á liinum andlegu þörf- hættu.“
einmitt sú, að láta sjúkling- uni5 0g bókavörðurinn veit ^ (Þýtt.)
livaða bækur kunna að full-
nægja þessum þörfum. Bóka- -----+------
vörðurinn verður einnig að
vita nokkuð uin sjúkdóma
og liafa þelckingu á sálarfi’æði
og geðsjúkdómafræði. Það
ana hafa eitthvað fyrir stafni,
sem beinir huga þeirra frá
sjúkdómi þeirra, og' i Banda-
rikjunum liafa menn gengið
enn lengra. Einkum á geð-
véikrahælum hafa Iæknar og
bókaverðir starfað út frá fer auðvitað bæði eftir sjúk-
þeirri liugsun að nota mætti| (1ömi 0g áhugamálum sjúk-
bækurnar beint í þjónustu lingsins, hvaða bækur
lækninganna. Við lestur bók- æskilegastar- en nefna
anna getur sjúldingnum
máske orðið ljóst, að hann er
ekki einn um vandamál sín,
og að ]>að er til leið út úr
þeim. Ilann getur öðlazt nýj-
an lífsþrótt og byrjað að
vinna að eigin bata.
Bókalækning (Bibliother-
apie), eins og' þessi meðferð
nefnist, er enn á tilrauna-
stigi, en þó er kunnugt um
mörg tilfelli, þar sem lestur
bóka hefir gefið góðan árang-
ur. T. d. segir Kathleen Joncs
frá ungri pólskri stúlku, sem
liafði gert tilraun lil að
fremja sjálfsmorð. Ástæðan
Ráðunautur og
ræðismenn.
1 síðasta Lögbirtingablaði
er sagt, að Huntley Wood-
eru cock hafi vei’ið skipaður
má fiskiráðunautur við íslenzka
bækur eins og „Madame sendiráðið í London.
Curie“, „Lilly“, bókina um Er skipunin miðuð við 1.
daufdumbu stúlkuna eftir ágúst síðast liðinn, en fiski-
Vilh. Larsen, „Katrín“ eftir ráðunautui’inn hefir aðsetur
Salty Salminen, „Hamingju- sitt í Grimsby og er heimilis-
dagar“ eftir Sigrid Undset o. fang hans 31. Laceby Road.
m. fl. Þessar bækur eru upp-| Þá segir blaðið ennfremur,
örfvandi og þess vegna æski- að Bjarna Sighvatssyni,
legar til lesturs fyrir sjúkl- bankastjóra i Vestmannaeyj-
inga. um, hafi verið veitt viður-
kenning sem ólaunuðum
Áhald, sem gerir löm- | vai’aræðismanni Noregs þar
uðum mögulegt að lesa. á staðnum og ennfremur að
Annað viðfau-sefni sem Guðjóni Eliasi Jónssyai
unnið er að í Bandnríkjunum, bankastjóra á Isafirði, liafi
er að gera lömuðum kleift verið veitt samskonar viður-
að lesa. Eru vissar bækur konning þar.
ávarpið eru nú einnig orðinl
harátta um skoðanafrelsi og|
málfrelsi íslendinga og eng-|
inn heiðarlegur, réttsýnn'
maður getur setið hjá í þeim j
átökum.“
Átökin um Stokkhólms- ] listi hlaut 99.6% atkvæða, en
Þjóðviljinn hef.ir allt til þessa
verið fullur lofsyröa um skoð-
anabræður sína, sem stóðu fyrir
þessum kosningum þar eystra.
Þaö þarf ekki að taka fram,
að ofanskráð birtist í Þjóðvilj-
anum í sambandi við hina
mögnuðu sókn hinna „heiðar-
legu og réttsýnu“ manna, sem
nú eru að reyna að véla íslenzk-
an almenning til íylgis við
.kommúnismann undir yíirskyni.
friðarins. — Hugsaðu ].iér; irs-
ari góður: Um sama leyti og
íslenzkir kommúnistar reká
upp vein og segja, að veriö sé
að útrýma málfrelsi og skoö-
anafrelsi á íslandi, má lesa í
blö'öunum frásagnir af „kosn-
ingum“ á Austur-Þýzkalandi,
þar sem hinn eini íramborni ’
Já, ekki vantar „lieiðar-
lega og réttsýna“ menn hjá
kommúnistum. Og mikið
sæta þeir illri meðferð á hinu
„kapítalistíska íslandi“. Nú
er sem sé verið að hefta skoð-
ana- og málfrelsi þeirra.
Wæst liggur líklega fyrir, að
hafa þann hátt á kosning.um
til Alþingis, að aðeins eintí
liki komi fram, en anásíásð1
ingar hans verði með öllu
utangátta, á sama hátt og
í Hitlers-Þýzkaland, Sovét-
Rússlandi í dag og leppríki
þess, Austur-Þýzkalandi-
* \
Skyklu Þjóðviljamenn kunna
vi'ð kikt Skyldu þeir yfirleitt
kunna við, ef islenzkir konmr
únistar yrðu látnir sæta sönnt
meðferð og kommúnistar lieita
andstæðinga sína, þar sem þeir
hafa völdin ? Hvað vakir eigin-
lega fyrir þessum vesalingum,
' sem kvarta undan ímyndaðri
heftingu málfrelsis og skoðana
á ísláhdi, um leið og þeir veg-
sama og Íoía hinn versta ójöfn-
uð, yfirgang og kúgun, mann-
dráp og árásarstyrjaklir, þegar
Rússar eru a.nnars vegar ? Ef
manndráp, kúgim og yf.irgang-
ur geta oi'ðið kommúnismanum
til framdráttar, ]>á er öhætt um
það, að' Þjóðviljinn telur slíkt
' tgofr o'g blessað, en jafnframt
er svo kvartað og kveinað hér
: heima. meöan unnið er trúlega
] að þvj að grafa undan því lyð-
ræðisskipttlagi, sem við búum
við.ogveitir kommúnistum jatnt
sem öðmm þá réttarvernd, sem
ó hugsandi er. austú n' járiitj al ds-
ins- '