Vísir - 28.01.1953, Blaðsíða 5
[MiívilíiidagiiiO 28., janúar '1953.
r,i. utfr'■' .j-«»
VÍSIB
Það er gott að vera þar sem
menn eru vmir vma smna.
Þess vegna hefir dvöl mín hér orðið
styttri en ég hefi óskað.
Viötal við John Greenway semliherra.
„Eig á erfitt með að gera upp á milli beirra 12 landa, sem
eg hefi starfað í, meðan eg hefi verið í utanríkisþjónustu Breta,
en þó fer ekki -hjá því, að flestar minningar sé tengdar við
fyrsta landið, sem maður er sendur til, og eg starfaði fyrst á
ítalíu.“
Þetta sagði Mr. John Dee
Greenway, sendiherra Breta,
sem hér hefur verið undanfarin
tvö ár, þegar Vísir átti tal við
hann í fyrradag í tilefni af því,
að hann er á förum héðan.
Mr. Greenway hefur, eins og
þegar segir, starfað í 12 lönd-
um, allt frá Panama í Mið-
Ameríku til Kína, og kunnað
vel.við sig hvarvetna, því að
hann er einn þeirra man-na,
sem er fljótur að tengjast vina-
bondúm, enda sjálfur alúðlegur
og skemmitlegur í allri fram-
komu.
Hann hefur verið starfs-
maður útanríkisþjónustunnar
brezku í 32 ár, og verið víð-
förull á þeim tíma, því að hann
hefur lieimsótt fleiri lönd en
þau, gem hann he'fur starfað í.
í>að varj hrein tilviljun,. að
hánn hóf starf sitt á Ítalíu, og
segir hann skemmtilega sögu
af því.
• ,,Eg var sendur þangað, af
því að eg fékk svo góða eink-
unn í ítölsku, er eg gekk undir
próf hjá utanríkisþjónustunni,“
segir hann. „Svo vildi til, að
prófdómarinn var einmitt
ítölskukennarinn minn frá Ox-
ford, og hann var nýlega geng-
inn í hjónaband. Prófið fór
þannig, að hann varði að heita
má öllum tímanum til þess að
hrósa konu sinni, en eg þurfti
ekki að segja nema já á réttum
stöðum. Fyrir það fékk eg beztu
einkunn.“
Ferðaðist víða
um Rússland.
„Þér voruð einnig um tíma í
Rússlandi, var það ekki?“ spyr
tíðindamaðurinn.
„Jú, eg var þar 1931—32,
rétt áður en Metro-Vickers-
réttarhöldin hófust, en þau voru
undanfari hreingerninganna
miklu, sem síðar var efnt til.
Um þær mundir var margfalt
betra að vera í’Rússlandi en
síðar varð. Útlendingar gátu
ferðast um landið, þótt yfir-
völdin væru ekki hrifin af slík-
um ferðalögum. Eg komst til
dæmis alla leið austur að kín-
versku landamærunum, fór um
Kákasus og Don-dalinn. — Þá
þorðu landsmenn líka að tala
við utlendinga, ep nú er öldin
önnur í því efni.“
Omar Khayyam
er 3ja flokks.
„Mér er sagt, a|i þóp .hsi'ið:
eúinig' verið í Perlíú óg "táiih
persnésku?'1 ; ;x /
„Það er sennilega of djúpi
tékið í árinni, að' ég géti tálað
persnesku, en eg gat gert mig
skiljanlegah á þeirri: tungu, cr
ég var í Téheran á strxðsárun-
unV. Annúrs 'vár" anrfríki oí
mikið. til þess a'ð hægt væri áð
heiga sig því að læra málið. En
Persar eru einstök þjóð. Þótt
fæstir kunni áð lesa óg skrifa,
kunna allir ljóð góðskáldáiina
utan að og hafa þau á hrað-
bergi.“ ; ; • '
„Omar Kkayyam til dæmis?“
„Þótt hann sé mest dáður í
vestrænum löndum, telja Pérs-
ar hann aðeins þriðja flokks
skáld. En honum var þó ekki
,
Fot; ThdmséR
John D. Greenway.
alls varnað að þeirra dómi, því
að þeir álíta hann ágætan
st jörnuf ræðing! “
Hefur fengið
35 punda lax.
„Og hér hafið þér unað yður
vel —- við laxveiðar og því um
líkt?“
„Já, mér hefur meira að segja
lánazt að veiðá 35 punda lax —
í Hrútafjarðará í fyrra, en mér
hefur aldrei tekizt að komast í
Laxá í Þingeyjarsýslu, þótt mig
hafi blóðlangað þangað. Þegar
eg kem hingað næst, verða lax-
veiðarnar ekki útundan."
„Er 35 punda lax ekki smá-
seiði til samanburðar við fiska
þá, sem menn við vestan við
Panama, þar sem þér voruð
einu sinni?“
„Jú, að vísu, því að þar er
hægt að fá allt að því 1100
punda fiska — 't.d. sverðfiska,
sem veiddir eru í sjó. En slíkar
veiðar eru ekki list eða íþrótt
eins og laxveiðarnar. Þær veita
manni aðeins spenning um
stund.“
Hcilsan ræður.
„Og nú eruð þér á förum liéð-
an — hvert?“
„Eg veit ekki, hvað eg tek
mér fyrir hendur, en fyrSt fer
eg til kunningjafólks míns í
Kenya — vonandi þó ekki til
héraða Mau-Mau-manna. Þar
■verð eg mér til hressingar fyrst,
því að eg þaff að.ná mér eftir
lungnafaólgu, sem eg féltk á s.L
ári! Herrhár végnáíiefúr Ifekúir
minn einnig ráðið 'tííét frá áð
verá þriðja veturiún hér. Eg
•óskaði þess vegfiá eftir því við
yfirboðara mína að verða flutt-
úr í hlýrra loftslag, en var beð-
inn um að vera um kyrrt þar til
síðar á árinu. En af því að heils-
an er aleiga mín, ákvað eg að
segja starfi mínu lausu. Þetta
er ástæðan fyrir brottför
minni.“
Hættulegasti
misskilningurinn.
„Við getum ekki skilið svo,
að ekki sé minnzt á land-
hélgina."
,-,Nei, satt er þáð,- og geri eg
þó ráð fyrir, að íslendingar viti
nú mæta vel, hverjum augum
brezk stjórnarvöld líta á það
mál. Mér þykir það mjög leitt,
að aldagamalt vinfengi þjóða
okkar skuli hafa kólnað af
þessum sökum, og það er ósk
mín og von, að fljótlega verði
fundin lausn, sem allir geti vel
við unað.
Hættulegasti misskilning-
urinn meðal Breta hefur
liinsvegar verið sá, að flest-
ir brezkir fiskimenn héldu
fyrst, að íslenzkir togarar
mættu veiða í nýju land-
helginni, en nú munu þeir
sárafáir, sem vita ckki hið
sanna í því efni.
Annars hafa blöð beggja oft-
ast ritað um málið af víðsýni
og sanngirni, og þess vegna
ætti það einnig að gera lausn
deilunnar auðveldari."
Framtíðarfyrirætlanir.
„Og hvað hyggist þér taka
yður fyrir hendur, þegar út fyr-
ir landsteinana kemur?“
„Það er alveg óráðið. Eg
hefði haft áhuga fyrir því að
gefa mig að stjórnmálum
heima, að vinna eitthvað þarf-
legt fyrir óbreytt alþýðufólk,
en eg er of gamall til þess, því
að íhaldsflokkurinn vill unga
menn, og svo fylg'ir þingsefu
margvíslegur kostnaður, sem
•ekki er hægt að kljúfa, ef menn
hafa ekki annað en þingfarar-
kaupið eitt.
En hvað sem eg geri og hvert
sem eg fer, mun eg þó alltaf
hugsa með hlj'jum hug til ís-
lands, þar sem fólkið er blátt
áfram og menn eru vinir vina
sinna.' Slíkum mönnum er gott
að kynnast, og' þess vegna hef-
ur vist mín hér orðið mun
skemmri en eg hefði óskað.“
E-ll-R vekur
gremju Skota.
London (AP). — Skotar
vilja eltki — eins og kunnugt
er — kalla Elisabetu drottningu
annað en Elisabetu 1.
Þeif segja; að hin fyrri
drottning með því nafni hafi
ekki verið drottning þeiira,
og að Elísabet 2. sé því hin
fyrsta norðan landamæranna.
Og mótmælin koma fram í
ýmsum myndum, m.a. í því, að
spellvirki hafa verið framin í
póstkassa í Edinborg, sem á er
letrað E-II-R. Á póstkassa
þenna heíur verið roðið tjöru,
hanm hefur verið máiaður gul-
Unvlit, og sþí’engj-u koiriiS fýirir
í lionum tvisvar. Eh póststjórn-
in-setur hann ævinlega upp
áftur að viðgerð lokinni.
Stofnun voruskiptafélagsins og
sjónarmið storkaupmanna.
Út af samþykktum á fundi
Sambands smásöluverzlana
þánn 23, þ. m„ sem birtar hafa
verið í blöðum og útvarpi, vill
Félag ísl. stórkaupmanna taka
fram eftirfarandi:
Þegar rætt var um stofnun
væntanlegs félags til að frarn-
kvæma vöruskipti var í upp-
hafi gert ráð fyrir að einn að-
ili kæmi fram fyrir hönd verzl-
unarstéttarinnar, við stofnun
íslenzka vöruskiptafélagsins,
til móts við Sölumiðstöð hrað-
frystihúsanna og S.Í.S. Geng-
ið var út frá að Verzlunaráð
íslands yrði slíkur aðili, en því
var hafnað af Félagi ísl. iðn-
rekenda og Sambandi smásölu-
verzlana. Vildu þessir aðilar,
að þeir yrðu sjálfir, ásamt Fé-
lagi ísl. stórkaupmanna, einir
stofnaðilar, en að önnur samtök
kæmu þar ekki til greina. Nú
höfðu allmörg samtök innan
verzlunarstéttainnar ræðst við
um stofnun féalgisns og voru
sum þeirra stórir innflutnings-
aðilar í sambandi við vöruskipt-
in. Félag ísl. stórkaupmanna
gat ekki fallizt á, að þessi sam-
tök yrðu útilokuð, því þá hefði
þessum innflutningsaðilum
verið gert lægra undir höfði
en Félagi ísl. iðnrekenda og
Sambandi smásöluverzlana.
Við þetta bætist, að Félag isl.
iðnrekenda og Samband smá-
söluverzlana vildu ekki fallast
á tillögur til samþykkta fyrir
félagið, sem Sölumiðstöð hrað-
frystihúsanna, S.Í.S., Félag ísl.
stórkaupmanna og' aðrir aðilar
gátu fallizt á, en lögðu á síð-
asta viðræðufundinum fram al-
gerlega nýjar samþykktir fyrir
félagið, sem voru þess eðlis,
að það hefði orðið' sem næst
óstarfhæft, ef þær hefðu náð
fram að ganga. ,
Þegar hér var komið var
sýnilegt, að stofnun félagisns
mundi dragast úr hófi fram,
ef áframhald yrði á frekari
umræðum við Félag ísl. iðn-
rekenda og Samband smásölu-
verzlana, en þær höfðu þá þeg-
ar' staðið svo vikum skipti.
Hinsvegar var nauðsynlegt, að
félagið yrði stofnað þá þegar
vegna þess að ganga þurfti frá
vörukaupum frá Austur-Þjóð-
verjum skv. samningi Sölumið-
stöðvar hraðfrystihúsanna við
þá og var lögð á það áherzla
af hálfu annara, sem hér • áttu
hlut að máli, Sölumiðstöðar
hraðfrystihúsanna og Samb.
ísl., samvinnufélaga, að gengið
yrði sem skjótast frá stofnun
félagsins. Varð það því úr að
þessir aðilar ásamt Félagi ísl.
stórkaupmanna stofhuðu félag-
ið.
í þessu sambandi er rétt að
leggja á það ríka áherzlu, að
enda þótt Félag' ísl. stórkaup-
manna hafi gerzt hér stofnaðili
hafa meðlimir þess engan for-
gangsrétt til þessara viðskipta
fram yfir aðra innflytjendur,
enda er fyrirgreiðsla íslenzka
vöruskiptafélagsins s.f. opin
öllum innflytjendum.
Félag ísl. stórkaupmanna vill
að sem víðtækust samvinna
verði um þessi viðskipti, úr því
þau eru nauðsynleg og vill fyrir
sitt leyti styðja að því að svo
verði.
Ilvaft er XÝTT
/ ktíkntifhdalieifttiHuttt ?
Allir kannast vil Shirley
Temple, sem eitt sinn var fræg-
ust „barnastjarna" í heimi.
Hún var þegar orðin heimsfræg
fjögurra ára gömul, en nýlega
vakti það athygli, er hún tók
fjögurra ára dóttur sína úr
I Honeywell barnaskóla í Mary-
land, vegna þess, að hún hafði
iverið látin koma fram í jóla-
' leikriti skólabarna. Kvaðst
‘ Shirley Temple ekki vilja hafa
það', að vakin væri athygli á
barninu með sliku. Öðru vísi
mér áður bár, sögðu sumir.
★
William N. Conroy, lög-
regluþjónn í Hollywood,
kærði leikarann Robert
Cumniings fyrir} að ;hafa
reýrtt að aká bifrfeið sinni á
sig, er hann ætalði að birta
honum stefnu. Skýring
Cummings var þessi: „Eg
liélt, að hann ætlaði að fá
rithönd mína.“
★
Marilyn Monroe heitir kvik-
myndadís í Hollywood, sem
þykir betur vaxin en flestar
stallsystur hennar. Hún mun
fyrst hafa orðið i'ræg vegna
myndar, sém tekiri vár af hénni
nakinni, og notuð á daga-
töium. Þessi niynd hefur síð,an
vérið' sétt á vatnsglös,' ösk’u-
bakka o. s. frv., og nú vill ung-
frú Monroe höfða mál til þess
að banna slíka notkun mynd-
arinnar. Segir hún, að sér líði
svipað því, sem væri hún að
klæða sig fyrir opnum dyrum,
er hún sjái þessa mynd af sér.
★
Þeir, sem muna þöglu
myndirnar, minnast vafa-
laust Bustér Keatons,
mannsins, sem var hiægileg-
astur allva, en stökk aldrei
bros sjálfum. Hann ætlar nú
að koma fram í fyrsta skipti
á leiksviði á Broadway í
New Tfork í músik-gaman-
leik, sem nefnist „Saddie
and Go“.
Nýléga fékk kvikmyndadís-
in Lana Turner skilnað í þriðja
sinn, að þessu sinni var það
Henry ' J. Topping, forríkur
maður, sem „féll fyrir borð“.
Þau höfðu verið gift í 4 ár og
7 mánuði, sem þótti allgott.
Lana lék við hvern sinn fing-
ur, er skilnaðurinn var um
garð genginn, og kvaðst ekki ■
hafa í hyggju fleiri hjónabönd.
Hún tjáðí fréttamönnum, að
hún váeri fjarska ánægð með
framfærslueyrinn frá herra,
Toþping, annars myndi. .úún
ékkVláta svo vel yfir' sér.