Vísir - 09.03.1953, Blaðsíða 7

Mánudaginn 9. marz 1953.
VÍSIR
var engu líkara en að hann hefði misst stjóm á henni. Ef hann
hefði ekki getað sveigt inn á veginn aftur í sömu andránni að
kalla, hefði bifreiðin oltið út af veginum og ofan í skurð.
„Heyrðu,“ kallaði Rose hvasslega, „hvað ertu að hugsa?
Ætlarðu að drepa okkur öll?“
„Afsakið," sagði hann, „það var eins og eg fengi ofbirtu í
augun allt í einu.“
„Við höfum hitzt,“ sagði hann og hallaði sér dálítið í áttina
til Söru. „Allir hittast í Lulai, höfuðborg eyjarinnar, en eg get
vart sagt, að eg þekki hana. — Veit — veit Ben, að þér ætlið
að búa hjá Lebrun-hjónunum?"
„Já,“ svaraði hún undrandi. „Eg sagði honum það á skipinu
í gær.“
„Einmitt það,“ sagði hann og lét svo þetta tal 'detía niður, en
hún hafði á tilfinningunni, að hann hefði viljað ræða það
frekara.
Eftir þetta talaði hann ekki um annað en bananaframleiðslu.
Þau drukku te hjá hjónum að nafni Cole í Maríuhöfn, vinum
Whitworths og konu hans. Cole ræktaði banana. Hús hans var
með sumarhússlagi; herbergi rúmgóð og gluggar miklir. Húsið
var reist á hæð frammi við sjóinn og Cole var einkar vinsam-
legur og sýndi Söru um allt og fræddi hana á ýmsu varðandi
bananarækt. Þau hjónin máttu ekki héyra annað nefnt en að
gestimir biðu eftir kvöldverði og Garson sagði, að það gæti svo
sem verið nógu skemmtilegt að aka heim í tunglsljósinu.
Fyrir kvöldverð fóru þær Rose og Sara með frú Cole inn í svefn-
herbergi hennar til þess að snyrta sig dálítið til fyrir kvöld-
verðinn, og þá sagði Rose við Söru:
„Eg hljóp laglega á mig við hádegisverðinn — mig verkjar
enn í tærnar eftir að bóndinn var að stiga ofan á þær, en skrítið
er það, að Ben skuli ætla aftur til Kristóferseyjar. Eg sný ekki
aftur með það. Það var hræðilegt, sem fyrir hann kom, og allt
að kenna konu, sem ekki var með sjálfri sér vegna móðursýki.
Og hvílíkt skítkast — afsakið orðið — sem hann lenti í þar,
enda heitstrengdi hann, að stíga aldrei fæti sínum þar framar.
En samt kemur hann aftur — já, hver skyldi ástæðan vera? Það
þætti mér gaman að vita? Hann hefir ekki gefið yður neitt í
skyn um það?“
„Nei. . . ,nei,“ sagði Sara hikandi. „En hvað ....?“
Hún varð að hætta við setninguna í miðjum klíðum, því að
írú Cole, sem hafði brugðið sér frá, kom inn aftur og sagði,
að maður hennar væri búinn að hrista fyrirtaks „hanastél“
handa þeim, og bað þær um að koma sem fljótast út í garðinn
og bragða á drykknum.
— Ekkert tækifæri gafst til þess að ræða málið frekara,
jafnvel þótt Sara hefði haft áræði til þess að fitja upp á því.
Ökuferðin að Murtubakka-gistihúsinu var skemmtileg, þótt
ekkert „spennandi" gerðist, og í dögun næsta dag lagði Sara
af stað úr Kingston-höfn á skipinu St. Helene, í seinasta áfanga
ferðarinnar til Kristóferseyjar.
Sankti Helena leit allt öðruvísi út en skipið,, sem Sara hafði
ferðazt með til Jamaica. Það var minna skip — og óhreinna
enda strandferðaskip, sem flutti bæði farþega og varning milli
hafna á eyjunum. Ben og Sa'ra voru einu farþegarnir, sem höfðu
verið1 á hinu skipinu. Um morguninn hafði hann spurt hana
hvort þau ættu að vera borðfélagar við máltíðir og vitanlega
féllst hún á það. Og þau voru saman mestan hluta dags. Þetta
var lognmolludagur, en Söru fannst hann líða fljótt. — Um
kvöldið var ákaflega heitt og Söru var ómótt og varð það úr,
að þau Ben fóru upp á efsta þilfarið, og fóru að dansa Lambeth
Walk, en nokkrir farþegar höfðu náð sér í grammófón og voru
farnir að dansa.
„Hamingjan góða,“ sagði Ben, „þegar rriaður fef áð dansa
Lambeth Walk vakna minningarnar. Eg var í London þegar
Lambeth Walk æðið var að grípa um sig. Þá datt engum í hug,
að styrjöld myndi bjótast út.‘t
„Já,“ sagði Sara, en mjög véiftléga og hugui’; heriríar fláúg;
til þessara löngu .liðnu daga. ■
Tony og hún hofðu dansað LanToéth Walk. Þgðjvar hluti áf’
skemmtiþaétti þéiirra. — Þau höfðu sýnt þátt sinh allar þessár
sex vikur, sem þau höfðu verið saman, Mark og hún. Þótt furðu-
legt yæri hafði þátturinn verið eins vinsæll í Berlín sem Lon-
don. Jafnvel ærið gildvaxnar húsfreyjur dönsuðu Lambeth
Waík við engu ógildari eiginmenn sína. Og hún og Mark
höfðu oft dansað Lambeth Walk saman og hann hafði yerið
eigi lítið hreykinn af að dansa við atvinnudansara. Hann sagði
eit-t sinn: Mér finnst alltaf, að allir hugsi sem svo: Sá er hepp-
inn — hann er að dansa við dansmærina yndislegu, sem dansar
í Café Heinrich. Eg mundi ekki áfellast þig, ef þú klykktir út
með að senda mér reikrúng — eg mundi glaður borga. En það
gerir, þú ekki, Sara. — þú sendir mér engan reiknipg.“
: •' ->■. ííkíSí: ob : r' --- | ■in ■hvi jn v; j;
MIR
MIR
Minningarfundur um STALIN
verSur haldinn í Áusturbæjarbíói, briðjudaginn 10. marz kl. 9,30 e.h.
FUND AREFNI:
1. Hljómsveit leikur söfgarlag.
2. Þórbergur Þórðarson, ávarp.
3. Kristinn E. Andrésson, minningarræða.
4. Guðmundur JórissOn, einsöngur.
5. Sverrir Kristjánsson, erindi um Stalin.
6. Ottó N. Þorláksson, stutt ávarp.
7. Þorsteinn Ö. Stephensen, upplestur úr
ritum Stalíns.
8. Hannes M. Stephensen, stutt ávarp.
9. Söngur, ^öpgkpr verkalýðsfélaganna í
Reykjavík, undir stjórn Sigursveiris
D. Kristinssonar.
Kynnir verður Jón M. Arnason.
Öllum heimill aðgangur. — Aðgöngu-
miðay verða afhentir eftir kl. 1 e.h. í dag
í bókabúð Máls og menningar og bókabúð
Kron og skrifstofu MÍR kl. 5—7.
* ______________
Menningaríeiigsl Islands og IláAsljóríi;*rrik.jiaiiiia
Kínverska
dægradvölin
Ákjósanlegasta tómstundaverkefni ungra sem gamalla
er komið á markaðinn í íslenzkri framleiðslu.
Kaupíð kinversku dægradvölina
og reynið hæfni hugans við hina 2500 ára gömlu dægradvöl.
Pöntunum veitt móttaka hjá
Heildverzlun Vrfheíms Jonssonar, Miötúni 50.
Sími 82170.
WJW^WWWWWUVVVkWW ■
Málflutningsskrifstofa Guð-
Iaugs Einarsson hdl. ogl
Einars Gunnars Einarssonar,
er í Aðalstræti 18.
Sími 6916.
BEZT AÐ AUGLYSAIVISI
í B (J
Flugráð óskar eftir að taka á Ieigu nú þegar íbúð með
húsgögnum um nokkra mánaða skeið, fyrir erlendan starfs-
mann sinn. Tilboð sendist skrifstofu Flugráðs fyrir 12. þ.m.
Sím«mimer vort verður
fr|imvegis
82430
Vörugeymsluhus vor hafa fyrst um sinn sömu síma-
númer og áSur, en innan skamms munu þau einnig ■
fá ofangreint númer, og verður {mS nánar auglýst;
síSar.
iiú • /,
H.f. Eimskipafélag íslands
KBOSSVIBl'R - GABOOA
MJLPL0TOI fMiisoni<e«gei*ö)
HANNES ÞORSTEiNSSON & CO.
Símar: 2812, 82640. — Laugavegi 15.
- ' : >Úi , j
Nýkomnar
Enskar
Bækur
Fischer:
Life and death of Stalin
Ilemingway:
Old man and the Sea.
Von Papens Memoirs.
Schmith:
With Rommel in the
Desert.
Complete works of Oscar
Wilde.
Steinbeck:
East of Eden.
Lockhart:
My Europe
m
Eemarque:
Spark of Life.
Wouk:
The Caine Mutiny;
Douglas Reed:
Far and Wide.
Sarte:
Lucifer and the Lord —
(leikrit) —
Europe in Pictures.
French Impressionists.
Dekerative Art 1952—1953
Internatiönal Window
Display.
Websters Biographieal
Dictionary.
Cbambers Technical
Dictionary.
Concise Oxford
Dictionary.
o. fl. o. fþ
Aðeins fá eintök
af hverri bók! '
MókeeifúS
Æ&r&ra
Hafnarstr. 4. Sími 4281.