Vísir - 11.03.1953, Blaðsíða 4

>
(4
VtSIR
mm-

1 I
DAGBLAÐ
Ritstjóri: Hersteinn Pálsson.
:■( Skrifstofur Ingólfsstræti 3.
Útgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VÍSIR H.F.
Aígreiðsla: Ingólfsstræti 3. Símar 1660 (fimm llnur).
Lausasala 1 króna.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Ráðhiís Reykjavíkur.
'JT'rá því var skýrt í blöðum fyrir nokkru, að bæjarráð Reykja-
víkur hefði farið um bæinn, til þess að kynna sér ýmsa
t>á staði, sem til greina eru taldir koma fyrir ráðhúsið, er
væntanlega rís af grunni áður en langt um líður. Hefur mál
þetta verið lengi á döfinni, því að fjölmargar aðkallandi
framkvæmdir hafa verið látnar sitja fyrir, þótt ekki verði
annað sagt, en að tími sé til þess kominn, að bærinn eignist
þak yfir höfuðið, og sé ekki með starfsemi sína á fjölmörgum
stöðum í bænum — í húsnæði, er aðrir eiga.
Það verður sennilega að telja það tákn þess, að einhverra
aðgerða megi brátt vænta að því er snertir byggingu ráð-
hússins, úr því að bæjarráðsmenn hafa lagt land undir fót og
litazt um á þeim svæðum, sem helzt koma til greina, er
aetlunin er að velja heimili bæjaryfirvaldanna stað. Eins og
lesendum Vísis er kunnugt af frásögn blaðsins á sl. ári um
hugsanlega staði í þessu efni, hefir það m. a. komið til orða,
að ráðhúsið verði í sjálfum miðbænum, rétt við Tjörnina.
Bæjarbúum hlýtur öllum að vera það mikið áhugamál, að
slík bygging, verði svo í sveit sett, að hún njóti sín sem bezt,
og hinum eldri Reykvíkingum finnst vafalaust mörgum, að
hún ætti hvergi betur heima en í hinu gamla hjarta bæjarins,
og þá kemur umhverfi Tjarnarinnar vitanlega mjög til greina.
En á það er einnig að líta, að byggðin hefur þanizt út til
mikilla muna, og þá sérstaklega austur á bóginn, enda land-
rými minna í vesturátt. Bæjarlífið hefur þokazt til austur-
áttar og miðdepill þess í rauninni einnig, þótt fjölmargar
stofnanir, sem allir hljóta að eiga einhver skipti við, sé enn
í sjálfum Miðbænum. En mannfjöldinn mun halda áfram að
aukast tiltölulega meira austanvert í bænum, og með tíman-
um hlýtur aukningin að verða einungis í þeim hvei'fum, svo að
varla kemur til greina að reisa ráðhúsið í Miðbænum, og'
jafnvel ekki í þeim hluta hans, sem bar lengi með réttu nafnið
Austurbær.
Tæpt hefur verið á því, að rétt muni vera að ætla ráðhús-
inu stað fyrir austan núverandi aðalbyggð, og þegar það er
haft í huga, að hér verður ekki um byggingu að ræða, sem
á aðeins að fullnægja þörfum bæjarins um einn mannsaldur
oða svo, virðist það liggja í augum uppi, að henni þarf að velja
stað, þar sem auðvelt er að ganga frá skipulagi, svo að hægt sé að
taka fullt tillit til allra þeirra atriða, sem sjálfsögð eru.
iMyndarleg bygging, hver sem hún er, nýtur sín ekki, ef að
henni kreppir á allar hliðar, og samgönguæðar í allar áttir
verða að vera svo greiðar, að engin hætta sé á þrengslum, þótt
víðátta og mannfjöldi bæjarins margfaldist.
Þegar á allt þetta er litið, ætti ekki að vera svo miklum
vandkvæðum bundið að ákveða ráðhúsinu stað, og það þarf að
.gera sem fyrst, svo að hægt sé að hefjast handa um sjálfa
bygginguna hið bráðasta. Það er rétt, að bærinn hefur í mörg
horn að líta, og slík byggir.g myndi verða dýr, en á móti
kemur, að ef að líkum lætur mun byggingarkostnaður ekki
minnka að neinu ráði, og því fyrr sem bærinn getur flutt í
■eigið húsnæði, því fyrr fer hann að greiða sjálfum sér leigu.
Sigra Moskvuagentarnir ?
T^eir, sem kunnugir eru innan raða kommúnistaflokksins,
segja, að þar hafi lengi verið nokkur ókyrrð, en nú hafi
hún magnazt við fráfall Stalins, svo að hennar hljóti að gæta
til muna við kosningarnar, sem fram eiga að fara í júnímán-
uði. í flokknum hefur verið margt manna um langt skeið,
.sem hefur undir niðri kunnað því illa að verða að lúta boði
og banni Moskvuagentanna í öllum málum, og láta þá ráða
afstöðu sinni í hvívetna. Virðast þeir hafa sótt í sig veðiúð
við það, að lærifaðirinn er ekki þessa heims lengur.
Um þessar mundir er verið að velja frambjóðendur flokks-
ins í ýmsum kjördæmum, og mun mega ganga frá því sem vísu,
-að baráttunnar milli þeirra, er telja óskir Kremverja lög,
og hinna, sem vilja gera einhverja tilraun til þess að vex'a
unenn með mönnum, gæti þar nokkuð. En jafnvel þótt svo
fari, að hinir blind\istu Moskvumenn verðj ofan á í átökunum,
mun það sega til'sín í kósninguhiim, áð fylgi kommúnismáns
er hraðminnkandi, svo sem berlega hefur komið í ljós við
Ipasningar í ýmsum verkalýðsfélögum upp á síðkastið.

r>y
Margt er shMitié
• *
Oveujnleg refíurliöid:
Hinn ákærði skilur engan, getur
ekki gert sig skiljaniegan.
Ðaufdumbur maður ákærður fyrir morð.
Einkaskeyti frá AP. — stöðina og virtist gefa í skyn,
Lontlon í gær.
I smábænum St. Clears í
Carmarthen-sldri í Wales er á
döfinni óvenjulegasta morðmál,
sem lengi hefur upp komið hér
í landi.
Fyrir í'étti er 46 ái'a maður,
sem sakaður er um að hafa
myrt 78 ára gamla konu í þorpi
einu, en málið er erfitt viðfangs
vegna þess, að
hinn ákærði er daufdumbur
— mállaus og heyrnarlaus —
kann hvorki að lesa né skrifa,
og skilur hvorki fingramál
né varamál.
Fenginn var sérfx-æðingur í
að umgangast daufdumba, til
þess að gera manninum, er heit-
ir George Roberts, það skiljan-
legt, sem fram fór í réttarsaln-
um, en jafnvel kunnátta hans
nægði ekki. Roberts yppti að-
eins öxlum, ef reynt var að
gera honum eitthvað ljóst.
Kom til lögreglunnar.
Scotland Yard var fengin til
þess að aðstoða lögi'egluna á
staðnum við rannsókn málsins,
en meðan á henni stóð, kom
Roberts skyndilega í lögreglu-
að hann langaði til að skýra
frá einhvei'ju. Var honum feng-
ið blað og blýantur og gei'ði
hann þá ógreinilegan uppdrátt
af smáhýsi hinnar myrtu, svo
og tveim næstu húsum. Var
þá fai'ið að rannsaka, hvort
hann mundi við málið riðínn,
og fór svo, að allar líkur bentu
til þess, að hann hefði framið
morðið. Þó þykir þetta engan
veginn fullsannað.
Frumskilyrði
ekki fullnægt.
En réttai’höldin eru erfið-
iðari en flest, sem sögur fara
af hér á landi, m. a. af því, að
svo er fyrir mælt í lögum, að
hinn ákærði skuli svara skil-
merkilega, hvbrt hann sé sek-
ur eða ekki, en það getur
Robert ekki.
?VJWJVWVW.V!.%WWVWAWi
J Máiflutningsskrifstofa Guð-
[laugs Einarsson hdl. og2|
\ Einars Gunnars Einarssonar >
er í Aðalsti-æti 18. ^
Sími 6916.
i _.............. ,
jiiij OIBB m ■■■■ jj| ■■■■ jjjjj iiia jjjjj ■!■! jjjjj mnaa ijijj ■■■■jjjjj ■■■■ jjjjj ■■■■ jjjjj
Hvað er IV¥TT
ktíkiMfhiiakeitnMutn ?
iin ;;;;!
Rosemary Clooney, Banda-
ríkjastúlkan, sem varð fræg í
einu vetfangi eftir að hafa
sunginn inn á grammófónplötu
lagið „Come On-A My House“,
sem oft hefur heyrzt í útvai-p-
inu hér, leikur í nýrri kvik-
mynd, sem heitir , ,The Stars
are Singing“. Einn af mótleik-
urum hennar er hinn heims-
frægi tenórsöngvari Lauritz
Melchior. Rosemary er ljóm-
andi lagleg og þykir sæmileg
leikkona.
'k
Það er vii'ðist nú komið mjög
í tízku í Hollywood, að kvik-
myndadísir, sem óðum eru að
komast til ára sinna, giftist
talsvert yngri mönnum. T. d.
vakti það nokkra athygli á dög-
unum, ér Ginger Rogei's, sem
er 42ja ára, trúlofaðist 24 ára
gömlum Frakka, Jacques de
Bergerac að nafni. Þau eru
sögð geysi-ástfangin, og vel
getur komið til mála, að de
Bergerac fái hlutverk í ein-
hverri mynd fyrir tilstilli
unnustu sinnar.
★
Þá er og rætt um það í kvik-
myndaheiminum, að þetta sé
ekkert eins dæmi, því að Robert
Taylor, Allan Ladd, Tyrone
Power og Clark Gable liafi allir
verið kvæntir sér eldri konum.
Robert Taylor var t. d. kvænt-
ur Barbara Stanwyck í 11 ár,
sem þykir allnolckuð þar í borg.
Mike Connolly nefnist kunn-
ur Hollywood-blaðamaður.
Hann hefur gaman að því að
spá um, hverjir séu líklegastir
til þess að hreppa hin eftirsóttu
Óskarsverðlaun fyrir beztan
leik. Hann telur nú þessar kon-
ur líklegastar í ár: Olivia de
Havilland, Shii'ley Booth, Ethel
Waters, Julie Harris, Bette
Ðavis og Joan Crawford. Af
karlmönnum þykja þessir sig-
urstranglegastir: Richard Bur-
ton, Kirk Douglas, Gregoi’y
Peck, José Ferrer og Danny
Thomas.
i ★
| Marilyn Monroe (sem leikur
^ í mynd í Gamla Bíó) er sögð
fjarska kvefgjörn. Læknir
hennar hefur ráðlagt henni að
I
t vera ekki að labba berfætt um
svefnherbergi sitt.
★
John Barrymore yngri, sem
nýlega er kominn til Holly-
wood úr Parísai’för, þykir hafa
svo gaman af mannfagnaði hjá
sér, að honum hefur verið sagt
upp húsnæðinu fjórum sinnum
á tveim mánuðum.
★
Marlene Dietrich varð
fimmtug hinn 27. desember s. I.
Hún þykir enn jafn-fögur og
eftirsóknarverð, að því er kvik-
myndafréttir herma. Sumir
segja um hana: Allt er fimm-
tugi'i fsért.
Miðvikudaginn 11. marz 1953.
Þrátt fyrir snjóleysið, sem
veldur þvi að ekki verður Ixægt
að halda skíðalaiidsniótið hér
sunnanlands i vetur, hafa for-
göhgumenn skiðaíþróttarinnar
ekki tapað kjarkinum. Þeir lifa
stöðugt i þeirri trú, að snjóa
muni lxér, þótt siðar verði. Lik-'
lega hafa þeir rétt fyrir sér.
Stökkpallar
í bænum.
Meðal þeirra áforma, sem Skiða
ráð Reykjavikur hefur á prjón-
unuin, er bygging nokkurra skíða
stökkpalla innanbæjar, og var
um þá ráðagerð rætt á aðalfund-
inum, er haldinn var í fyrradag.
Mér lízt prýðilega á þá hugmynd,
að reynt verði að koma upp slik-
um pöllum fyrir öll hverfi bæj-
arins, eins og gert er ráð fyrir.
Er ekki nokkur vafi á þvi, að
verði eitthvað gert í þessu máli,
er það til mikilla bóta fyrir útlit
æskunnar i þessum bæ. Og þótt
búið sé í haginn fyrir skíðaæf-
ingar innanbæjai', er ekki þar
með sagt, að leggja þurfi niður
skíðaiðkanir utanbæjar, þar sem
skiðaskálar flestra íþróttafélag-
anna standa.
Myndi auka
þátttökuna.
Það, sem í rauninni hefur þurft
hér, er einmilt að iþróttafélögin
jeittu sér fyrir því, að unga fólkið
gæti æft sig í þessari fögru og
heilnæmu íþrótt, án þess að þurfa
að leggja i þann kostnað, sem
sanifara er ferðalögum út úr
bænum. 1 Visi í gær var skýrt
nánar frá hugmyndum Skiðaráðs-
ins, og því, að liafnar yrðu fram-
kvæmdir við stóran skíðastökk-
pall, sem komið yrði upp í Blesu-
gróf í vor. I Noregi niunu slíkir
stökkpallar vera algengir i borg-
um og bæjum, og liafa reynzt
lvftistöng fyrir skíðaiþróttina
þar.
Þannig' var
það áður.
En þannig var það líka liér
áðnr, því að fyrir um tveim ára-
tugiun, eða rúmlega það, var
gamla skíðabrekkan í öskjuhlíð-
inni til, og þangað fóru Reykvík-
ingar til þess að æfa sig' í skiða-
íþróttinni. Siðar fannst niönmmi
sjálfsagt að færa leikvanginn
langt burt úr bænum, og hefur
það sjálfsagt nijög tafið fyrir al-
mennri þátttöku í skíðaiþróttar-
iðkun. Hugmyndin um að reisa
skiðastökkpalla fyrir unglinga í
öllum bæjarhverfum er því ágæt,
og þarf endilega að komast í
framkværad.
Sundlaug í
Vesturbænum.
Og svo er það sundhuigin i
Vesturbænum. Vesturbæingar eru
alltaf annað slagið að Iiringja til
mín og spyrja mig, livort eg viti
nokkuð um, hvað því máli líði.
Almennur áhugi mun vera fyrir
þvi nieðal Vesturbæinga og allur
fjöldinn ákveðinn í því að leggja
fram sinn skerf, til þess að sund-
laug fyrir Vesturbæinn verði að
veruleika, ef forustan bregzt ekki.
Mér finnst, að bæjaryfirvöldin
ættu að hafa forgöngu um að hefj
ast handa í sumar. — kr.
Gáta dagsins.
Nr. 382:
Uti sá eg eina snót,
uggadýrin stanga,
auga hefur eitt og fót,
á vill höfði ganga.
Svai‘ við gátu nr. 381:
Hnakkur.